زندگانی حضرت امام حسن (ع )

اختصاصی از فی ژوو زندگانی حضرت امام حسن (ع ) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

زندگانی حضرت امام حسن (ع )

 27 صفحه

1. 1. تولد و کودکی
2. کمالات انسانی
3. بیعت مردم با حسن بن علی (ع )
4. همسران و فرزندان امام حسن (ع )

تولد و کودکی

امام حسن (ع ) فرزند امیر مؤمنان علی بن ابیطالب و مادرش مهتر زنان فاطمه زهرا دختر پیامبر خدا (ص ) است .

امام حسن (ع ) در شب نیمه ماه رمضان سال سوم هجرت در مدینه تولد یافت . وی نخستین پسری بود که خداوند متعال به خانواده علی و فاطمه عنایت کرد.

رسول اکرم (ص ) بلا فاصله پس از ولادتش ، او را گرفت و در گوش چپش اقامه گفت . سپس برای او بار گوسفندی  قربانی کرد، سرش را تراشید و هموزن موی سرش که یک درم و چیزی افزون بود - نقره به مستمندان داد. پیامبر (ص ) دستور داد تا سرش را عطر آگین کنند و از آن هنگام آیین عقیقه و صدقه دادن به هموزن موی سر نوزاد سنت شد. این نوزاد را " حسن " نام داد و این نام در جاهلیت سابقه نداشت .

ترجمه فصل 21 درس استاد دکتر رشیدی Aspect-oriented Software Development

اختصاصی از فی ژوو ترجمه فصل 21 درس استاد دکتر رشیدی Aspect-oriented Software Development دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

ترجمه فصل 21 درس استاد دکتر حسن رشیدی Aspect-oriented Software Development

ارتقاء نرم افزار با روش جنبه گرا

مقاله نقش حسن خلق در خانواده و تاثیر آن بر جامعه doc

اختصاصی از فی ژوو مقاله نقش حسن خلق در خانواده و تاثیر آن بر جامعه doc دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقاله  نقش حسن خلق در خانواده و تاثیر آن بر جامعه، مربوط به پودمان آداب معاشرت و همسرداری درس : اخلاق در خانواده، کاملا ویرایش شده با قوانین دانشگاه علمی کاربردی، دارای نتیجه گیری و منابع،شامل 14 صفحه در قالب  word (قابل ویرایش)

مقدمه :

یکی از مهم ترین سفارش های اسلام به انسان ها، حسن خلق و خوش اخلاقی است. به طور کلی، اسلام همه انسان ها را ملزم به رعایت حسن خلق می کند، از بد اخلاقی باز می دارد.خوش اخلاقی دارای دو معنای عام و خاص است. معنای عام آن اتصاف به فضایل اخلاقی و تحصیل مجموعه کمالات و خصلت های پسندیده ای است که انسان در مسیر خودسازی و پرورش نفس، خود را به آنها می آراید و معنای خاص آن خوشرویی، خوشرفتاری و برخورد شاد و پرنشاط با دیگران است. مقصود ما از این گفتار معنای خاص خوش اخلاقی است.به طور کلی رابطه با مردم و اخلاق اجتماعی یکی از مهمترین و گسترده ترین عرصه های خودسازی و پرورش توانایی های انسان است. در این عرصه است که انسان می تواند در اثر ارتباط با انسان های دیگر ارزش های وجودی سایر مهارت های حرفه ای، علمی، عقلی و مدیریتی خود را بنمایاند و فضایل اخلاقی و کمالات انسانی را در خویش نهادینه کند و همچنین به شکوفایی توانایی هایی دیگران نیز کمک نماید. صحنه اجتماع عرصه یک تعامل بسیار گسترده است که در آن عوامل خدمت رسان، آموزش دهنده، آموزش گیرنده، کارآفرین، کارفرما، کارآموز و کارکنان در تمامی حوزه ها در یک شبکه فعال به شکوفایی توانایی های یکدیگر کمک می کنند و هدف تمامی این سیستم برای تمامی اعضای آن، چیزی جز توانمند سازی فرد و جامعه انسانی در ابعاد گوناگون، نیست.در عرصه تعامل اجتماعی، حسن خلق و خوش اخلاق بودن، به معنای خاص آن، جایگاه ویژه ای دارد. خوش اخلاقی اولین نمود توانایی شخصیت انسانی و پرورش یافتگی او در حوزه ارزش های انسانی و اخلاقی است.در اصطلاح اخلاقی و آموزه های دینی اسلام به کسی خوش اخلاق گفته می شود که با گشاده رویى، زبانی ملایم و برخوردی شاد با مردم روبرو می شود، و در هر شرایطی این توانایی را دارد که با خوش روئى برخورد کند، لب هایى پر از تبسم، و کلماتى پر از محبت و لطف داشته باشد. البته همه ما کاملا واقف هستیم که این توانایی در روابط اجتماعى انسان چه تاثیر اعجاز گونه ای دارد و چه مقدار کارگشا است.به عکس، کج خلقى و ترش روئى و سخنان خشن و خشک و فاقد لطف و محبت، حالت آزار دهنده ای است که ریشه در شخصیت نابهنجار فرد بد اخلاق دارد و علامت ضعف وجودی و نقصان پرورش یافتگی او می باشد. انسان های ضعیف، شکست خورده، نا امید، عصبانی و ناتوان معمولا بداخلاق می شوند. این افراد اغلب در هر شرایطی حالت طلب کاری دارند و عزت نفس و توانایی های خود را نادیده می گیرند. کج خلقی معمولا باعث ناراحتی عصبی خود فرد، آزار خانواده او، نفرت عمومی و گسستن پیوندهاى اجتماعى واجد آن خواهد شد.

