این جزوه به صورت دست نویس است.
این جزوه درس طراحی سازه های بتنی دکتر حسین زاده دانشگاه علم و صنعت می باشد که به طور کامل و بسیار عالی به ارائه مباحث مطرح در این واحد درسی پرداخته است.
این جزوه در 132 صفحه با کیفیت عالی اسکن شده و امیدواریم در جهت کمک به شما عزیزان مورد استفاده قرار بگیرد.
این جزوه به صورت دستنویس است.
این جزوه درس فیزیک مدرن پروفسور حسین فرمان دانشگاه علم و صنعت ایران می باشد که به طور کامل و بسیار عالی به ارائه مباحث مطرح در این واحد درسی پرداخته است.
این جزوه در 46 صفحه با کیفیت خوبی اسکن شده و امیدواریم در جهت کمک به شما عزیزان مورد استفاده قرار بگیرد.
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 2
فهرست و توضیحات:
ولادت امام حسین ( علیه السلام )
زندگینامه امام حسین ( علیه السلام )
زندگى نامه حسین بن على (شهید کربلا)
ولادت امام حسین ( علیه السلام )
در روز سوم ماه شعبان سال چهارم هجرت دومین فرزند برومند حضرت على وفاطمه , که درود خدا بر ایشان باد, در خانه وحى و ولایت چشم به جهان گشود.چون خبر ولادتش به پیامبر گرامى اسلام ( ص ) رسید, به خانه حضرت على ( ع ) و فاطمه ( س ) آمد و اسما را فرمود تا کودکش را بیاورد. اسما او را در پارچه اى سپید پیچی و خدمت رسول اکرم (ص ) برد, آن گرامى به گوش راست او اذان و به گوش چپ او اقامه گفت . به روزهاى اول یا هفتمین روز ولادت با سعادتش , امین وحى الهى , جبرئیل , فرود آمد و گفت : سلام خداوند بر د تو باد اى رسول خدا,این نوزاد را به نام پسر کوچک هارون (شبیر) که به عربى (حسین ) خوانده میشود نام بگذار.چون على براى تو بسان هارون براى موسى بن عمران است , جز آن که تو خاتم پیغمبران هستى .و به این ترتیب نام پرعظمت حسین از جانب پروردگار, براى دومین فرزند فاطمه ( س ) انتخاب شد.به روز هف ولادتش , فاطمه زهرا که سلام خداوند بر او باد, گوسفندى را براى فرزندش به عنوان عقیقه کشت , و سر آن حضرت را تراشید و هموزن موى سر او نقره صدقه داد.
زندگینامه امام حسین ( علیه السلام )
از ولادت حسین بن على (ع ) که در سال چهارم هجرت بود تا رحلت رسول الله (ص ) که شش سال و چند ماه بعد اتفاق افتاد, مردم از اظهار محبت و لطفى که پیامبر راستین اسلام (ص ) درباره حسین (ع ) ابراز میداشت , به بزرگوارى و مقام شامخ پیشواى سوم آگاه شدند. سلمان فارسى میگوید: دیدم که رسول خدا (ص ) حسین (ع ) را بر زانوى خویش نهاده او را می بوسید ومی فرمود: تو بزرگوار و پسر بزرگوار و پدر بزرگوارانى , تو امام و پسر امام و پدر امامان هستى , تو حجت خدا و پسر حجت خدا و پدر حجتهاى خدایى که نه نفرند و خاتم ایشان, قائم ایشان (امام زمان عج ) میباشد.
این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید
مشخصات این فایل
عنوان: امام حسین (ع)
فرمت فایل : word (قابل ویرایش)
تعداد صفحات : 31
این مقاله در مورد امام حسین (ع) می باشد.
«کل یوم عاشورا کل ارض کربلا»
تا کنون ما در مجامع روایی به مأخذ این جمله معروف دست نیا فته ایم، اما اگر روایت هم نباشد، عبارتی پر معنا و نشانگر ابعادی از شخصیت امام است می توان گفت کلام فوق به این نکته مهم اشاره دارد که در هر زمان و در هر مکان نهضت حسینی باید الگو باشد و نیز عبارت فوق مفید این معناست که آن مصیبت و غم، انحصار به یک زمان ‹عاشورا› و یک مکان ‹کربلا› ندارد بلکه برای شیعه هر روز عاشورا و هر زمین کربلاست و از این رو همیشه و در همه جا سوگوار است. مرحوم شیخ حسن صاحب معالم چنین...(ادامه دارد)
أبو عبد الله
عرب در بدو تولد، برای نوزادان خود علاوه بر اسم، کنیه ای نیز تعیین می کرد.کنیه آن جناب هم از خردسالی «أبو عبد الله»بود، چنانچه در روایات1 نیز آمده است.
