خدایا ، بارالها ، ای سزاوار ثنای خویش و ای شکوه کننده عطای خویش و ای شیرین نمایندۀ بلای خویش، بنده به ذات خود از ثنای تو عاجز ، و عقل خود از شناخت منت تو عاجز، و به توان خود از سزای تو عاجز، کریما تو آنی که خود گفتی و من ثنای تو نتوانم شمرد.
خدایا چه خویش روزی که خورشید جلال توبه ما نظر کند و چه خوش وقتی که مشتاقی از مشاهده جمال تو ما را ز دهد، جان خود را طعمۀ بازی سازیم که فضای طلب تو پرواز کند و دل خود را نثار دوستی کنیم و بر سر کوی تو آوازی دهد
درود بی پایان تو بر آخرین پیامبرانت حضرت محمد مصطفی و اله طیبین او .
می خواهیم از محمد (صلی الله علیه و اله) از او از مقام او از آن زمان که شمس تابان ولایت از مشرق بیکران حق طالح گشت و هزاران هزار ماه و ستاره عالم خلقت زرا تحت الشعاع انوار گسترده خویش قرار داد به گونه ای که هر مخلوقی در نشأتین منمسک به حبل متین او گشته سرافراز دهنده ، همای سعادت بر شانه اش نشسته برای اینکه قدر و منزلت تکیه کرد. (الهم ازقنا)
شناخت مقام ولایت
شناخت مقام شامخ ولایت و کسب معرفت به آخرین پیامبر که اکمل پیامبران است و همچنین حضرات معصومین علیه السلام از جمله واجبات بلکه از اوجب واجبات است و بدون شناخت آن بزرگواران هرگز هیچ انسانی به کمال مطلوب نائل نخواهد شد و چرا که آنان باب ایمان، امنی رحمان ، چراغ هدایت ، معدن حکمت ، صبح سعادت و کشتی نجات هستند و مایه برکت در زمین و آسمان . و هر کس انها را نشناخته بمیرد به مرگ جاهلیت مرده .
و از افتخارات امت اخرین پیامبر همین پس که با تعفل و تحقیق به تعبد بپردازد و همانا که تعقل صحیح از قلب سلیم برخیزد و قلب سالم نگردد مگر به آگاه شدن از سر ولایت.
تجلی سیمای پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله، در آیینه قرآن مجید که تجلی ذات اقدس اله است و همچنین از زبان اهل بیت عصمت و طهارت علیه السلام و شناخت ذات حقیقت ، کرامت صفات ، قد است و طهارت روح و قلب ایشان کاری عظیم و دشوار است که نه تنها از معرفت و فهم نگارنده این سطور خارج است بلکه از گنجایش محدود صفات دنیوی بسی افزون است .
کلام الله مجید سراسر نظام هستی را کلمه الله می داند و می فرماید اگر دریا مرکب شود برای نشوتن کلمات پروردگار من ، پیش از آنکه کلمات به پایان رسد دریا خشک و تمام خواهد شد . و همچنین در جای دیگر می فرماید اگر تمام درختان روی زمین درخت گردند و آب دریا به مدد 7 دریای دیگر مرکب شوند کلمات حضرت حق ناتمام خواند ماند .
عظمت ظهور
وجود با عظمت پیامبر اسلام کلمه الله است و به یاد داشته باشیم تمام کلمات الهی تامه و همه حجج الهی بالغه است و کاملترین حجت قرآن ،که گلستانی است که عطر ایات و سورش ، نسیم فرح بخش حیات طیبرا به مشام جان می رساند و اجزاء و احزابش ابواب سعادت را به سوی قلبها می گشاید.
و برای معرفی وجود نازنین آن بزرگوار این اقل والحباء در خور فهم خویش متوسل به آیات کریمه قرآن می شود. باشد که انشاء الله مرتضی حضرت حق واقع گردد تا بر قلب مشتاقش که لحظه به لحظه به سوی گنبد خضرای او پر می کشد برات شفاعت به سوغات آورد.
یک دهان خواهم به پهنای فلک تا بگویم وصف آن رشک ملک
بر اساس اول دین معرفته ، و در بحث معرفه الله که اعظم معارف است اگر به توفیق ا... انسان به حقیقت عبودیت نائل گردد ، بارقه های مالکیت مطلق ذات اله همگام با ربوبیت مقام مقدس وحدانیت به موازات یکدیگر بر قلوب مومنین بتابد ، امید است که انشاء الله محرم درگاه گشته و به سر ولایت آگاه شوندکه اینجا همانجاست که می دهند ابی و دلها توانگر می کنند.که همانا دین خالص اقرار به توحید، نبوت و ولایت است.
و سیر نهایی و تکاملی در معرفه الله حاصل نمی گردد مگر از طرق رهبری رسول اعظم اسلام و اهل بیت نازنین او یعنی همانان که خداوند اراده فرموده آنها را از هر گونه پلیدی و حس پاک گرداند و تطهیر کند انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل بیت و یطهرکم تطهیرا
انسان کمال طلب : با عطش فطرت که ضمیرش نهاده شده اگر بیراهه رود و بحر ولایت نجوید، یقیناً نه ره به سوی سعادت برده و نه صراط مستقیم پیموده و اینجاست که ظلمات است و باید ترسید از خطر گمراهی
معانی ولایت
برای آشنایی با ولایت ابتدا معانی لفظی استمداد می گیریم.
ابن اثیر در نهادیه اللغه می گویند: ولی از اسماء خداوند متعال است و معنی یاور و یاری کننده و همچنین به معنی متولی امور عالم و خلایق و نیز مالک همه اشیاء متصرف در آنهاست.