دانلود تحقیق بررسی تحولات اجتماعی و روند مهاجرت روستای حسن آباد

اختصاصی از فی ژوو دانلود تحقیق بررسی تحولات اجتماعی و روند مهاجرت روستای حسن آباد دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

روستای حسن آباد از شمال به یوسف آباد و جعفرآباد – شرق به شهرکهنه و یزدان آباد از جنوب تپه تقی آباد و گنبد جق از مغرب به زمینهای آقا لطفعلی محدود میباشد. و جزء دهستان شهرکهنه محسوب می شود. وسعت حسن آباد قبلاً زیاد بوده و حتی زمینهای یوسف آباد و جعفر آباد و آقا لطفعلی جزء حسن آباد بوده است.

پیدایش حسن آباد به حدود صد سال پیش می رسد و موجه آن کربلایی حسن بوده است گرچه قدمت حسن آباد زیاد نیست ولی در محل فعلی حسن آباد قبلاً دهی وجود داشته به نام کهنه حصار که ساختمان فعلی دبستان در محل کهنه حصار ساخته شده است. و مدارکی در مورد کهنه حصار وجود داشته که معلوم نیست دست چه کسانی می باشد. قدمت کهنه حصار با قنات حسن آباد که به قنات کهنه حصار معروف می باشد یکی می باشد و 400 سال از آن می گذرد.

حسن آباد یکصد و هشتاد هکتار زمین زراعی آبی و همین اندازه زمین دیم دارد. در این ده 1800 پشته باغ انگوری وجود دارد که روی هم 18000 اصله درخت مو دارد و در 80 هکتار زمین ایجاد شده است. 15 هکتار نیز باغ سیب و گلابی و گیلاس بوجود آمده است. محصولات این ده گندم و جو و چغندر و کشمش می باشد کشمش آن به طور تقریب 700 خروار است. بواسطه چغندر کنی کارهای دستی کاهش یافته و در سال حدود 50 تخته پلاس بافته می شد و مردم آن از روستاهای تقی آباد – شیروزن و روستاهای اطراف آمده اند زبان آنان کردی – ترکی و فارسی است روستا در منطقه جلگه ای واقع شده اند کوه و دوره زیادی ندارد و در جنوب شاهراه آسیایی قرار دارد.

فصل اول :

جغرافیای طبیعی

1. موقعیت جغرافیایی :

روستای حسن آبا در 17 کیلومتری شمال غرب قوچان در  عرض شمالی و  طول شرقی واقع شده است. ارتفاع روستا از سطح دریا 1235 متر می باشد. و موقعیت آن دشتی است.

