اختصاصی از
فی ژوو مقاله بررسی زمینه ها و عوامل موثر بر بهبود کیفیت مدیریت شهری برای افراد نابینا و کم بینا دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 17 صفحه
چکیده:
امروزه در جهان با تکیه بر اصول بنیادین ارزش های انسانی، برابرسازی فرصت ها برای همه اقشار جامعه با شرایط ویژه و منحصر به فرد، یکی از دغدغه های مهم جوامع بشری است. نابینایان و کمبینایان که با واقعیت موجود نه از منظر ناهنجاری های درونی (جسمی و روحی) و ناهنجاری های بیرونی(عرصه های اجتماعی ، فرهنگی، حقوقی) یکی از مهمترین اقشار ویژه درون جامعه هستند، اگر ساز وکارهای حمایتی با نگرش حق محورانه (تبعیض مثبت) در جهت برابرسازی برای آنها فراهم نگردد، نمی توانند حتی از حقوق اولیه خود برخوردار شوند؛ لذا در این مقاله با روش تحلیلی توصیفی به مباحث شهر، شهروندی (نابینایان و کم بینایان) و مفاهیم آنها ،حقوق شهری و مدیریت بهینه شهری، وضعیت آن در قوانین موجود پرداخته شده است، نتایج تحقیق نشان می دهد که مدیریت شهری می تواند با آموزش حقوق شهروندی و تشویق شهروندان به پیگیری حقوق خویش، اتخاذ رویکرد شهروند مداری و ایجاد فضای گفتگو میان شهروندان و مدیران شهری، اصلاح نظام اداری و ... در جهت ارتقاء حقوق نابینایان و کم بینایان نقش آفرینی کند.
مقدمه:
روند روبه رشد شهرنشینی در ایران و همنشینی فرهنگها و گروه های مختلف با یکدیگر و تبدیل روابط روستایی به روابط شهری ضرورت بازتعریف تعاملات کنشگران با یکدیگر و با نهادهای شهری را در جامعه شهری متناسب با معیارهای قانونی روزآمد و با ضمانت اجرایی قوی مشخص می کند. در عین حال نقش این مجموعه قوانین در حصول به توسعه پایدار، تبدیل انسان شهرنشین به شهروند، ظهور جامعه مدنی و انسان مدرن، مصونسازی شهر از مخاطرات، بالا بردن کیفیت محیط شهری از یک سو و از سوی دیگر محدودیتهای قوانین موجود در پاسخگویی به نیازهای شهری، وجود اصل اصطکاک منابع، پیشی گرفتن شهرنشینی بر شهرسازی(سرور،1384)، غفلت محافل علمی و دانشگاهی از توجه به این رشته نوپا، ناآشنایی اکثر مدیران شهری، جامعه حقوقی و شهرنشینان کشور با این قوانین و مقررات شهری و... از اهمیت بازشناسی و بازتعریف این حقوق و مجموعه قوانین حکایت دارند. متأسفانه در کشور ایران، این قشر آسیب دیده از بسیاری مواهب محرومند و به دلایل عدم ایمنی، نوع نگاه اجتماعی و کمبود امکانات فرهنگی انزوا گزیده اند و امکان بهره بردن از بسیاری امکانات را در سطح شهر ندارند. در هر صورت مدیریت شهری بایستی به نیازهای ما پاسخ گوید؛ زیستن، امنیت، آسایش و تعداد بی شماری از نیازهای دیگر بشری. در حقیقت تأثیر و تسلط بینایی بر تمامی حواس، به دلیل قدرت و گستردگی عملکرد آن برای بشر، کلیه امور و علوم را به نوعی وابسته به خویش نموده است. در این میان مدیریت شهری نیز بی بهره نمانده است و حداکثر استفاده را از بینایی می نماید. ولی مسأله این است که این مدیریت شهری در ورطه زیست نابینا که فاقد این ابزاراست، چگونه عمل می کند؟ و یا طرز تلقی نابینا از فضایی که ساخته شده چیست؟ آیا متناسب با درک نابینا از فضا تا به حال فضایی طراحی شده است و مدیریت شهری وارد عمل شده است؟ و یا مدیریت شهری چگونه می تواند به ما کمک کند تا به نحوه و نوع تلقی نابینا از فضا رسید؟ آیا می توان فضایی را خلق کرد که نابینا در آن احساس امنیت کند و از بودن در آن لذت ببرد؟
به کارگیری روش علمی در تحقیق، تنها راه دستیابی به دستاوردهای قابل قبول علمی است؛ لذا برای انجام یک پژوهش معتبر، به روش شناسی نیاز است. دستیابی به هدف های پژوهش، زمانی حاصل می شود که جستجوی شناخت با روش شناسی درست انجام پذیرد. روش شناسی، پژوهش را منظم، منطقی و اصولی کرده و جستجوی علمی را نیز راهبردی می کند(خاکی، 1391: 173).
روش این پژوهش متکی بر مطالعات کتابخانه ای و روش تحلیلی همچنین استفاده از اسناد مکتوب و رسمی است؛ از این رو در قسمت طرح مسئله از اسناد مکتوب و رسمی و منابع معتبر داخلی و در قسمت مبانی نظری و محتوای اصلی کار از منابع معتبر داخلی استفاده شده است
دانلود با لینک مستقیم
مقاله بررسی زمینه ها و عوامل موثر بر بهبود کیفیت مدیریت شهری برای افراد نابینا و کم بینا 
بیش از نصف مردم جهان در شهرها زندگی میکنند، و به جز تعداد کمی از آنها که می‌توانند در خارج از شهر برای خود ویلا یا باغی داشته باشند کشاورزی شهری به سرعت دارد شهرهای جهان را تغییر می‌دهد. ایده، ایده ی ساده ای است: استفاده از همه فضاها برای کشاورزی و باغبانی. مواد غذایی قبل از رسیدن به شهرهای ثروتمند، باید ساعت‌ها پرواز کنند. برای مثال، یک وعده غذای معمولی، مسیری حدود سه هزار کیلومتر را از مزرعه‌ها تا شهرها طی می‌کند. برای همین، مسوولان به فکر تولید محصولات محلی افتاده‌اند. به دلیل ناتوانی و یا بی‌میلی شهرها در تکیه به منابع غذایی وارداتی، مسوولان شهرها، مواد غذایی مورد نیاز را به گونه‌ای جدید تامین میکنند. بنا به گزارش سازمان ملل متحد، حدود 15درصد محصولات غذایی جهان، در مناطق شهری تولید می‌شود و این مقدار رو به رشد است.حدود یک‌میلیارد شهرنشین که تقریبا یک سوم جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند، ساعاتی از هفته را صرف کشت و کار میکنند تا بتوانند به تولید مواد غذایی خانواده‌هایشان کمک کنند، یا محصولات تولیدشده را در سوپرمارکت‌های محلی بفروشند. رشد بیش از حد و سریع شهرها باعث شده‌است که کشاورزان شهری، موفق‌تر از کشاورزان روستایی شوند. 
