مفاهیم و روشهای ارائه شده در این تحقیق غالباً در رابطه با واحدهای تولیدی، مورد بحث قرار می گیرد. اما باید توجه داشت که این مفاهیم و روشها در موارد دیگر از قبیل: (1) واحدهای تجاری کوچک (بطور اعم) (2) واحدهای غیرتولیدی مانند فروشگاه ها و مؤسسات خدماتی نظیر بانکها، شرکتهای بیمه و هتلها و (3) سازمانهای غیرانتفاعی مانند بیمارستانها، کتابخانه ها، مدارس، دانشگاه ها و مؤسسات دولتی، کاربرد دارد. عملاً هر سازمانی که مسئولیت استفاده مؤثر از منابع را بعهده دارد، می تواند و باید از مفاهیم و روشهای حسابداری صنعتی استفاده کند. حسابداری صنعتی مانند بسیاری از رشته های دیگر، در سالهای اخیر تحت تأثیر روشهای مقداری مدیریت و مدلهای تصمیم گیری قرار گرفته و روشهائی مانند با صرفه ترین مقدار سفارش، ارزش فعلی جریان وجوه، بررسی و ارزیابی برنامه ها، تحلیل سودآوری، تحلیل مخاطرات، احتمالات و تحلیل همبستگی آماری و برنامه ریزی خطی برای به حداقل رساندن هزینه و افزایش سودآوری، در آن مطرح می باشد.
در این تحقیق، علاوه بر تشریح مباحث فوق، مطالبی درباره روشهای کاملاً تازه مانند نظریه منحنی فراگیری، بودجه بندی بر مبنای صفر، بودجه بندی بر اساس احتمالات، مفاهیم جدید بازاریابی، نظریه جدید قیمت گذاری انتقالات داخلی و قیمتهای سایه به بحث گذارده شده است. ترکیب مدلهای ریاضی و تصمیم گیری همراه سیستم اطلاعاتی کامپیوتری با جنبه های بنیادی نظری و عملی حسابداری صنعتی و مفاهیم مربوط به علوم رفتاری، قابلیت استفاده این کتاب را برای تدریس در کلاسهای درسی و دوره های آموزشی افزایش می دهد.
مضافا، این کتاب، علاوه بر قابلیت استفاده‌ای که برای آموزش کامل حسابداری صنعتی در دانشگاه ها و مراکز آموزشی دارد، می‌تواند بعنوان مرجعی برای بهبود سیستم حسابداری صنعتی واحدهای تولیدی و غیرتولیدی نیز مورد استفاده قرار گیرد.
تخصیص هزینه‌های سربار برحسب دوایر بمنظور هزینه‌یابی و کنترل هزینه
در این فصل موارد مزبور با استفاده از نرخهای جذب سربار کارخانه برای هر دایره، مورد بررسی بیشتر قرار می دهد. هدف از این بررسی، تشریح مواردی از قبیل منظور کردن هزینه های سربار به محصولات با سفارشات، کنترل هزینه ها از طریق حسابداری سنجش مسئولیت و فراهم آوردن اطلاعات مفید برای تصمیم گیری و تجزیه و تحلیل می باشد. روشهای کنترل هزینه های مواد و دستمزد در جلد دوم مورد بررسی قرار خواهد گرفت. از آنجائیکه تولید هر محصول به حداقل مشخصی مواد و نیروی کار نیاز دارد، لذا به میزان محدودی میتوان از طریق کنترلهای مزبور، اینگونه هزینه ها را کاهش داد. این وضعیت در مورد سربار کارخانه متفاوت است زیرا هر چه کنترل هزینه‌های سربار دقیق تر باشد، امکان کاهش آنها بیشتر می‌گردد.
اعمال کنترل مسئولیت بمنظور نگاهداشتن بهای تمام شده یک واحدو کل هزینه ها در سطح بودجه تعیین شده از طریق تخصیص هزینه‌های سربار کارخانه به دوایر تسهیل می گردد. تخصیص هزینه های سربار کارخانه به دوایر در مؤسسات غیرتولیدی و غیرانتفاعی نیز در این فصل مورد بررسی قرار می گیرد.
مفهوم تخصیص هزینه های سربار به دوایر
تخصیص هزینه‌های سربار کارخانه به دوایر به مفهوم تفکیک کارخانه به بخشهائی (دایره، مرکز هزینه) است که هزینه ها به آن بخشها منظور می‌گردد. از نقطه نظر حسابداری، دلایل اساسی تفکیک کارخانه به دوایر و مراکز هزینه عبارتست از (1) هزینه یابی دقیق تر و صحیح تر سفارشات و محصولات و (2) کنترل مسئولیت هزینه های سربار.
