نقش درمانگر افشاگر در روان درمانی : بررسی کیفی
دانشگاه ممفیس، امور روانشناسی، ساختمان 202، ایالات متحده
اطلاعات مقاله:
کلمات کلیدی: خود فاش سازی، فرآیند روان درمانی، رهنمودهای روان درمانی
خلاصه : بیش از 90 درصد از درمانگران بر مراجعه کنندگان افشاگری می کنند، با این حال مفهوم درمانگر خود افشاگر نامشخص می باشد. هدف این مقاله مرور ادبیات تجربی مربوط به درمانگر خود افشاگر می باشد و برای خواننده درک جامعی از عوامل تأثیر گذار فراهم می آورد. یافته ها در قالب مدلی یکپارچه سازماندهی می شوند که چه کسی، چه چیزی، چه وقتی، چرا و چگونه درمانگر افشاگری می کند. علاوه بر این ، آموزش مفاهیم و پیشنهادات برای تحقیق درآینده ارائه شده اند.
سال 2006 ، تمام حقوق رعایت شده اند.
تاریخ مقاله:
محتوا:
1- چکیده ای از پژوهش کمی
1/1 : متغیرهای مستقل در پژوهش درمانگر افشاگر
1/1/1 : متغیرهای مستقل مرتبط با روانکار
2/1/1: متغیرهای مستقل مرتبط با مراجعه کننده / یارونددرمان
3/1/1/: متغیرهای مستقل در رابطه با گوناگونی مسائل
2/1: متغیرهای وابسته در پژوهش درمانگنر افشاگر
1/2/1: متغیرهای وابسته مرتبط با روانکار
2/2/1: متغیرهای وابسته در رابطه با مشتری / یا روند درمان
3/2/1: متغیرهای وابسته مرتبط با مشتری افشاگر
3/1: انواع درمانگر خودافشار
4/1: افشاگری در مقابل عدم افشاگری
3: بحث
1/2 : پیامدهای پژوهشی
2/2: آموزش مفاهیم
3/2 : پیامدهای بالینی: ترکیب کردن تحقیق و نظریه
2/3/2: روان درمانگر نیاز دارد تا به مسائل کنونی توجه کند.
اگر چه برای مجله سیدنی (Sidney) با وجود اول بودن امتیازی محسوب نمی شد تا از واژه «خودافشاگر» تاسال 1958 استفاده کند. استفاده از آن در روان درمانی تا چندین دهه ادامه داشت. Sigmund Freud، اولین نمونه از موضع ایده آل روان درمانگر را بیان کرد، تشبیه کردن روان درمانگر به یک صفحه (پرده) سفید، روان درمانگر باید به این بیماران مساحت (ذخیره) شود و مانند یک آمیز چیزی جزء آنچه آنها به او نشان داده اند، نشان ندهد بنابراین تحلیلگران معتقد بودند، هدف آنها بعنوان متخصص این بوده که بی طرف و نیمه ناشناس باقی بمانند تا بیماران می توانستند تمرینات رابه منظور تفسیر کردن معرفی (منعکس) کنند.
برعکس، بحث Prodis closwre درخلال یک چارچوب انسان گسترش یافته بود. در اواخر 1950، Rogerians اولین پزشکان بالینی بودند که شیوه های درمان خودافشاگری را انتخاب کردند: از آن زمان به بعد، درمانگران مشتری محور همواره استدلال می کردند که تا سرنخ ها را دنبال کنند، اعتماد به وجود آورند، شباهت و اعتبار را درک کنند، یافته ها را با هم تلفیق کنند. علاوه بر این، روش های درمانی چند فرهنگی و زنانه، یک مبلغ اضافی (حق بیمه) بر درمانگر افشاگر قرار داده بودند.
در حالیکه، روال همیشگی تغییرات و بحث ادامه داشته، مانشان می دهیم که درمانگرها، افشاگر می باشند. اگر چه افشاگری درمانگر یکی از نادرترین روشهاست، یک میانگین ارزیابی شده 5/3 درصد از دخالت های درمانگر را شامل می شود.
با این حال، یافته های تجربی متناقض و تصورات نظری متناقض با رهنمودهای اخلاقی مبهم و کوچک بدون آموزش بعنوان یک چیز طبیعی و استفاده از درمانگر خود افشاگر همکاری می کنند، ممکن است احساسات آسیب پذیر درمانگر از بین روند و درباره افشاگری مضطرب باشند. پزشکان به یک درک کاملاً منسجم از افشاگری درمانگر نیاز دارند به طوری که آنها بتوانند جوانب مثبت و منفی استفاده از آن را بسنجند و زمانیکه از لحاظ روان درمانی مناسب به نظر می رسند، از این تکنیک با اعتماد به نفس استفاده کنند.
