پایان نامه کارشناسی ارشد حقوق
گرایش حقوق خصوصی
102 صفحه
چکیده:
فرزندخواندگی در فقه اسلامی مورد قبول واقع نشده حال آنکه در مواد 20 و 21 کنوانسیون حقوق کودک به فرزندخواندگی پرداخته شده و از کشورهایی که سیستم فرزند‌خواندگی‌را به رسمیت شناخته‌اند، خواسته است که منافع عالیه کودک را در اولویت قرار دهد. در قانون مدنی ایران که برگرفته از فقه اسلامی است به تبعیت از آن فرزندخواندگی مطرح نشده و با توجه به نیاز مبرم جامعه به حمایت از اطفال بدون سرپرست در سال 1353 نهادی مشابه تحت عنوان «سرپرستی کودکان بدون سرپرست» ایجاد شد که با تصویب این قانون تا حدی این نقیصه قانون مدنی را رفع کرد و به انتظام بخشی روابط موجود پرداخت. البته در حقوق فرانسه، فرزندخواندگی سابقه دیرینه دارد و در مجموعه قوانین مدنی «کد سیویل » به آن اشاره شده است. در این تحقیق با استفاده از روش کتابخانه‌ای به مطالعه تطبیقی فرزندخواندگی در فقه اسلامی، حقوق ایران و فرانسه پرداخته تا پس از تبیین مفهوم آن، به این سوال که آیا فرزندخواندگی در اسلام به طور کامل نفی گردیده و قانون ایران تا چه اندازه حمایت از منافع کودکان بدون سرپرست را در اولویت می داند ؟ پاسخ داده شود و نهایتا به این نتیجه نائل شویم که قانون حمایت از کودکان بدون سرپرست ایران مشابه با نهاد فرزندخواندگی ساده در فرانسه است .
واژگان کلیدی: فرزندخواندگی، تبنی، کودک، سرپرستی، زوجین سرپرست
پایان نامه کارشناسی ارشد فرزند خواندگی « مطالعه تطبیقی در فقه امامیه، حقوق ایران و فرانسه»