نانوکامپوزیت نقره و اثر آنتی میکروبی آن در کاهش بار میکروبی کیک

اختصاصی از فی ژوو نانوکامپوزیت نقره و اثر آنتی میکروبی آن در کاهش بار میکروبی کیک دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

نویسند‌گان:

[ محبوبه رضایی ] - دانشگاه علوم پزشکی شیراز - شیراز ایران

[ سیدعلی مرتضوی ] - دانشگاه فردوسی مشهد گروه علوم و صنایع غذایی

[ فریده طباطبایی یزدی ] - دانشگاه فردوسی مشهد گروه علوم و صنایع غذایی

خلاصه مقاله:

بسته بندی مهمترین فاکتوری است که درگسترش زمان ماندگاری محصولات غذایی نقش بسزایی ایفا میکند امروزه تکنولوژی های نانوبه سبب وجود عناصرریزمقیاس نقش خودرا دراین زمینه پررنگ تراشکارساخته است دراین میان نانوپوشش های نقره گام موثری درافزایش ماندگاری فراورده و کاهش خطرعوامل میکروبی نشان داده است با افزیاش درصد نانونقره درپلیمرهای حاوی عنصارنقره درمقیاس نانوو به تبع آن میزان بیشتر ذرات 200و1و2 درصدوزنی ppmدرسطح بسته بندی عمر نگهداری محصولات بیشتر میگردد دراین تحقیق اثرانتی میکروبی 3نوع نانوپوشش نقره حاوی نانوذرات نقره برزمان ماندگاری محصولات اردی مورد بررسی قرارگرفت همانگونه که پیش بینی میشدنانوپوشش نقره حاوی 3درصد ذرات وزنی نانو نقره توانست بیش از94.7درصد ازکل میکروارگانیسم های موجود را درمقایسه با پوشش معمولی که پلی اتیلن باوزن مولکولی پایین بود پس از3 روزبا موفقیت ازمیان بررد و و درمورد قارچها این قابلیت به میزان 100درصد کل قارچها پس از3روزنشان داده شد

کلمات کلیدی:

نانوکمپوزیت، نقره، بارمیکروبی، کیک

جنگ میکروبی

اختصاصی از فی ژوو جنگ میکروبی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

8 صفحه

جنگ میکروبی

جنگ بیولوژیک که به آن جنگ میکروبی نیز اطلاق می شود، استفاده از هر گونه ترکیب بیماری زا اعم از باکتری و ویروس یا سموم طبیعی به عنوان سلاح جنگی و با هدف از پا در آوردن دشمن می باشد. متاسفانه در برخی موارد حتی در شرایط غیر جنگی نیز ممکن است از این میکروب ها به منظور آلوده نمودن انسان ها، گیاهان و جانوران منطقه ای خاص استفاده می گردد.
در سال 1972 هر گونه استفاده، ساخت و نگهداری این قبیل سلاح ها توسط انجمن بین المللی سلاح های میکروبی، با عنوان اختصاری BWC غیر قانونی اعلام شد و قریب صد کشور جهان قرارداد مربوطه را به امضاء رساندند. در واقع دلیل این مخالفت همگانی پرهیز از اقدامات مخرب و ویرانگری بود که منجر به مرگ هزاران و گاهی میلیون ها نفر انسان بی گناه می شد و عواقب ناگواری را برای جوامع و اقتصاد آنها به همراه داشت.

تولید و نگهداری ممنوع!
تنها چیزی که در این میان عجیب به نظر می رسید این نکته بود که مجمع فوق تنها تولید و نگهداری سلاح ها را تحریم کرده و در مورد به کارگیری آنها سخنی به میان نیاورده است! با اینحال توافقاتی که مابین تحلیل گران و دست اندرکاران نظامی صورت گرفته بر این اصل استوار است که سلاح های میکروبی تا حد ممکن در تشکیلات نظامی مورد استفاده قرار نگیرند.

تاخیر عملکرد
بزرگترین مشکل سلاح های میکروبی، کندی اثر گذاری آنها بر نیرو های دشمن است. این سلاحها برای تاثیر گذاری به چندین روز وقت نیاز دارند و بر خلاف حملات هسته ای یا شیمیایی، بلافاصله نیروی مقابل را متوقف نمی کنند.
این سلاح ها به عنوان یک سلاح استرانژیک نیز می تواند شرایط بغرنجی را پدید آورد. چرا که پس از استفاده، جلوگیری از انتشار آن چه در میان افراد دشمن و چه در میان نیروهای خودی عملا غیر ممکن است، بخصوص اگر طرف مقابل نیز اقدامی تلافی جویانه انجام دهد.

تاریخچه سلاح های میکروبی
استفاده از سلاح های میکروبی اقدام جدیدی نیست، پیش از قرن بیستم این سلاح ها به سه صورت وجود داشت :
- زهرآلود کردن غذا و آب افراد با یک ماده آلوده
- استفاده از موجودات میکروسکوپی، داروهای سمی یا جانوران کشنده در سلاح هایی که به کار گرفته می شد
- استفاده از بافت ها و پارچه های آلوده

سلاح های میکروبی به کرات در طول تاریخ مورد استفاده قرار گرفته اند؛ در قرن ششم قبل از میلاد، آشوریان چاههای آب دشمن را به قارچ سمی آلوده می کردند. در سال 184 پیش از میلاد هانی بال کارتاژی (Hannibal of Carthage)، یکی از بزرگترین فرماندهان و سیاستمداران آن زمان، به سپاهیانش فرمان داد کوزه های گلی پر از مارهای زهرآلود را به عرشه کشتی های یونانی پرتاب نمایند.