این فایل در قالب ورد و قابل ویرایش در 27 صفحه می باشد.
برای دریافت درجه دکترای تخصصی در رشته زنان و زایمان
بررسی ریسک فاکتورهای بیماران مبتلا به PID بستری در بخش زنان زایمان بیمارستان
هدف از این تحقیق بررسی عوامل مساعدکننده عفونتهای التهابی لگن می باشد.
این بیماری یکی از شایعترین بیماریهای سنین باروری و فعال از نظر جنسی
است که بعلت عوارض آن که شامل درد مزمن لگنی، حاملگی خارج رحمی،
نازایی و حتی مرگ و میر می باشد و هزینه های درمان آن باید با تأکید بر
شناسایی عوامل خطر و افراد در معرض، با آموزش مراقبت های لازم از وقوع
آن پیشگیری نماییم. این مطالعه به روش توصیفی جهت بررسی فاکتورهای
PID در زنان مبتلا که از خرداد ۸۲ لغایت آذر ۸۳ به بیمارستان بوعلی مراجعه
کرده بودند، انجام شد. متغیرهای مربوط به سن، رفتارهای جنسی بیمار،
وضعیت تأهل، رفتارهای جنسی هر بیمار، عوامل شایع STD، سایر ریسک
فاکتورهای شناخته شده PID و روش جلوگیری از بارداری در رفم اطلاعات
ثبت و درصد هریک تعیین گردید.
نتایج و یافته ها
به شرح زیر است:
-بیشترین درصد بیماران در گروه سنی زیر ۲۵ سال قرار داشتند (۳۲%) به
طوریکه جذابترین آنان ۱۷ سال داشت.
۲۹ بیمار (۵۸%) در سن ۱۶ سال اولین نزدیکی جنسی را تجربه کردند.
۲۰ بیمار (۴۰%) ۳ بار در هفته نزدیکی و ۱۱ نفر (۲۲%) آنان در پریود قبلی
نزدیکی داشتند.
۴۰ بیمار (۸۰%) متاهل و ۴ نفر (۸%) مولتی پارتز بودند.
-هیچیک از کاندوم استفاده نمی کردند. بیشنرین روش مورد استفاده، برای
جلوگیری روش Withdrawl بود.
-۱۳ نفر (۲۶%) سابقه قبلی PID و ۷ بیمار (۱۴%) سابقه معرف سیگار داشتند.
-کشت اندوسرویکس از نظر نیرویاگوز و سرولوژی کلامیدیاتراکوماتیس در
همه موارد منفی بود.
-شایعترین ریسک فاکتور نزدیکی در سن ۲۶ سال و کمترین عامل PID به
دنبال کورتاژ تشخیص یا درمانی و رفتار جنسی همسران بیماران بوده است.
-یک مورد آپسه لوله یا تخمدانی وجود داشت که بیمار حدود ۶ سال قبل TL
شده بود.
:ABSTRACT
The object of this study was evaluation of predistions factors of pelvic
Intlammatory Disease (PID). PID is one of the most Common discase in
regsoductive sexually active women that because of improduct sequelac, it
is betten of identify risk factotrs and high risk woman for emp[hasizing
preventive medicine and education in the care of palients.
This study was a descroptive study on women with PID othecuding to
BouAli Hospital. From so questionare, Precentage of each factor determend.
Findings are:
-16 ratients (32%) were 25 years old. The youngest one eas 17 years old.
29 patients exyenenced the first coitno before 16v years old.
-Frequency at cortuuo times in a week was 40% (20 patients)
-(22%) 11 patients have been coited in last menstiral period.
-The mojouly (80%) were marrird are 8% (4 patients) were multigartrers.
-The most common method of contragets was withoutt and no one used
condom.
-Previous hostory of PID in 13 patient (26%), Cigarette Smoking in 8
patients (14%) and Ialroqeu PFD in 6 patients (12%)
-Cultures of N.Gonorrhes and Sewrologuine studies of C.Trachomatis were
negative.
-The most Common risk facts was first coitus before 16 years old and the
learn one was iatrogenic PID and sexual behavior of parmer.
-One patient with tuboovanan abscess and past history of TL 6 years ago.
