اختلال کمبود توجه / بیش فعالی(ADHD) از شایع ترین اختلال های رفتاری است، که در دوران کودکی شناخته شده است. این اختلال بیش از حد فراگیر و پایدار است و با ویژگی های بی توجهی ، بیش فعالی ، تکانشگری، توصیف شده است(2006. ، Hoath FE, Sanders MK)راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی–ویراست چهارم متن تجدید نظر شده (DSM-IV-TR) برای این اختلالال، سه زیرگروه مطرح میکند: عمدتا بی توجه، عمدتا بیش فعال و مرکب (ترکیبی از دوزیرگروه بیش فعال وکمبود توجه). برای گذاشتن تشخیص اختلالال کمبود توجه - بیش فعالی، نشانه ها باید مزمن بوده، قبل از هفت سالگی و حداقل در دو موقعیت متفاوت مشاهده شده باشد.
ADHD اختلالی است که در آن پرتحرکی ، بی توجهی و رفتارهای ناگهانی بیشتر و شدیدتر از کودکان دیگر وجود دارد . ۳ تا ۵ درصد کودکان به این اختلال مبتلا هستند و در پسرها شایع تر است . ممکن است در بعضی بیشتر علائم پرتحرکی و رفتارهای ناگهانی و در گروهی علائم بی توجهی بیشتر دیده شود . علائم این بیماری قبل از ۷ سالگی شروع می شود ولی اغلب در دوران مدرسه مشکلات جدی ایجاد می گردد.(2000،American Psychiatric Association).
هر چند تشخیص اختلال ADHD در کودکی در پسران بیشتر است، اما میزان تشخیص در بزرگسالی در زنان و مردان مساوی است.(2005، Young S, Gudjonsson GH)
این بیماری سالهاست که شناخته شده و وعوامل متعددی در ایجاد آن نقش دارند . به نظر می رسد علت آن بیشتر نقص در تکامل سیستم اعصاب باشد . کودکان مبتلا احتمالاً در قسمت هایی از مغز که مسئول توجه ، تمرکز و تنظیم فعالیت های حرکتی می باشد دچار نقص جزئی هستند . توارث و ژنتیک در این اختلال نقش دارد . همچنین در بعضی موارد در جریان حاملگی یا زایمان یا پس از آن صدمات جزئی به ساختمان مغز وارد می شود که می تواند باعث این مشکل گردد .(2007، Keith Conner CL. Get J, Editors).
هدف این پژوهش حاضر ، بررسی تاثیر آموزش رفتاری والدین بر میزان علائم بیش فعالی کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه / بیش فعالی می باشد.
پروپوزال بررسی تاثیر آموزش رفتاری والدین بر میزان علائم بیش فعالی کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه / بیش فعال