79 صفحه
در کشور ما به صنعت مونتاژ و بسته بندی و در کل به صنایع تبدیلی چندان توجهی نگردیده است. اما با تغییر دیدگاههای در سالهای اخیر به بسته بندی کالاهای تولید داخل تا حدودی توجه شده است. در گذشته شاهد موارد بسیاری بوده ایم که با وجود اینکه کالاهای داخلی و خارجی در بسیاری از بخشها دارای کیفیت همسان بوده اند، اما به علت بسته بندی ضعیف تولیدات داخلی، توانایی رقابت در مقابل کالاهای خارجی را نداشته اند. لذا به همین دلیل توجه بیشتر به این امر، ضروری به نظر می رسد.
باید توجه داشته باشیم که صنعت تبدیلی همواره برای کشورهای توسعه یافته به عنوان برگ برنده ای بوده است که در طول زمان از شکلی به شکل دیگر، از کالائی به کالای دیگر تغییر یافته یعنی همواره تغییر چهره داده اما ماهیت و اصل موضوع پابرجا بوده است. در طول تاریخ شاهد این قضیه بوده ایم که کشورهای در حال توسعه همواره تولید کننده و صادر کننده کالاهای اولیه بدون انجام کار مفید بر مواد خام و بدون ایجاد ارزش افزوده ای بر روی آنها بوده اند. این کشورها در عین حال، برای صدور کالاهای فوق، خصوصاً محصولات کشاورزی به علت امکان فاسد شدن آنها، با مشکلات عدیده ای مواجه بوده اند. چرا که بخش حمل و نقل، انبارداری، بارگیری، بسته بندی و . . . آنها با مشکلات فراوانی همراه بوده است و به همین دلیل بسیاری از محصولات فوق فاسد شده و از بین رفته اند.
بخش تأسف بار قضیه آن است که کشورهای در حال توسعه، محصولات صادر شده را پس از گذراندن فرآیند تبدیلی در کشورهای توسعه یافته، با قیمتهای بسیار گزاف، اما با بسته بندیهای مناسب و جذاب دوباره از آن کشورها وارد می نمایند. کشور ما نیز از این قضبه مستثنی نیست و در بسیاری از بخشها با وجود پتانسیلهای خوب به واسطه همین امر متضرر می شود. وادارات پودرهای خوراکی و اسانسهای مختلف میوه نمونه ای از این محصولات و کالاها می باشد. این در حالی است که ایران تولید کننده همین میوه ها در سطح بسیار انبوه می باشد و در عین حال سالانه به علت فاسد شدن آنها در انبترها، اسکله های بارگیری و غیره متضرر شده یا در نهایت آنها را خشک کرده و به کشورهای مختلف صادر می نماید.
بنابراین به جای صدور مواد اولیه، می توان با ایجاد صنایع تبدیلی- تکمیلی، ارزش افزوده زیادی در آنها ایجاد نمود. چنانچه شرکتهای کوچک قطعه سازی خودرو در این امر موفق بوده اند. لذا می توان با ایجاد صنایع تبدیلی- تکمیلی و بسته بندی در کشور، خصوصاً در بخش صنایع غذایی و کشاورزی، با استفاده از مواد اولیه و تولید محصولات، ضمن افزایش عمر محصولات حاصله، حمل و نقل آنها را آسانتر و ارزانتر نمود و بدین ترتیب منبع درآمد جدیدی برای کشور ایجاد نمود.
امروزه در سراسر دنیا صدها میلیارد دلار نوشابه گازدار به فروش می رسد و دهها هزار کارخانه نوشابه سازی وجود دارد. در سال 1996 مصرف کنندگان حدود 28 بیلیون دلار برای خرید انواع مختلف نوشابه هزینه نمودند.
خط تولید نوشابه و تحلیل انواع نوشیدنیها