فهرست مطالب
صفحه
عنوان
۱
مقدمه و بیان مسئله
تاریخچه و بازنگری منابع
روش تحقیق
فرم اطلاعاتی
نتایج
بحث و نتیجه گیری
جداول و نمودارها
منابع
مقدمه و بیان مسئله
بیماری التهابی لگن (PID) یکی از جدی ترین عفونتهایی است که امروزه زنان
با آن مواجهند. زنان درمان نشده یا آنهایی که بطور کامل درمان نشده اند
ممکن است دچار عوارض تهدید کننده حیات شوند و حتی زنانی که کاملاً
درمان می شود در ریسک بالاتری برای عوارض بالقوه جدی ناشی از بیماری
می باشند. PID شامل طیفی از بیماریها است که اشاره به عفونت دستگاه
ژنیتال فوقانی دارد بعبارتی ابتلا سروکیس و سپس رحم، لوله های فالوپ و
ساختمانهای مجاور را درگیر می کند. بعبارتی دیگر PID یک سندروم کلینیکی
حاد است که اغلب با گسترش صعودی میکروارگانیسم از واژن و
اندوسرویکس به اندومتریوم، لوله های فالوپ و ساختمانهای مجاور همراه
است.
از آنجا که بیماریهای منتقله از طریق جنسی (STDs) در حال حاضر به طور
اپیدمیک در کشورهای ایالات متحده گزارش میشوند، PID حاد شایعترین و
مهمترین عارضه این دسته از بیماریهاست. طبق گزارشات از نیمه ۱۹۶۰ بروز
عفونت های ناشی از نایریاگنوره و کلامیدیا تنراکوماتیس بیشتر از دو میلیون
و چهار میلین مورد در سال بوده است. Bell، Holmes تخمین زدند که سالیانه
یک میلیون زن برای سانپژیت حاد در ایالات متحده تحت درمان قرار می گیرند.
حدود ۱۰۳×۳۰۰-۲۵۰ زن در سال با تشخیص سانپژیت حاد یا ة’ بستری می
شوند. حدود دو و نیم میلیون ویزیت پزبشک و حدود صد و پنجاه هزار عمل
جراحی برای عوارض ناشی از PID در سال انجام یمگردد که این خود باعث
تقبل هزینه های مستقیم و غیرمستقیم PID و عوارض آن در حدود چهار
میلیون دلار در دهه اخیر در ایالات متحده شده است.
با توجه به اینکه PID حاد سالیانه در حدود %۲-۱ زنان جوان فعال از نظر
جنسی را درگیر می کند، و موربیدیتی حاصل از آن بیشتر از هر نوع عفونت
دیگر در این گروه سنی است. لذا PID به عنوان شایعترین عفونت جدی در
زنان ۲۵-۱۶ ساله درنظر گرفته یم شود.
در طی بارداری، بعد از منوپاز قبل از منارک و در زنان مجرد نادر است. اگر
در این گروهها PID رخ دهد اغلب ثانویه به انتشار کانونهای عفونی داخلی
شکمی مثل آبسه اپاندیکولر پاره شده می باشد.
PID معمولاً توسط میکروارگانیسمهای منتقله از طریق جنسی شامل
نایسریاگنوره و کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می شود اما موارد زیادی از بیمایر
ناشی از عفونتهای پلی میکروبیال است که از واژن و اندوسرویکس صعود
کرده و مخاط اندومتر و لوله های فالوپ را درگیر میکند و باین ترتیب باعث
آسیب و صدمات عملکردی لوله، درگیری و ساختمانهای داخل صفاقی مجاور،
چسبندگی های اطراف لوله ای و آبسه لوله ای تخمدانی می گردد که می تواند
بطئر کامل ساختمان و عملکرد طبیعی لوله را مختل کند.
در کل PID حاد غیر سلی را می توان به دو دسته بزرگ گنوکوکال و
غیرگنوکال، بسته به جدار غری ینیریا گنوره از اندوسرویکس تقسیم کرد.
