دانلود پاورپوینت جستجو و اندازه گیری عوامل نگهدارنده و مواد افزودنی در شیر

اختصاصی از فی ژوو دانلود پاورپوینت جستجو و اندازه گیری عوامل نگهدارنده و مواد افزودنی در شیر دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

این محصول در قالب پاورپوینت و قابل ویرایش در 37 اسلاید می باشد.

اسلاید 2

تعریف

عوامل نگهدارنده گاهی برای نگهداری شیر و جلوگیری از فساد و زمانی برای تبدیل شیر فاسد و خراب به شیری که دارای ظاهر معمولی باشد, اضافه میگردند. حالت اول طبیعی بوده و حالت دوم تقلب محسوب می شود.

اسلاید 3

جستجو و اندازه گیری بیکرمات دوپتاس

بیکرمات دوپتاس معمولاً برای نگهداری نمونه های شیر اضافه می گردد, بدین جهت اینگونه شیرها زرد رنگ میباشند. برای تشخیص بیکرمات دوپتاس در شیر میتوان از نیترات نقره استفاده نمود که با آن رسوب کرمات نقره قرمز نارنجی میدهد.

اسلاید 4

محلول 1 درصد نیترات نقره طرز عمل

در یک لوله آزمایش تقریباً یک میلی لیتر از شیر مشکوک و 3 تا 5 میلی لیتراز یک محلول یک درصد نیترات نقرهوارد مینماییم چنانچه رنگ زرد شیر مربوط بوجود بی کرمات دوپتاس باشد, تبدیل به قرمز نارنجی میشود. برای تشخیص بهتر رنگ میتوان از یک لوله آزمایش حاوی شیر معمولی بعنوان شاهد استفاده نمود.

54 - دانلود طرح توجیهی: تولید پلیمرهای رنگ پذیر با نانو افزودنی ها - 46 صفحه

اختصاصی از فی ژوو 54 - دانلود طرح توجیهی: تولید پلیمرهای رنگ پذیر با نانو افزودنی ها - 46 صفحه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دانلود طرح توجیهی و مطالعات امکان سنجی طرح

بررسی ابعاد مختلف طرح (معرفی محصول - مالی – منابع انسانی – فضا و ...)

دارای فرمت PDF می باشد.

مفصل و با تمام جزئیات – بسیار کامل و مرتب

مناسب برای شروع یک کسب و کار

مناسب جهت ارائه به دانشگاه به عنوان پروژه درسی

نگارش طرح توجیهی یک طرح کسب و کار خوب باید مانند یک داستان، گویا و واضح باشد و باید اهداف کسب و کار را به صورت موجز و کامل بیان کرده و راه رسیدن به آنها را نیز مشخص نماید. به‌گونه‌ای که سرمایه‌گذاران (دست‌اندرکاران کسب و کار) دقیقاً مفهوم را متوجه شده و خودشان نیز راغب به خواندن و درک دیگر بخش‌ها گردند.

طرح توجیهی در واقع سندی آماده ارائه می باشد که در آن نحوه برآورد سود و زیان و سرمایه ثابت، سرمایه در گردش و نقطه سر به سر، بازدهی سرمایه، دوره برگشت سرمایه و ... بیان خواهد شد.

در صورتی که نیاز به جزئیات بیشتر و یا دریافت فهرست مطالب دارید از طریق بخش پشتیبانی و یا ایمیل فروشگاه با ما در ارتباط باشید.

اثر دانه بندی سبکدانه پومیس فاروج و افزودنی ها روی دوام بتن سبکدانه در برابر یخ زدگی

اختصاصی از فی ژوو اثر دانه بندی سبکدانه پومیس فاروج و افزودنی ها روی دوام بتن سبکدانه در برابر یخ زدگی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

• مقاله با عنوان: اثر دانه بندی سبکدانه پومیس فاروج و افزودنی ها روی دوام بتن سبکدانه در برابر یخ زدگی  

• نویسندگان: محمدرضا اصفهانی ، ندا بقیعی ، ابراهیم موسوی مقدم  

• محل انتشار: نهمین کنگره ملی مهندسی عمران - دانشگاه فردوسی مشهد - 21 تا 22 اردیبهشت 95  

• فرمت فایل: PDF و شامل 9 صفحه می باشد.

