در تفسیر المیزان درتوضیح کلمه " أَخِلاّء" دوستی چنین تعریف شده است: " کلمه أخلاّء جمع خلیل به معنای دوست است. و اگر دوست را خلیل گفته اند بدان جهت است که آدمی ، خُلّت یعنی حاجت خود را به او می گوید. و ظاهراً مراد از اخلاّء ، مطلق کسانی است که به یکدیگر محبت می کنند. چه متقین و اهل آخرت که دوستی شان با یکدیگر به خاطر خداست ( نه به خاطر منافع مادی) و چه اهل دنیا که دوستی هایشان به منظور منافع مادی است در کتاب " المحجّهٔ البیضاء " ، دوستی چنین تعریف شده است: " دوستی یعنی همنشینی ، معاشرت و گفتگوی انسان با افرادی که به آنها علاقه و محبت دارد ، زیرا با غیر دوست معمولاً کسی قصد معاشرت ندارد. این دوستی و ارادت و محبت ، یا لِذاته است (یعنی به خودی خود مطلوب است ) و یا مجازی و واسطه ای است که انسان به وسیله آن به دوست حقیقی برسد."
بنابراین دوستی ها ممکن است براساس منافع مادی و خواهش های نفسانی و اغراض و احساسات باشد و یا بر اساس یک انگیزه صحیح . با استفاده از آنچه گذشت ، دوستی صحیح بر اساس معیارهای دینی را این چنین تعریف می شود :
محبت ، علاقه ، ارتباط روحی ، حسن معاشرت و گفتگو میان دو فرد و یا بین افراد جامعه با ملاک صحیح و انگیزه های الهی ، به طوری که دوستان بر اساس آن بتوانند نیازهای فردی و اجتماعی و احتیاجات دنیوی و اخروی خود را تأمین کنند.
فهرست موضوعات :
مقدمه
دوستی یعنی چه ؟
بهترین دوستان
معیار دوستی
نقش دوست در زندگی
ویژگیهای یک دوست خوب
دانش دوستی و آداب آن
نوع دوستی در عین
دوست خوب و دوست بد
گردشهای خانوادگی
شایسته ترین دوستی ها
تشخیص میزان نوع دوستی افراد
از دوست شده تا دوست ماندن
در مدرسه دوستی
الفبای دوست شدن
برقراری رابطه دوستی
نیاز به دوست
فاکتورهای XY
علائم پایان دادن به رابطه
رازهای برای دوستی
دوستیابی
آثار مثبت و منفی دوستیهای دوران نوجوانی
همتایان شما چه کسانی هستند
منابع
این مقاله در قالب فایل WORD قابل ویرایش و در 90 صفحه ارائه شده است
دوستی و دوست یابی