بنابراین، این مقاله بر بررسی تحقیقات کمی مربوط به درمانگر خود افشاگر می پردازد و در قسمت بحث، ترکیب آن یافته ها با ادبیات نظری مرتبط به یک مدل یکپارچه و اینکه چه کسی، چه چیزی، چه وقتی، چرا و چطور درمانگر افشاگری کرده، را بررسی می کنند. علاوه بر این مفاهیم آموزشی و پیشینهای عینی در مورد چگونگی خطاب کردن شکاف ها و تناقضات در ادبیات، با تحقیقاتی که در آینده انجام می شود در دسترس قرار خواهد گرفت.
چکیده ای از تحقیق کمی:
مروری بر ادبیات مربوطه نشان می دهد که علا رغم نوشته های معقول بسیاری از حمایت از درمانگر افشاگر، برخی نویسندگان در ارتباط با انشعابات بالینی مانند افشاگری باقی می مانند. به این معنی که، آنها می پرسند که آیا درمانگر افشاگر از لحاظ درمانی یک دخالت مفید می باشد یا نه، این مقاله نتایج کمی تحقیق منتشر شده درباره افشاگری شفاهی درمانگر از طریق خلاصه ها، را مرور می کند. زمانیکه بدنه تحقیق متشکل از 5 مطالعه یا بیشتر باشد، از طریق جدول ها مرور صورت می گیرد. توجه داشته باشید،هرمطالعه گنجانده شده دراین مرور،ازنظر متغیرها (مانند یافته های مشتری، جهت گیری درمانگر) و انواع مقایسه ها (مانند خود افشاگری مثبت در مقابل افشاگری منفی، افشاگری در مقابل عدم افشاگری) مورد بررسی قرار گرفته است.
بنابراین برخی مطالعات لزوماً به جدول ها و خلاصه های چندگانه رجوع داده می شوند. بررسی تجربی به بخش های زیر تقسیم خواهد شد:
(a مطالعاتی که ارتباطیمان متغیرهای مستقل گوناگون و افشاگری درمانگر را بررسی می کنند
(b مطالعاتی که ارتباطیمان متغیرهای وابسته گوناگون و افشاگری درمانگر را بررسی می کنند
(c مطالعاتی که انواع افشاگری درمانگر را مقایسه می کنند
(d مطالعاتی که افشاگری را با عدم افشاگری مقایسه می کنند.
1/1 : متغیرهای مستقل در پژوهش افشاگری درمانگر:
این بخش به متغیرهای مستقل مرتبط با روان گردان که تمایل به جمعیت شناختی دارد، (مانند : آموزش و پرورش، جهت گیری نظری، وضعیت حرفه ای، مسن) و متغیرهای مستقل مرتبط با مشتری (مانند: جمعیت شناختی مشتری یا متغیرهای تشخیصی) یا با فرآیند درمان (بعنوان مثال: اتحاد، همانطور که اتحاد، افشاگری را تحت تأثیر قرار می دهد) تقسیم می شود. بحث های جزء مورد سوم، متغیرهای مستقل مرتبط بامسائل مربوط به تنوع، متشکل از جنسیت، قومیت و تمایلات جنسی می باشد
1/1/1: متغیرهای مستقل مرتبط با روان درمانگر (روانکاو):
هنگامیکه ارتباط میان فرکانس یا استفاده از درمانگر خودافشاگر و درمانگر مرتبط با متغیرهای مستقل مورد بررسی قرار می گیرد، این بررسی هیچ ارتباطی با سن درمانگران یا با سطح تحصیلات درمانگران پیدا نمی کند.
مطالعاتی که تلاش می کنندتا با استفاده از روشهای آنالوگ(مانند استفاده از نمونه های بدون مشتری در موقعیت های طراحی شده شبیه به تجربه درمانگر)، تشخیص دهند، اینکه آیا و چطور وضعیت حرفه ای درمانگر با درمانگر خود افشاگر در ادراک و پاسخ های مشتری تعامل برقرار می کند، نتایج متناقض هستند.یافته های یک مطالعه ضمنی نشان داد که آن مورد ممکن است برای درمانگران غیر حرفه ای و یافته های یک مطالعه نشان داد که درمانگران خیلی حرفه ای باید عمیقاً (کاملاً) خود افشاگری کنند، درصورتی که درمانگران حرفه ای باید خود افشاگری غیر خصوصی درونی را مورد بررسی قرار دهند.
از آنجائیکه هر مطالعه، انواع گوناگونی ازدرمانگرخود افشاگر رامورد بررسی قرار می دهد و فقط یکی ازآنها کنترل افشاگری را مورد استفاده قرار می دهد، نتایج نمی تواند به طور مفیدی (به صورت معنی داری) در سراسر مطالعات گروه بندی شود.