چکیــــده:

در این مقاله، دوام بتن سبک دانه ساخته شده از سبک دانه های طبیعی پومیس فاروج به همراه افزودنی های حباب هوازا، میکروسیلیس و فوق روان کننده در چرخه های یخبندان-ذوب یخ مطابق روش B استاندارد ASTM C666 بررسی می شود. برای این هدف،36 نمونه مکعبی استاندارد بر اساس روش وزنی ACI 211, 2, 81 ساخته شدند. برای بررسی اثر ویژگی های دانه بندی و اندازه سبک دانه های پومیس روی مقاومت در برابر یخبندان - ذوب یخ، دو مجموعه از سبک دانه های درشت با بزرگترین اندازه 19 و 12.5 میلی متر در طرح اختلاط بتن به کار رفت. روی 18 نمونه قبل از آزمون یخ زدگی و روی 18 نمونه دیگر پس از 150 چرخه یخبندان - ذوب یخ، آزمایش مقاومت فشاری انجام و میزان افت مقاومتی نمونه ها اندازه گیری و مقایسه شد. میزان افت وزنی نمونه ها نیز پس از 36، 80، 120 و 150 چرخه یخبندان - ذوب یخ اندازه گیری و مورد بررسی قرار گرفت. مشاهده ها و نتیجه های آزمایشگاهی اثر افزودنی های حباب زا و میکروسیلیس را در افزای دوام بتن سبک دانه نشان می دهد و نقش به سزای دانه بندی درشت دانه سبک را که پژوهش های قبلی بررسی نشده بود، آشکار می سازد. دانه بندی درشت دانه سبک با بزرگ ترین قطر 12.5 میلی متر، به همراه افزودنی میکروسیلیس و ماده حباب زا بیشترین اثر را در افزایش دوام بتن سبک دانه پومیس فاروج دارد. ولی هزینه تولید این نمونه نسبت به سایر نمونه ها کمی بیشتر است. نمونه دارای درشت دانه سبک با بزرگ ترین قطر 12.5 میلی متر، بدون میکروسیلیس و بدون ماده حباب زا با در نظر گرفتن ملاحظات اقتصادی، درجه دوام در برابر یخبندان متوسط و همچنین ساده بودن طرح اختلاف بهترین طرح اختلاط در بین نمونه های آزمایشگاه می باشد.

________________________________

** توجه: خواهشمندیم در صورت هرگونه مشکل در روند خرید و دریافت فایل از طریق بخش پشتیبانی در سایت مشکل خود را گزارش دهید. **

** درخواست مقالات کنفرانس‌ها و همایش‌ها: با ارسال عنوان مقالات درخواستی خود به ایمیل [e-mail] پس از قرار گرفتن مقالات در سایت به راحتی اقدام به خرید و دریافت مقالات مورد نظر خود نمایید. **

پایان نامه کارشناسی ارشد عمران تاثیر افزودنی های ضد عریان شدگی بر حساسیت رطوبتی مخلوط های آسفالتی گرم (WMA)کف قیری

اختصاصی از فی ژوو پایان نامه کارشناسی ارشد عمران تاثیر افزودنی های ضد عریان شدگی بر حساسیت رطوبتی مخلوط های آسفالتی گرم (WMA)کف قیری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

این محصول در قالب  پی دی اف و 149 صفحه می باشد.

این پایان نامه جهت ارائه در مقطع کارشناسی ارشد رشته مهندسی عمران-راه و ترابری طراحی و تدوین گردیده است . و شامل کلیه مباحث مورد نیاز پایان نامه ارشد این رشته می باشد.نمونه های مشابه این عنوان با قیمت های بسیار بالایی در اینترنت به فروش می رسد.گروه تخصصی ما این پایان نامه را با قیمت ناچیزی جهت استفاده دانشجویان عزیز در رابطه با منبع اطلاعاتی در اختیار شما قرار می دهند. حق مالکیت معنوی این اثر مربوط به نگارنده است. و فقط جهت استفاده ازمنابع اطلاعاتی و بالابردن سطح علمی شما در این سایت ارائه گردیده است.

چکیده:

آسفالت های گرم گروه جدیدی از مخلوط های آسفالتی هستند که در آنها کاهش کندروانی قیر با بکارگیر ی روش هایی همچون استفاده از افزودنی های کف زا، امولسیون های ویژه، موم های شیمیایی و تبدیل قیر به کف قیر، امکان اختلاط قیر با مصالح را در دمایی کمتر از آسفالت های داغ فراهم می آورند.