از شمال به روستای اتر آباد – جنوب جرتوده – شرق یزدان آباد سفلی – غرب جعفرآباد علیا محدود می باشد. روستای حسن آباد بر اساس آخرین تقسیمات سیاسی در محدوده سیاسی دهستان به قوچان عتیق از بخش مرکزی شهرستان قوچان قرار دارد مردم فارسی و ترکی  زبان و شیعه مذهب هستند.

شامل 52 صفحه فایل word قابل ویرایش

دانلود تحقیق دلیل صلح امام حسن

اختصاصی از فی ژوو دانلود تحقیق دلیل صلح امام حسن دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقدمه:
جریان‏شناسى دقیق دو طیف متعارض (صالحان و ناصالحان)، نشان مى‏دهد که، «دنیازدگى و عدم دیندارى» مردم، موجب پذیرش صلح از سوى امام حسن علیه‏السلام شد. از این رو، آن حضرت، این دو را به عنوان عامل صلح معرفى و با تعبیر «عبید الدنیا» از آنان یاد کرد.1 نقاط اوج این رویکرد را مى‏توان در استقبال نکردن مردم از حضور در اردوگاه جنگ امام حسن علیه‏السلام یافت؛ به گونه‏اى که امام حسن علیه‏السلام فرمود: «... شگفتا از مردمى که پى در پى نه حیا دارند، نه دین... اف بر شما اى بردگان دنیا»!2 امام همچنان خطاب به مردم فرمود: «معاویه ما را به چیزى فراخوانده است که عزت و عدالت در آن نیست؛ اگر زندگى دنیا را مى‏خواهید، مى‏پذیریم و این خار در چشم را تحمل مى‏کنیم و اگر مرگ را بخواهید، آن را در راه خدا ارزانى مى‏داریم». در پاسخ امام، همه فریاد زدند: ما زندگى و ماندن را مى‏خواهیم.3 اکنون مباحث مترتب بر دنیاگرایى مردم را مرور مى‏کنیم.
آثار دنیاگرایى و بى‏دینى در رفتار مردم‏
این آثار، در قالب‏هاى مختلف، خود را نشان داد. برخى محققان، این آثار و معلول‏ها را به جاى علت صلح مطرح مى‏کنند. برخى از این آثار، عبارتند از:
1. پیمان‏شکنى‏
وقتى سپاه قیس بن سعد، قبیله به قبیله، به معاویه پیوستند، امام فرمود: «... [پس از شهادت پدرم‏] با من به اختیار بیعت کردید و من هم پذیرفتم و در این راه بیرون آمدم و خدا مى‏داند که چه تصمیمى داشتم؛ ولى از شما سرزد، آن‏چه سرزد».4
2. خیانت به امام‏
رویکرد دنیاگرایى مردم، به‏ویژه خواص را در قیام و صلح حسنى و در آیینه خیانت‏هایشان باید دید؛ چنان که معاویه در آغازین لحظات، اکثر آن‏ها را جذب کرد؛ از جمله فرماندهى از قبیله کنده را با پانصد هزار درهم خرید و او با دویست نفر، به معاویه پیوست. امام فرمود: «من بارها به شما گفته‏ام که شما وفا ندارید و بنده دنیایید».5
3. مصمم نبودن به مبارزه‏
وقتى جاریة بن قدامه نزد امام علیه‏السلام آمد و تقاضاى حرکت به سمت دشمن کرد، امام فرمود: «اگر همه این مردم مثل تو بودند، رهسپارشان مى‏کردم؛ ولى نصف یا یک دهم مردم، این عقیده را ندارند».6
بازتاب دنیاگرایى مردم در جبهه امام‏
1. تنها ماندن امام حسن علیه‏السلام‏
در آغاز جنگ، وقتى لشکر به پل منیع رسید، حجر بن عدى از سوى امام، مردم را در مسجد جمع کرد و کوشید تا آنان را براى جنگ، تهییج کند؛ اما همه سکوت کردند؛ به گونه‏اى که عدى بن حاتم برخاست و گفت: سبحان الله! چقدر سکوت شما زشت است. آیا به امام و فرزند پیامبر خود پاسخ نمى‏دهید؟7 امام علیه‏السلام، بارها با این حقیقت تلخ روبه‏رو شد.