بعباراتی PID یا بعلت عوامل شایع شامل پینیریاگوزه و کلامدیا تراکومایستن
مثل در از ۵% از موارد در ایالات متحده و یا بوسیله فلور نرمال
سرویکوواژینال ایجاد می شود. بنابراین کشت دستگاه ژنیتال تحتانی دقیقاً
ارگانیسمهای حاضر در عفونت دستگاه تناسلی فوقانی را منعکس نمی کند و
الگوی کشتهای مایع بریتونئال حاصل از کلروسنتز با فلوردستگاه تناسلی
تحتانی، نتایج حاصل را کم ارزش می نماید. ارگانیسمهای دستگاه تناسلی
فوقانی احتمالاً ارگانیسمهای عامل بیماریند. اما جداسازی و تعیین آنها مشکل
است، چون احتمال آلودگی با فلور دستگاه تناسلی تحتانی وجود دارد. با این
وجود کشت اندوتریکال مخصوصاً برای کلامیدیا تراکومایتس و کشت
سرویکال برای سیریاگنوره و ارزیابی سرویکال برای کلامدیا تراکوماتیس
ممکن است مفید باشند از نایسریاگنوره وجود دارد. در گروه دوره سنین
جوانی و بلوغ، کلامیدیا ممکن است شایعتر باشد. گونه های متعددی از
باکتریهای هوازی – بیهوازی بطور نرمال در دستگاه تناسلی تحتانی زنان فاقد
علامت وجود دارند که در زمان PID در حضور یا عدم حضور ارگانیسمهای
منتقله از طریق جنسی در دستگاه تناسلی فوقانی یافت می شود. PID ممکن
است بطور خاص هوازی، بیهوازی یا یک عفونت مخلوط هوازی – بیهوازی
باشد در ۳/۲ بیماران عوامل بیهواطزی یافت می شوند. باکتریهای هوازی عامل
PID، شامل گروه انتروباکتریاسه بویژه ECOli، گونه های استافیلوکک و
استروپوکک شامل انتروکوکسی می باشد و باکتریهای بیهوازی عامل PID،
شامل پپتوکک ها، پپتواسترپتوکک اتوپوکک های بیهوازی و گونه های
Prevotella یا گونه های باکتروئیدها هستند.
تعیین ارگانیسمهای عامل عفونت تنها بوسیله کشت مستقیم از محل صورت
میگیرد که برای این امر می توان کشت را از اگزورای لوله ای، بیوپسی لوله یا
از مایع کلدوساک در زمان لاپاروسکی یا لاپاراتومی تهیه کرد. مطالعات ارتباط
حدود %۵۰ بین کشت اندوسرویکال و کشت لوله ای را نشان داده اند. حضور
نیریاگنوره معمولاً بعنوان یک فاکتور مهم عامل بیمایر درنظر گرفته می شوند.
اما بهرحال گنوره اند و سرویکال ضرورتاً به ماهیت پاتولوژنیک آن در همه
موارد اشاره نمی کند.
کشت های مستقیم لوله فالوپ ثابت کرده اند عفونتهای لولهای اغلب پلی
میکروبیال هستند. نوع و تعداد گونه ها متفاوت بوده و وابسته به مرحله
بیماری است بعنوان مثال گنوره اغلب در طی ۴۸-۲۴ ساعت اول بیماری کشت
می شود و در مراحل دیررسی یافت نمی شود. بطور مشابه ارگانیسمهای
متعدد بطور دیررس کشت می شوند و باکتریهای بیهوازی مانند Prevotella،
باکتروئیدها، پپتوکک ها و گونه های پپتواستروپوکک در این موارد غالب اند.
کلامدیاتراکومایتس به تنهایی ایجاد یک نرم خفیف سانپژیت با شروع بی سر و
صدا میکند. برخلاف گنوره، کلامدیا می تواند در لوله های فالوپ برای ماهها یا
سالها بعد از کلونیزاسیون اولیه، در دستگاه تناسلی فوقانی بماند. Svensson و
همکاران دریافتند که زنان با عفونت کلامدیاتراتکوتاتیس در لاپاروسکی جدی
ترین درگیری فالوپ را داشتند که احتمالاً به دلیل ماهیت کلینیکی آرام و خفیف
بودن علایم بیماری می باشد که منجر به تشخیص تأخیری شده و بنابراین
درمان به تأخیر افتاده یا انجام نمی گیرد.
