دانلود مقاله مراقبت پرستاری قبل از عمل جراحی در بخش جراحی

اختصاصی از فی ژوو دانلود مقاله مراقبت پرستاری قبل از عمل جراحی در بخش جراحی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

کار در بخش جراحی ایجاب می‌کند که پرستار در همة شئون مراقبت بیماری که احتیاج به جراحی دارد سهیم باشد. ضمن اینکه پرستار می‌تواند انتظار این را داشته باشد که در بخش بعنوان یکی از اعضای تیمی بسیار ماهر و با مقررات زیاد در مراقبت قبل از جراحی بیمار مشارکت داشته باشد.
اصول مراقبت کامل از بیمار جراحی قبل از عمل در بخش شامل موارد زیر است:
1- ارزیابی وضعیت فیزیکی و روانی بیمار جراحی در تمام اقدامات قبل از عمل جراحی
2- برنامه‌ریز، انجام و بررسی جهت مراقبت مناسب
3- ثبت احتیاجات بیمار و فعالیتهای پرستاری
4- آموزش و حمایت والدین و یا دیگر افراد خاص مربوط به بیمار
5- آماده‌سازی لوازم مورد لزوم برای یک مراقبت دقیق بدنبال انواع مختلف بیهوشی و بی‌حسی.
6- مشارکت مؤثر، در جهت کاهش اضطراب بیمار و فراهم آوردن ارتباط کاری خوب در یک تیم با مقررات.
7- تعیین و کار کردن روی مواردی که ایجاد خطر هم برای بیمار و هم برای پرستار دارد و همچنین فعالیت مناسب در جهت جلوگیری از صدمات مربوطه.
8- مشخص نمودن عوارض احتمالی داروهای خواب‌آور و بیهوشی مختلف.
9- تشخیص علائم اولیه عوارض و عملکرد مناسب در جهت رفع آنها.

مراقبت بیمار در اتاق عمل
توجه این فصل کتاب روی جهات مختلف مراقبت بیمار در اتاق عمل و حین انجام عمل جراحی معطوف گردیده است. در اتاق عمل، پرستار می‌تواند به عنوان عضوی از تیم جراحی هم نقش پرستار در گردش و یا پرستار اسکراب را داشته باشد.
در خلال مدتی که پرستار درگیر مراقبت بیمار در اتاق عمل می‌باشد از وی انتظار می‌رود که:
در برنامه‌ریزی جلسات اتاق عمل و اداره و ترتیب لیست اتاق عمل شرکت داشته باشد.
در مراقبت کلی و برنامه‌ریزی و کمک به بیمار بیهوش و خواب‌آلود دخالت داشته باشد.
در مرحله حین عمل جراحی در برنامه‌ریزی مراقبت از بیمار و اثبات آن همکاری داشته باشد.
یک محیط ایمن و درمانگر هم برای کارکنان و هم برای بیمار ایجاد کند.
طرز صحیح پوشیدن لباس اتاق عمل را عملا نشان دهد.
تمام عملیات وی هماهنگ با رعایت اصول استریلیتی داشته باشد.
همکاری و ارتباط مؤثر با دیگر اعضای تیم جراحی داشته باشد.
نقش و مسئولیتهای دستیار اسکراب
دستیار اسکراب یکی از اعضای اصلی تیم می‌باشند که وسایل و تجهیزات استریل را آماده می‌کند. او ممکن است یک پرستار و یا یک دستیار اتاق عمل ب اشد.
قبل از عمل جراحی، وظایف دستیار اسکراب عبارتند از:
1- کنترل کارت مخصوص جراح و آماده‌سازی تجهیزات لازمه، نخ‌های بخیه وسایل دست جراحی.
2- پوشیدن گان و دستکش بطریقه استریل.
3- پوشاندن ترالی با پارچه‌های استریل با یا بدون استفاده از ست‌های قبلا بسته‌بندی شده.