از آنجائیکه تخصیص هزینه های سربار کارخانه به داویر مستلزم بکارگیری نرخهای متفاوت جذب هزینه های سربار است، لذا این امر هزینه یابی دقیق تر و صحیح تر سفارشات و محصولات را امکان پذیر می سازد. بدین ترتیب سهمی از هزینه های سربار کارخانه هر دایره، با استفاده از نرخ جذب سربار دایره مزبور، به سفارش یا محصولی که از آن دایره می گذرد منظور می شود. بنابراین بجای اینکه هزینه های سربار کارخانه بر اساسر یک نرخ کلی جذب سربار به حساب سفارشات یا محصولات منظور شود، مبالغ متفاوتی از هزینه های سربار (برحسب دوایری که محصولات از آنها می گذرند) به حساب سفارشات یا محصولات منظور می گردد.
استفاده از تخصیص هزینه های سربار به دوایر که سبب واگذاری مسئولیت وقوع هزینه ها به سرکارگر یا سرپرست دایره می شود، کنترل مؤثر هزینه های سربار را امکان پذیر می سازد. هزینه هائی که منشاء آنها به یک دایره مربوط می شود از طریق سرکارگری که مسئولیت سرپرستی آن دایره را به عهده دارد شناسائی می شود.
محاسبه نرخهای جذب سربار، مستلزم فرآیند تسهیم هزینه های برآوردی سربار دوایر به یکدیگر است. فرآیند مزبور محدود به هزینه‌های سرباری است که تسهیم آنها، برای محاسبه نرخهای دوایر مختلف، قبل از شروع سال مالی ضروری است. هزینه های سربار واقعی هر دایره به دوایر دیگر تسهیم نمی گردند.
محاسبه بهای تمام شده بمنظور تعیین قیمت فروش مستلزم شناسائی کلیه هزینه های ساخت بدون توجه به ارتباط مستقیم یا غیرمستقیم آنها به یک دایره یا محصول مشخص می باشد. هر محصول باید علاوه بر هزینه های مستقیم، سهم متناسبی از هزینه های غیرمستقیم از قبیل آب و برق و تلفن، نقل و انتقال مواد، بازرسی، انبارداری و غیره را نیز متحمل گردد. انتخاب بهترین شیوه تسهیم هزینه های سربار به محصولات، بمنظور تخصیص سهم متناسبی از هزینه های غیرمستقیم، امر مهمی است.
فرآیند تخصیص هزینه های سربار به دوایر، ادامه شیوه‌هائی است که قبلاً مورد بررسی قرار گرفت. علاوه بر ضرورت انجام برآورد و بودجه بندی هزینه ها و انتخاب یک مبنای صحیح بمنظور جذب آنها، تخصیص هزینه های سربار به دوایر نیاز به برآوردها یا بودجه های جداگانه برای هر دایره را نیز ایجاب می نماید. هزینه های سربار واقعی یک دوره نیز در این روش باید از طریق استفاده از حساب کنترل سربار کارخانه و دفتر معین سربار کارخانه برای هر یک از دوایر بطور جداگانه گردآوری شود تا مقایسه آنها را با سربارهای جذب شده توسط هر دایره امکان پذیر سازد. اضافه یا کسر جذب سربار کارخانه برای هر دایره بطور جداگانه محاسبه و تجزیه و تحلیل می‌گردد تا انحراف هزینه و انحراف ظرفیت بلا استفاده هر دایره مشخص شود.
دوایر تولیدی و خدماتی
دوایر موجود در یک واحد تجاری برحسب ماهیت آنها به دو گروه تولیدی و خدماتی بشرح زیر تقسیم می گردد:
دوایر تولیدی دوایر خدماتی
برش تراش نیروگاه تعمیرات و نگاهداری
طراحی قالب ریزی نقل و انتقال مواد رستوران
مونتاژ مخلوط کردن بازرسی کارگزینی
روکش تصفیه انبارداری کنترل کیفیت
تکمیل حفاظت بهداشت
خرید ارسال کالا
دریافت کالا
دایره تولیدی دایره ای است که از طریق تغییر دادن در شکل و نوع مواد یا مونتاژ قطعات و تبدیل آنها به محصول، در تولید شرکت می‌کند. دایره خدماتی دایره ای است که خدماتی را بطور غیرمستقیم در جهت ساخت محصول ارائه می دهد. خدمات ارائه شده بتنهائی قادر به تغییر دادن شکل و ماهیت موادی که به کالای ساخته شده تبدیل می گردد، نمی باشد.