همان گونه که در مورد اسامی معصومین به طور عموم و بویژه نام مقدس حسین در بحث پیش گفتیم این نام ها ملکوتی و دارای معانی عمیقی هستند، درباره آن بخش از کنیه ها که ریشه در روایات و زیارات دارد، نیز قضیه همین گونه است. در راز مکنی شدن امام به این کنیه شریفه دو دلیل گفته شده است:
1.چون آن حضرت در مقام بندگی حق آنچنان عبادت می کرد که جامع جمیع عبادات ظاهری...(ادامه دارد)
شجاعت امام
مقصود از شجاعت، برتر روحی و عظمت و والایی نفس و پایداری در شداید و تسلیم نشدن در مقابل زور و ستم و بی باکی است. شجاعت از معانی قائم به نفس است، که باید آنرا از آثارش در یافت.
سخن گفتن از شجاعت امام حسین کاری بس دشوار است و ما به ذکر چند نکته اکتفا می کنیم:
1-آن حضرت از آغاز انقلاب تا عصر عاشورا با آن همه ناملایمات، سختی ها و مصائب، در مقابل سیل دشمن هیچ گونه سخن یا حرکتی که نشانگر خواری و ذلت باشد، از خود نشان نداد، بلکه محور کلام و مرام او، عزت، حریت و کرامت بود
2- او باکمال شجاعت بر بالین کشته یاران می نشست2. از میان انبوه دشمن جسد فرزند ...(ادامه دارد)
کرامات امام
در کتب عامه و خاصه، معجزات و به تعبیر دیگر کراماتی رااز آن حضرت نقل کرده اند4. از جمله آن که شخصی به نام عبد الله بن حوزه تمیمی در روز عاشورا به امام جسارت کرد و گفت: ای حسین تو را به ورود در آتش مژده می دهم. امام فرمودند: هرگز! بلکه بر پروردگار بخشاینده وارد می شوم. آن گاه نام این فرد جسور را سؤال نمودند، اصحاب او را معرفی کردند، امام دست به دعا برداشت و گفت: خدایا او را با سوی آتش بکشان. وی سوار بر اسب داخل جوی کوچک ابی شد، اما ناگاه از روی زین به زمین افتاد در حالتی ...(ادامه دارد)
قرآن شناسی امام
1.امام در این بخش از کلام اشاره ای به علم الهی خود نسبت به قرآن دارد ،و این به آن معناست که آن حضرت ازاهل بیتی است که خداوند روح آنان را از هر گونه رجس و پلیدی پاک گردانیده 3و درک و فهم معانی بلند قرآن نیز تنها از «مطهرون»ساخته است.4او خود فرمود:از عبارت قرآن عامه مردم از اشارات آن دانشمندان از نکات لطیف آن اولیاءالله و از حقایق آن انبیاءبهره می برند5.به تصریح امام قرآن کتابی است که هیچ فردی به اندازه اهل بیت نسبت...(ادامه دارد)
مقدمه4
جلوه های امام حسین5
خصال والای حسینی10
شخصیت خانوادگی امام13
شبیه ترین افراد به پیامبر14
جاذبه ویژه در نام و یاد امام15
قوت عزم امام18
شجاعت امام19
وفای امام20
رفتار خانوادگی امام21
عزت نفس امام21
جلوه ای از سلوک امام26
مرگ در دیدگاه امام و یاران او28
جامعیت امام30
کرامات امام
مقدمه