4- کنترل وسایل هر ست با حضور پرستار در گردش و لیست اصلی.
5- آماده‌سازی نخ‌های بخیه، سوزنها، تیغهای جراحی (بستوری) و دیگر وسایل
6- کنترل و شمارش گازها، بسته‌بندی‌ها، لوازم جراحی و سوزنها با پرستار در گردش در اعمال جراحی موضعی.
7- اطمینان از ثبت موارد فوق.
8- پوشاندن میز یا ترالی اضافی در صورت نیاز.
9- بر حسب نیاز پرستار در گردش مشخصات بیمار و تطابق با باند دور دستش و لیست اتاق عمل انجام گیرد.
10- وقتی بیمار وارد اتاق عمل می‌شود، از وجود وضعیت مناسب و ایمن بیمار روی تخت اتاق عمل اطمینان حاصل کند.
در شروع عمل جراحی، دستیار اسکراب:
11- برای آماده کردن پوست کمک کند و گاز را با sponge-holder به جراح بدهد.
12- در پوشاندن بیمار کمک کند.
13- وضعیت مناسب به ترالی و ست جراحی بدهد.
14- وصل کردن رابط الکتروکوتر و لولة ساکشن و کنترل آنها.
15- چیدن و در دسترس گذاشتن وسایل زیر:
دسته تیغ جراحی (بستوری) Scalpel
قیچی‌های تشریح dissecting scissors.
فورسپس دندانه‌دار و بدون دندانه toothed and non-toothed dissecting forceps وسایل الکتروکوتر.
16- دادن گاز به جراح و کمک جراح.
17- رد و بدل کردن وسایل لازم و گازها و نخهای بخیه.
18- شمارش دقیق گازها و سوزنهای اضافی و اطمینان از ثبت آنها توسط پرستار در گردش.
19- مشارکت فعال با جراح در حین جراحی و رساندن وسایل مورد لزوم به وی.
20- کوشش در جهت اینکه سر و صدا و حرکت در اتاق عمل به حداقل برسد.
قبل از اینکه جراح هر حفره‌ای را ببندد، دستیار اسکراب:
21- گازها، packها، وسایل و سوزنها را با پرستار در گردش و مطابق فهرست اولیه کنترل کند و نتیجة آن را به اطلاع جراح برساند و اطمینان حاصل کند که جراح گفته وی را متوجه شده است.
در خاتمه عمل جراحی، دستیار اسکراب:
22- کنترل پوشش مناسب برای زخم.
23- کنترل نهایی- اطلاع دادن به جراح و ثبت آنها.
24- برداشتن وسایل از ترالی مخصوص.
25- تحویل گرفتن لباس از پرستار در گردش برای جراح.
26- برداشتن تیغ جراحی از دستة آن و دور ریختن تیغها، سوزنها و دیگر وسایل تیز و برنده.
27- برداشتن پوشش بیمار.
28- اطمینان از تمیز بودن پوشش زخم.
29- پوشاندن بیمار با پارچه تمیز.
30- گان و دستکش خود را از تن درآورد.
وقتی که متخصص بیهوشی اجازه بدهد، دستیار اسکراب مشارکت در انتقال بیمار به اتاق ریکاوری داشته باشد و اطلاعات لازم را به پرستار ریکاوری بدهد.
قبل از اینکه بخواهد اتاق عمل را ترک کند، دستیار اسکراب باید دفتر ثبت و کنترل را امضا کند و کلیه لوازم و تجهیزات را تحویل (Theatre Surgical Supplies TSSU Unit) و یا محل شستشو و استریلیزاسیون وسایل بدهد.
نقش و مسئولیتهای پرستار در گردش (Circulator)
لغت «Circulator» در اغلب بیمارستانها بعنوان «runner» استفاده می‌شود، مثل پرستار و دستیاری در اتاق عمل که به دستیار اسکراب برای آماده‌سازی بیمار و وسایل کمک می‌کند و وسایلی که در حین عمل نیاز می‌شود را در دسترس قرار می‌دهد.
