فی ژوو

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

فی ژوو

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

تحقیق در مورد علمای اقتصادی بدبین

اختصاصی از فی ژوو تحقیق در مورد علمای اقتصادی بدبین دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تحقیق در مورد علمای اقتصادی بدبین


تحقیق در مورد علمای اقتصادی بدبین

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)


تعداد صفحه:16

 

 

مکتب کدامیک (علمای اقتصادی بدبین)

مالتوس ،ریکاردو ، استوارت میل سه عالم اقتصادی بدبین بوده اند.

نظریه اسمیت ( اقتصاد دانان خوشبین)

جمعیت و رشد اقتصادی با هم ارتباط دارند و از هم جدا نیستند.

نظریه مالتوس :

زمانی که منابع طبیعی ثابت هستند ، رشد جمعیت مانع توسعه اقتصادی است .

نظریه  دیوید ریکارد دو

اریکاردو ( قرن 18) با الهام گرفتن از نظریه به مالتوس و نظریه توزیع ثروت بدبینی خود را نسبت به آینده نظام سرمایه داری توصیه کرد . ریکارد و با نظریه های خود مکتبکدامیک ها را با بالاترین حد خود رساند و با جای نگه به تولید به فکه توزیع بود  . اسمیت و مالتوس معتقد بودند رفاه اقتصادی مردم یک جامعه به تعداد افرادی که در تولید شرکت می کنند بستگی دارد . ولی ریکارد دراین نظریه و بهره  را ارائه داد . بعد از آدم اسمیت ریکارد دو بزرگترین عالم اقتصاد بود . ریکارد در سال 1772 در شهر لندن متولد شد پدرش دلال بورس کالا بود . شغل دی ابتدا دلالی بورس سهام بود . ریکارد از طریق مسائل بانکی به علوم اقتصادی وابسته شده . در آن زمان تزیل پوش انگلستان به خاطر جنگ فرانسه و انگلیس بود و در آن زمان ریکارد نظر پارتی درباره تورم و کاهش ارزش پول ارائه داد .

نظریه استوارت میل :

جان استوارت میل عقایدی بین ریکاردو و مالتوس داشت در راه حل هایی برای جلوگیری از مشکلات ناشی از فشار جمعیت بر نظام سرمایه داری ارائه کرد .

رابرت توماس مالتوس :

زمان مالتوس ( کشیش کلیسایی در انگلستان ) زمانی بود که به دلیل پیشرفت تکنولوژی خدمات تازه ای در تولید ومحل نقل بوجود آمده بود و در امر تجارت تهسیلاتی در نظام بانکی و اعتباری بوجود آمده بود و با رشد جمعیت و توسعه شهر ها امکانات اشتغال کاهش یافته بود در آن زمان در انگلستان لیبرالیسم از بین رفته بود و مالیاتها و فقر در کنار سرمایه داری رو به افزایش بودند .

 

 


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق در مورد علمای اقتصادی بدبین