دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
تعداد صفحات : 66 صفحه -
قالب بندی : word
ورزش والیبال:
یک ورزش جمعی محبوب با بیش از 800 میلیون علافمند در جهان ، پرطرفدارترین ورزش در جهان است که بازیکنان در هر سطح مهارت از آن لذت می برند. از 1895 در آمریکا توسط ویلیام جی مورگان ابداع گردید. از 1966 در دو زمین بازی شکل گرفت.
آسیب دیدگی و یا صدمه دیدن‌به هنگام‌تمرین و مسابقات جزو جدا نشدنی ورزش بوده و ورزشکاران بطور خاص و افراد عادی‌در سنین مختلف بطور عمومی باید نکات متعددی را در دستور کار خود برای انجام نرمش و یا تمرین و مسابقه در نظر گیرند‌کارشناسان‌علم‌پزشکی ورزشی معتقدند باید دستورات تمرینی متفاوتی را با توجه به سن‌و جنس افراد البته با توجه به‌نوع‌ورزش در نظر گرفت. بعنوان مثال‌در افراد سنین‌پایین‌همچون‌اطفال‌و نوجوانان‌گرم‌کردن‌کافی‌قبل‌از انجام‌حرکات‌ورزشی‌‌عدم‌وادار کردن‌به‌انجام‌تمرین‌سخت‌و بیش‌از حد‌عدم انجام‌تمرینات‌ورزشی‌که‌در آن‌زانوها به‌طرفین‌بیش‌از حد کشیده‌شود، انجام‌حرکات‌کششی‌برای‌گرم‌کردن‌بدن‌بخصوص‌بر روی‌تاندون‌آشیل‌و عضلا‌ت‌پشت‌ران‌از اهمیت‌بسیاری‌برخوردار است .از طرفی‌یکی‌از روشهای‌غلط کارهای‌تمرینی‌و یا حرکات‌ورزشی‌آنست‌که‌پس‌از پایان‌کار افراد به گوشهایی‌رفته‌و به‌استراحت‌می پردازند و این‌در حالی‌است‌که‌انجام‌حرکات ورزشی‌برای‌سردکردن‌بدن‌پس‌از تمرینات‌سنگین‌لا‌زم‌است . همچنین‌استفاده از کفشهای‌ورزشی‌استاندارد و مناسب ، استفاده‌از وسایل‌محافظتی‌طبی همچون‌مچبند‌ساقبند و زانوبند توصیه‌می شود. نکته‌قابل‌توجه‌آنکه‌برای انجام‌تمرین‌یا مسابقه‌باید مکانهای‌مناسبی‌را در نظر گرفت‌یعنی‌حتی المقدور باید از دویدن‌و یا تمرین‌کردن‌بر روی‌سطوح‌سخت‌همچون‌آسفالت‌‌کفه ای ، سنگ‌مرمری‌و یا کاشی‌خودداری‌کرده‌و سطوح‌نرمتری‌همچون‌تارتان سالن‌های‌دارای‌کفه‌های‌چوبی‌و یا تشکهای‌استاندارد همچون‌تاتامی‌را برای‌تمرین‌و نرمش‌در نظر گرفت‌تا از شدت‌ضرب‌دیدگی‌های‌احتمالی‌کاسته شده‌و به‌هنگام‌دویدن‌ویا تمرین‌‌باعث‌ناراحتی‌بخصوص‌در قسمت‌زانو نشود‌البته‌انجام‌تمرین‌بر روی‌تشکهای‌بسیار نرم‌که‌باعث‌فرو رفتگی‌پا در آن میشود توصیه‌نخواهد شد. پیوسته‌و سبک‌تمرین‌کردن‌یکی‌از راههای‌مهم جلوگیری‌از آسیب دیدگی‌است‌به همین‌دلیل‌نباید بطور ناگهانی‌و شدید تمرین کرد که‌آسیبهای‌زیادی‌را به‌همراه‌خواهد داشت‌بطور مثال‌اغلب‌آسیبهای تاندونی‌و مفصلی‌که‌بسیار شایع است‌بیشتر در افرادی‌بوجود می آید که ناپیوسته‌و بدون‌رعایت‌نکات‌ایمنی‌و سنگین‌تمرین‌می کنند‌به‌همین‌منظور انجام‌حرکات‌صحیح‌و اصولی‌ورزش یکی‌از راههای‌مهم‌در جلوگیری‌از آسیب دیدگی‌است‌از طرفی‌تمرین‌سنگین‌و خسته کننده‌نه‌تنها باعث‌بالا رفتن‌تواناییهای‌بدن‌نمی شود چه‌بسا منجر به‌خالی‌شدن‌نیروی‌درونی‌بدن شده‌و باعث‌تمرین زدگی‌می شود.