قبل از عمل جراحی، پرستار در گردش:
1- کنترل نظافت و تمیزی اتاق عمل و اطمینان از کار کردن دستگاه ساکشن، چراغ اتاق عمل و دستگاه الکتروکوتر.
2- کنترل درجه حرارت و رطوبت اتاق عمل.
3- جمع‌آوری و آماده‌سازی وسایل و تجهیزات، مثل گازها، شیشه نمونه، آب استریل، منبع نور فیبرواپتیک.
4- آماده کردن گان و دستکش برای تیم جراحی و گره زدن بندهای گان.
5- باز کردن بسته‌بندی وسایل جراحی و دیگر لوازم موردنیاز دستیار اسکراب.
6- کمک به شمارش وسایل و ثبت آنها.
در حین عمل جراحی، پرستار در گردش:
7- در سراسر طول عمل جراحی در اتاق عمل حضور داشته باشد.
8- وصل کردن الکتروکوتر و ساکشن به ماشینهای مربوطه.
9- تهیه و ثبت گازها و بسته‌بندی‌های مورد لزوم.
10- تأکید شدید روی روش موضعی برای مصرف کردن گازهای استفاده شده (باز شده)
11- در صورت نیاز، پر کردن ظروف از آب استریل.
12- اطمینان از بسته بودن درهای اتاق عمل.
13- قرار دادن ظرف جهت جمع‌آوری گازها در نزدیکی دستیار اسکراب و تیم جراحی.
14- مشارکت در برآوردن نیازهای تیم جراحی
15- ثبت حجم خون از دست رفته در صورت لزوم
قبل از خاتمه عمل جراحی، پرستار در گردش:
16- کمک در شمارش و ثبت لوازم و وسایل.
17- آماده‌سازی پانسمان زخم.
بعد از تکمیل عمل جراحی، پرستار در گردش.
18- دادن پانسمان زخم به دستیار اسکراب.
19- کمک به برداشتن پوششهای بیمار و آماده‌سازی وی جهت انتقال به اتاق ریکاوری.
20- انتقال ترالی وسایل و دیگر تجهیزات به محل لوازم آلوده.
21- اطمینان از نظافت اتاق عمل و آماده بودن جهت بیمار بعدی
شکلهای (1-3) تا (5-3) ترتیب آماده‌سازی ترالی استریل را نشان می‌دهند.
فعالیتهای زندگی (AL) مشکلات بیمار
ارتباطات ترس مربوط به نتیجة جراحی است. برای اغلب بیماران عمل جراحی یک اتفاق ترس‌آور است و در اغلب اینها ترس ناشی از نتیجة عمل جراحی و موفقیت آن می‌باشد. نقش پرستار در دادن اطلاعات و اطمینان بخشی به بیمار خیلی مهم است و وضعیت روانی وی را بهتر می‌کند.
مرگ اندوه (ماتم) بخاطر از دست دادن قسمتی از بدن مورد انتظار است. صرف‌نظر از دست دادن قسمتی از بدن، هر شخص بعضی اشکال اندوه را تجربه کرده است. این فرایند اندوه اغلب در بیمارانی که تحت اعمال جراحی قطع عضو مثل برداشتن پستان، قطع یک اندام و جراحی وسیع روده قرار می‌گیرند ایجاد می‌شود. تشخیص این فرایند و مطلع ساختن بیمار و خانوادة وی از روند طبیعی اتفاقات یک قسمت مهم از مراقبت پرستاری است.
خوردن و نوشیدن تغییر در تغذیه: فرآیند گرسنگی بیمار برای جراحی لزوما وضعیت تغذیه بیمار را تغییر خواهد داد. زیرا در بعضی بیماران ممکن است وضعیت مزمن سوء تغذیة آنها را تشدید کند، پس باید قبلا بررسی شده و کمبودهای شدید را به حد تعادل رساند.