کلمه ولایت مفهوم تدبیر و قدرت همراه با فعل متضمن است به ای« معنی که اگر کسی فاقد بعضی و یا جمیع خصوصیات فوق باشد کلمه والی به او اطلاق نمی گردد.
همچنین به معنی توایت امروز سلطنت نیز گفته می شود.
پس والی ، ولی ، مولی صاحب اختیاری ، کریم یار دلسوز و مهربان و معین است و در قرآن مجید، حضرت بار متعالی ولایت بندگان و صاحب اختیاری امور ظاهر و باطن امت اسلام را از خود بیان کرده و فرموده :
انما ولیکم الله و رسوله الذین امنوالذین تصمیمون الصلوه و یوتون الذکوه و هم راکمون.
پس به این ترتیب چند معنی بر ولی مولی بیان شد که همه بر ذات لایزل الهی صادق است.
با نگاهی دقیق می بینیم که همه عوالم امتها گرفته تا عالم کهکشان ها و کواکب و همه و همه دارای وجوه اشتراکی هستند. که همانا نقطه اشتراک واجب الوجودی است که ولی و صاحب اختیار آنان است که در ضمن اینکه هر یک ازآنها تک تک افرادم خود به سوی کمال مطلوبند در یک نگرش توحیدی به منزلۀ اندامی از پیکرۀ عظیم آفرینش اند که نه تنها مزاحم یکدیگر نیستند بلکه در راستای کمال جمعی به یک جهت رهبری می شوند و ای« است که هر گز در نظام کلی عالم خللی و نقصی مشهود نیست.
آن سلطانی که حیطه سلطنت و تسخیرش « خرتها بسلطان الیل و سلطان انهار و الساعات و عدد سنین و الحساب» و واحدی که در ذات و صفات یکتاست و اوست که: « صبحان من یری اثر النمل فی الصفا و سبحان من یری وقع الطیر فی الهوا » ست . او ولی هذه امور مخلوقات در ظاهر و باطن است و ذات او محیط به تمامی جزئیات . و دارای علم تفضیلی به همه ذرات می باشد زیرا که تمام ذرات از آنجا تابش کرده اند پس متصرف در همه امور آنها نیز است.
سنت حاری الهی در این اتس . نسبت به چیزی که می آفریند و افاضه وجود می کند وسائلی که موجب تکمیل خلقت آن است در اختیارش می گذارد.
پس هستی و زندگی و بهره وری هر شیء مدام که وجود دارد تا وقتی که منتهی به سرانجام معینی شود از ناحیه ذات اقدس الهی است و ان الهی که در هر دو عالم یک فروغ روی اوست ، کتب ربکم علی نفسه الرحمه است یعنی بنفس خود رحمت را واجب کرد لو ولایت ودو عالم را داراست و یقیناً که ولایت اوعین رحمت است چون اگر سرپرستی الهی لم تلنی الی نفسی طرقه عین ابداً.
و در این میان داستان انسان ، داستان دیگری است زیرا پس از خلق او خود را احسن الخالقین نامید.
پس تصرف و ولایت او در آدم و اثنای او که شاهد کار آفرینش اشرف مخلوقات هستندبه حد کمال تجلی کرد.
آفتاب عنایت و رعایت از درگاه خداوندی و طاعت و کار ما در جهان بساخت ما نبودیم و تقاضا مان نبوده لطف حق بر ما عنایت ها نمود
و به نازیم و بزم محبت که مومنین به انوار عزت لمس کرد و همه یکپارچه متعرف به « انت ولینا فاغفرلنا و رحمنا و انت جزالغافرین »
بنده ای که وابسه حق و شایسته او شد ، او را به عنایت ولایت بیارند.
زان گونه شرابها که او پنهان داد یک ذره به صد هزار جان نتوان داد
با کمی دقت در آیات عظیمه قرآن می بینیم با حضرت حق بعد از ولایت ذات اقدس حدیث ولایت مومین به رسول اکرم تعویض نمود.
می دانید ، استعداد و ترقی روح همه انسانها داده شده اما بدیهی است که تنها داشتن استعداد کافی نیست بلکه باید آن را به فعلیت رساند تا کامل شود.
گوهر وجود انسان دارای استعداد سرشاری است ما احتیاج به حرکت در زمان دارد تا تحت شرایطی گوناگون به رتبه اعلا برسد که صد البته به آسانی امکان پذیر نیست .
مدت بسیار باید کشید انتظار
تا که در جوف صدف باران شود عدل
آری اگر افراد عادی بخواهند قابل و لایق مقامی می شوند باید مراحلی را طی کنند در این صورت تولیت آنان در امور ظاهر است و در قید زمان و مکان می گنجد یعنی نه همیشگی است و نه همه جایی.
اما اینکه حق عالی بعد از نام شریفق خود بلافاصله نام شریف پیامبر اعظم صلی ا... علیه و اله را آورد به این جهت که او حکیم به ذات است و ولایت به اذن و اداده او تنها به کسانی واگذار می شود که طبق مشیت او مصونیت از خطایی در ادراک دارند و علم قدرتشان موهبتی از جانب حکیم با ذات است .
فیلسوف و حکیم از طریق اقامه برهان و استدلال عقلی و گاهی اعمال قدرت می کنند ولی هیچگاه از خطا و اشتباه مصونیت نخواند داشت و معصوم از خطا و گناه نخواهند بود.
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 26 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
دانولد مقاله ولایت پیامبر اعظم