دانلود مقاله انحلال سلسه قاجار

اختصاصی از فی ژوو دانلود مقاله انحلال سلسه قاجار دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک و پرداخت دانلود * پایین مطلب *

فرمت فایل : word ( قابل ویرایش )

تعداد صفحه :  6

فهرست

• ۱ کودتای ۱۲۹۹
• ۲ نخست وزیری رضاخان
• ۳ انحلال سلسه قاجار
• ۴ واگذاری سلطنت به رضاخان
• ۵ شاهزادگان قاجار
• ۶ وقایع مهم

مقدمه

در زمان سلسه قاجار و بعد از کشمکش بسیار بین شاهان قاجار و آزادی خواهان، جنبش مشروطه در ایران برپا شد و سرانجام ایران دارای مجلس شد و بخشی از قدرت شاه به مجلس واگذار گردید. سلسله قاجار با کودتای نظامی رضاخان در سال ۱۹۲۱ قدرت را از دست داد. اندکی پس از کودتای ۱۲۹۹ و قدرت گرفتن سردار سپه، احمدشاه به اروپا رفت. پس از خروج احمدشاه از ایران عوامل رضاخان اندیشه الغای سلطنت و رئیس جمهور شدن سردار سپه را پیش آوردند که با مخالفت و مقاومت شدید روشنفکران و روحانیان و مردم طرح جمهوری با شکست روبرو شد. پس از آنکه سردار سپه به وفاداری به احمدشاه سوگند خورد، احمدشاه باز به ایران برگشت.

دانلودمقاله آقا محمد خان قاجار

اختصاصی از فی ژوو دانلودمقاله آقا محمد خان قاجار دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

