دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
علت ایجاد انحنای کمر و یا قوز چندین عامل در بروز این وضعیت مؤثر است.
- بد قرار گرفتن وضعیت بدن بخصوص در هنگام نشستن که غالباً با سعی و کوشش در قرار دادن بدن در وضعیت صحیح اصلاح می شود.
- ضعف عضلات در بیماری های عضلانی بدن
قوز که در مواردی مانند در رفتگی لگن و خمیدگی طبیعی ستون مهره ها دیده می شود.
- بیماری های ستون مهره ها که به وسیله بیمار و یا پزشک قابل اصلاح نیستند.
- شکستگی ستون مهره ها در اثر تصادف یا تومور
- علل مادرزادی
میزان شیوع این بیماری
بر اساس علل ایجاد کننده که ذکر شد درصد شیوع آن در جامعه متفاوت است.
علایم و نشانه های ابتلا به این بیماری
برجستگی غیر عادی در ستون مهره ها همراه یا بدون انحناء جانبی ستون فقرات، درد، اشکال در راه رفتن، خستگی زودرس و در مراحل شدید بیماری ، اختلالات تنفسی و عصبی از علایم آن است.
روش تشخیص این بیماری
بهترین روش تشخیص ، معاینه دقیق توسط پزشک متخصص است. روشهای پرتونگاری (رادیو گرافیک) هم در تشخیص این معاینه کمک کننده است.
طرق درمان این مشکل
درمان قطعی بیماری مستلزم همکاری صمیمانه خود بیمار است. تغییر عادت در طرز نشستن غلط، استفاده از قوزبند، فیزیوتراپی جهت رفع ضعف عضلات ستون فقرات که می تواند عامل ایجاد کننده باشد، از درمانهای طبی است.
در صورتی که بیماری آنچنان پیشرفت کرده باشد که باعث بروز علائم حسی و حرکتی در اندامها، اشکالات تنفسی و یا تغییر شکل شدید ستون فقرات باشد ممکن است جراحی در درمان کمک کننده باشد.
آیا می توان از ابتلا به این بیماری پیشگیری کرد؟
در مواردی که علت ، وضعیت غلط در نشستن و یا ضعف عضلات باشد، اصلاح نشستن و برخاستن و تقویت عضلات ستون مهره ها به وسیله انجام نرمشهای سبک کمک کننده است.
آیا بیماران مبتلا باید به نکات بهداشتی – درمانی خاصی توجه کنند؟
طرز صحیح نشستن روی صندلی، رانندگی، خوابیدن، راه رفتن کمک کننده است. اما رعایت نکات بهداشتی، درمانی براساس علل بیشمار آن متفاوت می باشد.
ممکن است در اثر بی مبالاتی و نادیده گرفتن دستورات پزشک در انجام ورزشهای مخصوص، استفاده نامناسب از قوزبندها ، بیماری عود یا پیشرفت نماید.
بی علاقگی نوجوانان و دانش آموزان به نرمش و ورزش و وضعیت بد قرارگیری آنها هنگام نشستن پشت نیمکت های مدرسه بخصوص هنگام مطالعه می تواند از علل این بیماری باشد.
ناهنجاری ناحیه کمر(پشت گود)
تعریف: مهره های ستون فقرات در ناحیه کمری هر چه به انتهای ستون فقرات نزدیکتر
می شوند خشنتر و درشت تر می شوند.قوس این ناحیه تقریباًاز مهره ی آخر پشتی شروع می شود و به سمت جلو می آید که زاویه ی آن در حالت طبیعی حدوداً ۴۰ تا ۶۰ درجه است افزایش این قوس از محدوده ی ذکر شده را پشت گود یا لوردوز می نامند.(لازم به ذکر است که ستون مهره ها از ۳۳مهره تشکیل شده است که شامل۷ مهره ی گردنی،۱۲مهره ی پشتی،۵ مهره ی کمری،۵مهره ی خاجی و۴مهره ی دنبالیچه است.
علایم ناهنجاری:
افتادن شکم به جلو،افزایش گودی ناحیه کمری،چرخش باسن به سمت عقب و بالا از علایم این ناهنجاری استخوانی است.تمام علایم فوق بستگی به شدت این ناراحتی دارد.افتادگی شکم را در این بخش باید از افزایش چربی زیر پوستی در ناحیه شکم تمییز داد.مبتلایان به پشت گود معمولاً از درد خستگی در ناحیه کمر شکایت دارند.
