هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر شاخصهای سطوح خرد و کلان بر مشارکت ورزشی میباشد. این ﭘﮋوﻫﺶ از ﻧﻮع مطالعات ﻛﺎرﺑﺮدی بوده و ﺑﻪ روش ﻣﻴﺪاﻧﻲ انجام شده است. جامعۀ آماری اول آن را کلیۀ سالنهای ورزشی چندمنظوره، استخرها و زمین‌های چمن متعلق به ادارۀ ورزش و جوانان شهر اهواز و سایر ادارات دولتی به ﺗﻌﺪاد 99 ﻣﻮرد تشکیل داد و جامعۀ آماری دوم نیز شامل تمامی افرادی که از این اماکن ورزشی استفاده می‌کردند به تعداد 66135 نفر تشکیل دادند. نمونۀ آماری دو جامعه با بهره‌گیری از جدول مورگان به ترتیب برابر با 86 مکان ورزشی و 384 نفر بود. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بود. برای تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی مدل رگرسیونی با ضرایب تصادفی و مدل تحلیل واریانس یک‌طرفه با اثرات تصادفی در نرم افزار اچ ال ام شش استفاده شد. یافته ها نشان میدهد که در سطح خرد مربوط به زیرساختهای ورزشی، مؤلفه های اطلاع رسانی و سرویس دهی، بهداشت و نگهداری، طراحی پارکینگ، زیبایی‌شناختی، ایمنی، نظارت و کنترل، همجواری و مکانیابی و دسترسی به مجموعه های ورزشی بر مشارکت ورزشی افراد اثرگذار میباشد. در شاخصهای فردی نیز در سطح خرد به ترتیب درآمد افراد و سطح تحصیلات، و در سطح کلان، استخرها و سالنهای چندمنظورۀ ورزشی مهمترین متغیرها برای مشارکت ورزشی میباشند. به طورکلی و با توجه به یافته های پژوهش مشخص میشود که در سطح کلان با افزایش زیرساختهای ورزشی و در سطح خرد با بهبود سطح تحصیلات و درآمد افراد، مشارکت ورزشی آنها نیز افزایش پیدا خواهد کرد.
تأثیر سطوح خرد و کلان بر مشارکت ورزشی با استفاده از مدل‌های چندسطحی