برقراری یک محیط ایمن کمبود حجم مایع موجود. فرآیند گرسنگی بیمار برای جراحی تعادل مایع و الکترولیت بیمار را بهم می‌زند. چنانچه بخاطر ماهیت نوع جراحی اتلاف شدید مایع صورت گیرد، باید قبل از عمل جراحی اقدامات پیشگیری‌کننده مثل تزریق مایعات داخل وریدی انجام شود.
خواب اختلالات خواب. مطالعات زیادی نشان داده است که اغلب بیماران بخاطر محیط نامأنوس، اضطراب و سرو صدا در بیمارستان بخوبی نمی‌خوابند. برای بیماران جراحی شب قبل از عمل ممکن است ترسناک باشد. بنابراین حمایت بیار مهم می‌باشد و در صورت نیاز داروی خواب‌آور باید تجویز گردد.
برقراری یک محیط ایمن اضطراب بخاطر محیط ناآشنا و جراحی قریب‌الوقوع بوجود می‌آید. این بطور مشخص در قسمت پذیرش اتاق عمل یا اتاق بیهوشی معلوم می‌شود. اگر پرستار بتواند بیمار را از آنچه در انتظارش است، مطلع کند و همچنین محیط فیزیکی بیمار مطبوع گردد، احساس اضطراب و استرس بیمار به حداقل می‌رسد.

مرحله حین عمل جراحی (در اتاق عمل)
مشکلات شایع این مرحله برای اغلب بیماران بالغ جراحی در جدول (2-5) آورده شده است.
فعالیتهای زندگی (L.A) مشکلات بیمار
تنفس وقوع تغییرات در فعالیت تنفسی بخاطر بیهوشی. پرستار باید از حدود طبیعی تنفس آگاه باشد و تنفس بیمار را بخوبی کنترل کند.
برقراری یک محیط ایمن کمبود حجم مایع بخاطر از دست دادن خون حین جراحی. در این مورد باید میزان اتلاف خون ثبت گردد و همچنین مایعات جایگزینی در دسترس باشد.
برقراری یک محیط ایمن احتمال جراحت بخاطر کاهش سطح هوشیاری. در این مورد پرستار باید وضعیت بیمار را ارزیابی و ثبت کند و برنامه لازم برای انتقال یک بیمار بیهوش، رعایت احتیاطات ایمنی درباره کار با تجهیزات خاص مثل الکتروکوتر را طرح‌ریزی کند.
حرکت دادن وقوع کاهش برون ده قلبی بخاطر بیهوشی، کاهش حرکت و تجمع خون وریدی. در این مورد پرستار باید وضعیت بیمار را ارزیابی کرده و مناسبترین نوع تحریک وریدی را در حین جراحی بکار گیرد و همچنین این باعث صدمة بافتی نگردد.
برقراری یک محیط ایمن احتمال عفونت. پرستار باید تکنیکهای استریل که برای بیمار بکار می‌رود را ارزیابی و بررسی کند و از ایجاد یک محیط تمیز و ایمن اطمینان حاصل کند.
مشکلات بیمار در مرحله بعد از عمل جراحی
فعالیتهای زندگی (AL) مشکلات بیمار
حرکت بیمار درد مربوط به انسزیون (برش) جراحی است. پرستار باید درد بیمار را هم حین کنترل و هم از شکایت بیمار مشخص کند و فعالیتهایی مبنی بر کاهش آن اعم از مصرف دارو یا دستورات پرستاری جهت تخفیف درد و برطرف کردن بیقراری بیمار، انجام دهد.
برقراری یک محیط ایمن احتمال جراحت بخاطر برگشت هوشیاری اولیه، پرستار باید وضعیت تنفسی بیمار را بررسی کرده و عملیات پیشگیرانه جهت جلوگیری از انسداد راه هوایی را بکار بندد و در صورت نیاز اقدامات دارویی را انجام دهد.