انتخاب دوایر تولیدی
یک واحد تولیدی معمولاً از طریق دوایری که تولید محصولات در آنها انجام می شود، سازمان دهی می گردد. فرآیند تولید، نوع سازمان مورد نیاز را از نقطه نظر: (1) اجرای عملیات مختلف بنحو مؤثر و کارآ، (2) انتخاب بهترین روند تولید و (3) برقراری و تعیین مسئولیت برای کنترل عینی تولید، مشخص می نماید.
سیستم اطلاعاتی حسابداری صنعتی در یک واحد تجاری به گونه‌ای طرح ریزی می شود که متناسب با تفکیک فعالیتها به دوایر مورد نیاز جهت اهداف تولیدی باشد. این سیستم، هزینه های تولید را برحسب دوایر و بدون در نظر گرفتن نوع عملیات که ممکن است با استفاده از روش سفارش کار یا مرحله ای انجام گیرد، گردآوری می‌کند. عواملی که در تصمیم گیری نسبت به نوع دوایر مورد نیاز جهت کنترل هزینه‌ها و تعیین نرخهای دقیق سربار هر دایره مورد توجه قرار می گیرند بشرح زیر می باشد:
1- تشابه عملیات، مراحل و ماشین آلات در هر دایره.
2- موقعیت مکانی عملیات، مراحل وماشین آلات
3- مسئولیتهای تولید و کنترل هزینه ها
4- ارتباط عملیات با جریان گردش محصول
5- تعداد دوایر یا مراکز هزینه
ایجاد دوایر تولیدی بمنظور هزینه یابی وکنترل یکی از مشکلاتی است که مدیریت هر واحد تجاری با آن مواجه میباشد. هیچگونه دستورالعمل قطعی و صریحی در این مورد وجود ندارد. معمولاً روش متداول این است که کارخانه را به فعالیتهای مختلفی طبقه بندی کرده و هر فعالیت یا گروه فعالیتهای مشابه را بعنوان یک دایره تلقی نمود. بمنظور اعمال کنترلهای مناسب نسبت به هزینه های سربار کارخانه و هزینه یابی صحیح سفارشات و محصولات، تفکیک کارخانه به واحدهای مجزا و مستقل که با یکدیگر در ارتباط میباشند از اهمیت خاصی برخوردار است.
تعداد دوایر تولیدی مورد استفاده به تاکید سیستم هزینه یابی بر کنترل هزینه ها و بهبود نرخهای جذب سربار بستگی دارد. در صورتیکه تأکید بر کنترل هزینه ها باشد، ممکن است دوایر مختلفی تحت سرپرستی مدیر کارخانه و هر یک از سرپرستان و سرکارگران ایجاد شود. در مواردیکه بهبود نرخهای جذب سربار بمنظور هزینه یابی دقیق تر مورد نظر باشد، ممکن است دوایر کمتری مورد استفاده قرار گیرد. برخی اوقات، تعداد دوایر مورد نیاز برای کنترل هزینه ها بیشتر از دوایر کمتری مورد استفاده قرار گیرد. برخی اوقات، تعداد دوایر مورد نیاز برای کنترل هزینه ها بیشتر از دوایر مورد نیاز برای بهبود نرخهای جذب سربار میباشد. در چنین مواردی سیستم کنترل هزینه می تواند جهت هماهنگی با نرخهای صحیح جذب سربار، از طریق ادغام دوایر با یکدیگر، تعدیل شود. بنابراین بدون چشم پوشی از کنترل هزینه ها، تعداد نرخهای مورد استفاده کاهش می یابد.
در برخی حالات، مشخصاً در مواردی که ماشین آلات مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد، بمنظور کنترل هزینه و بهبود نرخهای جذب سربار، دوایر به قسمتهای فرعی تری تقسیم می شود که این امر باعث کنترل دقیق تر هزینه های سربار و جذب آنها به سفارشات یا محصولاتی می گردد که از یک دایره می گذرند.
انتخاب دوایر خدماتی
انتخاب و طرح ریزی دوایر خدماتی اثر قابل توجهی بر کارآئی هزینه‌یابی و کنترلها دارد. خدمات موجود برای استفاده دوایر تولیدی و سایر دوایر خدماتی، می تواند از طریق (1) تعیین یک دایره خدماتی جداگانه برای هر فعالیت، (2) ترکیب چندین فعالیت در یک دایره، (3) منظور نمودن هزینه های خدمات در دایره ای بنام «خدمات عمومی کارخانه»، سازمان یابد. در صورتیکه هزینه های خدمات مربوط به عملیات تولیدی و خدماتی در دایره خدمات عمومی کارخانه گردآوری شود، شناسائی یک خدمت ارائه شده خاص امکان پذیر نخواهد بود.