در این میان آسفالت گرم کف قیری بدون نیاز به هیچگونه افزودنی تولید م ی شود و در تولید آن به منظور کاهش کندروانی قیر از تغییر حالت فیزیکی قیر خالص و تبدیل آن به کف قیر استفاده می شود. این محصول از تزریق آب سرد و هوای فشرده به درون قیر داغ حاصل می شود که نتیجه آن تولید کف ناپایدار است.

مطالعات انجام گرفته نشان می دهند که حساس یت مخلوط های گرم (از جمله نوع کف قیری) نسبت به رطوبت به دلیل کاهش دمای تولید و تراکم، زیاد است. معمولاً جهت رفع این معضل از افزودنی های ضدعریان شدگی استفاده می شود، ولیکن انجام تحقیقات در زمینه چگونگی تاثیر این افزودنی ها بر روی کاهش حساسیت رطوبتی مخلوط های گرم با توجه به نوین بودن این مخلوط ها هنوز از موضوعات قابل بررسی است.

در این تحقیق، سه نوع مخلوط آسفالتی در دستور کار قرار گرفت که مخلوط نوع اول یک نوع آسفالت داغ متداول به عنوان نمونه شاهد به منظور کنترل مشخصات مخلوط های گرم ؛ مخلوط نوع دوم آسفالت گرم کف قیری با تبدیل قیر به صورت کف قیر و مخلوط نوع سوم آسفالت گرم کف قیری مرکب از دو نوع قیر ( کف قیر و قیر خالص) بود. تولید و تراکم مخلوط های نوع دوم و سوم در دماهای پایین تر از مخلوط آسفالتی داغ صورت پذیرفت. افزودنی های ضد عریان شدگی شامل پودر آهک شکفته و یک افزودنی مایع تجاری معتبر نیز بود که به منظور کاهش حساسیت رطوبتی مخلوط ها انتخاب و به آنها افزوده شد.

آزمایش های مقاومت کششی غیرمستقیم در شرایط خشک و اشباع (AASHTO T283) بر روی نمونه ها انجام و بررسی حساسیت رطوبتی نمونه ها بر مبنای شاخص TSR انجام پذیرفت. بر اساس نتایج آزمایشات، افزودن مواد ضدعریان شدگی تا حد قابل توجهی مقاومت هر سه نوع مخلوط را در برابر رطوبت بهبود بخشید. در مورد مخلوط های نوع دوم، تفاوت قابل ملاحظه ای بین استفاده از دو افزودنی مزبور مشاهده نشد و هر دو در جهت کاهش حساسیت رطوبتی، عملکرد مناسبی داشتند اما در دماهای اختلاط و تراکم کمتر، به نظر می رسد که افزودنی مایع عملکرد بهتری داشته است. در مورد مخلوط های نوع سوم، استفاده از پودر آهک شکفته در تمام موارد نتایج بهتری به دنبال داشت. مخلوط های نوع دوم نسبت به نوع سوم از نظر مقاومت در برابر عریان شدگی شباهت بیشتری به آسفالت داغ مشابه دارند. از دیدگاه مقاومت در برابر عریان شدگی نیز این مخلوط ها، در دماهای کمتری (در مقایسه با مخلوط های نوع سوم) قابل اختلاط و تراکم بودند.

مقدمه:

مسئله حمل و نقل و احداث راه ها و بزرگراه ها با توجه به توسعه اقتصادی کشور، بسیار حایز اهمیت بوده که نیازمند صرف میلیاردها ریال هزینه برای دستیابی به این مهم ، جهت حصول سطحی ایمن و هموار می باشد. از آن جا که اکثر روسازی های آسفالتی در معرض عوامل جوی مخصوصاً رطوبت و بارهای ترافیکی قرار می گیرند، بروز خرابی در آن ها تقریباً اجتناب ناپذیر می شود. انسجام مخلوط های آسفالتی در اثر چسبندگی مصالح و قیر معنا پیدا می کند و لذا مهم ترین عملکرد قیر در راهساز ی، چسبندگی آن می باشد. در مواردی که نکات فنی مصرف قیر، مصالح سنگی یا مخلوط آسفالتی رعایت نشود، نه تنها چسبندگی قیر و مصالح سنگی از بین می رود بلکه ایمنی و خدمت دهی راه به مخاطره افتاده و سرمایه هنگفت هزینه شده، بجای سود دهی به سمت زیان پیش می رود. عریان شدگی نه تنها خود به عنوان یک خرابی مستقل محسوب می شود بلکه می تواند مقدمه ای جهت ایجاد خرابی ها از جمله ترک خوردگی، شیار افتادگی، ایجاد چاله ها و… باشد. یکی از پارامترهای اساسی در جلوگیری از چسبندگی بین قیر و مصالح سنگی و در نتیجه وقوع عریان شدگی، رطوبت می باشد، چون با ورود آب به درون روسازی آسفالتی، حایلی بین سنگدانه ها و قیر به وجود آمده و باعث اضمحلال روسازی می شود. در ساخت راه ها دسترسی به مصالح مرغوب و مقاوم در برابر عریان شدگی اغلب امکان پذیر نمی باشد، بنابراین باید به رفع این معضل توجه نمود. بدین منظور، برخی از مواد افزودنی از جمله آهک هیدراته، افزودنی های مایع و مواد پلیمری می توانند مورد استفاده قرار گیرند.

