اقامتگاه مسئله ای حقوقی است که با توجه به سیستم ها و ساختار حقوقی و سیاسی کشورها نگاه های متفاوتی به آن شده است و ما در اینجا قصد مقایسه این مفهوم در قانون ایران و ایالات متحده را داریم پیش از وارد شدن به بحث به طرح شوالاتی در این خصوص می پپردازیم و در متن این جستار سعی در پاسخ دادن به آن ها خواهیم کرد.
مفهوم حقوقی اقامتگاه چیست؟
آیا اقامتگاه در سیسمتهای حقوقی
common law وcivil law در احوال شخصیه موثر است؟
آیا اقامتگاه با تابعیت در سیستمهای حقوقی civil law و common law در تابعیت موثر است؟
آیا اقامتگاه اشخاص در نظام حقوقی ایالات متحده که تابعی از نظام
common law با اقامتگاه در نظام موضوعه در کشور ما تفاوت دارد؟
1- تعریف اقامتگاه از نگاه دکترین
ابتدای امر برای جواب به سوالات مذکور باید به تعریف حقوقی اقامتگاه بپردازیم ،چراکه پیش از پرداختن به یک موضوع ابتدا باید کنه و ماهیت آن موضوع بر ما روشن باشد و اگر جز این باشد به سبب عدم علم به آنچه می خواهیم بدان بپردازیم به راهی ناصواب خواهیم رفت.
برای اقامتگاه تعریف واحدى ارائه نشده است. از این رو در زیر به نقل تعاریف پرداخته ایم که در مورد اقامتگاه تعاریف متعدد و مختلفى صورت گرفته است. برخى از حقوق دانان اقامتگاه را «رابطه مادى و حقوقى که شخص را بدون توجه به تابعیت به قسمتى از خاک یک دولت پیوند مى دهد» مى دانند. بعضى دیگر معتقدند که اقامتگاه «رابطه اى است حقوقى داراى بعضى از خصایص سیاسى که بین اشخاص و حوزه معینى از قلمرو دولتى برقرار مى شود و بدین وسیله اشخاص، بدون آن که واجد وصف تبعه باشند از گروه ساکنین و متعلقین به آن حوزه تشخیص مى شوند». برخى دیگر در مورد تعریف اقامتگاه مى گویند: «ارتباط هر شخص با محیط اطراف خود، محلى که در آن زندگى مى کند، یا به کسب و کارى اشتغال دارد، تحت عنوان اقامتگاه مورد بررسى قرار مى گیرد». چنانچه از تعاریف فوق الذکر به دست مى آید در علم حقوق «اقامتگاه» به معناى جایگاه
شامل 14 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله مفهوم حقوقی اقامتگاه در نظام حقوقی ایران و ایالات متحده آمریکا