باید متناسب‌با سن ،جنس‌و حتی‌قد ،قابلیتها و محدودیتهای‌بدن‌را شناخت‌‌هرگز توانایی‌و انعطاف‌بدنی‌یک‌فرد میانسال‌با افراد جوان‌و نوجوان‌یکسان‌نیست‌به‌همین‌منظور باید حرکات‌ورزشی‌را متناسب‌با سن‌و میزان‌آمادگی‌بدن‌طراحی‌کرد و پس‌از چند دور تمرین‌مناسب‌و آمادگی‌نسبی‌بدن‌‌آرام‌آرام‌بر شدت‌تمرینات‌افزود‌نکته‌قابل‌توجه‌آنکه‌توجه‌صرف‌داشتن‌به‌یک‌عضو بدن‌در تمرینات‌ازمیزان‌کارائی‌فرد کاسته‌و چه‌بسا باعث‌آسیب دیدگی‌نیز خواهد شد پس‌باید به‌هنگام‌تمرین‌و یا انجام‌حرکات‌نرمشی‌ضمن‌افزایش‌آمادگی‌بدن‌در تمام سطوح‌در مرحله‌بعد به‌تقویت عضلا‌تی‌از بدن‌پرداخت‌که‌مورد نظر ماست‌‌این امر مانع از آن‌خواهد شد که‌بدن‌دارای‌یک‌رشد پفکی‌و یا کاریکاتوری‌شود. به عنوان‌مثال‌برخی‌ورزشکاران‌در اجرای‌حرکات‌دست‌قوی ولی‌در پا ضعیف می باشند و یا فرد دیگر دارای‌عضلا‌ت‌بزرگ و برجسته‌در سینه و شکم‌شده ولی‌در ران‌و ماهیچه‌ضعیف‌می باشد‌از طرفی‌هماهنگی‌حرکات‌ورزشی‌درتمرین‌و یا مسابقه‌با ذهن‌نکته‌مهمی‌است‌که‌باید به‌آن‌توجه‌داشت‌‌به هنگام‌تمرین‌فقط به‌تمرین‌فکر کنید و این‌نکته‌را به‌یاد داشته‌باشیدحتما قبل‌از انجام‌هر ورزشی‌‌‌تا دقیقه‌حرکات‌نرمشی‌و کششی‌برای‌آمادگی‌بدن‌انجام‌دهید و در پایان‌هر تمرین‌یا مسابقه باید به‌آرامی‌و با انجام‌حرکات‌ورزشی‌سبک‌همچون‌آرام‌دویدن‌و نرمش‌کردن‌بدن‌را سرد کرد در واقع یکباره‌از فعالیت‌تمرینی‌دست‌نکشید.توجه‌به‌شرایط آب وهوایی‌نیز لا‌زم‌بوده‌و نباید در هوای‌آلوده و پردود وهشدار آمیز تمرین کرد ، در چنین‌مواقعی‌انجام‌تمرین‌در سالن‌منطقی‌تر است . برای‌بانوان هم‌توصیه های‌فوق‌در انجام‌تمرین‌و مسابقه‌لا‌زم‌می باشد ولی‌واقعیت‌امر آنست‌که‌با توجه‌به‌تفاوتی‌که‌بین‌سیستم‌بدنی‌آقایان‌و بانوان وجود دارد‌‌‌‌‌‌‌بانوان به‌دلیل‌ظرافت‌بدنی‌که‌دارند به‌هنگام‌نرمش‌و یا تمرین‌‌باید نکات‌بیشتری‌را مدنظر قرار دهند.به عنوان‌مثال‌در خانمها تاکید بر
روی‌افزایش‌قدرت‌عضلا‌نی‌‌اولین‌توصیه‌ای‌است‌که‌باید به‌آن توجه‌داشت. بانوان باید از انجام‌بیش‌از حد ورزش های شدید و سنگین‌هوازی جهت‌کاهش‌وزن بپرهیزند که‌این‌امر می تواند باعث‌اختلا‌ل‌سیکل‌ماهانه‌و حتی‌منجر به‌قطع آن‌گردد لذا انجام ورزش یانرمش‌مناسب‌با وضعیت‌بدنی آن هم‌زیرنظر یک‌کارشناس‌به‌آنها توصیه‌می شود تا پس‌از چندی‌خود به‌یک‌آگاهی‌نسبی‌در این‌زمینه‌دست‌یابند. نکته‌پایانی‌آنکه‌انجام‌تمرینات‌ورزشی‌در هر سن‌و جنسی‌برای‌بدن‌مفید بوده‌و باعث‌افزایش‌توانایی های‌آن‌می شود ولی‌عدم‌رعایت‌برخی‌استانداردها آن هم‌بدون‌توجه‌به‌رابطه‌سن‌و جنس‌با قابلیتهای‌بدنی‌و روحی‌هر فرد ممکن‌است‌در کوتاه‌مدت‌آسیبهای‌بدنی‌و فردی‌و در بلندمدت‌روحی‌و اجتماعی‌به همراه‌داشته‌باشد که‌جبران‌آن‌سخت‌و حتی‌غیرممکن‌باشد به‌همین‌منظور توصیه می شود حتی‌در انجام‌حرکات‌ساده‌نرمشی‌روزانه‌خود حتما از یک متخصص‌در امر ورزش مشاوره و یا برنامه‌بگیرید.