آقا محمد خان قاجار بسیار سنگدل و بیرحم و کینه‌توز و انتقامجو بود و برای رسیدن به مقام سلطنت از هیچ عمل پست و شرم ‌آ وری استنکاف نکرد از جمله رفتار ظالمانه و شنیع وی با لطف‌علی‌خان زند و قتل و یا کور کردن برادرانش که به قساوت و سنگدلی این خواجه قاجاری صحّه می‌گذارد.
آقا محمد خان پس از وفات وکیل‌الرعایا – که در دربار وی بین شاهزادگان و فرمانروایان زندی آشوب و اغتشاش ایجاد شده بود – فرصت را مغتنم شمرد واز شیراز فرار کرد و به استراباد رفت و به امید جمع‌آوری لشکر بین قاجارهای آشاق باش و متحدانش (ترکمنها) رفت. هدف خواجه قاجار متحد کردن دو ایل آشاق باش و یوقاری باش قاجار و نیز ترکمنهای یموت و گوگلان بود که در اختلاف دائمی به سر می‌بردند و با ایجاد اتحاد بین آنها زمینه قیام و شورش بر علیه زندیان ایجاد کرد تا در آینده با کمک لشکریان قاجاری و ترکمنهای گوگلان و یموت زمام امور ایران را در دست گرفت. ایران در آن زمان به علت اختلاف بین شاهزادگان زندی و دیگر حکام ولایات دستخوش آشوب و هرج و مرج شده بود و این آشوب تمامیت ارضی ایران را به خطر می‌انداخت زیرا باز هم مثل دوران اواخر صفوی ایران از طرف همسایگان شمالی و شرقی و غربی در امنیت کامل نبود و در معرض تهدید دشمنان قرار گرفته و در همین ایام بود که آقا محمد خان قاجار – که مردی مستعد و لایق جهت حفظ ایران از تعرضات همسایگان بود – با اقتدار کامل به کمک نیروی قاجار و ترکمنهای یموت و گوگلان ظهور کرد. و اگر بیرحمی و سنگدلی خواجه قاجار را در نظر نگیریم او را مردی خواهیم یافت که با اقتدار کامل و با درایت و تفکر شگفت‌انگیز توانست در مقابل تهدیدات همسایگان ایران. تمامیت ارضی کشور را حفظ نماید و شاید اگر آقا محمد‌خان و لشکریان ترکمنش نبودند امروز ایرانی باقی نمی‌ماند و در بین عثمانی و روس و افغانها تقسیم می‌شد و در نهایت بدست روس و انگلیس می‌افتاد.
در حفظ تمامیت ارضی ایران و پیروزیهای آقا محمد خان ترکمنها نقش عمده‌ای ایفا نمودند و خواجه قاجار توانست به کمک نیروهای ترکمن بر بسیاری از دشمنان فائق آید. اما بعد از رسیدن به سلطنت ازنیروهای ترکمن کاسته شد. زیرا آقا محمد خان در صدد قلع و قمع آنها برآمد و از اینرو قلمرو شمالی حکومت قاجار در نواحی گرگان (گنبد کاووس فعلی) به حالت تزلزل افتاد و بعد از وی جانشینان آقا محمد خان نیز سیاست خصمانه‌ای با ترکمنها در پیش گرفتند و شاید این بزرگترین اشتباه قاجارها بود که لشکریان لایق ترکمن را از خود دور ساختند و بدینوسیله حکومت خود را ضعیف نمودند و حتی نتوانستند رد مقابل تعرضات روس و عثمانی دوام بیاورند و در آخر‌الامر بر اثر حملات پی‌در پی روس و تهدیدات انگلیس قسمت‌های مختلف ایران را تجزیه نمودند. آنها اگر مانند گذشته از لشکریان ترکمن استفاده می‌نمودند و در صدد جلب آنها برمی‌آمدند می‌توانستند در بسیاری از مواقع بر دشمنان فائق آیند. چنانچه در دورة ناصرالدینشاه ترکمنها به تنهایی توانستند نیروهای روسی را در آشوراده تارو مار نمایند . در حالیکه حکومت قاجار از عهدة آن نمی‌توانست برآید.
ولی براستی که آقا محمد خان بسیاری از پیروزیهای خود را با تکیه بر نیروهای ترکمن کسب نمود. چنانکه می‌دانیم اقا محمد خان بعد از فرار از شیراز یکراست به طرف استراباد و ترکمنها آمد و از آنها نیروی قدرتمندی را تشکیل داد. گلی می‌نویسد: «آقا محمد خان پسر محمد حسن خان که در دربار کریم خان به عنوان گروگان زندگی می‌کرد همین که کریم خان درگذشت به بهانه شکار از قلعه خارج شد و به استراباد آمد. اولین اقدام او متحد کردن دو قبیله «یوخاری باش» و «اشاق باش» و سپس متحد شدن با ایل ترکمن و آوردن آنها به قشون خود بود. در این ایام لطف‌علی خان زند آخرین بازمانده زند آنچنان درگیر مسائل داخلی بود که بناگاه با قدرت محمد خان روبرو می‌شود» . در نبرد بین خواجه قاجار با لطف‌علی خان زند نیز ترکمنهای بسیاری شرکت داشتند و نیروهای عمدة خان قاجار را تشکیل می‌دادند. گلی به نقل از وامبری می‌نویسد: «در محاصره بم و فرمانشیر که توسط قدرت آقا محمد خان انجام گرفت لطف علی خان زند مقاومت عجیبی کرد ولی مردم از ترس آقا محمد خان که کرمان را به شهر کوران بدل ساخته بو قلعه را گشودند و ترکمن‌ها مانند مور و ملخ به داخل شهر ریختند و همین ترکمنها بودند که شاهزاده دلیر زند را دستگیر کرده تاج سلطنت به آقا محمد‌خان سپردند» .
بدین ترتیب ترکمن‌ها با دستگیری لطف‌علی خان زند و پیروز کردن آقا محمد خان صفحه‌ای جدید بر سرنوشت ایران باز نمودند که به نفع خاندان قاجار رقم می‌زد و اگر این نیروها نبود براستی که آقامحمدخان نمی‌توانست به چنین پیروزیهایی دست یابد.
