
شهرآموز تجربه وصف ناپذیر...
درسنامه ابعاد حکمرانی علوی و پاسخگویی در اسلام - بخش چهارم: مشروعیت نظام سیاسی و مردم
شهرآموز تجربه وصف ناپذیر...
غزوه های پیامبر اسلام (ص) ، مطلب آموزشی و تحقیق مناسبی برای دروس تاریخ تحلیلی صدر اسلام واندیشه اسلامی و معارف اسلامی بوده که در 76 صفحه تهیه شده است .
پایان نامه کارشناسی الهیات
132 صفحه
چکیده:
موضوع پژوهش پیرامون عوامل مؤثر در تربیت کودک از دیدگاه اسلام است.
تربیت در لغت به معنای پروریدن، پروراندن، پرورش دادن میباشد و در اصطلاح ایجاد تغییرات مطلوب در کسی یا چیزی و پرورانیدن رفتار شایسته برابر با نظام ارزشی یک جامعه یا محیط پیرامون آن.
تربیت مذهبی به حقیقت مجموعهی دگرگونیهایی است که در فکر و عقیدهی فرد به منظور ایجاد نوعی خاص از عمل و رفتار که متکی به ضوابط مذهب باشد انجام میشود به عبارت دیگر، آداب و رفتار، روابط فردی و اجتماعی شخص صورت مذهبی و شرعی میگیرند و مذهب به عنوان عامل مسلط به زندگی فرد و جنبههای آن خودنمایی میکند.
دورهی کودکی که میتوان گفت طولانیترین و بهترین دوران زندگی بشر است عالیترین فرصت برای بهرهوری حیات و زندگی و رشد مذهبی میباشد چرا که ارکان و پایههای اصلی شخصیت انسان بالغ و رشید، به چگونگی دوران کودکی او بستگی دارد.
آیاتی از قرآن کریم و احادیثی که در کتب روایی بیان شده منبع اصلی در این تحقیق است. علاوه بر آیات قرآن کریم و کتب روایی، کتب پرورش مذهبی و اخلاقی کودکان از آقای دکتر علی قائمی امیری و تربیت فرزند از نظر اسلام از آقای حسین مظاهری از منابع عمده مورد استفاده در این تحقیق میباشند.
این پژوهش شامل 3 فصل است. در ابتدا با فصل کلیات آغاز میشود و سپس در ادامه به مفهومشناسی تربیت پرداخته و در فصل بعدی با عنوان نقش خانواده در تربیت مذهبی کودک مطالبی بیان شده است و در پایان پژوهش، فصل سوم با عنوان نقش اجتماع در تربیت مذهبی کودک مطالبی آورده شده است. روش مورد استفاده در این پژوهش روش توصیفی و برای جمعآوری اطلاعات از روش کتابخانهای و فیشبرداری استفاده شده است.
واژههای کلیدی: تربیت، کودک، تربیت مذهبی
حقوق بشر در آینه مکتوبات و پیمان نامه های پیامبر اسلام
(معاهده آن حضرت با مسیحیان نجران)
پیامبر(ص) و حقوق انسان
دکترحسن بلخاری قهی
یکی از اصولی که پیامبرگرامی اسلام (ص)همواره بدان توجه خاص می کردند حق مردم (حق الناس) است. آنچنان که در آموزه های دینی آمده ، حق الهی قابل بخشش است اما حق الناس جز به رضایت مردمان قابل بخشش نیست. چنین مکتبی امروزه در مقابل انواع اتهام ها قرار گرفته است. نویسنده باتوجه به انواع پیمان نامه های پیامبر اکرم(ص) به دنبال اثبات این امر است که مسلمانان از دیرباز به دنبال تحقق حقوق اقلیت ها و حتی اقوام شکست خورده و در یک کلام حقوق بشر بوده اند.
خطّ
تاریخ پیدایی خط، به درستی معلوم نیست. این اندازه روشن است که نخستین نوشتارهای انسان، بسیار ساده و ابتدایی بوده است؛ به این معنی که با طرزی به دور از ظرافت تصویر چیزها را می¬کشیدند و به این ترتیب مقصود خود را به دیگران می¬فهماندند. به این نوع خط « خط تصویری » می¬گویند.
خط تصویری به تدریج تکامل پیدا کرد و پس از گذشتن از مرحله¬ علامت¬نویسی (معنی نگاری) به مرحله¬ی الفبایی قدم گذاشت. الفبا برای اولین بار در میان فنیقیها، که در سرزمین فنیقی (لبنان کنونی و حوالی آن) سکونت داشتند، رواج پیدا کرد و از آنجا به سایر جاها پراکنده شد. ایرانیان در دوره¬ پادشاهی مادها، علامتهای میخی بابلی را اقتباس کردند و مانند فنیقیها، از آن الفبایی مستقل ترتیب دادند.
خط میخی: الفبایی را که ایرانیان در عهد باستان به کار می¬بردند، خط میخی نام نهاده¬اند. این نام گذاری از آن جهت بوده¬ است که برای نوشتن آن از میله¬ آهنی کوچک یا چوبی شبیه به میخ استفاده می¬کردند و خطهایی که با آن بر لوحه¬های گلی نقش می¬کردند شبیه به میخ بود.
این خط که می¬توان آن را خط « هجایی » نامید، دارای سی و شش حرف (هجا) بود و از چپ به راست نوشته می¬شد.
خط اوستایی: تاریخ اختراع خط اوستایی را اواخر دوره¬ ساسانی دانسته¬اند. از این خط برای نوشتن متون دینی مربوط به آیین زردشتی، به ویژه کتاب اوستا استفاده شده است. این خط از راست به چپ نوشته می¬ شد و چهل و چهار حرف داشت.
خط پهلوی: خطی را که ایرانیان در عصر اشکانی و ساسانی به کار می¬برند و تا چند قرن بعد از اسلام هم به کار می¬رفته است، خط « پهلوی» می¬نامند. کلمه¬ی «پهلوی» اصلاً از واژه¬ی «پژتو» گرفته شده که اسم قوم اشکانی بوده است.
خط پهلوی که قسمت عمده ادبیات پارسی میانه بدان نوشته شده دارای اصلی آرامی (یکی از خطوط سامی) است. این خط بیست و دو حرف (هجا) داشته و به مانند اوستایی از راست به چپ نوشته می-شده است.
زبان
زبان ایرانیان پیش از اسلام – که مادر و ریشه¬ زبان روز ایران است – پارسی (فارسی) نامیده می-شود. این زبان از شاخه¬ زبان¬های هندو اروپایی است و به سه دوره¬ی جداگانه تقسیم می¬شود :
1. فارسی باستان: که در دوره¬ی هخامنشی رایج بوده و فرمانها و نامه¬های شاهان به آن زبان نوشته می¬شده است.
و...