نوع فایل: word
قابل ویرایش 100 صفحه
چکیده:
موضوع تحقیق این رساله بررسی رابطة اضطراب با نحوة عملکرد محصلین در امتحان میباشد. در بخش نظری روند کار این بود که ابتدا به تعریف و مسایل کلی در ارتباط با اضطراب امتحان و درمان آن با تکیه بر دیدگاه شناختی پرداختیم و در ارتباط با اضطراب بعنوان یک حالت و خصیصة ثابت بحث شد.
روشی که این تحقیق بدان متکی است روش کتابخانهای است. در نهایت آنچه را که بر اساس ابزارهای تحقیق دریافتیم این است که : بین سطح اضطراب و نحوة عملکرد دانشجویان و دانشآموزان رابطة معنیدار معکوس وجود دارد.
سطح اضطراب دانشآموزان و دانشجویان ضعیف بیشتر از دانشآموزان قوی است.
از آنجا که اضطراب در یادگیری در تحول ذهنی فرد تأثیر عمده دارد لازم است که آموزشهای خانوادگی در ارتباط با نیازهای جوانان، تغییر ساختار برنامههای تحصیلی، تغییر نگرش دانشآموزان نسبت به خود و تواناییهایخود در عوامل مدرسه صورت پذیرد و این امر ضرورت وجود مشاوره را ایجاب مینماید.
مقدمه:
زاتس و چاسین (1983) در مطالعة خود شناختهای کودکان دارای اضطراب امتحان بالا، متوسط و پائین را در یک موقعیت امتحان فرضی، مورد مقایسه قرار دارند. آزمودنیهای دارای اضطراب امتحان بالا از آزمودنیهای دارای اضطراب امتحان متوسط یا پایین به طور معناداری افکار بازدارندة تکلیف بیشتری را (از جمله ارزیابیهای منفی و افکار نامرتبط با تکلیف) گزارش دادند. آزمودنیهای دارای اضطراب امتحان بالا همچنین از آزمودنیهای دارای اضطراب امتحان پایین ارزیابیهای مثبت کمتری را گزارش دادند، در حالی که آزمودنیهای دارای اضطراب امتحان متوسط تفاوت معناداری از هیچ یک از دو گروه افراطی فوق نداشتند. جای تعجب است که گروههای دارای اضطراب امتحان متوسط و بالا از گروه دارای اضطراب امتحان پایین به طور معناداری، افکار مرتبط با تکلیف بیشتری را گزارش دادند، اما تفاوت قابل توجهی با هم نشان ندادند. هم اضطراب امتحان و هم شناختها از نظر آماری رابطه مثبت معناداری با عملکرد واقعی در تکلیف، پس از اینکهاثرات توانایی کنترل شده داشتند.
مایکنبام(1986) در مطالعهای کارایی نسبی یک روش درمان گروهی اصلاح شناختی (8 = n) را از طریق مقایسه آن با یک گروه حساسیتزدایی (8 = n) و یک گروه کنترل (5 = n) مورد بررسی قرار داد. گروه اصلاح شناختی مشتمل بر یک روش بینش محوری، که برای آگاه ساختن آزمودنیهای دارای اضطراب ـ امتحان از افکار اضطراب ز ایشان طراحی شده بود، و یک روش حساسیت زدایی بود که در آن الف. تصویرسازی مقابلهای برای چگونگی مواجهشدن با اضطرابو ب. روش خود آموزشدهی برای توجه کردن به تکلیف (و نه فکر کردن به خود) استفاده شده بود. نتایج نشان داد که روش اصلاح شناختی اثر بخشترین روش در کاهش اضطراب امتحان است.
هالریود (1976) در مطالعة خود با نام «( شناخت و حساسیتزدایی در درمان گروهی اضطراب امتحان)» 48 آزمودنی داوطلب مبتلا به اضطراب امتحان را به طور تصادفی در یکی از گروههای درمانی الف. شناخت ـ درمانی ب. حساسیتزدایی منظم ج. ترکیب شناخت درمانی و حساسیتزدایی منظم و د. گروه کنترل، مورد مطالعه قرارداد. 12 آزمودنی نیز در یک لیست انتظار قرار گرفتند. اضطراب امتحان بر اساس شاخصهای خودسنجی و در یک موقعیت امتحان فرضی قبل از درمان، پایان درمان و یک ماه بعد از درمان اندازهگیری شد. از معدل نمرات نیز بعنوان شاخص پیشرفت تحصیلی استفاده شد. نتایج نشان داد که شناخت درمانی در کاهش اضطراب در موقعیتهای امتحان فرض و افزایشی نمرات درسی از دیگر روشهای درمانی و گروه کنترل اثر بخشتر است. حساسیتزدایی منظم، ترکیب حساسیتزدایی منظم و شناخت درمانی و گروه کنترل با یکدیگر تفاوت معناداری نداشتند. این نتایج حاکی از اهمیت رویکرد شناختی در درمان اضطراب امتحان بود.
