خانواده نقش اساسی در زندگی فرد و جامعه دارد .و والدینند که به کودکان جهت فکری و عملی می دهند .خانواده اولین و مهمترین کانون پرورش صحیح و احیاء و شکوفایی استعدادهاست.هرگونه تحول و تغییر اجتماعی باید ازخانواده شروع شود.
دوران کودکی دوران حساس,دوران نقش پذیری,پایه گذاری و رشد شخصیت,دوران اقتباس و تقلید, دوران کسب عادت و پی ریزی خلقیات و دوران سازندگی عاطفی است هرگونه لغزش و مسامحه و بی توجهی موجب خطر آفرینی است.هفت سال اول زندگی که دوره ای است زیر ساز و مهم به دو مرحله جدای از هم قابل تقسیم است.
پایاننامه-نقش خانواده در تربیت کودکان(80 ص)