آسیبهای ورزشی در اثر ضربه های شدید یا کشش های متمادی و بیش از حد در حین انجام حرکات ورزشی به وجود می آیند. صدمات ورزشی می توانند استخوان های بافت نرم (رباط، ماهیچه و تاندون) و یا هردو را دچار مشکل نمایند. برخلاف تصور بسیاری افراد، کودکان، با عکس العملهای ناپخته، عدم توانایی در تشخیص و پرهیز از خطر و توانایی کم در ایجاد هماهنگی در حرکات، بسیار بیشتر از بزرگسالان در معرض آسیبهای ورزشی هستند.
سالانه تعداد افراد بسیاری دچار صدمات ورزشی می شوند که نیمی از آنها با انجام معالجات خانگی و یا بدون رسیدگی خاص بهبود یافته و نیم دیگر به رسیدگی پزشکی نیاز پیدا می کنند. بر اساس محاسبات آماری در هر 1000 نفر، 26 نفر به آسیب های ورزشی دچار می شوند و بالاترین میزان این صدمات متوجه کودکان 14-5 سال است. در این آمارها بیشترین تعداد مصدومین را پسران 17-12 ساله تشکیل می دهند، که میزان این آسیبها از نظر تعداد نفرات صدمه دیده، در ورزشهای جمعی که امکان برخورد در آنها زیاد است و از نظر وخامت، در ورزشهای انفرادی بیشتر است.
در هـر ورزشـی باید انتظار آسیب ها، جراحت ها و خطرات احتمالی آن را داشـتـه بـــاشید، به خصوص در ورزش های گـروهی. هـر ورزشـی کـه طـبـق آمــار در هر 1000 ساعت بیش از 5 آسـیـب داشته باشد، جزء ورزش های پرخطر بادرصـد آسیب بـالا به شـمار مـی رود. راگــبی و لاکروس با 30 صـدمه در 1000 ساعت بالاترین حد هستند، درحالی که بسکتبال و اسکواش هم با آمار 14 صدمه در 1000 ساعت بازی های پرخطری بـه حـساب می آیند. تعجب آور اسـت که بــدانید، دو، و ایروبیک هم با 11 صدمه، زیاد از قافله ورزش های پرخطر عقب نیستند.
آسیب های ورزشی انواع مختلف دارند، اما قسمت های ویژه ای از بدن هستند که بیش از سایر اعضاء در خطر صدمه خوردن هستند. در این مقاله متداول ترین صدمات و جراحت های ورزش والیبال را به شما معرفی می کنیم و راه های جلوگیری و درمان آنها را نیز بیان می کنیم.
نکته: RICE مخفف استراحت، یخ گذاشتن، فشار و بالا نگاه داشتن می باشد که یکی از درمان های متداول برای آسیب های ورزشی است.
عوامل اصلی صدمات ورزشی شامل :
- لوازم ورزشی که اشتباه به کار برده شده اند
- سقوط
- برخورد شدید دو بازیکن که بر اثر سرعت زیاد (مثلا در هاکی روی یخ) یا خشونت ذاتی ورزش (مانند راگبی) ایجاد می شود
- آسیب دیدگی سطحی یا پارگی بخشهایی از بدن که به طور مداوم تحت فشار یا کشیدگی قرار گرفته اند.علائم این آسیب ها
عبارتند از :
- لقی یا از جا درآمدن یک مفصل
- تورم
- ضعف
بررسی آسیب شناسی :
علائمی که به طور مداوم موجب تشدید یا کاهش توانایی ورزشکار در بازی شده و گاهی هم دردناک نبوده و فقط با خستگی غیر معمول همراه هستند، باید توسط جراح ارتوپد مورد معاینه قرار گیرد. تشخیص به موقع از تبدیل شدن مشکلات کوچک به صدمات جدی و مشکلات طولانی جلوگیری می کند.