امام علیه‏السلام در برابر اعتراض مردم به صلح هم فرمود: «سوگند به خدا! حکومت را به معاویه نسپردم؛ مگر این‏که یارانى نیافتم».8
2. ناامیدى از وصول به هدف با اقدام نظامى‏
هدف اصلى نظام امامت، جامعه‏سازى و صیانت از جامعه نبوى است. جنگ و صلح، امورى فرعى‏اند که در مسیر جامعه‏سازى، به دلیل تعارض بناى جامعه جدید با منافع گروه‏هایى که از وضع سابق بهره مى‏برند، پیش مى‏آید وگرنه ائمه فارغ از این امور، مشغول جامعه‏سازى اسلامى و تحقق مدینة النبى مى‏شدند.
امام حسن علیه‏السلام هم در این مسیر، ناچار به جنگ شد و پس از تنهایى و ناامیدى از ادامه وصول به هدف، با اقدام نظامى پیش آمد. امام، هنگام امضاى صلح‏نامه فرمود: «اینک پیش‏آمد من، به ناامیدى از حقى که زنده دارم و باطلى که بمیرانم، رسید».9
3. پذیرش گزینه صلح‏
این بخش از تصمیم امام، پیامد طبیعى حوادث قبلى و ناامیدى از وصول به هدف به وسیله جنگ بود. امام حسن علیه‏السلام، در این باره مى‏فرماید: «اگر یارانى داشتم، صلح نمى‏کردم». این جمله، گویاى این است که امام، صلح را به عنوان یک راه اساسى، انتخاب نکرد؛ بلکه طبق وضعیت موجود، ناچار به استفاده از آن شد.10
آثار صلح‏
آیا منافعى که امام از ترک جنگ به دست آورد، قابل رقابت با دستاورد معاویه بود و آیا دستاورد امام حسن علیه‏السلام از این اقدام، بیشتر از دستاورد احتمالى وى از جنگ بود؟
در صورت کم ارزش بودن دستاوردهاى امام، آن حضرت، نباید صلح را مى‏پذیرفت. آثار آینده نشان مى‏دهد که در هر دو صورت دستاوردهاى امام، ارزشمندتر از دستاوردهاى معاویه بود. براى این منظور باید آثار صلح را مرور کنیم. این آثار، عبارتند از:
1. بقاى نظام امامت‏
اصلى‏ترین اثر صلح، بقاى نظام امامت براى حفظ اسلام بود. امام در جواب ابوذر غفارى فرمود: «خواستم حافظى براى دین باقى بماند».11
2. بقاى شیعیان‏
امام به ابوسعید عقیصا فرمود: «اگر صلح نمى‏کردم، روى زمین، کسى از شیعیان ما باقى نمى‏ماند».12
3. حفظ دین و رعایت مصلحت امت پیامبر
در آن موقعیت، روم شرقى آماده حمله به نظام اسلامى بود و جنگ داخلى، موجب وصول آنان به هدف و نابودى اساس اسلام مى‏شد.13
امام علیه‏السلام در این باره فرمود: «ترسیدم ریشه مسلمانان از زمین کنده شود... خواستم دین خدا حفظ شود».14 گر چه این سخن عام است و ممکن است منظور غیر از خطر روم شرقى باشد، ولى اصل حفظ دین، در آن، لحاظ شده است. امام بارها اشاره مى‏کرد که مصلحت و حکمت این کار، هر چند پنهان، خیلى مهم است. وى نزد معاویه فرمود: «من مصلحت امت را در نظر گرفتم... و در این کار، جز صلاح و دوام مردم را نخواستم».15
4. ترجیح امنیت بر اختلاف‏
امام، هنگام کوچ از ساباط فرمود: «انس، آسودگى و آشتى میان مردم از جدایى، ناامنى، کینه‏ورزى و دشمنى که شما خواهانید، بهتر است».16
5. تأمین عزت واقعى‏
صلح هر چند در ظاهر عقب‏نشینى بود، اما در واقع، عامل عزت شیعیان و شکست‏ناپذیرى ابدى آنان شد. از این رو، امام در برابر سلیمان بن صرد که با عنوان مذلّ المومنین به امام سلام کرد، فرمود: سوگند به خدا! اگر زیر دست و در عافیت باشید، نزد من محبوب‏تر است از این‏که عزیز باشید و کشته شوید».17

شامل 31 صفحه word