زندگانى امام جعفر صادق علیه السلام
پیشگفتار
نام: جعفر پدر و مادر: امامباقر واُمّفَرْوَه دختر قاسم بنمحمّد بن ابىبشهرت: صادق کُنیه: ابو عبداللَّه زمان و محل تولّد: 17 ربیع الاول سال83 ه در مدینه متولد شطاغوتهاى زمانامامت: یزید بن عبد الملک )نهمین خلیفه اموى تا آخرین خلیفه اموى(، سفّاح و منصور دوانیقى.زمان و محل شهادت: 25 شوّال سال 148 ه.
ق در سنّ 65 سالگى به دستور منصور دوانیقى، مسموم و در مدینه به شهادت رسید.
مرقد شریف: قبرستان بقیع، در مدینه.
دوران زندگى: در دو بخش: 1 - دوران قبل از امامت، 31 سال ) از سال 83 تا 114) 2 - دوران امامت تا آخر عمر، 34 سال )از سال 114 تا 148) که دوران شکوفایى اساس تشیّع بود، آنحضرت در این دوران از فرصت جنگ بنىامیّه و بنى عباس، استفاده نموده و دانشگاه اسلامى را درطح عمیق و وسیع تشکیل داد، که چهار هزار نفر شاگرد داشت، و اسلام ناب محمّد و على را از زیر حجاب اسلام بنى امیّه، آشکار ساخت.
جشن ولادت.
امّت اسلام در هفدهم ربیع الاول، یکصد و سى ششمین(1) سالگردولادت پیامبر اسلامصلى الله علیه وآله را جشن گرفته بودند.در همین حال در خانهرسالت موجى از سرور و شادى جریان داشت.این خانه چشم به راه فرودآمدن کرامت وافتخارى در خود بود تا بر ارج و بلنداى آن افزوده شود.
در آن شب و در آن فضاى مبارک، امام صادقعلیه السلام چشم به جهانگشوداو شراره درخشانى بود که آسمان سخاوت او را به زمینیان بخشیدهبود تا از پرتو آن نور گیرند و در زیر درخشش تابناکش راه خود را به سوىخیر و نیکى و صفا باز یابندآنحضرت از پدر و مادرى بزرگوار زاده شد: 1 - پدرش امام محمّد بن على بن حسین بن على بن ابیطالب معروف بهباقر بود که نسبت ایشان هم از سوى مادر و هم از سوى پدر به امامعلىعلیه السلام مىرچرا که پدرش فرزند امام حسین بن على و مادرش ازنوادگان امام حسن بود، که این خانواده نخستین و اصیلترین بیت فاطمىمحسوب میشداین خانواده در واقع خوشبوترین و زیباترین گُلى بود کهدر بیت رسالت روییده بود.2 - مادرش فاطمه دختر قاسم بن محمّد بن ابو بکر بود.
این زن نیز بهنوبه خود هم از سوى پدر و هم از سوى مادر اولین مهتر از سلاله ابو بکربه شمار مىآمدنیاى او، محمّد بن ابو بکر، از مجاهدان سپاه علىعلیه السلامبود، امام على شوهر مادر محمّد بود، زیرا آنحضرت پس از وفاتابوبکر، همسرش، اسماء بنت عمیس، را به زنى گرفت و بدین ترتیبمحمّد را در دامان خویش پرورش داد و از دانش خود او را بهرهمندساخت به طورىمّد فدائى پاکبازى براى اسلام شد.
آنحضرت پساز آنکه به خلافت رسید، محمّد را به حکومت مصر برگماشت و وى درهمان جا به دستور معاویه، کشته شدامام جعفر صادق بدین گونه عصاره جهاد مقدّس بود.