در تعیین نوع و تعداد دوایر خدماتی نکات زیر باید در نظر گرفته شوند: (1) تعداد کارکنان مورد نیاز برای هر فعالیت خدماتی، (2) هزینه ارائه خدمات، (3) اهمیت خدمات، (4) تخصیص مسئولیت سرپرستی. تعیین یک دایره جداگانه برای هر فعالیت خدماتی، حتی در واحدهای تجاری بزرگ، بندرت صورت می گیرد. در مواردیکه تعدادی از کارکنان درگیر یک فعالیت خدماتی بوده و فعالیتها در ارتباط نزدیک با یکدیگر باشند، بمنظور صرفه جوئی، فعالیتهای خدماتی با یکدیگر ادغام می گردند. تصمیم گیری در مورد ادغام فعالیتهای خدماتی، تابع شرایط هر واحد تجاری است. از آنجائیکه برای هزینه یابی سفارشات و محصولات، نرخهای جذب سربار صرفاً برای دوایر تولیدی محاسبه می گردد، لذا بمنظور تعیین نرخ جذب سربار و تجزیه و تحلیل انحرافات، هزینه های دوایر خدماتی به دوایر تولیدی منتقل می شود.
سربار مستقیم دوایر
اکثر هزینه های سربار مستقیم هر دایره می تواند بشرح زیر طبقه بندی گردد:
1- سرپرستی، دستمزد غیرمستقیم و اضافه کاری.
2- مواد غیر مستقیم.
3- تعمیرات و نگاهداری.
4- استهلاک تجهیزات
طبقه بندی هزینه ها بشرح فوق معمولاً با دایره ای که هزینه های مزبور در آن واقع می شود، اعم از تولیدی یا خدماتی، بآسانی قابل شناسائی می باشد. در زیر طبقه بندی هزینه های سربار مستقیم هر دایره بطور مشروح مورد بررسی قرار می گیرد.
سرپرستی، دستمزد غیر مستقیم و اضافه کاری – اینگونه هزینه‌ها، برعکس هزینه دستمزد مستقیم، شکل و محتوای محصول را تغییر نمی دهند. بعبارت دیگر اینگونه هزینه ها در تولید نقش کمکی دارند. لازم به توجه است که هر گونه کار انجام شده در کارخانه که بعنوان کار مستقیم تلقی نشود، ناگزیر جزء هزینه های سربار کارخانه منظور خواهد شد.
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 39 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
دانلود رایگان اصل مقاله انگلیسی
عنوان انگلیسی مقاله:
Optimal allocation and sizing of DG units considering voltage stability,losses and load variations
عنوان فارسی مقاله:
سایزبندی و تخصیص بهینه واحدهای DG با در نظر گرفتن پایداری ولتاژ،تلفات و تغییرات بار
سال انتشار:2016
تعداد صفحات انگلیسی:11
تعداد صفحات فارسی به فرمت ورد قابل ویرایش:31
a b s t r a c t
This paper proposes a new index to determine the optimal size and location of DG units, in order to minimize
active power losses and enhance voltage stability margin considering load variations. A modified
form of Imperialistic Competitive Algorithm (ICA) method is used to solve the optimization problem.
To provide a comprehensive perspective for network scheduling, the load variations are considered.
The load linear changes are from 50% to 150% of the base load (in 1% steps). At each step, the optimal size
and location of the DG unit are determined and then, general expressions for DG sizes as a function of
load level are concluded through curve fitting technique. These general expressions can be used as a suitable
tool for network planning.
The proposed method is applied to 34-bus and 69-bus test systems and the results are compared with
the results obtained from cuckoo search algorithm in order to validate the proposed methodology.
چکیده
این مقاله شاخص جدیدی را برای تعیین سایز و محل بهینه واحدهای DG بمنظور مینیمم کردن تلفات توان اکتیو و افزایش حاشیه پایداری ولتاژ با در نظر گرفتن تغییرات بار ارائه میدهد.شکل اصلاح شده ای از روش الگوریتم رقابت استعماری(ICA) برای حل مسئله بهینه سازی استفاده میشود.تغییرات بار برای فراهم کردن یک دورنمایی جامع برای زمانبندی شبکه،در نظر گرفته میشوند.تغییرات خطی بار از 50 تا 150 درصد بار پایه(با گام های 1 درصدی) هستند.در هر گام سایز و محل بهینه DG تعیین میشود سپس یک عبارت کلی برای سایزهای DG بعنوان تابعی از سطح بار از طریق روش برازش منحنی نتیجه گرفته میشود.عبارت کلی را میتوان بعنوان یک ابزار مناسب برای برنامه ریزی شبکه استفاده کرد.