برقراری یک محیط ایمن تغییرات حسی- ادراکی بخاطر برگشت سطح هوشیاری. پرستار باید بیمار را نسبت به زمان و مکان وقایع آگاه کند. هشدار راجع به وجود احتمالی تیرگی شعور بعد از عمل جراحی برطرف کردن این مشکلات کمک می‌کند.

وضعیت بیمار روی تخت اتاق عمل (Positioning the Patient)
وقتی به بیمار بیهوشی داده شد، بیمار باید جهت عمل جراحی در وضعیت مناسب قرار گیرد. مجددا نام بیمار و لیست اتاق عمل برای تشخیص صحیح محل جراحی کنترل می‌گردد و جراح باید قبل از شروع عمل جراحی وضعیت قرارگیری بیمار را کنترل کند. در صورت لزوم پرستارگان بیمار را از تن وی خارج می‌کند، ولی جای غیر لازم از بدن نباید در معرض دید قرار بگیرد. بیمار بیهوش کاملا در اختیار افرادی است که روی وی کار می‌کنند و پرستار بعنوان حامی بیمار، باید اطمینان حاصل کند که بیمارش با ملاحظه و احترام تحت درمان قرار می‌گیرد.
نقاط فشار در بیمار باید محافظت شوند و حمایت مناسب در حین عمل جراحی از آنها بشود. از افراد پیر و ناتوان باید دقیق‌تر مراقبت‌ شود و پروندة آنها از جهت وجود هر گونه دفورمیتی و نقص جسمی مطالعه گردد و پرستار اطاق عمل از آن اطلاع داشته باشد. اگر از الکتروکوتر استفاده می‌شود در این مرحله باید صفحه اتصال آن را به بدن بیمار متصل کرد. در خاتمه عمل جراحی همه نقاط فشار از جهت عدم جراحت و صدمه باید کنترل گردند.
چلوگیری از عوارض
هنگامی که بیماری روی تخت اتاق عمل جهت عمل جراحی وضعیت می‌گیرد، ممکن است لازم باشد ساعتها در همان وضعیت باقی بماند و پرستار باید مطمئن باشد که در این زمینه حداکثر مراقبت از بیمار انجام شده تا از ایجاد عوارض احتمالی جلوگیری کند.
در اغلب اتاقهای عمل وضعیت دادن به بیمار توسط پرستاران و پزشکان بدنبال بیهوش شدن وی انجام می‌گیرد. وضعیت دادن بیمار بالقوه خطرناک است مگر اینکه منتهای کوشش و دقت در آن انجام گیرد.
هدفهای وضعیت دادن به بیمار برای جراحی عبارتند از:
قرار گرفتن بدن در وضعیت آناتومیک مناسب.
حمایت لازم از جایی که لازم باشد.
اطمینان از استواری و امنیت بیمار روی تخت اتاق عمل.
جلوگیری از صدمه و جراحت به پوست و برجستگی‌های استخوانی.
در معرض دید قرار دادن محل عمل جراحی.
منبع:
پرستاری در اتاق عمل (روش و مراقبت)
صفحات 43 و 44 و 45 و 46 و 47 و 48 و 49 و 88 و 89 و 90 و 91 و 51 و 52

درک نیازهای بیمار
یکی از وظایف بسیار مهم پرسنل اتاق عمل سعی در ارضای نیازهای مختلف بیمار و تأمین راحتی اوست. درک نیازهای بیمار یک ضرورت همیشگی است و بیماران مختلف با عملهای جراحی متفاوت خواسته‌های گوناگونی دارند، اما اطمینان خاطر و آسایش یکی از خواسته‌های مهمی است که در همة بیماران مشترک است. محیط اطراف بیمار قبل و بعد از بیهوشی، جراحی و نیز در اتاق ریکاوری باید آرام و بدون شلوغی و رفت و آمد باشد و بیمار با توجه به دریافت داروهای آرامبخش به استراحت بپردازد.