هنگامیکه ارتباط میان درمانگر خود افشاگر و مقداری تجربه بالینی مورد بررسی قرار گرفت، نتایج در سراسرمطالعه متناقض بودند. با این وجود، به نظر می رسد که درمانگرهای تازه کار ممکن است به دلایل مختلف (مانند جلوگیری کردن از مشتری از پرسش درباره سلامت روانی درمانگر، Simone و همکاران، سال 1998) نسبت به بیشتر درمانگرهای با تجربه کمتر افشاگری کننده اما آن تعداد از خود موقعیت های ثابت افشاگرها در برخی نقاط برای درمانگرهای زن تفاوت کمتری را میان درمانگرانی با مقدار متوسطی از تجربه و یا بیشتر نشان می دهد برای درمانگران مرد، خود افشاگری ممکن است تا حدود متوسطی باعث کاهش تجربه ای شود کرد و گذشته بدست آورده است.
درمانگران از گوناگون جهت یای نظری نظرات متفاوتی درباره استفاده (فایده) و تناسب درمانگر خود افشاگردارند. اگر چه نتایج نظرسنجی که استفاده از درمانگر خود افشاگر و جهت گیری نظری را مورد آزمایش و بررسی قرار داده بود.
به طور مداوم تفاوت هایی در میان جهت گیری های گوناگون را نشان نمی داد. دو نظرسنجی گزارش شده هیچ ارتباطی بایکدیگر ندارند. از آنجائیکه یک نظرسنجی گزارش کرده که درمانگران روانکاوی / روانشناسی پویا / فعال درمانگری خودافشاگری رانسبت به درمانگران دیگرکمترمورداستفاده قرارمی دهند ویک نظرسنجی تفاوت هایی میان روانکاری / روانشناسی پویا و درمانگران از دیگرجهت گیری ها استفاده از انواع گوناگون اگر چه نتایج درهم آمیخته شده بودند (متناقض، مبهم) اگر یک تفاوت میان درمانگران از جهت گیری تئوریکی گوناگون، وجود داشت، آن به نظر می رسید که درمانگران از نظریه های روانکاوی و روانشناسی پویا استفاده می کنند ممکن است کمتر افشاگری کند. ما آن اختلاف ممکن است به بزرگی نظریه پردازی کردن نباشد.
2/1/1 : متغیرهای مستقل مرتبط با مشتری و یا فرآیند درمانی:
مطالعات بررسی شده دراین مقاله، پیگیری متغیرهای مستقل مرتبط با مشتری را مورد بررسی قرار می دهد چنانکه آنها مرتبط با درمانگر خود افشاگر هستند. سن، تشخیص / نوع اختلال، افت شناسی و توقع از افشاگری – به طور کلی، نتایج نشان می دهند که هم سن مشتری وهم توقع مشتری از درمانگری خود افشاگر یک تأثیر متقابل با درمانگر خود افشاگر در ادراکات یا جواب هایی که به درمانگر می دهد، دارد. با این وجود، تشخیص مشتری / نوعی از اختلال و درمانگر خود افشاگر نشان داده شده اند که ارتباطی با درمانگر افشاگر دارد دست کم مشتریان مبتلا به اختلالات شخصیت یا داشتن قدرت نفسانی ضعیف تشخیص داده شده اند. تنها یک مطالعه افت شناسی مشتری در ارتباط با درمانگر خود افشاگر را مورد بررسی قرار داده بود. آن نشان داده بود که درمانگران خود افشاگر مراجعین بیشتری با افت شناسی پیش از درمان پایین تری دارند.
تنها متغیر وابسته مربوط به درمان مورد بررسی اتحاد بوده است، مطالعه ای که اتحاد را بعنوان یک متغیر مستقل مورد بررسی قرار داده بود دریافت که مراجعین مشابه با یک اتحاد درانی قوی یک درمانگر خود افشاگر مطلوب تر دانست به مراجعینی با اتحاد ضعیف تر و یک درمانگر افشاگر دریافت می کنند.
3/1/1: متغیرهای مستقل مرتبط با مسائل متنوع:
اگر چه مطالعات کمی مسائل مربوط به تنوع را مورد بررسی قرار داده بود چنانکه آنها مرتبط به درمانگر خود افشاگر بودند، این تمایز مهم به نظر می رسد، بویژه با توجه به اینکه درمانگران زن و چند فرهنگی تمایل به طرفداری استفاده از درمانگر خود افشاگر دارند تا عدم توازن قدرت میان درمانگران و مراجعین را کاهش دهند برای کاهش احساس شرمندگی مراجعین و برای انتقال ارزش های طرفداری از حقوق زنان، از درمانگران به مراجعین. بنابراین این زیرمجموعه به بررسی مسائل مربوط به تمایلات جنسی، قومیت و جنسیت می پردازد.