روش ارائه شده برای سیستم آزمایش 34 و 69 باسه بکار میرود و نتایج بدست آمده با نتایج بدست آمده از طریق الگوریتم جستجوی فاخته بمنظور تایید روش ارائه شده مقایسه میشوند.
ارزیابی فعالیت و کارایی واحدهای تحقیق و توسعه (R&D) در صنایع ایران
در شرکت های صنعتی ایران فعالیت های تحقیق و توسعه (R&D) سابقه ی چندانی ندارد. در این بررسی، تعدادی از واحدهای صنعتی باسابقه و نسبتاً فعال انتخاب شده و کارایی شیوه های مختلف تحقیقات در آنها مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج کلی نشان می دهد که ایجاد واحد مستقل تحقیق و توسعه (R&D) تا حدودی مورد توجه این واحدها بوده ولی از همکاری تحقیقاتی دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی استقبال چندانی نمی شود. عوامل محدودکننده ی تحقیقات و دیدگاه های مدیران ارشد صنایع در جهت بهبود امر تحقیقات از دیگر نکات قابل بحث این بررسی است.
مقدمه
در شرکت های صنعتی، تحقیق و توسعه (R&D) به عنوان بخشی از سرمایه برای تضمین قدرت رقابت فن آوری در بلندمدت محسوب می شود. هدف از اجرای طرح های تحقیقاتی، افزایش عمر محصول و کاهش هزینه های تولید است. پیدایش R&D در صنایع به مفهوم امروزی آن به شروع قرن بیستم برمی گردد. البته خدمات مهندسی به منظور بهبود محصول و فرایندها با استفاده از تخصص مهندسان با تجربه ی شاغل در صنایع، سابقه ی طولانی تری دارد. تا قبل از سال 1900 تجربه ی تحقیق در صنعت برای بهره گیری از فن آوری در راستای اهداف ویژه ی شرکت ها سابقه ی چندانی نداشته است. در سال 1900 شرکت جنرال الکتریک (GE) امریکا یک استاد جوان دانشگاه MIT به نام «ویلیام آرویتنی» را استخدام کرد تا هفته ای دو روز برای این شرکت تحقیق کند. ویتنی استادیار شیمی مؤسسة فن آوری ماساچوست بود. مدیریت GE بر آن بود تا موفقیت فن آوری شرکت را با تأسیس یک آزمایشگاه تحقیقاتی تقویت نماید. ویتنی بعدها از MIT استعفا داد و مدیر یکی از اولین آزمایشگاه های تحقیقاتی صنایع در دنیا شد.
این رخداد یک الگوی نمونه محسوب می شد که دانشمند دانشگاهی تازه فارغ التحصیل وارد تحقیقات صنعتی شود و به این ترتیب الگوی «فن آوری علمی» از طریق فرآیند تحقیقات صنعتی بنیاد گذاشته شد.
شرکت جوان GE در سال 1900 سازنده ی لامپ های الکتریکی بر مبنای اختراع ادیسون بود. این لامپ ها از یک رشته ی زغالی با مقاومت زیاد ساخته می شد که با اختراعات بعدی از رده خارج شد. یکی از این اختراعات ساخت لامپ درخشان توسط والتر نرنست، شیمی دان آلمانی بود. لامپ ساخت او از یک رشته ی سرامیکی ساخته می شد که در دمای بالاتری تشعشع می نمود. پیشرفت بعدی ساخت لامپ بخار جیوه توسط پیتر کویر هیویت امریکایی بود. در آن زمان GE هنوز کاری برای لامپ های جایگزین نکرده بود در حالی که رقیب اصلی یعنی جرج وستینگهاوس از کوپر هیویت پشتیبانی می کرد و حق امتیاز لامپ نرنست را هم به دست آورده بود. بنابراین، برای کسب قدرت رقابت، مرکز تحقیق و توسعه ی GE تأسیس شد.
