لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه25
بخشی از فهرست مطالب
والدین در نحوه گذراندن اوقات فراغت الگوی فرزندان هستند
نقش اوقات فراغت در تکامل انسان
آثار منفی اوقات فراغت
اوقات فراغت زمانی است که از پیش برای آن برنامهای وجود ندارد و درخصوص دانش آموزان و دانشجویان، زمانی که برنامه درسی که خود یا والدینشان برای آنان برنامهریزی کردند، به پایان رسیده و ابتدای تابستان اوقات فراغتشان آغاز میشود.
وجیهه ابراهیمی روانشناس :
برای بزرگسالان، اوقات فراغت زمانی محسوب میشود که برنامه کاری که مجبور به انجامش هستند وجود نداشته باشد.
دانشجویان و به خصوص دانشآموزان بهترین فرصت آموزش را دارند و خانوادهها در راستای برنامه برنامهریزی اوقات فراغت فرزندانشان به 2 گروه تقسیم میشوند، گروهی از خانوادهها بر این عقیدهاند که تمام وقت فرزندشان در تابستان باید استفاده شود و بعضی دیگر اعتقاد دارند چون فرزندشان مدرسه نمیرود تمام اوقات فراغتش باید آزاد باشد.
زمانی اوقات فراغت تبدیل به فرصت میشود که علاقه فرزندمان را بشناسیم و از استعدادهای مختلف ورزشی، هنری، علمی و... وی استفاده شود و از آنجایی که سیستم آموزشی ما تمام مسائل را به دانش آموزان آموزش نمیدهد بنابراین بر حسب علاقه و استعداد، کودک یا نوجوان باید در کلاسهای خاص شرکت کند؛ چراکه استعداد هر فردی متفاوت است و خانواده باید تشخیص داده و کلاسها را برای وی تهیه کند و همچنین بخشی از وقت کودک یا نوجوان برای بازی کردن، فکر کردن یا تمرین برای شناسایی استعدادش در نظر گرفته شود.با توجه به این که نوجوانان خودشان علایق خود را بیان میکنند و به دنبال پیدا کردن خود هستند پدر و مادر در این مسیر بهتر میتوانند عمل کنند و امکانات را برای آنها فراهم کنند.
چرا استفاده بهینه از اوقات فراغت در نوجوانان و جوانان کمتر دیده میشود؟
در سیستم آموزشی ما تمام زمان را برای خانوادهها برنامهریزی کردند و فرصتی به دانشآموزان داده نشده تا خود برنامهریزی کنند چون در این زمینه آموزشی ندیدند، نمیتوانند از وقت خود استفاده کنند، اما اگر خانواده از دوران کودکی برای اوقات فراغت از کودک بخواهد برای خود برنامهای تهیه کند کودک برنامه ریزی را میآموزد.وی با بیان این که والدین در نحوه گذراندن اوقات فراغت الگوی فرزندان هستند. چنانچه پدر و مادر برای خود برنامهریزی نداشته باشند و کودک این مساله را در خانه میبیند به فکر برنامهریزی برای اوقات فراغتش نیست.مطالعه کتاب، تشکیل NGOها و شرکت در جلسات آن و داشتن برنامههای خاص در اوقات فراغت میتواند مورد توجه باشد. فراغت شامل فعالیت هایی جدا از اجبارهای شغلی، خانوادگی
تحقیق در مورد بررسی یکی از مسائل اجتماعی کودکان (اوقات فراغت)