تنها دو مطالعه موضوع تمایلات جنسی را آن چنانکه آن به درمانگر خود افشاگر اشاره می کند، مورد برری قرار داده اند. یک نظرسنجی (ارزیابی) نشان داد که درمانگرانی از جهت گیری نظری مبتنی برطرفداری از زنان (زن باوراند) احتمالاً بیشتر به افشای تمایلات جنسی خود به مراجعین دارند نسبت به درمانگرانی از جهت گیری های نظری دیگر. یک آزمایش مشاجر توسط Brady Atkinson و Casas نشان داد که مردان همجنس گرا، گرایش به درمانگران مرد دارند.
کسی که خود افشاگری نمی کنند یا علاقمند به فاش سازی جنس مخالف هستند اما هیچ تفاتی میان میزان درمانگران مردی که افشاگری نمی کنند و آنهایی که علاقمند به افشاگری جنس مخالف دارند، وجود نداشته است. بخاطر تنوع در روش تحقیق ها نتایج درمیان دو مطالعه نمی تواند گروه بندی شود؛ اما ممکن است خود باعث آشکارسازی یک تفاوت شود، تفاوت مثبت زمانیکه درمانگر و مشتری هر دو جهت گیری اقلیت جنسی دارند Atkinson و همکاران دو مطالعه از نظر قومیت رمزگذاری شد و هیچ تفاوتی میان گروه های قومی در افشای ادراکات مشتریان و عکس العمل های آنها به درمانگر خود افشاگر نشان نداد.
با این وجود این مطالعات نسبتاً همگن (برابر) بودند بیشتر از نمونه هند و اروپایی. 6 مطالعه دیگر قومیت را مورد بررسی قرار داد آنچنانکه قومیت مرتبط با درمانگر خود افشاگر با نمونه های متنوع تری بود، با سه آزمایش تاثیر مکزیکی یا فرهنگ مکزیکی – امریکایی، دو آزمایش اثر آفریقایی – آمریکایی فرهنگ سیاه و یک آزمایش تاثیر فرهنگ آسیایی – آمریکایی را مورد بررسی قرار می دادند. اگر چه تعداد مطالعات برای قدر بودن به درک اثرات قطعی خاص هر فرهنگ خیلی کم بود، تاثیری از درمانگر خود افشاگر است. نتایج مطالعات نشان داد که فرهنگ ممکن است با درمانگر خود افشاگر ارتباط برقرار کند.
مطالعاتی که جنسیت مشتری و درمانگر خود افشاگر را مورد بررسی قرار می دهد، جنسیت درمانگر یا جنسیت جفت شدن در درمانگر جمع آوری شده بودند. از همه متغیرهای گوناگون که بررسی شدند اینطور به نظر می رسد که به طور کلی فقط جنسیت مشتری، درمانگر و dyad تولید شده نتایج قابل اعتمادی هستند. هم جنسیت مشتری، هم جنسیت درمانگر و هم جنسیت جفت ها، براینکه یک درمانگر خود افشاگر چه مقدار برای یک مشتری فاش سازی می کند، تاثیرگذار می باشد. علاوه بر این جنسیت قابل اعتمادبه نظر نمی رسد که یک تاثیر متقابل با درمانگر خود افشاگر در ادراکات (یافته های) مراجع کننده و یا عکس العمل های او به درمانگران افشاگر وی ا فاقد افشا کننده داشته باشد.
متغیرهای وابسته در درمانگر خود افشا کننده:
این بخش بر سه قسمت تقسیم شده است بخش اول درباره مقالاتی بحث می کند که متغیرهای مستقل مرتبط با درمانگران را مورد بررسی قرار می دهد. متغیرهای مستقل مرتبط به درمانگر در ادبیات گرایش به ارزیابی عملکرد و رفتار درمانگر در درمان دارند. بخش دوم، متغیرهای وابسته مرتبط با مراجعین را (مورد بررسی قرار می دهد.) (مانند احساس مراجعه کننده نسبت به درمانگر) یا فرآیند درمان (مانند اتحاد، آنچنانکه اتحاد بوسیله افشاگری تحت تاثیر قرار می گیرد) بخش سوم مطالعاتی را مورد بررسی قرار می دهد که متغیرهای مرتبط با مشتری خود افشاگر را بررسی کرده اند. تقسیم این بخش (متغیرهای وابسته) به این سه زیر مجموعه : متغیرهای وابسته مرتبط با درمانگر، متغیرهای وابسته مرتبط با مشتری خود افشاگر) نشانه ای از تمایز میان یافته های مشتریان می باشد به این معنی که، مشتری ارزیابی می کند که تبعه چه درمانگری است. روانکاو من جذاب می باشد، احسا مشتری (مانند: من برای روانکاو جذاب می باشم.) مراجعه کننده معیارهای ارزش گذاری را فاش می کند به جز، در مورد
شامل 31 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله نقش درمانگر افشاگر در روان درمانی