بر این اساس آقا محمد خان قاجار پس از پیروزی، اراضی حاصلخیز دشت گرگان را در اختیار ترکمنها گذاشت تا در آنجا به امر زراعت بپردازند واین بخشش به پاس زحمات آنها در جهت رسیدن خواجه قاجاری به حکومت ایران بود. «و ترکمنها در اوائل سلطنت وی نقش عمده‌ای در امور حکومتی از قبیل داروغه‌گی استراباد ]ایفا نمودند[ و حتی برای سران ایل ترکمن مستمری تعیین می‌شد. ولی در ادوار بعدی حکام محلی رابطه بین ترکمنها و جکومت مرکزی را بهم می‌زنند و از آنها مالیات زیاد طلب می‌کنند و ترکمنها به آنها باج نداده و بر فرمانهای آنها عمل نمی‌کنند» . و این دشمنی را حکام محلی با رساندن اخبار دروغ به حکومت قاجار - مبنی بر اغتشاش و ناامنی در منطقه و شورش ترکمنها - ایجاد می‌نمودند. و آقا محمد خان نیز بعد از تثبیت قدرت بوسیلة ترکمن‌ها، آنها را تنها گذاشت و ناجوانمردانه به قلع و قمع ترکمنها پرداخت و سلاطین بعدی نیز با روش خصمانه با آنها رفتار کردند. بطوری که ترکمنها از قاجاریان بیزار شدند و تا آخر حکومت قاجار حتی اگر کوچکترین قیام برعلیه آن حکومت شکل می‌گرفت ترکمنها در آن شرکت می‌جستند و بطور کلی وضعیت ترکمنها باز هم در دوران حکومت آقا محمد خان و اوایل حکومت فتحعلیشاه نسبت به دوره‌های بعدی بهتر بوده است. وامبری می‌نویسد «اگر شمشیر ترکمنها نبود آغا محمد خان هرگز موفق نمی‌شد. ]حکومت[ خاندان خود را برقرار کند. چادرنشینان ]ترکمن[ این مطلب را بخوبی می‌دانند و غالباً از بی‌وفایی قاجاریه که از زمان فتحعلیشاه بکلی آنها را رها نموده و حتی مستمری قانونی سالیانة بعضی ار رؤسای آنها را قطع کرده‌اند شکایت دارند» .
البته اگر صفحات تاریخ را ورق زنیم درمی‌یابیم که سنت حاکمان و قدرت طلبان ستمگر این است که برای رسیدن به مقاصد خود گروهی را می‌فریبند و برای دستیابی به قدرت نهایت استفاده را از آنها می‌نمایند. اما پس از کسب مقام و مرتبه یاران دیروز خویش را فراموش می‌کنندو یا حتی بخاطر ترس از قدرت آنها به قلع و قمعشان می‌پردازند و یا با ظلم و زور تحت استیلای خویش درمی‌آورند.
آقا محمد خان قاجار که یکی از بی‌رحم‌ترین گردنکشان تاریخ است پس از رسیدن به قدرت برای تثبیت قدرت خویش تمام موانع سر راه خود را با بی‌رحمی منحصر به فرد از میان برداشت. وی که می‌دانست اگر ترکمنها در اتحاد دائمی به سر ببرند در آینده حکومت او را دچار اشکال خواهند ساخت به اختلاف میان آنها دامن زد و با کوچکترین بهانه به طرف آنها حمله نمود و البته باز تا آخر عمر در لشکر خود از نیروی جنگی ترکمن بهره برد و با اختلاف میان ترکمنها و با مشاهده ضعف آنها – که ترکمنها پراکنده شده بودند – یکباره حملة بی‌رحمانه‌ای را به ظهور رسانید که زمینه دشمنی قاجارها و ترکمنها را تا پایان عصر قاجار ایجاد نمود که عاقبت حکومت قاجار با دشمنی ترکمنها دچار مشکلات فراوانی شدند که در جای خود ذکر می‌کنیم.
خواجه قاجار در این حمله نهایت سنگدلی و بی‌رحمی را به نمایش گذاشت و بر جان و مال و ناموس ترکمنها رحم نکرد و در دروازة استراباد با سر ترکمنها کله مناره‌ای ساخت و اموال و اثقال آنها را به یغما برد.
و اینک شرح ماجرا:
آقا محمد خان قاجار پس از فراغت از مهمات عراق، فارس و کرمان و آذربایجان و سایر ولایات محروسه تصمیم به تادیب ترکمنهای یموت ساین خانی گرفت و بدین منظور در نهم ربیع‌الثانی سال 1207 از تهران از طریق فیروزکوه به مازنداران حرکت کرد. موکب خواجه قاجار از ساری به طرف اشرف (بهشهر کنونی) به حرکت درآمد و در قاراتپه شهرستان اشرف اتراق نمود در آنجا روسای گوگلان با جمعی از اشخاص برجسته دیگر ترکمن به دیدار خان قاجار رفتند و مشمول خلعت و التفات وی گشتند. خان قاجار از قرا تپه حرکت کرد و بعد از سه روز آنها را مرخص کرد و مهر علیخان قاجار را برای استمالت طایفه ترکمن به همراه ایشان روانه کرد و پس از رسیدن به استرآباد با سران طایفة یموت اتمام حجت کرد که یا مانند بعضی از طایفة گوگلان گروگان و سواران جنگی به ملازمت رکاب در اختیار خان قاجار قرار دهند و یا آمادة جنگ و جدال گردند.
بزرگان یموت اظهار اطاعت کرده و مطیع بودن خود را نسبت به شاه قاجار اعلام کردند ولی اظهار داشتند که مانند گذشته نمی‌توانند سواران جنگی در اختیار خان قرار دهند. آقامحمدخان اظهار آنها را قبول نکرده و برای گرفتن گروگان و سوار جنگی به جنگ با آنها پرداخت. اما ترکمن‌ها که با اسبان خوب و شمشیر برنده‌ای که داشتند و بسیار جنگجو و ماهر بودند از تهدیدات خان قاجار نهراسیدند و از محل و مأوای خود دور نشدند و با بنه و اموال و احشام خود همچنان در آنجا ساکن بودند. خان قاجار سپاهی را به سرپرستی مصطفی‌خان دولّو بر سر ترکمنها فرستاد که محمد ولیخان، محمد حسینخان، حسینعلیخان قوانلو، محمدقلی خان دولو و محمد حسین بیگ قاجار این سپاه را همراهی می‌کردند و فوجی دیگر به سرکردگی بعضی از سرداران قاجاری که عدد آنها به ده‌هزار نفر می‌رسید به طرف طایفه ترکمن فرستاده شد و بدین ترتیب ترکمنها با یک جنگ گریز ناپذیر مواجه شدند 

