نقش حسابداری در ایفای مسئولیت اجتماعی
تمایل و اصرار واحد تجاری به تعهد نسبت به مسئولیت اجتماعی در تمامی ابعداد، اثر قابل توجهی را روی عملکرد مالی دارد، در واقع گرایش به سمت مسئولیت اجتماعی، واحد تجاری را ترغیب می کند تا برای بهبود محیط زیست، استفاده از انرژی و مواد کمتر، مدیریت ضایعات و غیره تلاش کند (ساندهو وکاپور[1]، 2010 ). در نتیجه واحدهای تجاری می توانند بازده های بلندمدت خود را از طریق کاهش اثرات منفی خود بر اجتماع، به صورت اختیاری، حداکثر نمایند. به طوری که امروزه این تفکر در میان واحدهای تجاری به صورت روز افزون در حال شکل گیری است که موفقیت بلندمدت آنها می تواند از طریق مدیریت کردن عملیات شرکت، همزمان با ایجاد اطمینان از حمایت محیطی و پیشرفت مسئولیت های اجتماعی شرکت، تحقق یابد (سامی و همکاران[2]، 2010). بنابراین اجرای مسئولیت اجتماعی شرکت منجر به بهبود موفقیت شرکت ها در بلندمدت می شود و در نهایت منجر به رشد اقتصادی و افزایش توان رقابتی شرکت و بهبود عملکرد مالی آن می گردد. ایجاد احساس مسئولیت اجتماعی در مدیران دولتی، از دیگر شیوه های ایجاد سرمایه اجتماعی است. سازمان های دولتی و جامعه با هم در تعاملی پویا و در اثر این تعامل و رابطه است که افراد و اعضای جامعه مایلند تا سازمان در مقابل احساس مسئولیتی کند و تنها به فکر سود و نفع سازمان نباشند. هرگاه شهروندان احساس کنند که مدیریت سازمان ها در قبال آنان احساس مسئولیت می کند و به پاسخگویی در قبال جامعه می اندیشند، تلقی مثبتی از سازمان پیدا می کنند و در پرتو این جو اطمینان و اعتماد، سرمایه اجتماعی ایجاد می شود (الوانی و شیروانی، 1380، ص17). مسئولیت اجتماعی شیوه تجاری مهمی است، شرکت های برنده این قرن آنهایی خواهند بود که هم خوب کار می کنند و هم صحیح؛ و با اقداماتشان ثابت می کنند که می توانند سودآور باشند و ارزش اجتماعی را افزایش دهند (فیورینا[3]، 2003). در واقع نقش حسابداری در مسئولیت اجتماعی رویکردی متعالی به کمک کسب و کار است که تاثیر اجتماعی یک شرکت یا بنگاه اقتصادی(تولیدی) بر جامعه چه داخلی و چه خارجی را مدنظر قرار می دهد و هدف اصلی آن گردهم آوردن تمامی بخشها اعم از دولتی، خصوصی و داوطلبان جهت همکاری با یکدیگر است تا از یک سو موجب همسویی منافع اقتصادی با محیط زیست و از سوی دیگر سبب توفیق، رشد و پایداری کسب و کار گردد.
نقش حسابداری در ایفای مسئولیت اجتماعی