پدیده عریان شدگی در مخلوط های گرم که در درجه حرارت های کمتری تولید و متراکم می شوند بیشتر به وقوع می پیوندد چرا که در این نوع مخلوط ها رطوبت سنگدانه ها به سبب دمای اختلاط و تراکم کمتر از آسفالت داغ متداول، کاملاً تبخیر نشده و موجب افزایش حساسیت این نوع مخلوط ها نسبت به رطوبت می شود که افزودن افزودنی های ضدعریان شدگی جامد و مایع در ابتدای تولید مخلوط ها می تواند راهکار مناسبی جهت کاهش حساسیت رطوبتی مخلوط های گرم بالاخص از نوع کف قیری، افزایش مقاومت عریان شدگی آسفالت، افزایش کیفیت روسازی، کاهش هزینه های هنگفت تعمیر و نگهداری روسازی با استناد به توجیهات فنی – اقتصادی مطلوب و همچنین امکان سنجی کاربرد مخلوط های گرم کف قیری به عنوان جایگزین آسفالت داغ متداول همراه با برطرف نمودن نقیصه حساسیت رطوبتی باشد.

دانلودمقاله نقش افزودنی های بتن در مقاوم سازی سازه ها

اختصاصی از فی ژوو دانلودمقاله نقش افزودنی های بتن در مقاوم سازی سازه ها دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

