سبک آذری:
آذری سبکی در معماری اسلامی ایران منسوب به آذرباییجان,مشهور به سبک مغول یا ایرانی _مغول و مقارن با دوره ی حکومت ایلخانان بر ایران است.
ویژگیهای شیوه الف:
1. ساخت بناهای سترگ و عظیم
توجه به تناسبات عمودی بنا
ساخت ایوان با پلان مستطیل شکل
تنوع در ایوان سازی- استفاده از تزئیناتی چون گچبری، کاشی زرین فام کاشی نقش بر جسته.
ویژگیهای شیوه ب:
- ساخت ساقه (گلوگاه بین فضای گنبد و گنبد خانه)
- ایجاد سطوح نا صاف در تمامی بناها
- استفاده از تزیینات کاشی معرق و موزاییک کاری
آنالیز سازه ای:
این نوع بوششها را گنبد های کله قندی کند نیز می گویند مقطع این نوع گنبد قطری برابر بشت تا بشت بایه و ستون های زیرین دارد و در هیچ جا قطر ان از قطر دهانه بیشتر نمی شود.
کاشی کاری یکی از روشهای دلبذیر تزیین معماری در تمام سرزمین های اسلامی است.تحول وتوسعه کاشی ها از عناصر خارجی کوچک رنگی در نما های آجری آغاز وبه بوشش کامل بنا در آثار تاریخی قرون 8 و 9 هجری انجامید.
در سرزمین های غرب جهان اسلام که بنا ها اساسا سنگی بود,کاشی های درخشان رنگارنگ بر روی دیواره های سنگی خاکستری ساختمان های قرن 10 و11 ترکیه,تاثیری کاملا متفاوت اما همگون و بر احساس ایجاد می کرد.جز مهم کاشی لعاب است.
در قرن ششم هجری کاشی هایی با لعاب های فیروزهای و لاجوردی با محبوبیت روز افسون روبرو گردید و به صورت گسترده در کنار آجر های بدون لعاب بکار گرفته شده اند.
تا اوایل قرن 7 هجری ماده قابل اشتفاده برای کاشی گل بوداما در قرن 6 جری یک ماده دست ساز که بعنوان خمیر چینی مشهور است معمول گردید و در مصر و سوریه و ایران مورد استفاده قرار گرفت.
کاشیکاری:
مسجد کبود تبریز
حرم امام رضا
دانلود پاورپوینت معماری سبک آذری