تهیه این محصول سنتی که آداب و رسوم خاص و زحمت زیادی را طلب می کند امروز به محدوده های خاصی از منطقه خراسان رضوی محدود شده است، زنان و مردان خراسان رضوی با تمام قوا برای صیانت از تولید دوشاب به عنوان بخشی از میراث اقتصادی و فرهنگی خود، تلاش کرده و سالانه ده ها تن دوشاب در این مناطق تولید می شود.
گذر تاریخ و بی توجهی مسئولان در حمایت از کشاورزان، عدم بسته بندی مناسب، مسئله بهداشتی این محصول هنوز نتوانسته آن را از سبد غذایی و سفره های صبحانه مردم خراسان رضوی حذف کند اما با وجود جنبه دارویی استفاده از آن امروز در بین نسل جوان بویژه زنان جوان آذربایجان به موارد خاصی همچون تهیه " قیقناخ" (نوعی شیرینی محلی) و یا خوردن کاهو، محدود شده است.
دوشاب، شیره انگور در کنار تجدید قوای بدن به دلیل محرک های حراتی ضعف عمومی بدن را معالجه و تقویت می‌کند، شیره انگور هم درست مانند خود انگور مقدار قابل توجهی ویتامین آ، ب و ث دارد و در ضمن ضد نفخ هم هست، همچنین شیره انگور در بدن باعث دفع اوره و مقداری از اسیدهای غیرمفید بدن می‌شود و کارشناسان تغذیه آن را پاک کننده بقایای غذاها در روده و معده می‌دانند.
با وجود اثبات تاثیرات بالای این ماده مغذی و گذر چندین سال از تهیه این محصولات سنتی ولی هنوز سازو کارهای لازم برای تهیه، تولید آن با استفاده از بسته بندی مناسب و بهداشتی جهت عرضه به بازار تدوین نشده است.
ثبت ملی آیین دوشاب پزان به نام خراسان رضوی
حتی ثبت ملی آیین دوشاب پزان در سومین همایش شورای عالی سیاست گذاری میراث فرهنگی به نام خراسان رضوی سال گذشته نیز نتوانسته است انگیزه ای برای حمایت مسئولان باشد.
پروین زلفی 56 ساله یکی از بانوان با سیلقه قوچان ای که بیش از 30 سال است اقدام به پخت دوشاب به صورت خانگی می کند در گفتگو با خبرنگار مهر می گوید: از سالیان گذشته تهیه و تولید دوشاب از آداب و رسوم ویژه قوچان به شمار می رود و هیچ گاه از سفره های اهالی این منطقه کنار نبوده است.
فایل ورد 8 ص
دانلود تولید شیره انگور در قوچان