فرمول تهیه جوهر چاپ افست یا لیتوگرافی با فرمت پی دی اف شامل یک صفحه
فرمول تهیه جوهر چاپ افست یا لیتوگرافی
فرمول تهیه جوهر چاپ افست یا لیتوگرافی با فرمت پی دی اف شامل یک صفحه
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:7
فهرست و توضیحات:
مقدمه
بیان مسأله
این اصطلاح اشاره به نوعی روش چاپ دارد که در آن جوهر از صفحه یا لوحی فلزی به غلتکی (معمولاً کائوچویی) منتقل میشود و سپس به کاغذ انتقال مییابد (13). در این روش، مرکّب از بخشهای رویین عبور میکند و به کاغذ منتقل میگردد (8: ذیل واژه؛ 11: ذیل واژه؛ 3: ج 1، ص 177).
افست، در حال حاضر، رایجترین روش تجدید چاپ کتاب است، و معنای این واژه نشان میدهد که عمل چاپ بهصورت غیرمستقیم انجام میگیرد و بهنظر میرسد که چاپ افست با چاپ سنگی کهن خویشاوندی داشته باشد (191:4). یکی از مزایای چاپ افست، از نظر سلامت کارکنان صنعت چاپ، این است که با سرب سروکار ندارد و چاپخانه افست معمولاً محلی بهداشتی است. از نظر شمارگان نیز این روش چاپ بسیار کارآمد است، زیرا برای تعداد زیاد و تجدید چاپهای مکرر، بهویژه برای چاپ کتابهای درسی، بهکار میرود و حتی با تفکیک مراحل کار (حروفچینی و صفحهآرایی، لیتوگرافی: عکاسی، مونتاژ، کپی، چاپ، و صحافی)، هر قسمت از کار را میتوان در چاپخانهای یا حتی کشوری خاص انجام داد؛ و این روش، بهویژه در مورد کتابهای رنگیِ پرهزینه، بسیار رایج است. رواج کارهای رنگی و دریافت سفارشهای بازرگانی و تبلیغاتی پر زرقوبرق، خود یکی از عوامل توسعه چاپخانههای افست و واپس ماندن چاپ مسطح بوده است (193:4). لیتوگرافی افست[2] نیز، یکی از انواع مختلف فنون چاپ است و در تعیین مرحلهای از کنترل کیفیت در چاپ نقش اساسی دارد (267:14).
تاریخچه در جهان. این شیوه چاپ یکی از انواع چاپ مسطح بوده که کارآمدترین، و سریعترین شیوه چاپ در جهان است. مخترعان چاپ افست چاپگران آلمانی بودند. آنان چون استفاده از سنگ را دشوار یافتند، پس از کوششهایی، در سال 1834 موفق شدند به جای لوح سنگی از صفحه فلزی نازکی از جنس آلیاژ روی (زینک) استفاده کنند، که این روش جدید را زینکوگرافی نامیدند. بعدها بهجای روی از آلومینیوم استفاده کردند که به این شیوه چاپ، آلگرافی میگفتند. در سده نوزدهم، شیوههای چاپ با فلزات تکامل یافت و به استفاده از ماشینهای افست امروزی منجر شد (86:1). در غرب، برای تجدید چاپ بدون حروفچینی، روشی بهنام "اشتروتوپی"[3]رایج بود که قالب مقوایی برای بازسازی حروفچینی کتاب به کمک سرب مذاب، یا برق و الکترولیز، بهکار میرفت. این عمل قابل تکرار بود و ناشر غربی میتوانست هر کتاب پرفروش را بارها بدون حروفچینی مجدد تجدید چاپ و روانه بازار کند.