یک جراح ارتوپد اشخاصی را که،
- از شرکت در ورزش به دلیل درد ناشی از آسیب شدید منع شده اند
- قابلیت ورزشی آنها به دلیل مشکلات مزمن ناشی از یک آسیب ورزشی کم شده است
- کسانی که آسیب ورزشی در آنها موجب از شکل افتادگی بازو یا پا شده است
را مورد نظر قرار می دهد. او با معاینه موضعی، پرسیدن سوال هایی در رابطه با چگونگی آسیب دیدگی و نوع علائمی که بیمار داشته است و همچنین با گرفتن عکس هایی با اشعه ایکس، استخوانها و بافت نرم آسیب دیده را بررسی می کند. اشخاصی که دچار ضربه مغزی شده اند باید فورا مورد معاینه قرار گیرند و تا زمان دریافت نتیجه نرمال تحت نظر باشند و تا این زمان هر 5 دقیقه یک بار مورد معاینه قرار بگیرند. معاینات اصلی در هر 5 دقیقه عبارتند از اندازه گیری هوشیاری، تمرکز و حافظه کوتاه مدت فرد مصدوم.
علائم دیگر تشخیص صدمه مغزی عبارتند از گیجی، سردرد، تهوع و مشکل بینایی.
شیوه های درمان:
درمان صدمات مختصر بافت نرم معمولا شامل محکم بستن محل آسیب دیده با نوار کشی، کمپرس یخ و استراحت است. داروهای ضد التهاب خوراکی یا تزریقی برای تورم کیسه های مفصلی تجویز می شوند.
برای تاندونهای آسیب دیده داروهای ضد التهاب همراه با ورزش مخصوص تجویز میشود. اگر تاندونی دچار پارگی شده باشد، برای درمان آن به عمل جراحی نیاز است. جراحیهای ارتوپدی برای پیچیدگی ها یا ضرب دیدگی های جدی توصیه می شوند. درمان این صدمات نه تنها شامل برطرف کردن درد و التهاب که شامل برگرداندن ورزشکار به حالت و توانایی های اولیه او است.
معمولا به ورزشکاران آسیب دیده توصیه می شود که تا بهبود کامل ، فعالیت های خود را محدود نمایند. پزشک آنها شاید تمرین های خاصی را برای ورزشکاری که دچار آسیب های متعدد شده است تجویز نماید اما صدمات جدی ورزشکار را برای مدتی از انجام عملیات ورزشی محروم خواهد کرد.
پیشگیری :
چند برنامه برای جلوگیری از آسیب های ورزشی عبارتند از:
- حفظ فرم صحیح و سلامت بدن
- اطلاع و اطاعت از قوانینی که موجب تنظیم حرکات میشود
- استراحت در هنگام خستگی، بیماری یا درد
- عدم استفاده از نیرو بخش های مصنوعی. این مواد ممکن است توانایی شما را در لحظه افزایش دهند اما در دراز مدت با خطر مرگ همراه هستند
- مراقبت و استفاده صحیح از لوازم ورزشی
- پوشیدن البسه مناسب و به کار بردن لوازم محافظ (مانند زانو بند و کلاه ایمنی)
جلوگیری از آسیب ها و صدمات ورزشی
- گرم کردن کافی قبل از انجام حرکات ورزشی حتی حرکات مداوم ورزشی.
- عدم انجام تمرین بیش از حد
- عدم انجام حرکات ورزشی که در آنها زانوها به طرفین بیش از حد کشیده زانوهای خود را زیاد از هم باز یا بسته کنیم در حالی که پاها روی زمین است.
- انجام حرکات کششی برای گرم کردن بخصوص برروی تاندون آشیل, عضلات پشت ران و عضله چهار سر جلوی ران.
• انجام حرکات برای سرد کردن بدن بعد از انجام فعالیت مثل راه رفتن بعد از انجام دو میدانی و عدم قطع ناگهانی فعالیت. - استفاده از کفش های مناسب ورزشی
- استفاده از وسایل محافظتی مثل مچ بند, ساق بند و زانو بند.
- استفاده از نرم ترین سطح برای ورزش: تا حد امکان از دویدن و یا تمرین بر روی سطوح سخت مثل آسفالت پرهیز گردد.
( قابلیت ویرایش و آماده چاپ ) 