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله  16  صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

دانلود مقاله نگارگری عهد زند و قاجار ) دلایل افول )

اختصاصی از فی ژوو دانلود مقاله نگارگری عهد زند و قاجار ) دلایل افول ) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

چکیده:

آغاز سبک نگارگری قاجار را باید در دوران افشار و زند پیگیر بود اما به دلیل کوتاه بودن این دوران و تسلط اشوب و بلوا بر اوضاع آثار چندانی بر جای نمانده است. از کتب تصویر شده این دوران می توان به «تاریخ جهانگشای جوینی » اشاره کرد . از استادان دوره افشاریه می توان به محمد علی بیگ ، داوود نقاش ، محمد رضا هندی و هادی نقلش اشاره کرد .

محققان ایرانی پیوستگی شیوه نگارگری اواخر دوره صفوی را به سبک قاجار محرز دانسته اند. نخست ، تاثیر پذیری از شیوه های اروپایی است که از اواخر سده یازدهم هجری قمری آغاز شده بود و توسط فرزندان و نوادگان همان هنرمندان استمرار یافت ، مانند تداوم شیوه نگارگری محمد زمان توسط پسرش محمد علی.

نگارگری سبک قاجار شامل شیوه دیوار نگاره های دوره صفویه و نقاشی کلاسیک اروپا است ، به ترتیبی که در آغاز مایه ایرانی آن بیشتر و در میانه به طور مساوی از نقاشی ایرانی و اروپایی میه می گیرد و در پایان دوره به تدریج به نفوذ سبک اروپایی در نگارگری ایرانی افزوده می شود تا جایی که به کپی برداری از آثاراستادان رنسانس می پردازند . از دوره آقا محمد خان قاجار آثار درخوری به جا نمانده اما در مقابل تعداد فراوانی تابلوی رنگ روغن از دوره سلطنت فتحعلیشاه و محمد شاه به جا مانده است.