وایز در خصوص اهمیت تاریخی ویتنی می گوید: «شاید او اولین دانشمندی نباشد که در صنایع امریکا حتی در جنرال الکتریک استخدام شده است. افتخار لامپ برای توماس ادیسون و کار او همچنان باقی است. چون کار ادیسون اختراع بود اما تلاش ویتنی یک حرکت پیشتازانه در صنعت امریکاست که به دانشمند یک نقش و هویت جدید به نام پژوهشگر صنعتی اعطا نمود.»
به این ترتیب بود که اولین مراکز R&D در صنایع به وجود آمدند.
مؤسسات معروف دیگری پس از آن اقدام به ایجاد R&D نمودند، از قبیل:
بیرون از شرکت راه مناسبی برای ارتقاء موقعیت فن آوری خواهد بود. نتیجه ی بررسی در خصوص عقد قرارداد تحقیقاتی با دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی، استفاده از خدمات محققان منفرد و ایجاد واحد تحقیقاتی با صنایع همگن در جدول شماره ی 3 ارائه شده است.
مورد اقدام شده در جریان موافق نیست
قرارداد تحقیقاتی با دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی 25 37 -
استفاده از خدمات محققان منفرد 50 13 12
ایجاد مراکز تحقیقاتی صنایع همگن - 27 11
قرارداد تحقیق و توسعه با خارج از کشور 12 57 17
به طور کلی، همکاری این دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی در سطح مطلوبی قرار ندارند. شرکت ها تمایل دارند با محققان منفرد کار بکنند و بر آن هستند تا از دیوانسالاری مرسوم سازمان های دولتی پرهیز نمایند. همکاری مشترک و عقد قرارداد تحقیقاتی با خارج از کشور به دلیل وابستگی فن آورانه اکثر صنایع، همچنان دارای جاذبه است.
طرح های تحقیقاتی
تحقیقات نشان می دهد که شرکت های صنعتی در دوره ی مورد بررسی به طور متوسط 72 طرح تحقیقاتی داشته اند. رقم فوق با توجه به ظرفیت و توانایی تحقیقاتی شرکت ها قابل توجه است. در مصاحبه با برخی از مدیران این واحدها مشخص شد که تلقی یکسانی از تعریف طرح تحقیقاتی وجود ندارد. به همین دلیل بعضی از صنایع هر نوع فعالیت هرچند کوچک را که برای بهبود وضع شرکت انجام شده است در این آمار منظور کرده اند. دامنه ی تغییرات تعداد طرح ها 198 طرح است که بین 2 تا 200 طرح در نوسان قرار دارد.
بر اساس بررسی به عمل آمده، مدت زمان لازم برای انجام دادن طرح های تحقیقاتی را، 78 درصد از پاسخگویان کمتر از یکسال، 18 درصد تا یکسال و 4 درصد تا دو سال اعلام کرده اند. اگرچه سرعت در انجام دادن تحقیقات یک شاخص مثبت به حساب می آید، اما برداشت کلی حاکی از آن است که فعالیت تحقیقاتی در جهت اجرای طرح های عمده و تعیین کننده جریان ندارد. تجربه ی واحدهای تحقیق و توسعه در کشورهای صنعتی نشان می دهد که متوسط زمان اجرای طرح های تحقیقاتی صنعتی که منجر به فن آوری می شوند 3 سال است.
میزان اعتباری که از فروش سالیانه ی این شرکت ها صرف تحقیق و توسعه می شود به طور متوسط 5/2 درصد است. این نسبت برای فعالیت تحقیقاتی مطلوب 5 درصد تعیین شده است. البته، شرکت های موفق و پیشتاز در امر فن آوری در بعضی دوره ها تا 20 درصد فروش در تحقیق و توسعه سرمایه گذاری نموده اند.
تحقیقات انجام گرفته از سوی واحدهای صنعتی، در زمینه ی اصلاح محصول و فرایند تولید موجود و طراحی محصول و فرایند جدید صورت گرفته است. تعداد کمتری از طرح های تحقیقاتی نیز در زمینه ی مهندسی معکوس و نوآوری در فن آوری های قبلی بوده است.
نحوه ی همکاری و ارتباط صنعت با دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی
بیشترین ارتباط صنایع با دانشگاه، که شکل دایمی و منظم پیدا کرده، برنامه ی کارآموزی تابستانی دانشجویان در واحدهای صنعتی است.
از بین شرکت های بررسی شده 12 درصد دارای طرح های مشترک با دانشگاه ها یا مراکز تحقیقاتی دولتی هستند. حدود 38 درصد گاهی ارتباط داشته اند و 50 درصد هیچ ارتباط تحقیقاتی با این مراکز نداشته اند. در زمینه ی به کارگیری کادر تحقیقاتی از دانشگاه ها یا مراکز تحقیقاتی 8 درصد اقدام کرده اند، 17 درصد به صورت موردی کادر تحقیقاتی را دعوت به کار می کنند و بقیه استفاده ای در این مورد نداشته اند.
با توجه به ضعف امکانات پژوهشی در صنعت، استفاده از این تجهیزات در مراکز دولتی و دانشگاه ها مفید به نظر می رسد. 65 درصد از شرکت های مورد بررسی از این امکانات هر از چند گاهی در قبال پرداخت هزینه استفاده کرده اند.
از جمله شیوه های نزدیکی دانشگاه و صنعت، مشارکت متخصصان صنعت در فعالیت های آموزشی است. این شیوه در بعضی از کشورهای در حال توسعه آثار مثبتی بر جای گذاشته است. با توجه به ویژنگی های دانشگاه های ایران این شیوه در کشور ما مرسوم نیست. دانشگاه ها از امکانات و تجهیزات موجود در صنایع که بعضاً منحصر به فرد هستند، برای امور تحقیقاتی یا آموزش دانشجویان استفاده می نمایند. حدود 48 درصد از صنایع به این نوع ارتباط به صورت موردی پاسخ مثبت داده اند. در همین خصوص، حدود 38 درصد به همکاری های نامنظم اقدام نموده اند و مابقی فعالیت خاصی نداشته اند.
ضرورت انجام دادن فعالیت تحقیق و توسعه در صنایع
در بررسی دلایل عمده برای تحقیقات صنعتی به عوامل مختلفی اشاره شده است. راه های تحقق این عوامل را در درجه ی اول تحقیقات توسط خود شرکت، در مرحله ی بعد استفاده از همکاری دانشگاه و مراکز تحقیقاتی و در نهایت خرید خدمات و دانش فنی خارجی دانسته اند. موضوعاتی که به عنوان اهداف R&D شناخته شده به ترتیب زیر اولویت بندی می شود:
1- بهبود کیفیت محصول
2- طراحی محصولات جدید
3- بهینه سازی فرایند و روش تولید
4- کسب سطوح قابل پذیرش ملی و بین المللی
5- افزایش توانایی علمی و فنی در شرکت
6- کاهش ضایعات
7- جایگزینی مواد اولیه ی خارجی
8- جذب فن آوری های وارده به کشور
9- ایجاد خودکاری و افزایش ظرفیت تولید
10- نوسازی تجهیزات و تکنیک های خط تولید
11- سازگار نمودن تجهیزات و روش تولید با مواد و ترکیبات جدید
12- بازیافت ضایعات
13- کاهش مصرف مواد و قطعات
14- جبران محدودیت های قانونی و ارزی برای استفاده از خدمات خارجیان
15- حفظ برتری در بازار و رقابت با سایر تولید کننده ها
16- کاهش هزینه های تولید
17- نیاز به دانش فنی برای تولید محصولات جدید
18- اطلاعات فنی و تجاری از بازارهای داخلی و خارجی
19- افزایش سطح بهره وری و کارایی
20- نمونه سازی و تولید نیمه صنعتی محصول جدید
21- کاهش قیمت فروش محصول
22- بهبود سیستم دفع فاضلاب
23- عمل نکردن تعهدات طرف خارجی قرارداد فن آوری
عوامل محدود کننده ی تحقیق و توسعه در صنعت
عوامل عمده ای که موجب عدم تمایل شرکت ها به سرمایه گذاری در تحقیقات و یا کاهش این فعالیت ها در شرکت و یا توسط تحقیقات قراردادی می شود به قرار زیر است.
1- مشکلات اقتصادی شرکت های صنعتی
2- عدم ثبات سیاست های اقتصادی و اجتماعی
3- عدم توانایی در استفاده از مهارت های داخلی شرکت
4- نبود ارتباط با مراکز تحقیقاتی داخلی
5- بی اعتمادی به توانایی مراکز تحقیقاتی و دانشگاه ها
6- عدم امکان تجاری کردن نتایج تحقیقات دانشگاهی
7- مدیریت شرکت
8- ساختار مالکیت شرکت
9- عدم وجود فشار رقیب
10- کمبود بودجه برای تحقیق و توسعه
11- نبود ساز و کارهای تشویقی
12- پرهزینه و کم نتیجه بودن تحقیقات
13- فقدان فرهنگ تحقیق و توسعه
14- دیوانسالاری و مشکلات ارتباط با دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی
تقریباً تمامی شرکت ها معتقدند که سیاست های تعدیل اقتصادی موجب توجه و تمایل صنایع به تحقیق و توسعه شده است. میزان تأثیر عوامل مورد نظر، از دیدگاه شرکت های مورد بررسی در جدول شماره ی 4 ارائه شده است.
عوامل زیاد کم هیچ
گرانی فن آوری و مواد خارجی 84 16 -
مشکلات و موانع خرید خارجی 95 5 -
عدم همکاری طرف خارجی در فروش فن آوری 20 80 -
کفایت و توانایی مؤسسات تحقیق و توسعه ی کشور 35 65 -
توجه به تحقیق و توسعه به عنوان سرمایه گذاری 68 32 -
افزایش رقابت در بازار 72 28 -
دیدگاه مدیران صنایع در زمینه ی توسعه ی فن آوری
با توجه به تحولات جهانی در آستانه ی قرن بیست و یکم و حرکت به سمت یکپارچگی اقتصادی، نیاز به توجه و سرمایه گذاری بیشتر در زمینه ی تحقیق و توسعه محسوس است. از آنجا که ممکن است در آینده ایران به معاهده ی تجارت بین المللی ملحق شود، ضروری است از هم اکنون برنامه ریزی های عمده ای صورت گیرد. پیشنهادهای اساسی در این زمینه به شرح زیر است:
1- سرمایه گذاری در صنایع فن آوری بر و ارتقاء فن آوری صنایع موجود.
2- توسعه ی استانداردهای ملی و به کارگیری سیستم های تضمین کیفیت در واحدهای تولیدی
3- افزایش سطح آموزش های فنی و آموزش کیفیت در کل نظام
4- تلاش در جهت کاهش قیمت تمام شده ی محصول
5- به کارگیری روش های نوین مدیریت و مهندسی صنایع
دیدگاه مدیران صنایع مورد مطالعه ی این تحقیق در زمینه ی هماهنگی و استفاده ی بهینه از امکانات و نیروهای تحقیقاتی کشور در جهت توسعه ی صنایع به شرح موارد زیر است:
1- ایجاد مراکز تحقیقات ملی در تخصص های مورد نیاز کشور و سازماندهی محققان در این مراکز با هدف ارایه ی خدمات به صنایع.
2- اولویت بندی موضوع های تحقیقاتی در صنایع.
3- ایجاد مجتمع های ملی تحقیق و فن آوری و پارک های علوم و فن آوری با مشارکت دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی و صنایع به منظور تلفیق دانش بنیادی با نیازهای کاربردی.
4- فراهم کردن امکان حضور استادان دانشگاه در صنعت به مدت حداقل یک سال در قالب فرصت های مطالعاتی و غیره
ایجاد فرهنگ تحقیق و توسعه در صنایع، مشخص شدن راهبرد تحقیق و توسعه در کل صنعت، اشاعه ی فرهنگ تحقیق و توسعه از طریق برگزاری گردهمایی ها و دوره های آموزشی، تشریح منافع و مزیت های سرمایه گذاری در تحقیقات، اعمال سیاست های تشویقی در ایجاد واحدهای تحقیق و توسعه و حذف محدودیت های قانونی برای ترغیب صنایع در انجام دادن تحقیقات و حمایت دولت در شرایط بحران اقتصادی از پیشنهادهای دیگر مدیران صنایع مورد مطالعه است.
نتیجه گیری و جمع بندی
تحقیق و توسعه در صنایع و بخش خصوصی کشور تاکنون موقعیت شایسته ای نیافته است. با هدف بهبود شرایط فعلی R&D برخی پیشنهادها به شرح زیر ارائه می شود:
1- توسعه نیافتگی تحقیق و توسعه ی صنعتی ناشی از وضعیت سنتی صنایع در ایران، عدم فشار رقابت و نظام عرضه و تقاضای منطقی، نداشتن نقش در درآمد ملی ناشی از صادرات و فزونی تقاضای داخلی است. با اعمال سیاست های تعدیل اقتصادی، توجه صنایع به تحقیق و توسعه جلب شد. با این حال فراز و نشیب در سیاست های پولی و ارزی کشور، موجب بی ثباتی در سرمایه گذاری های صنعتی و در نتیجه فعالیت های R&D گردیده است. برای این منظور، ضروری است دولت با اعمال سیاست های مناسب و تشویقی صنایع را به ایفای نقش در این طریق هدایت نماید.
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 16 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
پروژه طرح ریزی واحدهای صنعتی (شرکت تولید دستگاه خشک کن صنعتی)