کودک در ابتدای ولادت گریان است و با فریاد و گریه بدنیا می آید . وضعش در حین تولد به گونه ای است که گویی از ورود به این جهان وحشت دارد. افرادی چون فروید گویند که او در حین ولادت بعلت تحمل رنج ها و مرارتها . فشارهای مختلفی که بر او وارد می شود دچار ترسی سخت و وحشتی فوق العاده می گردد و ریشه و اساس بسیاری از بیماریها و اختلالات روانی همین امرا ست. اما دیری نخواهد گذشت که به همراه گریه حالات شادی و انبساطی هم در کودک پدید آمده و او به روی شما لبخند خواهد زد و غرض از این لبخند بحقیقت برقراری نوعی رابطه اجتماعی و هیجانی بین کودک و مادر است . انگیزه های عاطفی و هیجانی یکی پس از دیگری در کودک بروز کرده و زندگی او را متغیر و متلون خواهد ساخت.
اگر بخواهیم مهمترین مسائل و مشکلات والدین در زندگی خانوادگی را بر شماریم . شاید چگونگی رفتار با فرزندان از مهمترین و پیچیده ترین موضوعات با توجه به خصوصیات سنی و روحی فرزندان و هدفهای تربیتی باشد . در عین حال هر پدر و مادری در زندگی روزانه خود از صبح تا شام به مناسبت پیشامدها و مسائل مختلف شیوه هایی را که گاه علل و صحت آن ها بر خود نیز چندان روشن نیست بکار می برند. رفتار والدین سهم مهمی از تأثیرات تربیتی محیط خانواده بر فرزندان را به خود اختصاص می دهد و لزوم آگاهی یافتن از ملاک ها و ضوابط رفتار صحیح از اهم ضروریات در انجام وظایف تربیتی والدین است.
این که هر کس با سلیقه وبرداشت شخصی به تربیت فرزندان خود بپردازد را از فراگیری مباحث تربیتی و راهنمایی صاحب نظران بی نیاز بداند خطایی بزرگ است که ناشی از بی خبری یا غرور و خودپسندی است جای بس تأسف است که بسیاری از کودکان قربانی بی بصیرتی ناآگاهی و بی مسئولیتی والدین خود می شوند و غنچه های زیبای وجود آنها ناشکفته پژمرده می شود از مسائل اساسی دیگر در تربیت کودک ، شناخت عوالم درونی او در مراحل گوناگون رشد است کودک بزرگ سالی کوچک شده نیست . بلکه کودک کودک است و نیازها ، خواسته ها ، ویژگیهای روانی خاص خود را دارد شناخت این ویژگیها و نیازها لازمۀ تعلیم و تربیت اوست. از این رو در تعالیم اسلامی نیز توصیه شده است که پدر و مادر باید خود را تا سر حد طفولیت پائین آورند و متناسب با درک و فهم کودک با وی رفتار کنند تا امکان همدلی و هم سخنی با وی را پیدا کنند و این از مهمترین شرط هایی است که هر پدر و مادری باید آن را دارا باشد تا بتواند قدم در عالم کودک بگذارد و با او پیوند روحی و عاطفی برقرار کند . بسیاری از مشکلات در مدارس ناشی از روابط از هم گسیخته خانواده است بنابراین ضروری است که برای خانواده ها قبل از فرزنددار شدن کلاس های ویژه ای گذاشته شده تا نسل بوجود آمده شامل افرادی با سلامت روانی بالا باشد وقتی یک مشاور یا مدد کار باید ناظر به روابط پدر و مادر بر فرزند خویش باشد یا حداقل کار ممکن این است که وجود مشاهده در مقطع ابتدائی مدارس و راهنمایی از ضروریات بوده و از مشکلات و مسائلی که در دوران متوسطه بوجود می آید پیشگیری خواهد کرد.
و همیشه پیشگیری بهتر از درمان است.
بیان مسئله :
ضرورت حفظ امنیت خانواده چیست ؟
اهمیت و ضرورت مشارکت و هماهنگی والدین در تربیت فرزند چیست ؟
ضرورت انجام تحقیق :
دنیای نیکو امروز در یافته است که با ایجاد تزلزل در ارکان خانواده چه بلایی بر سر خود آورده است بدین نظر در صدد تامین امنیت خانواده و تقویت آن است و از این طریق ضمن جبران گذشته می خواهد راه و رسمی نیکو در جامعه پدید آورد واقعیت این است که اگر بخواهیم در جامعه بشری خیر و صلح ، امنیت و وحدت ، توافق و ایثار ، سخاوت و احسان ، انسانیت و تقوی باشد ناگزیریم این زمینه ها را از خانواده ها آغاز کنیم و به پی ریزی اصول و شیوه هایی بپردازیم که در آن خانواده زنده و محکم و پایدار بمانند حتی امروزه در دنیای ما گرایشی است برای به خدمت در آوردن علوم انسانی در اصلاح و تقویت خانواده و دولتها سعی دارند به تهیه ضوابط و قوانینی بپردازند که بر اساس آن جلوی متلاشی شدن ها و ویرانی و تزلزل آن را بگیرند هم چنین سعی بر این است به شیوه ای عمل شود که ناسازگاری ها ، درگیری ها ی زوجین به حداقل تنزل کرده و تا حدود امکان جلوی متارکه ها و طلاق ها گرفته شود تأمین چنین امنیتی بحقیقت تأمین تربیت سالم برای کودک و جهت دادن او به سوی رشد و کمال است و حتی در صورت وجود انحراف زمینه را برای سازش های بعدی فراهم خواهد کرد.
در رابطه با مسئله دوم باید گفت بی توجهی به این مسئله اساسی فیزیکی از عمده ترین مشکلات موجود در خانواده هاست فرزند چیزی نیست که یکی از والدین به تنهایی از عهدۀ آن بر آید بویژه پدران باید به این نکته مهم توجه کنند که هر چند تأمین معاش و انجام مسئولیت های خارج از خانه از وظایف اصلی آنهاست اما تربیت فرزند کاری خطیرتر و مهم تر است.
شامل 64 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود تحقیق ضرورت حفظ امنیت خانواده و مشارکت و هماهنگی والدین در تربیت فرزندان