بسیاری از این نگاره ها با موضوهایی نظیر رقاصه ها و مجالس بزم و رزم برای قهوه خانه ها و مجموعه های شخصی ساخته می شدند و چهره های شاهزادگان و موضوهای تاریخی برای کاخهای شخصی . نگارگر پرده شاهزاده قجری و خدمه تمام ویژگیهای نقاشیهای اوایل سده سیزدهم هجری را در خود جای داده است بیان ازاد کوها و حالت های برگ درختان در دور دست و فزای تعریف نشده دشت معرف عمق در تصویر است. سایه روشن کاری روی چهره و دست ها نشان از آگاهی هنرمند به هجم پردازی است. با وجود این نگاره مرکب از سطوحی است که از رنگهای درخشان ، نوارهای تزئینی الماس ، مروارید ، زمرد و کمربند یاقوت نشان ، ابزوبند و هاشیه های زینتی تشکی شده است . اگر چه این پرده جذابیت خاص خود را دارا هستند، حالت روبرو نمای اندامها چیزی را فراتر از صورت ظاهر آنها نمایان نمی سازد.

تاثیر عکاسی بر نگارگری دوره قاجار امری بلا منازع است. در نگاره هایی که خانزاد اسماعیل از ناصرالدین شاه ترسیم کرده است، شاه با همان کتی نشان داده است که در عکسی از همان دوره دیده می شود. در این نگاره نقو ش زینتی لباس به همان ظرافت نقوش قالی به تصویر در آمده اند . این گونه واقع نمایی با نگاه مستقیم خالی از فروتنی شاه که تا قبل از دوره قاجار ، در نگارگری امری غیر قابل تصور بود، همسو شده است اگر چه چهره شاه چیزی بیش از صورت ظاهر وی را آشکار نمی سازد ، اما چهره اش انسانی است نه یک چهره آرمانی .

شیوه نگارگری در این دوران در آغاز مشابهت زیادی به رنگ و روغن های دوران زند دارد. بیشترین اختلاف نقاشیهای قاجار و زند در رنگهای این تصاویر است . رنگهای قالب نقاشیهای رنگ و روغن دوران زندیه سبز و رنگهای هماهنگ با آن بود که در تصاویر رنگ و روغن قاجاری به سرخ های مختلف مبدل شد.

نگارگری قاجار:

نگارگری سبک قاجار شامل شیوهءدیوار نگاره های دورهء صفویه و نقاشی کلاسیک ارو پاست ودر پایان دوره بر نفوذ سبک ارو پایی افزوده می شود تاجایی که به کپیه برداری از آثار استادان رنسانس می پردازند.

چهرهء انسان در تصاویر این دوران نسبتا تخت است که با کمی سایه در زیرگردن وروی گونه ها دیده می شود . تمام چهره ها شبیه بهم با چشمان درشت خمار ابروهای کمانی چهره سه رخ بیضی موهای بلند چین چین و مواج با دستان ظریف حنا بسته با کمر باریک است.

در هنگام پادشاهی ناصرالدین شاه بسیاری از نقاشان به ارو پا فرستاده شدند که میرزا علی اکبر خان نقاش باشی ملقب به مزین الدوله به پاریس فرستاده شد و پس از بازگشت به ایران به تدریس نقاشی وموسیقی پرداخت که کمال الملک در مکتب او به شاگردی پرداخت.

محمود خان شریف ملک الشعرای در بار فتحعلی شاه بود که در فقه و تفسیر و عروض و تاریخ و ریاضیات و حکمت کاملترین دانشمند عصر خود بود. وی خط نسخ و تعلیق و شکسته را بسیار خوب می نوشت و از سوزن دوزی و مجسمه سازی سر رشتهء کاملی داشت اما بارزترین آثار هنریش نقاشیهای او است.

محمود خان در تنظیم و نقاشی مناظر و ابنیه نظیر نداشت و بنا هایی مثل شمس العماره را با چنان

دقتی مانند یک معماریا ریاضیدان هنرمند همه حجمها رادرست کرده است.

محمود خان شریف در نقاشی جدید و قدیم به ویژه دورنما سازی مهارت فراوان داشت . وی پایه گذارنقاشی رنگ روغن و آبرنگ به سبک رئالیسم آمیخته با ریزه کاریهابود وی سال 1311ه.ق در تهران در گذشت .

میرزا ابوالحسن خان (صنیع الملک) در 15 سالگی به فراگیری نقاشی نزد استاد محمد علی اصفهانی و در 30 سالگی 1261ه.ق به ایتالیا رفت مدتی در موزه ها و از روی کارهای هنرمندانی چون (رافائل )کپیه برداری کرد نقاشیهای او به کلاله خاور که به کتابخانه مجلس تعلق دارد .

