دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
این محصول در قالب ورد و قابل ویرایش در 30 صفحه می باشد.
اقدام پژوهی حاضر شامل کلیه موارد مورد نیاز و فاکتورهای لازم در چارت مورد قبول آموزش و پرورش میباشد و توسط مدیر سایت طراحی گردیده است. این اقدام پژوهی کامل و شامل کلیه بخش های مورد نیاز در بخشنامه شیوه نامه معلم پژوهنده می باشد.
چکیده
یکی از مهم ترین واساسی ترین سوالاتی که در ذهن کارشناسان و دبیر های واقعی نقش بسته است ،آن است که چگونه می توان مفاهیم آموزشی را در ذهن مخاطبین نهادینه کرد وهریک از آنان به فراخور تجربه وحوصله خود راه حلی را برای برون رفت از چالش پیش رو پیشنهاد می کنند. ازجمله ،موضوعاتی که مطرح می شود مساله نقش تکنولوژی آموزشی در تسهیل آموزش هاست. این گونه دبیران از برنامه ها ووسایل کمک آموزشی بیشتر از از همکاران خود استفاده می کنندو اغلب خود مبادرت به ساختن ابزارها ووسایل کمک آموزشی می نمایند.چنین دبیرانی قادرند از کمترین امکانات بیشترین بهره برداری ها را بنمایند. با توجه به مطالب ذکر شده اینجانب فرحناز خرمی دبیر علوم تجربی آموزشگاه نمونه دولتی ریحانه نیز برای علاقه مند نمودن دانش آموزان به درس علوم تجربی سعی نموده ام که از روش سخنرانی ومتکلم وحده بودن در کلاس خارج شده واز وسایل کمک آموزشی وتدوین مطالب علوم تجربی به صورت powerpoint و فیلم آموزشی و انواع روش های مشارکتی استفاده نموده وکلاس فعال وبا نشاط داشته باشم تا دانش آموزان با میل ورغبت بیشتری در کلاس درس حاضر شوند.
بیان مساله
کلاس‌های درس در یک دسته‌بندی کلی یا شاداب، جذاب و مخاطب‌پذیرند یا کسل‌کننده، خمود و مخاطب گریز یا معمولی و عادی. کلاس درسی که در آن به مؤلفه‌های جذابیت توجه نمی‌شود با گذشت زمان ممکن است کم‌کم سستی و کسل‌کنندگی در آن به چشم آید که گسست ارتباط بین دبیر و دانش‌آموز از روشن‌‌ترین پیامدهای ناگوار آن خواهد بود و نتایج آموزش را عقیم و بی‌اثر می‌سازد. سؤال اصلی و اساسی این است که چگونه می‌توان کلاس درس را جذاب، دلپذیر و خوشایند کرد تا نه فقط مقررات آموزشی، بلکه اشتیاق فراگیران برای یادگیری و حس کنجکاوی وحقیقت‌جویی آنان عمده‌ترین عامل حضورشان در کلاس باشد و رعایت انضباط و مقررات و آداب آموزشی را برای بهر‌ه‌برداری بیشتر از کلاس باعث شود؟
آیا می‌توان با قاطعیت و انعطاف‌پذیری و با اعمال حاکمیت و مدیریت بی‌چون و چرا، کلاس را جذاب کرد؟
آیا با واگذارکردن فراگیران به حال خود و حذف نظارت و مدیریت، می‌توان کلاس را جذاب ساخت و شوق فراگیر برای حضور در کلاس را برانگیخت؟
آیا اجازة هرنوع اظهار نظر، هرنوع سخن و پرسش و به اصطلاح رایج‌تر اجازة «گفتمان آزاد» می‌تواند به جذابیت کلاس کمک کند یا باید به عوامل دیگر توجه کرد و به جای جذابیت زود گذر ـ که نتایج زودگذری از آن حاصل می‌شود ـ به جذابیت پایدار کلاس اندیشید و کلاس درس را با حفظ کلاس بودن و جریان داشتن درس و تعلیم در آن برای فراگیران مبارک و مطلوب گردانید؟
دبیر یکی از ارکان اساسی آموزش و پرورش است و بدون در نظر گرفتن نقش او، نقش سازنده‌ای را نمی‌توان برای تعلیم و تربیت منظور کرد. دبیر نه تنها متخصص مسائل آموزشی، بلکه راهنما، سرمشق، مشاور مشفق و دوست و مشکل‌گشای دانش‌پژوهان است.
حال اگر دبیر بتواند غیراز آنکه مسائل آموزشی را می‌آموزد، مشفقانه و مشتاقانه در صلاح و اصلاح رفتار و تربیت فراگیران بکوشد، با آنان نه از روی مقررات خشک آموزشی بلکه از روی احساس و عاطفة متعادل رفتار کند، موقعیت آنان را درک کند، خشک و عبوس و با اخم و ترشرویی برخورد نکند، حرمت و جایگاه آنان را پاس دارد و با آنان در تعامل و تفاهم باشد، کلاس درس، کلاس خوشایند و پرجاذبه خواهد شد و فراگیران برای حضور در چنین کلاسی اشتیاق نشان خواهند داد.
دبیری می‌تواند جذابیت کلاس را فراهم آورد که از نظر علمی توانا و مسلط باشد. در واقع اصلی‌ترین وظیفةآموزشی دبیر یاد دادن و آموختن است و دبیری که از نظر علمی تواناتر باشد، بهتر می‌تواند این وظیفه را به انجام رساند. حال اگر وظیفة آموزشی دبیر با کم‌آگاهی او به خوبی انجام نگیرد و کلاس درس او سطح مناسبی از اندیشه و دانایی را نداشته باشد، ممکن است فراگیران نسبت به حضور در چنین کلاسی احساس تردید کنند و به این نتیجه برسند که خودشان با مطالعة کتاب می‌توانند به همین سطح از آموزش که دبیر آن را عهده‌دار شده است، دست یابند.
در این صورت کلاس برای فراگیران جذابیت نخواهد داشت و تنها ممکن است قوانین و مقررات آموزشی یا به تعبیری درست‌تر «جبر مقررات آموزشی» آنها را به حضور در کلاس راضی سازد. در تجارب برخی از دبیران مشاهده و شنیده شده است که آنان بدون آنکه قواعد سخت‌گیرانه‌ای را برای حضور دانشآموزان در کلاس وضع و اعمال کنند، تنها به دلیل اطلاعات گستردة علمی توانسته‌اند دانش‌آموز را مشتاقانه به کلاس بیاورند و دانشآموزان از چنین کلاسی بهره‌های فراوان برده‌اند.
تسلط علمی دبیر امری جدا از پاسخ‌گویی اوست. ممکن است دبیری به لحاظ علمی توانمند باشد، اما در پاسخ به پرسش‌های دانشآموزان توانایی نشان ندهد، زیرا پاسخ‌گویی علاوه‌بر حضور ذهنی قوی به پیش زمینه‌های دیگری همانند آشنایی با اندیشه روز و شبهات جدید، استفاده از منابع نوتر و جدیدتر، احترام به جایگاه فراگیر و در نظر گرفتن حق پرسش برای او و استقبال از جلب مشارکت و حاکمیت جوّ پرسش در کلاس نیاز دارد.
دبیری که با این پیش‌زمینه‌ها بیگانه باشد، پاسخ‌گو نخواهد بود. دبیری که به مطالبات، ابهامات و سؤالات دانشآموزان پاسخ ندهد، نمی‌تواند برای آنان جذابیت ایجاد کند و چنین کلاسی برای ذهن پرسشگر دانشآموزان، کلاسی بی‌جاذبه تلقی خواهد شد.