بیمار همانند سایر افراد جامعه از اصطلاحاتی مثل آپاندکتومی یا کلسیستکتومی بی‌اطلاع است و استفاده از این کلمات بدون توضیح، موجب تشویش و نگرانی وی می‌گردد. بیمار با اطمینان با اینکه هیچ صدمه‌ای او را تهدید نمی‌کند، جسم خود را به دست اشخاصی (جراح، متخصص بیهوشی و گروه پرستاری اتاق عمل) سپرده است که هیچیک را نمی‌شناسد، پس انتظار می‌رود که برای معالجه او حداکثر سعی و تلاش انجام گیرد. مجموعه اقداماتی که برای بیمار صورت می‌گیرد، شامل آگاهی و درک موضوعات زیر است:
شناخت بیمار و مشخص کردن محل جراحی وی
کنترل و تکمیل رضایت نامة جراحی
مراقبت از بیمار در زمان انتقال او به اتاق عمل
مواظبیت از دست و پا و سایر اعضای بدن در حین انتقال بر روی تخت عمل
استفاده صحیح و مناسب از وسایل الکتریکی و الکترونیکی
کنترل درجه حرارت بیمار
شمارش تعداد سواپ، گازها، ابزار جراحی، سوزنها و سایر وسایلی که در جریان عمل جراحی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
استفاده از تورنیکه و یادگیری کاربرد صحیح آن
بکارگیری اصول آسپتیک
استریل کردن وسایل مصرفی
استفاده، کنترل، ثبت و مراقبت از داروهای مخدر
یادگیری اصول بیهوشی، عوارض آن و مراقبت از بیمار در حین بیهوشی
کمک و همکاری با مسؤولین بیهوشی
یادگیری تکنیکهای پوشیدن گان و دستکش
کنترل محیط
اهمیت دادن به تهیه گزارش دقیق از مشاهدات در حین عمل
نگهداری از نمونه‌ها
آشنایی به قوانین پزشکی
آشنایی به اصول روانی تا جایی که بتوان در دورة قبل و بعد از عمل به بیمار کمک نمود.
آشنایی به تکنیکهای جراحی تا بتوان در حین عمل بهتر و بیشتر به جراح کمک کرد. معمولا افراد فامیل و آشنایان بیمار با تشویش و نگرانی منتظر خاتمه عمل و آگاهی از نتیجه هستند. بیمار ممکن است از عواقب جراحی ترس زیادی داشته باشد. بیمار از خود می‌پرسد: «آیا پس از بیهوشی بیدار خواهم شد؟»، «آیا ممکن است در طی کار اشتباهی رخ دهد؟ و یا اینکه «آیا احتمال دارد نتیجه جراحی خوب نباشد؟». همچنین ممکن است بیمار بیم آن داشته باشد که در زمان بیدار شدن از بیهوشی، حرفهای نامربوط بر زبان آورده، هذیان‌گویی داشته باشد. حتی در بعضی موارد بیماران قبل از بیهوشی در مورد این مسأله از پرسنل اتاق عمل عذرخواهی می‌کنند. گاهی اوقات نیز بیمار، نگران ناراحتی و بیماری فرد همراه خود می‌باشد. در صورتی که پرستار فرصت کافی داشته باشد، بهتر است دربارة مسائل مختلف از قبیل اتاق بیهوشی و مواردی که پیش خواهد آمد با بیمار صحبت کرده، با مهربانی روحیه وی را تقویت نماید تا به این وسیله از نگرانی‌های او کاسته شود.
زمانی که بیمار به اتاق جراحی آورده می‌شود، اطراف او بسیار شلوغ و پر رفت و آمد است. جراح، متخصص بیهوشی و احتمالا افراد با تجربه اتاق عمل مشغول گفتگو در مورد بیمار و جراحی هستند. سایر پرسنل جهت تهیه وسایل و امکانات جراحی رفت و آمد کرده، در رابطه با این مسائل به گفتگو می‌پردازند. در این میان بیمار در خلوت خود تمام این مسائل را نظاره‌گر بوده، در فکر جراحی خود فرو رفته است. یک پرستار با تجربه و ماهر باید بیمار خود را درک نماید و باید او را از تنهایی بیرون آورد. گرفتن دستهای بیمار با چهره‌ای شاد و مهربان همراه صحبت کردن با او بسیار مؤثر است و آرامش زیادی به بیمار می‌بخشد.
