تحقیق در مورد انواع روشهای مختلف آبیاری

اختصاصی از فی ژوو تحقیق در مورد انواع روشهای مختلف آبیاری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:14

 فهرست مطالب

روشهای مختلف آبیاری

 سیستمهای آبیاری تحت فشار

(سیستم های قطره ای) ، ( آبیاری بارانی)

انواع سیستم های قطره ای                                                        

آبیاری دریپ :

آبیاری زیر بستری : 

آبیاری فواره ای ( بابلر ) :

آبیاری اسپری :   

طرز کار کلی سیستم قطره ای :

محاسن آبیار ی قطره ای    :

عملیات زراعی آسانتر :

به کارگیری آ‌ب شور :

معایب آبیاری قطره ای :

گرفتگی :

یکنواختی :

شرایط خاک :

روشهای معمول آبیاری شامل آبیاری غرقابی،جوی و پشته ای،بارانی و قطره ای است.هر کدام از روشهای فوق دارای مزایا و معایبی بوده ولی هیچ یک از این روشها کامل نیستند.انتخاب روش آبیاری به ع.امل متعددی ازجمله منبع تهیه آب،سطح زمین،پیشرفت تکنولوژی و میزان هزینه لازم در مقایسه با افزایش در آمد ان بستگی دارد. آبیاری غرقابی از روشهای معمول و قدیمی است ولی این روش به زمین مسطح و آب بیشتری نیاز دارد.این نوع آبیاری بسیار آسان و ارزان بوده ولی در خاکهای شنی یا ناهموار قابل استفاده نیست.آبیاری جوی و پشته ای شبیه آبیاری غرقابی است با این تفاوت که که جویها در بین ردیفهای کاشت ایجاد شده و آب در داخل جوی در جهت شیب زمین حرکت می کند.گاهی اوقات که مقدار اب کم است برای توزیع یکنواخت آب از لوله هایی که دارای پوشش ْآلومنیومی هستند استفاده می شود. آبیاری قطره ای وبارانی روشهایی هستند که در نتیجه پیشرفت تکنولوژی آبیاری به دست آمده اند و محدودیت روشهای غرقابی و جوی پشتهای را ندارند و لی خیلی گران هستند.در روش آبیاری بارانی،آب به صورت قطره های باران مورد استفاده قرار می گیرد.در ضمن سیستم آبیاری بارانی برای مصرف کود و سم،محافظت از سرما و کاهش گرما نیز می تواند مورد استفاده قرار گیرد.در روش آبیاری قطره آب بطور یکنواخت منطقه ریشه درخت را مرطوب می کند.بنابراین در این روش،آب به طور مداوم از طریق قطره چکانها به قسمت محدودی از حجم خاک داده می شود.این روش مشکلات ذخیره آب و نفوذ پذیری کم یا زیاد خاک را حل کرده و در زمین های شیبدار قابل استفاده است.

 سیستمهای آبیاری تحت فشار

(سیستم های قطره ای) ، ( آبیاری بارانی)

       کشور ایران از نظرموقعیت استراتژیکی  و اقلیمی یکی از کشورهای بی نظیر در کره زمین است با وسعتی برابر 1648000 کیلومتر مربع از شمال تا جنوب واز شرق تا غرب دارای آب و هوای متغیر با اقلیم های متفاوت است . در کشوری با این همه نعمات خدادای ،  نباید فقر یافت شود . در حالیکه معضلات اجتماعی امروز ناشی از عدم بکار گیری نیروها در استفاده از این نعمات می باشد .

       از جمعیت 60 میلیونی کشور 170 میایون دانش آموز و میلیونها دانشجو و متخصص که هر ساله رقمشان در حال فزونی است ، به صف جویندگان کار می پیوندند . 24 میلیون نفر از جمعیت کشور در روستاها سکونت دارند که شرایط بسیار دشوار گذران زندگی کرده و بسیاری از آنها در حال مهاجرت به شهر ها می باشند . آمار رشد جمعیت نشان می دهد که سالیا نه 5/1  میلیون فقر  به جمعیت کشور اضافه شده ، بطوریکه در سال 2050 میلا دی به 140 میلیون نفر می رسد  ، با توجه به مراتب بالا  بسیار روشن است که فوری ترین اقدام جهت بهبود اوضاع شناخت امکانات و ثروتهای بالقوه جامعه می باشد ، بنابراین تنها راه ممکن تقدم ، سرما یه گذاری در بخش کشاورزی می باشد . میزان آبی که در حال حاضر هر ساله ا ستحصال شده و در دسترس  ما قرار می گیرد برابر حدود 90 میلیلرد متر مکعب است که بیش از 3 درصد کل آبی است که در سطح جهان استحصال  می گردد . مفهوم این ا رقام آن است که ایران از نظر آب و خاک کشوری ثروتمند است . اما  اراضی زیر کشت آبی کشور ایران حدود 5/7 میلیون هکتار یعنی کمتر از 5 درصد کل مساحت کشور  است  در حالیکه  ار اضی مستعد کشور برای کشاورزی   بین 30 تا 50 میلیون هکتار بر آورد شده بعبارتی می توان بین 20 تا 30 درصد کل مساحت کشور را زیر کشت قرار داد .

 از 88  میلیارد  متر مکعب آب که هر ساله استحصال می شود  حدود 83  میلیارد  متر مکعب آن در بخش   کشاورزی  مصرف می شود که متاسفا نه 63 میلیارد متر مکعب آن به هدر می رود . حال مشخص شد چاره کار جلوگیری از به هدر رفتن آب است    تلفات اصلی عمدتاً در داخل مزرعه است که 70 تا 90 درصد تلفات آب را شامل می شود .

دستیابی به راندمان آبیاری بارانی تا راند مان 70 درصد و راندمان آبیاری قطره ای تا 95 درصد است ، یعنی در سیستم آبیاری بارانی تا 20 درصد و در سیستم  آبیاری قطره ای تا 5 درصد آب تلف می شود ، در حالیکه آبیاری مزارع به روش سطحی حتی با انجام هزینه های گزاف و تسطیح  اراضی  راند مان آ بیاری از 50 درصد تجاوز نمی کند و در وضعیت سنتی که  اکثر اراضی کشور ما بهمین ترتیب آبیاری می شود حتی کمتر از 35 درصد می باشد . این بدین معنی است که اگر از روشهای آبیاری بارانی و قطره ای استفاده نکنیم 65 درصد آب مزارع  از بین می رود و با   احتساب آب تلف شده در کانالهای انتقال میزان تلفات از 75 درصد  تجاوز  نمی کند . لذا با  استفاده از  سیستمهای  آ بیاری تحت فشار می توان از  تلفات آب جلوگیری کرد و به  یک  رشد اقتصادی که بر اساس آن می توان به یک توسعه پایدار اقتصادی ، اجتماعی دست یافت .