زاتس و چاسین (1985) در مطالعة خود شناختهای کودکان دارای اضطراب امتحان پایین، متوسط و بالا را در شرایط امتحان واقعی مورد بررسی قرار دادند. کودکان دارای اضطراب امتحان بالا شناختهای بازدارندة تکلیف و خود ارزیابیهای مثبت کمتری را گزارش دادند. کودکان دارای اضطراب امتحان بالا همچنین افکار مرتبط با تکلیف و خودگوییهای مقابلهای نسبتاً بالایی را نشان دادند. در این مطالعه نقش محیط کلاس در رابطه با اضطراب امتحان ـ عملکرد نیز بررسی شد. عملکرد کودکان دارای اضطراب امتحان بالا در مقایسه با همسالانشان فقط در کلاسهای پایین بود که از نظر تهدید ارزیابی بالا بود. علاوه بر این، رابطة معناداری بین شناختها و عملکرد ریاضی فقط در کلاسهای تهدید بالا به دست آمد و این رابطه وقتی که اثرات توانایی ریاضی از طریق آماری کنترل شد باقی ماند.
فهرست مطالب:
تقدیر و تشکر
چکیده
مقدمه
پیشینة تحقیق
طرح و تعریف مشکل
زمینه مشکل
هدف تحقیق
تعریف اصطلاحات
اضطراب و امتحان
تعریفاضطراب
معنی اضطراب
اضطراب از دیدگاه فروید
اضطراب از دیدگاه راجر
ظاهر عمومی و رفتار، علایم اضطراب
حد مطلوب اضطراب
امتحان
اهداف امتحان
اضطراب امتحان و ماهیت آن
ماهیت اضطراب امتحان
شیوع
تفاوتهای فردی در زمینة اضطراب امتحان
فصل چهارم
سببشناسی اضطراب امتحان
عوامل فردی و شخصیتی
عوامل آموزشگاهی و جامعهای
عوامل خانوادگی
فصل پنجم
مدلها و نظریههای اضطراب امتحان
فصل ششم
ابزارهای سنجش اضطراب امتحان
مقیاس ارزیابی شناختی
مقیاس مهارتهایمطالعه
مقیاس اضطراب امتحان برای کودکان
مشاهدة رفتاری
اضطراب امتحان و عملکرد
فصل هفتم
روشهای پیشگیری از اضطراب امتحان
توصیهها و راهبردها برای پیشگیری از اضطراب امتحان
فصل هشتم
درمان اضطراب امتحان
حساسیتزدایی منظم
روشهای شناختی
یادگیری مشاهدهای (سرمشقگیری)
مهارتهای مطالعه
اهمیت مطالعهو نحوه درست آن
اضطراب ریاضی
بحث
ضمایم
ضمیمه «الف» (سیاهه اضطراب امتحان)
ضمیمه «ب» (جدول سلسله مراتب اضطراب امتحان)
فهرست منابع
منابع ومأخذ:
آزاد، حسین، آسیبشناسی روانی، تهران، انتشارات بعثت ـ 1372
ـ بال، ساموئل، انگیزش در آموزش و پرورش، ترجمة علیاصغر مسدود، شیراز، انتشارات دانشگاه شیراز، 1371
ـ بیابانگرد. اسماعیل، اضطراب امتحان، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1378
ـ بلوکراس و بلوشید، روانشناسی استرس، ترجمة عباس چینی، نشر ترمه، 1373
ـ حسینی، ابوالقاسم، بهداشت روانی، انتشارات دانشگاه مشهد، 1370
ـ راس، آلن، روانشناسی شخصیت، ترجمة سیاوش جمالفر، تهران، انتشارات بعثت 1373
ـ فلور، نیل و پسکار، سوزان، شناخت روشهای غلبه بر نگرانی و ترس از امتحانات ترجمة پرویز حکمتی و همکاران، تهران، انتشارات علمی و فنی، 1368
پروژه بررسی رابطه بین اضطراب امتحان و عملکرد تحصیلی در دانشآموزان و دانشجویان. doc