پایان نامه کارشناسی ارشد حقوق
گرایش حقوق بین الملل
176 صفحه
چکیده:
بحران اوستیای جنوبی که در آگوست 2008 حمله نظامی روسیه به گرجستان را به دنبال داشت، هرچند از بعد زمانی کوتاه بود، اما از جنبه های مختلف به یکی از بحرانهای پیچیده بین المللی مبدل گردید. تلاش روسیه بر آن بود که مداخله نظامی خویش را در قالب دفاع از اتباع (به عنوان مصداقی از دفاع مشروع) و پاسخ به نقض موافقتنامه های فیمابین توجیه نماید. روسیه همچنین با توسل به دکترین «مسؤولیت حمایت» توسل به زور خود را اقدامی به منظور جلوگیری از وقوع ژنوسید قلمداد کرد. در مقابل گرجستان حمله روسیه به خاک خود را تجاوزگری آشکار خوانده و توسل به زور خود را دفاع مشروع تلقی نمود.
در این پایان نامه تلاش گردیده است ضمن ورودی اجمالی به حقوق توسل به زور و پیشینه مناقشه (در بخش اول)، مشروعیت اقدامات طرفین در این درگیری از منظر حقوق توسل به زور (در بخش دوم) مورد بررسی قرار گیرد. حاصل این بررسی مؤید آن است که حمله روسیه هیچگونه مطابقتی با معیارهای مسؤولیت حمایت نداشته و در قالب دفاع مشروع نیز نمی گنجد. ضمن آنکه نقض یک موافقتنامه توجیهی برای توسل به زور طرف مقابل فراهم نمی آورد. از طرفی تلاش طرفین برای توجیه توسل به زور خود نشانگر اهمیت فراگیر اصل منع توسل به زور است. تا آنجا که اگر این اصل را قاعده ای آمره بنامیم به بیراهه نرفته ایم.
حمله روسیه به گرجستان از منظر حقوق توسل به زور