نویسند‌گان: حدیث مظاهری ، بهنام بلمکیخلاصه مقاله:
در بین تمامی گزینه های گردشگری ، گردشگری روستایی و کشاورزی، پدیده نسبتا تازه ای استکه فقط بخشی از کل صنعت توریسم را نشان میدهد اگروتوریسم در واقع نزدیکی به طبیعت و محیط روستایی است ونوعی بازیابی هویت درونی انسانها محسوب می گردد از سویی دیگر اگرچه فعالیتهای گردشگری روستایی و بازدید جاذبه ها و چشماندازهای طبیعی، جغرافیایی برای پرکردن اوقات فراغت انسان لازم است ولی تمرکز شدید این گونه فعالیت ها در یک منطقه روستایی با بافت سنتی وعدم توزیع آن در مناطق مناسب از یک سو و بهره برداری بیش از حد از منابع و امکانات و عدم برنامه ریزی اصولی در توسعه و رابطه انسان با محیط اثرات نامطلوبی را به بار می اورد از طرف دیگر اعتقاد کلی دیگری وجود دارد که گردشگری در مفهوم عام یکفعالیت سبز بوده که زیانی به محیط زیست وارد نمی کند و این صنعت به عنوان یک فعالیت اقتصادی نیاز به تکنولوژی سازده، استفاده زیاد از نیروی کار بومی و احتیاج به سرمایه گذاری محدود داشته و باعث جلوگیری از گسترش صنایع و توسعه شهری میگردد.
کلمات کلیدی: گردشگری روستایی، گردشگری کشاورزی، ارزیابی اثرات زیست محیطی
ارزیابی زیست محیطی طرح مزرعه گردشگری احیایی در استان همدان