ملاقات بیمار قبل از عمل جراحی
برای از بین بردن هیجانات و ترسهای آشکار و پنهان بیمار از جراحی و بیهوشی، پرستار در صورت امکان او را در بخش ملاقات نماید تا هنگام ورود به اتاق عمل با یک چهره آشنا روبرو گردد. باز کردن باب گفتگو و سئوال و جواب با بیمار دربارة مسائل مختلف نشانگر این است که شما به او اهمیت می‌دهید و همین امر بیمار را راضی می‌کند. احوالپرسی توسط یک چهره آشنا در هنگام ورود بیمار به اتاق عمل به آرامش او کمک نموده، این احساس را در او ایجاد خواهد کرد که تنها نیست، همچنین در حین این ارتباط، شما به نیازهای جسمی و روحی او نیز پی خواهید برد.
بخشهای مختلف پوست بیمار باید مورد بررسی قرار گیرد تا در صورت مشاهدة مشکلی نظیر آبسة زیر بغل و امثال آن پزشک را مطلع نمایند و پس از درمان آبسه و برطرف کردن عفونت، جهت جراحی آماده گردد. در مورد وجود حساسیت پوستی و مواردی نظیر آن نیز باید از بیمار سئوال شود تا در صورت مثبت بودن پاسخ کارت بیمار کنترل شده و اطمینان پیدا شود که موارد فوق در کارت او ثبت شده است.
فرم رضایت عمل نیز باید از نظر امضای بیمار و یا همراه او کنترل گردد.
ملاقات قبل از عمل به پرستار این امکان را می‌دهد که با کسب اطلاعات بیشتر در مورد بیمار از وی مراقبت نماید. بطور مثال ممکن است پرستار متوجه شود که دست راست بیمار تحت عمل جراحی قرار خواهد گرفت در حالی که دست چپ او نیز توانایی حرکت ندارد. مسلما یک چنین بیماری برای اینکه بتواند از عهده ناتوانیهای خود برآید نسبت به سایرین به کمک روحی، روانی بیشتری نیاز دارد. پرستار باید تلاش کند تا به رابطه خود با بیمار بیافزاید و با دقت به صحبتهایش گوش دهد. در این مورد می‌توان به پرسش از نظر و احساس بیمار دربارة عمل جراحی اشاره کرد. البته نباید راجع به مسائل خصوصی و شخصی بیمار صحبت کرد و برای جلوگیری از این مسأله باید گفتگو را کوتاه کرد. اگر سئوالاتی وجود داشت که پرستار قادر به پاسخ‌گویی آنها نبود و یا اطلاعات کافی در آن زمینه نداشت باید جواب آن را به شخص با تجربه‌تر و یا پزشک معالج و جراح واگذار کند. همة این تلاشها به این خاطر است که بیمار نسبت به بیمارستان، پزشک و پرسنل اطمینان پیدا کرده احساس دلگرمی نماید. نتیجه‌ای که پرستار یا پزشک از این گفتگوی دو طرفه می‌گیرند باید ثبت شود چرا که اهمیت ندادن به مسائل جرئی ممکن است در آینده منجر به آسیب‌ دیدگی بیمار گردد.
اقدامات زیر برای آماده نمو دن بیمار در بخش انجام می‌گیرد:
بسته به نوع عمل موی بعضی از قسمتهای بدن تراشیده می‌شود (هر چه زمان تراشیدن موها به هنگام شروع عمل جراحی نزدیکتر باشد احتمال آلودگی محل کمتر است).