عوامل ایجاد پشت گود:
ضعف عضلات شکمی(راست شکمی،مایل خارجی و داخلی)،سنگین شدن حفره ی شکمی در اثر چاقی بیش از حد و یا بارداری در خانمها،دررفتگی مادرزادی دو طرفه مفصل ران،کوتاه بودن تاندون آشیل از عوامل این ناهنجاری هستند.عواملی مانند نشستن نادرست،استفاده از صندلیهای غیر استاندارد و تقلید الگوهای حرکتی غلط در بلند مدت نیز می توانند در ایجاد و یا تشدید این عارضه مؤثر باشند.
ضعف عضلات شکمی از دو طریق می تواند باعث افزایش قوس کمر گردد ۱.ضعف این عضلات سبب می شود که امعاء و احشای داخلی به مرور زمان به جلو متمتیل شود و در نتیجه قوس کمر نیز به جلو تمایل پیدا کند. ۲.ضعف عضله های شکم سبب می شود تاکننده های مفصل ران و راست کننده های ناحیه ی لگن را به سمت پایین بچرخانند و به این طریق به انحنای کمری بیفزاید.
استفاده از صندلیهای پایه بلند در بلند مدت نیز باعث افزایش قوس کمر می شود.منظور صندلیهایی است که در موقع نشستن کف پا به طور کامل روی زمین قرار نمی گیرد،مانند صندلیهای اتوبوس.این شکل را می توان با قرار دادن یک چهارپایه در زیر پا یا انداختن یک پا روی پای دیگر به طور گاه به گاه ،حل کرد.این عمل باعث می شود قوس کمر کمتر شود.
گودی پشت در زنان به علت کشش بیش از حد عضلات در دوران بارداری رایج است.این حالت در برخی ورزشکاران که از بدن خود به شکل متعادل استفاده نمی کنند،مخصوصاً در شنای
پروانه،پرتاب نیزه و حرکات ژیمناستیک (چرخشها،پارالل بانوان) دیده می شود.البته این عارضه در ورزشهای ذکر شده در نتیجه ی هزاران بار تکرار (آن هم به شکلی که به سایر قسمتهای بدن توجه نشود) ایجاد می شود.
با توجه به عوامل فوق باید در نظر داشت که در کودکان سنین مدرسه (۶تا ۱۲ سال) انحنای کمری زیادی وجود دارد که نباید آن را غیر طبیعی دانست.افزایش قوس کمر در این سنین به خودی خود از بین می رود.
عوارض:
با افزایش تحدب ستون فقرات به سمت جلو مهره های کمری نیز به سمت جلو رانده می شود.در نتیجه ی این تغییر وضعیت فاصله ی بین دو مهره در ناحیه ی قدامی نسبت به وضعیت طبیعی افزایش و از ناحیه خلفی این فاصله کاهش می یابد.در موارد پیشرفته حتی ممکن است این عارضه باعث له شدگی قسمت خلفی دیسک کمری و اتصال مهره ها با یکدیگر شود که به ایجاد درد در ناحیه ی کمر منجر خواهد شد.
زمانی که انحنای کمر افزایش می یابد،مرکز ثقل از نزدیکی مرکز به قسمت پشت مهره ها انتقال می یابد و زائده شوکی به یکدیگر نزدیک و در نتیجه از اندازه ی مجرا یا منفذ بین مهره ها که عصبهای نخاعی از آنجا می گذرد کاسته می شود.کاهش اندازه ی مجرا ممکن است به اعصاب فشار آورد و ایجاد کمر درد کند.از آنجا که ارتباط مستقیمی بین قوس کمری و تیلت لگن وجود دارد در نتیجه ی چرخش خلفی لگن ،وجود این ناهنجاری عمل زایمان را در خانمها مشکل می کند.گودی پشت معمولاْبه علایم پیری زودرس و تغییرات استحاله ای ستون فقرات منجر می شود و فشار و صدمه ی اضافی که در فعالیت شدید در این افراد رخ می دهد
شامل 12 صفحه فایل word قابل ویرایش