پیامبر اکرم«صلى الله علیه وآله» در مورد حسین«علیهالسلام» مىفرماید: "حسین سبط من الاسباط "; حسین امتى از امتهاست; یعنى ایشان امام حسین«علیهالسلام» را فرد نمىداننى. وقتى امام حسن«علیهالسلام» راه و چارهاى جز صلح نمىبیند - با وجود اینکه بارها به مردم گفته بودند: نیکوترین کارها نزد من شمشیر کشیدن در مقابل بنى امیه است، اما صلاح نمىبینم این کار را انجام دهم - عدهاى از مسلمانها سرزنشش مىکنند که تو ما را خوار و ذلیل کردى ؟ و آن مىشود که شد. در واقعه کربلا نیز امت اسلامى در برابر حرکت امام حسین «علیهالسلام» سه گروه مىشوند: گروهى که تا آخر روز عاشورا با امام مىمانند. گروهى که امام را تنها مىگذارند و بهانههاى گوناگون مىآورند و گروهى که بى تفاوت درباره ایشان بودند. حال ما خودمان را باید در آیینه افکار حسین «علیهالسلام» ببینیم، تا چه حد براى ماندن اسلام و ایمان حاضر به ایثار هستیم. بعد از انقلاب اسلامى بسیارى از مسائل براى ما روشن شد. ببینیم ما چقدر براى انقلابمان تبلیغ مىکنیم در زمانى که هر 24 ساعتحداقل یک کتاب علیه انقلاب نوشته مىشود، چقدر مطالعه مىکنیم - علاوه بر واحدهاى درسى تا در برابر آن تهاجمات مسلح شویم. اگر امروز آگاه نباشیم خیلى سریع این کتابها وارد جامعهمان مىشود و ما در برابر آنها ناتوان مىمانیم. امتى نباشیم که در بینمان حسین را ذبح کنند و بعد ما متوجه شویم. سعى کنیم باطن خود را با اهل بیت گره بزنیم و عشق اهل بیت را در روح فرزندانمان زنده کنیم. دشمنان اسلام بخصوص معاویه در زمان حضرت على ، امام حسن و امام حسین(:) خیلى از جهالت و غفلت مردم بر علیه اسلام استفاده کردند، اما غفلت مردم از خیانت معاویه ضربه بیشترى به اسلام زد. مردم همه معاویه و خاندانش را که طالب جاه و مقام بودند، مىشناختند و مىدانستند که امام حسین حق است ولى غفلتشان آن وقایع را پدید آورد.
«ابن نهشل »نیکو سروده است :
کان لم حی سواک و لم تقم علی احد الا علیک النوائح
گویا جز تو احدی از دست مردم نرفته و جز برای تو در سوگ کسی نوحه گری نکرده اند .«السلام علی اسیر الکربات و قتیل العبرات 1»
در احادیث نیز از امام شهدا (ع)به« قتیل العبرة»تعبیرمی شود و از جمله او خود فرمود :«انا قتیل العبرة،لا یذکرنی مؤمن ال اسنعبر 2»
این جملات بدان معنا نیست که امام (ع)شهید شد تا مردم گریه کنند –و به اجر و ثوابی برسند – بلکه «قتیل العبرة»حاکی از آثار قهری شهادت او می باشد و آن سرشک ،ناشی از عشق فطری هر مؤمن به اوست .علت غایی قیام هم در زیارت اربعین بیان شده است :«بدل مهجته فیک لیستنقذ عبادک من الجهالةو حیرةالضلالة3»
«لعن الله امة اسست اساس الظلم و الجور علیکم اهل البیت 4»
اخیراًبرخی از نویسندگان ریشه حادثه کربلا را در زمان خلیفه سوم دانسته اند اما دقت در تاریخ، روایا ت مربوط به امامت و نیز زیارت عاشورا ،نشان می دهد که زمینه سازی برای چنین فاجعه ای بلا فاصله بعد از رحلت پیامبر مکرم (ص)و با منحرف شدن مسیر خلافت تحقق یافته است 5.
4.زیارت عاشورا ،بحار الانوار ،ج98،ص295،و مفاتیح الجنان .
5.چنانچه شعرای بزرگ نیز در سرود ه های خود به این حقیقت تصریح کرده اند .
کمیت :
بصیب به الزامون عن قوس غیرهم فیا اخرا اسدی له الغی اول
(شرح الهاشمیات ،ص71،در این کتاب بیت مذکورصحیح تفسیرنشده است ).
مرحوم ایة الله اصفهانی :
ومارماه إذر ماه حرملة وانما رماه من مهد له
سهم انی من جانب السقیة و قوسه علی ید الخلیفة
(الانوارالقدسیة،ص130).