دو عارضه عمده PID حاد که نازائی لوله ای و حاملگی خارجی رحمی (EP)
می باشد قویاً در ارتباط با عفونت کلامدیایی قبلی منجر شونده به چسبندگی
های داخل و اطراف لوله یا است.
فاسریاگنوره یک دیپلرکگ گرم منفی با رشد سریع (چرخه رشد حدود ۴۰-۲۰
دقیقه) می باشد که منجر به افزایش تعداد ارگانیسمها در اندومتریوم یا لوله
فالوپ می گردد که این خود باعث پاسخ التهابی شدید و سریع بوسیله دفاع
میزبان می شود که نتیجه نهایی آن تجمع گلبول های سفید و محصولات
التهابی آنهاست. مهاجرت این مخلوط لکوسیتیک و باکتریال در فالوپ به
تخمدان و حفره پیتونئال و بازگشت به سرویکس و واژن باعث ایجاد نشانه
هایی می شود که پاتوگنومونیک PID است. در مقابل کلامیدیا تراکوماتیس یک
ارگانیسم داخل سلولی با رشد کند می باشد. چرخه رشد کلامدیا حدود ۷۲-۴۸
ساعت است بنابراین هفته های متعدد تا ماهها برای رشد آن نیاز است تا به
تعداد کافی برای ایجاد نشانه های حاد بیماری برسد و بعلت رشد کند آن پاسخ
التهابی سریع و شدیدی ایجاد نمی گردد که این خود توضیحی برای ماهیت کند
و بی سر و صدای نشانه ای عفونت کلامدیا می باشد. بعلت چرخه رشد داخل
سلولی کلامدیا آزادسازی واسطه های عفونی با پارگی سلولی اتفاق می افتد و
این مکانیسم اصلی است که بوسیله آن کلامیدیا تراکوماتیس موجب بیماری در
عفونتهای لگنی حاد می شود و تخریب بافتی وئسیع زمینه یا را فراهم می کند
تا رشد باکتریهای هوازی بیهوازی بطور ثانویه تسریع گردد. در حقیقت بافت
نکروتیک محیط رشد عالی برای سایر ارگانیسمها را فراهم می نماید و آسیب
اپی تلیال باعث شکست مکانیسم های دفاعی سطحی میشود. بنابراین رژیمهای
درمانی PID بدون پوشش مناسب کلامیدیا منجر به افزایش بروز عوارض
طولانی مدت مانند آبسه ها و دردهای مزمن لگنی و افزایش مداخلات جراحی
می گردد. باین ترتیب درمان PID های شامل پوشش کلامدیا نیز هست هرچند
که کلامدیا علت علائم و نشانه های حاد بیماریذ نباشد.
ریسک فاکتورهای متعددی برای PID حاد گزارش شده که شناخت آنها هم در
اداره کلینیکی و هم در امر مهم پیشگیری از عفونتهای دستگاه تناسلی فوقانی
مهم هستند که این امر از طریق آموزش بیماران، ارزیابی، درمان و مشاوره با
پارتز جنسی آنها و واکسیناسیون به افراد در معرض خطر بالا – بویژه در
مورد بیماریهایی که با واکسن قابل پیشگیری هستند (هپاتیت B)، صورت می
گیرد.
ریسک فاکتورهای PID شامل موارد ذیل می باشند.
۱-STDS شامل نیریاگوزه و کلامدیاتراکوناتیس در %۵۰ بیماران بستری با PID
حاد کشف شده اند.
۲-سن کم در اولین نزدیکی
۳-تعداد نزدیکی.
۴-تعداد پارتزهای جنسی.
۵-پارتزهیا جنسی جدید.
۶-وضعیت تاهل
۷-فعالیت در قاعدگی قبلی. بعبارتی فعالیت جنسی بیمار همگی در ارتباط با
تعداد موارد STD و بنابراین در ارتباط با PID هستند. زنان با پارتزهای متعدد
در ریسک افزایش یافته ۶-۴ برابر برای گسترش سانپژیت حاد در مقایسه با
زنانی که تنها یک پارتز جنسی دارند می باشند.
تحقیق در مورد بررسی ریسک فاکتورهای بیماران مبتلا به PID بستری در بخش زنان وزایمان بیمارستان