اگر نخواهیم با مقاوم سازی بدینگونه که امروزه در کشورمان رایج شده برخورد کنیم،پروسه مقاوم سازی شامل دو مرحله می باشد:
مقاوم ساختن: به این معنی است که قبل ازساخت(مراحل مطالعه و طراحی)، در هنگام اجرا و همچنین پس از ساخت سازه (مراحل مراقبت و مونیتورینگ)، تمام دست اندر کاران پروژه طبق استانداردهای موجود و معتبر عمل کنند. بعنوان مثال کیفیت مواد و مصالح بکار رفته در پروژه مورد نظر دارای کیفیت مطلوب و استاندارد باشند.
و اما مقاوم سازی کردن به این معنی است که: چنانچه پس از ساخت و در مرحله مونیتورینگ بخصوص در برابر حوادثی که باید در هنگام طراحی و اجرا در نظر گرفته می شد(مانند زلزله مورد انتظار در منطقه مورد نظر) سازه عملکرد مطلوبی از خود نشان نداده و از حداکثر تغییر شکل های مجاز در استاندارد تجاوز نماید، آنگاه عملیات تقویت سازه ضروری خواهد بود.
در اینجا در مورد روش های و اینکه مقاوم ساختن بهتر است یا مقاوم سازی کردن!!! صحبتی نخواهیم کرد بلکه می خواهیم به این موضوع بپردازیم که در مقوله مذکور،بخصوص مورد دوم که تقریبا رایج ترین بحث صنعت ساختمان در کشور است، سهم مواد افزودنی چقدراست؟ و اینکه اصولا آیا مواد افزودنی هیچ نقشی در ساختمان می توانند داشته باشند؟ و اگر دارند آیا می توانند در مقابل این سوال همیشگی پیمانکاران یعنی صرفه اقتصادی توجیهی داشته باشد یا خیر؟
براستی مهندسین فعال در پروژه های عمرانی و همچنین مسئولین شرکتهای ساخت بتن(بتن آماده) توجه دارند که در حال حاضر سازه ها باید مقاوم سازی شوند نه عیار بالا سازی؟در واقع شاید بهتر باشد قانون برای مقاومت بالا،عیار سیمان بیشتر را به صورت برای مقاومت بالاتر، طرح اختلاط خوب تغییر داد.با توجه به اهمیت بحث، ابتدا استفاده از مواد افزودنی را در مقاوم سازی کردن بررسی کرده و سپس مختصری به نقش آنها در مقاوم ساختن سازه ها هم اشاره خواهیم کرد.
بطور عمده مقاوم سازی کردن یا به اختصار مقاوم سازی سازه ها به سه طریق صورت می گیرد:
کاهش بارهای وارده برسازه
وصله کردن یا به عبارتی تقویت اعضای موجود
اضافه کردن یک تعداد اعضای جدید.
در اینجا لازم است به این نکته اشاره گردد که در بحث حاضر مواد افزودنی روان کننده و فوق روان کننده مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
مواد افزودنی روان کننده و فوق روان کننده در کاهش بارهای وارده بر سازه بطور مستقیم نمی توانند نقشی داشته باشند اما بطور غیر مستقیم می توانند بدین شکل عمل کنند. چنانچه سازه با بتن بدون مواد افزودنی (بتن ساده) ساخته شود، چون مقاومت آن از بتن با ماده افزودنی (بتن مجهز)کمتر خواهد بود، لذا اندازه اعضای سازه بیشتر و بار وارده بر سازه زیادتر خواهد بود. به عبارت دیگر ساختن بتن با مقاومت بالا در شرایط یکسان با مواد افزودنی راحت تر است. کما اینکه در بسیاری موارد بخصوص هنگامیکه درصد آب به سیمان از یک مقدار اجرایی کمتر می شود، ساختن بتن اصولا غیر ممکن است. در صورتیکه با استفاده از مواد افزودنی این امر امکان پذیر می باشد.
اما نقش مواد افزودنی در روش های دوم و سوم مقاوم سازی سازه معقول تر و بطور مشهود تری قابل بررسی است. معمولا در هنگام مقاوم سازی به روش تقویت اعضای موجود، مطلوب است که از مصالحی با کیفیت بالاتر و بهتر از مصالح بکار رفته در سازه استفاده می شود که در مورد بتن، اغلب بتن با مقاومت بالا و یا بتن چگال تر مد نظر است. برای ساخت بتن با مقاومت بالا مهمترین کار، کاهش مقدار نسبت آب به سیمان تا حداقل مقدار ممکن است، اما این کار مشکلات اجرایی را در بر خواهد داشت بطوریکه یک درصد مشخص آب به سیمان اجرایی تعریف می شود(5/0 الی 55/0). مواد افزودنی حتی در نسبت های آب به سیمان کمتر از عددی که اجرایی نامیده می شود می توانند به گونه ای بتن را مجهز کنند که مشکلات اجرایی را مرتفع نمایند.
در روش سوم مقاوم سازی همانند روش قبل معمولا مطلوب این است که اعضای اضافه شده بهتر از اعضای موجود باشند لذا دوباره همانند آنچه در بالا توضیح داده شد می توان یک سازه بتنی با مقاومت بالا را اجرا کرد.
روش های مذکور به عبارتی روش های درمان سازه بیمار هستند اما همواره پیشگیری بر درمان مقدم است بعبارت دیگر بجای مقاوم سازی بعد از ساخت که بخصوص در اکثر موارد روش های اجرای خاص را می طلبد،بهتر است سازه در هنگام طراحی و ساخت، مقاوم و مجهز ساخته شود. در مورد یک سازه و یا عضو بتنی مقاومت بتن مهمترین خصوصیت آن است که تقریبا اکثر خواص دیگر بتن را می توان با آن سنجید. بنابراین بطور کلی و در اکثر موارد و نه همیشه ساخت یک بتن خوب به معنای ساخت بتن با مقاومت فشاری مطلوب است.
و همانطور که اشاره شد چنانچه ماده افزودنی در بتن استفاده گردد نگرانی دست یافتن به مقاومت مورد نظر کمتر خواهد بود.
بد نیست پس از اینکه فواید مواد افزودنی روان کننده و فوق روان کننده و همچنین مزایای استفاده از بتن مجهز بررسی شد، سوالاتی را هم که در ذهن اکثر مهندسان عمران همواره وجود دارد پاسخ داده شود. به عبارت بهتر ذهنیت موجود در صنعت ساختمان نسبت به مواد افزودنی منفی بوده و یا حداقل مثبت نیست.
اولین سوال صرفه اقتصادی است.
با این ذهنیت که اگر از مواد افزودنی استفاده کنم هزینه هر متر مکعب بتن بالا خواهد رفت. این قضیه در اکثر موارد درست نیست.بخصوص اگر در یک ساختمان بررسی شود، برای استفاده از بتن مجهز به دو صورت می توان عمل کرد:
اول اینکه استفاده از مواد افزودنی در اسلامپ ثابت باعث کاهش آب می شود، از طرفی با توجه به اینکه مقاومت بتن به نسبت آب که به سیمان بستگی دارد لذا می توان مقدار سیمان را به اندازه ای کم کرد که نسبت قبلی ثابت بماند و با استفاده از مواد افزودنی یک بتن مهربانتر ساخت که با توجه به نوع بتن و کاهش سیمان می تواند حتی باعث کاهش قیمت تمام شده بتن شود. البته با توجه به وضعیت فعلی بازار سیمان، کاهش مصرف سیمان هم می تواند یک امتیاز مثبت باشد.
دوم اینکه اکثرا در هنگام طراحی اعضای بتنی مقاومت آن به اندازه ای در نظر گرفته می شود که به راحتی می توان مقاومتی بالاتر از آنرا با ماده افزودنی گرفت. در نگاه اول هزینه اجرای سازه به علت اضافه شدن ماده افزودنی و تبدیل بتن ساده به بتن مجهز، بیشتر شده و به صورت ظاهری نا مطلوب می نماید، در صورتی که کاهش هزینه کلی اجرای سازه به علت کاهش اندازه مقاطع اعضای سازه و در نتیجه کاهش بار مرده ساختمان اصلا در نظر گرفته نمی شود.
علاوه بر دو مورد بالا شعار کاهش مصرف سیمان را نیز همگ شنیده اند!!!