السید باقر الهندی :
کل غدر وقول افک وزور هو فرع عن جحد نضالغدیر
(ریاض المدح‌والرئاء،ص197).
کانکه طرح بیعت شور افکند خود همانجا طرح عاشورافکند
«اقمت الصلوةو اتیت الزکوة»
گفته اند که اگر کلام فوق را به معنای خواندن نماز وپرداخت زکات بدانیم، بیش از یک گواهی ساده و معمولی نخواهد بود، و شأنی برای امام (ع) نیست. بعضی برای دفع اشکال گفته اند: در حقیقت، اقامه نماز، تنها خواندن نماز نیست، بلکه علاوه بر خواندن، ترویج آن نیز هست (بر پا داشتن نماز ). یعنی امام (ع)با شهادت خود، نماز، زکات و امر به معروف و نهی از منکر را ترویج کرده و این احکام را بر پا داشته است. البته اساس این کلام صحیح است، ولی سیاق افعال. جز «اقمت الصلوة»، برای این ترجمه رسا نیست، زیرا «اتیت الزکوة»را نمی توان آن گونه معنا کرد.
عده ای دیگر گفته اند: چنانچه به صحنه تبلیغاتی دشمن توجه کنیم، در خواهیم یافت که گواهی مذکور در آن عصر پر ارزش بوده، گرچه در عصر ما متعارف نیست. در آن تبلیغات سوء آن چنان بود که از شهادت امیرالمؤمنین (ع)گفتند: مگر علی (ع)نماز می خواند که هنگام نماز کشته شد؟
به نظر می رسد این پاسخ هم کافی نیست: زیرا بیان فوق در اکثر زیارات آن جناب آمده ،و این نشان می دهد که مطلب مهم وپر ارزشی است که همه شیعیان در هر عصری باید به آن گواهی دهند و نباید عبارت را به گونه ای ترجمه کرد که مخصوص زمانی خاص باشد. شاید مقصود از جمله بالا این باشد که نماز، زکات وامر به معروف و نهی از منکر واقعی را تو انجام داده ای. در اقمت الصلوةو…شهادت به خواندن نماز معمولی نمی دهیم، تا گواهی ساده و عادی باشد، بلکه گواهی به خواندن آن نماز، پرداخت آن زکات و…می دهیم که با تمام شرایط و امتیازات باشد و این کار از غیر معصوم ساخته نیست.
«لبیک داعی الله 1»
با انکه همه ائمه (ع)«دعاةالله 2»هستند، اما در زیارات هیچ یک از آنها «لبیک داعی الله» نیامده و شاید سرش آن باشد که حسین بن علی (ع)علاوه بر دعوت به سوی خدا ،با گفتار و رفتار، دعوت و پیام ویژه ای نیز داشت و این دعوت را ا خون به مردم ابلاغ کرد. پس هر آن کس که با گوش معنوی خود این دعوت را شنید باید لبیک گوید و اهداف امام (ع)را استمرار بخشد. به عبارت دیگر ،آن خونی که به عنوان نمود کامل عشق مقدس. درهمه موجودات و به ویژه انسان جلوه گری می نماید، اکنون هم « استنصار» می کند و مردم را به حمایت از دین خدا می طلبد، و زائر با گفتن لبیک، آن استنصار را اجابت می کند.
مرحوم حاج شیخ جعفرشوشتری (قدس) بیان لطیفی در باب حکمت «تکرار» تلبیه (هفت بار) دارد، که یک وجه آن ملاحظه حالات مجیب است و وجه دیگر اینکه هفت بار لبیک گفتن برابر استنصارهای هفتگانه آن حضرت است.
...
مقدمه...................................................................
جلوه های امام حسین.............................................
خصال والای حسینی................................................
شخصیت خانوادگی امام...........................................
شبیه ترین افراد به پیامبر..........................................
جاذبه ویژه در نام و یاد امام........................................
قوت عزم امام.........................................................
شجاعت امام..........................................................
وفای امام...............................................................
رفتار خانوادگی امام.................................................
عزت نفس امام.......................................................
جلوه ای از سلوک امام..............................................
مرگ در دیدگاه امام و یاران او......................................
جامعیت امام..........................................................
کرامات امام...........................................................
33 ص فایل Word