وى از پدرومادرى زاده شده بود که هر دواز سلالهاى پاک و بزرگوار به شمارمىآمدند
رشد و پرورش امام ولادت امام صادق در روزگار جدّش، امام زین العابدین، که مراتبفضل و عظمتش همه آفاق را پر کرده بود، صورت پذیرفتاو در سایهتربیت جدّش که تمام معانى بزرگى و عظمت را بدو مىآموخت و تماممفاهیم فضیلت و کمال را به او آموزش مىداد، مىزو همواره زهدو عبادت و تلاش و کوشش جدّش را در راه خدا نظارهگر بود.دیدن اینامور، تأثیر بسیارى در روح او گذارد تا آنکه آنحضرت به سن دوازدهسالگى رسیوقتى کلیدهاى امامت عامه به پدرش امام باقرعلیه السلام انتقال یافتوآنحضرت براى به جا آوردن تکالیف و مسئولیّتهاى خود به بهترین نحوقیام کرد، امام صادقعلیه السلام جوانى نمونه و رشید شده بود که دیدگان شیعیانرا به خود معطوف مىساخت و آنان او را ششمین رهباى خودمىپنداشتند.
سفر آنحضرت به شام امویّان در دوران پایانى حکومت خود که جریانهاى فکرى متناقض درمیان امّت اسلام رواج یافته بود، آخرین تلاشهاى خود را براى پوشاندنحقایق، واثبات متناقضات به کار مىگرفتند و مىکوشیدند رخدادهاىسیاسى را با روش سیاسى اسلاف منحرف خود، رتق کنند.
یکى از امور شگفتى آفرین حکومت آنان در این برهه آن بود کههمچنان که سال تغییر مىکرد جامه خلافت نیز در میان آنان دست بهدست مىگشت به طورى که مىتوان گفت: سالى جدید آغاز نمىشد مگرآنکه خلیفهاى جدید روى کار آمدهعلّت این امر آن بود که مردم،بنى امیّه را از خود طرد کرده بودند و از کرنش در برابر حکومت باطل آنانسر باز مىزدندبویژه در این برهه امام باقر از سختیها و ستمهاى امویّان بى بهره نبود،زیرا او پناهگاه حق و حق خواهان و پایگاه مظلومانى بود که با سیاستامویّان به ستیز برخاسته بودند.در آن برهه شیعه به خاطر اقدامات ستمگرانه بنى امیّه، به مصایبوشداید بزرگى گرفتار آمد چنان که امام باقر مىفرماید: "سپس حجاج آمداو شیعیان را به بدترین شکل مىکشت و آنان را بههر گمان و تهمتى دستگیر مىکرداوضاع به گونهاى بود که اگر کسى را زندیق و یا کافر مىخواندند،برایش خوشایندتر از آن بود که وى را شیعى و هواخواه علىعلیه السلام بدانناز آنجا که خلیفه اموى مىخواست حکومت خود را بر امام باقرتحمیل کند و قدرت خود را به رخ او بکشد، درست همانند رفتارى کهجهان امروز سیاست با مخالفان سیاسى خود انجام مىدهد، آنحضرت رابه شام فرا خواامام باقر نیز فرزند عزیزش امام صادق را در این سفر باخود برد.
روزگار امامت حضرت صادق در سال117 هجرى، هنگامى که امام باقر به عنوان قربانى گرانبهاىسیاست ستمگرانه بنى امیّه، به جوار پروردگارش شتافت فرزندش امامجعفر صادق را، که آن هنگام در سن 34 سالگى بود، به مرکز و مدرسهاىکه صدها تن از صاحب نظران و اندیشمندان گرد آمده بودندسفارش فرمود.
این مدرسه در واقع هسته دانشگاه بزرگى بود که امامصادق پس از پدر خود آن را بنیان گذاشت، همچنین آنحضرت، امامتمردم را بر عهده امام صادق نهابدین ترتیب رهبرى دینى امّت و مسئولیّتهاى بزرگ امور سیاسى آنانبه امام صادق انتقال یافت.
شامل 108 صفحه Word
دانلود تحقیق زندگانى امام جعفر صادقعلیه السلام