لباس ویژه بخش با گان مخصوص اتاق عمل عوض شده و با یک کلاه یا روسری موهای بیمار پوشانده می‌شود.
دندانهای مصنوعی و زیورآلات بیمار خارج می‌گردد. در مورد بانوان باید از استعمال لاک ناخن و یا رژ لب جلوگیری نمود. از آنجا که در آوردن دندانهای مصنوعی باعث ناراحتی بیمار به هنگام صحبت کردن می‌شود، بعضی از متخصصین بیهوشی اجازه می‌دهند که بیمار تا زمان شروع بیهوشی دندانهای خود را همراه داشته باشد.
در بیمارانی که به علت کاهش شنوایی از سمعک استفاده می‌کنند، اجباری به خارج کردن آن نیست، چرا که در این صورت پرستار و پزشک مجبور به صحبت کردن با صدای بلند بوده و این خود موجب ناراحتی سایر بیماران و پرسنل می‌گردد. پس از بیهوشی، پرستار باید سمعک را در جای مطمئن قرار دهد و در اتاق ریکاوری به بیمار برگرداند.
هنگام انتقال بیمار به تخت عمل، ضمن مراقبت کافی از او باید از وسایل محافظ نیز استفاده نمود. مشاهده این اقدامات توسط بیماران دیگر و سایر همراهان عامل مؤثری در جلب اطمینان آنها خواهد بود.
وظایف پرستار
کار پرستار در انتهای جراحی خاتمه نمی‌یابد بلکه مراقبت از بیمار هنگام انتقال او و در ریکاوری نیز ادامه دارد. مراقبت از بیماران پس از بیهوشی از مسؤولیتهای پرسنل ریکاوری است و ضروری‌ترین اقدامات پرستاری در این بخش انجام می‌پذیرد. به همین دلیل پرستاران با تجربه و ماهر جهت کار در این واحد انتخاب می‌شوند. در اتاق ریکاوری پرستار چگونگی برخورد با بیماران پس از بیهوشی و مهارتهای لازم در این خصوص را آموخته، میزان تجربه و آگاهی او به مرحلة آزمایش گذاشته خواهد شد. بیمار بیهوش به هیچ عنوان تنها به حال خود رها نمی‌شود. تحت نظر گرفتن مستمر بیماران و سرعت در تصمیم‌گیری عوارض احتمالی را کاهش خواهد داد.
محل زخم از نظر خونریزی احتمالی و همچنین بروز عوارض ناشی از داروهای بیهوشی دقیقا کنترل می‌گردد. علایم حیاتی هر 10 دقیقه یکبار ثبت شده، هر گونه تغییر ناگهانی در شرایط و وضعیت بیمار به پرستار مسؤول ریکاوری اطلاع داده می‌شود تا در اسرع وقت تصمیم‌گیری لازم صورت گیرد.
مراقبت از بیمار پس از خاتمة بیهوشی
مسؤولیتهای پرستار ریکاوری عبارتند از:
اطمینان از وضعیت صحیح بیمار
برقراری راه هوایی با بالا نگهداشتن فک پایین
شناخت و درمان مشکلات تنفسی
الف- اسپاسم حلق
ب- انسداد راه هوایی
ج- دوام اثر داروهای شل کنندة عضلانی
د- دپرسیون مرکز تنفسی مغز
شروع اکسیژن
مشاهدة بیمار
الف- رنگ ناخنها- لبها – لالة گوش
ب- تنفس
اطمینان از هوشیاری بیمار در هنگام ورود به ریکاوری
اقدام جهت راحتی بیمار
ثبت علایم حیاتی بیمار
مطالعه و اجرای دستورات بعد از عمل
تجویز داروهای مخدر در صورت نیاز و یا طبق دستور دارویی پزشک
کنترل گچ یا هر گونه باند محکم
گزارش و ثبت موارد غیر طبیعی
اطمینان از وضعیت صحیح بیمار

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله   31 صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید