اولین بار در سمپاشی هوایی استعامل سم به شکل گرد مورد توجه قرار گرفت. زیرا محلول پاشی به علت سنگین شدن هواپیما و تکمیل نبودن ساختمان هواپیما های سمپاش برای محلول پاشی غیر عملی بود و صرفه اقتصادی نداشت. گردپاشی هم تابع روش خاصی نبود. در سمپاشی های اولیه کیسه های سم از پنجره یا دریچه کف کابین هواپیما به وسیله کمک خلبان بر روی مزرعه پخش می گردید اجباراً پخش گرد سم به این شکل ناهمگن و غیریکنواخت انجام می شد. بعدها برای یکنواخت شدن پخش سم در کنار کمک خلبان مخزنی ایجاد شد که دریچه مخزن بوسیله دستگیره ای که توسط چرخ دندانه داری بکمک یک زنجیر نیروی لازم را از حرکت دست کمک خلبان می گرفت و باز و بسته می شد. خروج گرد سمی بطور متناوب و یکنواخت تراز حالت قبل انجام می گرفت. گرد خارج شده از مخزن توسط باد ایجاد شده از ملخ هواپیما و همچنین حرکت روبجلو هواپیمای سمپاش به صورت ذرات ریز بر روی سطح مزرعه پخش می شد. در ضمت پرواز اغلب ذرات سمی بداخل کابین خلبان وارد می گردید و موجب ناراحتی خلبان و کمک خلبان می شد و یا مانع دید خلبان و پرواز هواپیما می گردید.
بالاخره پس از مطالعات زیاد دستگاه پخش گرد با سرلانسهای مناسب برای خروج یکنواخت گرد سمی که اشکالات ذکر شده را نداشته باشد ساخته شد
پاورپوینت سم پاشی با هواپیما(با توضیحات کافی 10 اسلاید)
