به عنوان نتیجه گیری از این فصل می توان گفت اندامهای اصلی بدن که در طی فعالیت ورزشی بیشترین فشار را متحمل می شوند و در نتیجه تقویت می گردند، عبارتند از:
1- عضلات اسکلتی : که با انجام منظم ورزش می توان به تقویت و افزایش ظرفیت ذخیره سازی گیلکوژن آنها پرداخت.
2- ششها: که اندام اصلی گرفتن اکسیژن هستند و باید آنها را از آلودگیهای شهر و دود سیگار دور نگاه داشت تا قدرت جذب اکسیژن آنها به حداکثر برسد.
3- دستگاه گوارش: که تامین کننده اصلی سوخت بدن است و با جذب انواع مواد غذایی و انبار کردن آنها در کبد، نقش آشپزخانه بدن را بازی می کند.
4- قلب: پمپ اصلی به گردش درآورندۀ مواد است و با به جریان انداختن گردش خون نقش رابط را بین همه این اعضا بازی می کند .
انواع ورزش
حال که با آثار ورزش در دستگاه های مختلف بدن آشنا شدیم ، این سئوال پیش می آید که آیا اثر انواع مختلف فعالیتهای ورزشی بر بدن مشابه و یکسان است و همه عضلات و دستگاههای بدن به یک نسبت تحت تأثیر ورزش قرار می گیرند؟ آیا تغییرات فیزیولوژیک بدن فردی که وزنۀ سنگینی را بالای سر می برد، با تغییرات فیزیولوژیک بدن یک دوندۀ دوهای استقامت مشابه است؟ آیا اثر ورزش در فردی که بسرعت می دود با کسی که آهسته می دود هیچ تفاوتی ندارد؟
بدون شک ما انواع گوناگون و متنوعی از فعالیتهای ورزشی داریم که با تصور هر کدام بلافاصله یک شرایط بدنی خاص تداعی می گردد، حتی اگر آن ورزش را انجام نداده باشیم. همچنین احساس می کنیم که چه فشارهایی بیشتر بر روی چه دستگاههایی از بدن وارد می شود. پی بدون شک انواع مختلف ورزش آثار متفاوتی بر روی بدن ما دارند. دویدن ،شنا ، برداشتن وزنه های سنگین ، ژیمناستیک ، دوچرخه سواری، کوهنوردی ، راهپیمایی و ... انواع متنوع ورزشها می باشند که هر کدام به شکلی بر روی بدن تأثیر می گذارند و ما برای بیان تاثیرات آنها مجبور به تقسیم بندی آنها در گروههای بزرگتر هستیم.
دانشمندان علوم تربیت بدنی، کلیه فعالیتهای ورزشی را به 2 گروه عمده تقسیم می کنند.:
الف- ورزشهای ایستایی (استاتیک یا ایزومتریک)
ب- ورزشهای حرکتی (دینامیک یا ایزوتونیک)
ورزشهای حرکتی خود به دو دسته عمده تقسیم می شوند:
1- ورزشهای حرکتی - استقامتی
2- ورزشهای حرکتی – سرعتی
الف – ورزشهای ایستایی (استاتیک)
ورزشهای ایستایی به ورزشهایی گفته می شود که با وجود مصرف انرژی، طول عضله تغییری نمی کند و در مجموع انرژی ، طول عضله اغییری نمی کند و در مجموع حرکتی ایجاد نیم ود . مثلا زمانی که وزنه سنگینی به مدت چند ثانیه بالای سر قرار می گیرد. درست است که بر روی بدن فشار زیادی وارد می گردد و انرژی بسیاری نیز مصرف می گردد، اما طول عضلات تغییری نمی کند. لذا این گونه ورزشها را ورزش ایستایی می نامند . نمونه روشن تر این نوع ورزش ، فشار آوردن به یک دیوار است که در ورزش، فشار آوردن به یک دیوار است که در طی آن انرژی بدو ایجاد هیچ حرکتی مصرف می گردد. البته باید خاطر نشان کرد که در اکثر ورزشها ترکیبی از ورزشهای ایستایی و حرکتی وجود دارد بنابراین وقتی از ورزشی به عنوان ورزش ایستایی یاد می کنیم، منظور این نیست که صد در صد ایستایی یاد می کنیم ، بلکه منظور آن است که جنبه ایستایی آن غلبه دارد مثلا در هنگام بلند نمودن یک وزنۀ سنگین که مشهورترین نوع ورزش ایستایی است، وقتی فرد وزنه را از زمین بر می دارد به بالای سر می برد ، یک ورزش حرکتی انجام می دهد، ولی وقتی وزنه بر بالای سر او قرار می گیردف ورزش از نوع ایستایی است، اما چون در این حالت انرژی بیشتر به شکل ایستایی مصرف می شود این ورزش را از جمله ورزشهای ایستایی می دانیم.
در یک ورزش ایستایی ، اتفاقاتی به شرح زیر در بدن روی می دهد:
- طول عضلات تغییری نمی کند
- عروق عضلات به علت فشار عضلات بر روی آنها تنگتر می گردد و این در حالی است که عضله نیاز به جریان خون بیشتری دارد.
- تعداد ضربان قلب افزایش می یابد و این مهمترین ساز و کار (مکانیسم) افزایش برون ده قلب (مقدار خونی که در یک دقیقه از قلب خارج می شود) در این نوع ورزش می باشد.
- برون ده قلبی مختصری افزایش می یابد ولی نه به اندازه ورزشهای حرکتی.
- مصرف اکسیژن بدن اندکی افزایش می یابد ولی نه به اندازه ورزشهای حرکتی.
- فشار خون افزایش می یابد، بطوری که اگر دو دست خود را در هم پنجه کنیم و بدون آنکه از هم جدا شوند و حرکتی ایجاد شود، در جهت مخالف بکشیم و این کار را با 40% بیشترین توان خود برای 3 دقیقه ادامه دهیم ، فشار متوسط شریان ما 30-25 میلیمتر جیوه افزایش می یابد.
ب- ورزشهای حرکتی (دینامیک)
ورزشی را حرکتی می نامیم که در آن همزمان با انجام کار و مصرف انرژی طول عضلات نیز تغییر کند و در نتیجه اندامها به جرکت درآیند. نمونه بارز این نوع فعالیت ورزشی را در رشته دوو میدانی ، شنا، دوچرخه سواری و ...
شامل 11 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله اندامهای اصلی مرتبط با ورزش