پس از اینکه به این نتیجه رسیدیم که : شاید هم مواد افزودنی بد نباشد، حتما بد نیست، شاید خوب باشد،حتما خوب است و یا حتما باید استفاده شود،همانند هر کالای دیگری استفاده از نوع مناسب ماده روان کننده یا فوق روان کننده در اینجا نیز مطرح خواهد بود.
اما چرا تولید نسل های پی در پی مواد فوق روان کننده احساس شد؟ در جواب سوال می توان این گونه بیان کرد، که بتن یک موجود زنده است. لذا این موجود زنده در شرایط، مکان های مختلف و با مصالح مختلف رفتار متفاوتی از خود نشان می دهد.
بنابراین نسل اول مواد افزودنی در بسیاری مورد نتوانست باعث افزایش اسلامپ بتن تا حد مطلوب شود، حتی وقتی که حداکثر مقدار دوزاج کمتر از نسل اول، بتن قوی مذکور را تکان دهد ولی نسل دوم هم در برخی موارد نتوانست مقدار آب بتن را تا جایی که مطلوب بود، کاهش دهد. لذا نسل سوم فوق روان کننده ها بر پایه پلی نفتالین به بازار آمد.
این مواد با دوزاج تقریبی یک درصد وزن سیمان، بتنی را که اسلامپ آن حدود صفر باشد به سانتی متر و با دوزاج 5/1 درصد به حدود اسلامپ بتن می رساند. البته وقتی که مقصود، اسلامپ ثابت و کاهش آب بتن باشد، مقاومت را در بتن مذکور تا 110 کیلوگرم بر سانتی متر مربع نسبت بتن شاهد افزایش خواهد داد. نسل چهارم فوق روان کننده ها که بر پایه پلی کربوکسیلات است. بتن فوق را فقط با 5/0 درصد وزن سیمان از اسلامپ حدود صفر به بتن تبدیل می کند. در حال حاضر استفاده از فوق روان کننده های نسل اول و دوم تقریبا منسوخ شده و نسل سوم و حتی چهارم در پروژه ها استفاده می شود.
توجه به این نکته در استفاده از مواد فوق روان کننده ضروری است که:
تفاوت عملکرد فوق روان کننده ها، تفاوت قدرت آنها در کاهش آب و یا افزایش اسلامپ( و یا نگهداری اسلامپ) بتن می باشد. یعنی همانگونه که نمی توان برای طی یک مسیر مشکل از تجهیزات ابتدایی و ضعیف استفاده کرد، نمی توانید یک فوق روان ساز نسل اول، دوم و شاید سوم را برای تولید یک بتن قوی انتخاب کنید. هر چند که ممکن است بتوانید به ظاهر و در ابتدای امر با خرید محصول ارزانتر و صرفا اضافه کردن یک ماده، به عنوان فوق روان ساز در پروژه صرفه جویی کنید.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله  11  صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید