گریه:
چقدر عجیب است که غم و اندوه موجب ریختن آب از چشم هایمان می‌شود. در بین تمامی موجودات تنها ما انسان‌ها هستیم که به دلیل احساساتمان اشک می‌ریزیم. به گفته محققان، علت این رفتار علاوه بر ابراز احساس همدردی با اطرافیان، خارج کردن برخی مواد مضر از بدن است.
در واقع اشک‌ها حاوی مجموعه‌ای از هورمون‌ها و پروتئین‌های ناخوشایند هستند که وقتی بدن احساس غم و اندوه و استرس می‌کند، تولید می‌شوند و به همین دلیل است که پس از یک گریه مفصل، در نتیجه خارج شدن این مواد مضر، احساس تخلیه هیجان می‌کنید.
سکسکه:
سکسکه اسپاسم غیرارادی دیافراگم است که غشای ماهیچه‌ای در قفسه سینه است که در فرآیند تنفس نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند حال اگر این ماهیچه در اثر وجود غذای زیاد درون معده و یا برعکس گرسنگی تحریک شود، یک دوره سکسکه اتفاق می‌افتد. سکسکه با وجود آن که آزاردهنده است، برای بدن هیچ فایده‌ای ندارد.
البته برخی محققان معتقدند این رفتار می‌تواند بقایا و آثار یک رفلکس مکشی مربوط به انسان‌های اولیه باشد. در هر حال این فرآیند برای انسان امروزی بیشتر آزاردهنده است که البته برای رفع آن راهکارهایی همچون حبس کردن نفس، ترساندن خود، بلعیدن یک قاشق شکر و نوشیدن آب توصیه می‌شود که البته تمامی این راهکارها از طریق توقف موقت ریتم تنفس عمل می‌کنند.
خواب:
ما تقریبا یک سوم زندگی مان را در خواب به سر می‌بریم. هیچ انسانی نمی‌تواند بی‌خوابی را بیش از چند روز تحمل کند و فرآیند خواب یکی از ناشناخته‌ترین رفتارهای انسان است. خواب باعث تقویت مکانیسم بدن از تولید مواد شیمیایی مورد نیاز برای فعالیت در زمان بیداری تا تنظیم و سازمان دهی مجدد نورون‌ها در مغز و سیستم اعصاب می‌شود.
خواب REM با فعالیت بالای نورونی خود که مدت زمان طولانی‌تر را در شب دربرمی گیرد، در واقع به رشد و توسعه مغز منجر می‌شود. محققان خواب را برای تقویت حافظه و توان یادگیری حیاتی می‌دانند. خواب همچنین خاطرات را به حافظه طولانی مدت منتقل می‌کند و برای انجام فعالیتهای فکری روزمره، برای بدن نوعی زمان ریست شدن و استراحت فراهم می‌کند.
مرگ:
اگر بخواهیم فنی صحبت کنیم، مرگ یک فعالیت روزمره نیست اما هر روز در اقصی نقاط جهان رخ می‌دهد. ما می‌میریم چون سلول هایمان می‌میرند.گرچه سلول‌ها به دفعات برای مدت دست کم70 سال جایگزین می‌شوند اما قادر به ادامه این فرآیند تا ابد نیستند. درون هر سلول تلومراز در انتهای کروموزوم‌های ما حاوی اطلاعات ژنتیکی است که با هر تقسیم سلولی، کوتاه‌تر می‌شود.
تلومراز در ابتدا به حد کافی طولانی است اما در نهایت کوتاه و کوتاه‌تر می‌شود تا این که تمامی اطلاعاتی که در خود دارد، از بین می‌رود و دیگر سلول‌ها قادر به تقسیم نیستند. البته دانشمندان سخت در تلاشند تا راه حلی برای افزایش طول عمر پیدا کنند و می‌گویند به زودی قادر به2 برابر کردن متوسط طول عمر خواهند بود. برخی تصور می‌کنند مو و ناخن‌ها پس از مرگ به رشد ادامه می‌دهند در حالی که چنین نیست، در واقع پس از مرگ، بدن خشک شده و موجب جمع شدن پوست می‌شود و در نتیجه قسمت‌هایی از ناخن‌ها و مو که زیر پوست بوده است، نمایان می‌شود و این تصور را ایجاد می‌کند که این قسمت‌ها رشد کرده‌اند.
شامل 12 اسلاید powerpoint
دانلود پاورپوینت فعالیتهای غیرارادی بدن