محمد غفاری (کمال الملک) تحصیل نقاشی و فرانسه را در دا لفنون آموخت . از او 170 تابلو باقی مانده که با روی کار آمدن رضا خان در سال 1307 ه .ق به حسین آباد نیشابور تبعید می شود و مقبره این شاعردر جوار قبر خیام و عطار می باشد.

هنرمندان قاجار :

علی اشرف: از استادان برجسته قلمدان نگاری بود و به موضوع گل و مرغ می پرداخت او شاگرد محمد زمان بود. آثار او : قلمدان شیخ صنعان و دختر ترسا ، قلمدان گل و مرغ ، قاب آیینه گل و مرغ اشاره نمود.

لطفعلی شیرازی (صورتگر ) : نقاش و قلمدان ایرانی ، برجسته ترین نقاش گل به شمار می آید اکثر تصاویر شاهنامه داوری کار او می باشد.

ابولحسن غفاری (صنیع الملک ) : نقاش و چاپگر ایرانی ، هنرمند عهد ناصرالدین شاه و بنیان گذار نخستین هنرکده نقاشی و پیشگام هنر گرافیک در ایران بود. کارهای او سبب پیوند پیکر نگاری درباری به نقاشی کمال الملک شدند.

نقاشی مینیاتوری در مفهوم متعارفش از اندک رونقی در سلطنت فتحعلی شاه برخوردار شد.

در خلال آن ایام زمینه تازه ای برای هنرنمایی مینیاتور سازی ایرانی باز شد ، بدین ترتیب که ورود روز افزون فرستادگان خارجی و هیئت همراهشان و بازرگانان و جهانگردان دولتمند به دنبال برقراری روابط سیاسی تازه میان دربار ایران و دولتهای غربی مخصوصاً انگلستان موجب گردید ه نوعی ممتاز از هنر (هنر – جهانگردی ) به صورت مینیاتورهای اجرا شده روی برگهای کاغذ به وجود آید ، با موضوع های ملی ، یا هیئت افراد تنها بر پس زمینه ای خالی از نقش برای مجسم ساختن چهره های مختلف طبقات مردم در جامه ها و مشاغل و حالات و اطوار گوناگونشان .

همزمان با این نگارگری ها ، دو نوع دیگر نگارگری مورد بهره برداری قرار گرفت و مراحل تکامل خود را پیمود: یکی نقش مینایی روی طلا و نقره و مس و دیگری نقاشی پشت شیشه . نمونه های عالی از نوع اول در میان جواهرات سلطنتی ایران به وفور عرضه می شود. مقدم هنرمندان این گونه زینت گری در زمان فتحعلی شاه عبارت بودند از علی باقر و محمد جعفر.

در اوخر دوره فتحعلی شاه ، یا ربع سوم سده سیزدهم کامیابی باز هم بزرگتری در نگارگری ایران به حصول پیوست . نقاشی پشت شیشه (اگلومیزه ، واژه فرانسوی ) اسلوب کاری دشواری داشت بدین ترتیب که نقاشی می بایست به طور معکوس اجرا شود ، یعنی ابتدا روی بخش های تو گرفته اصلی و دیگر اجزا پیش زمینه کار شود و در اخر نوبت به پس زمینه برسد، و از آنجا که شیشه بکار رفته و در این کار معمولاً نازک انتخاب می شد، نمونه های دوام آورده به نسبت کمیاب اند ، مهرعلی چهرهای استادانهی اجرا شده بر پشت شیشه از فتحعلی شا و چندی از فرزندانش را بر جا گذارده است.

نتیجه :

هنر این دوره به سمت هنر غرب گرایش پیدا می کند . موضوعات نگارگری محدود می شود . عکاسی در این دوره وارد ایران شد و باعث ضعف و افول در هنر نگرگری دوران قاجار می شود. موضوعات به سمت روزمرگی می رود ، ابتکار و خلاقیت نقاشان و نگارگران کم کم رنگ می بازد . هنر نگارگری از اصالت خود دور شد . مضامین نقاشی های غربی حرف اول را در هنر نگارگری دوران زند و قاجار می زند . متأسفانه هنر نگارگری در دوره ی زند و قاجار نه تنها پیشرفتی نکرد بلکه به افول کامل گرائید.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله 12   صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

دانلود مقاله روابط خارجی ایران از قاجار تا 1320

اختصاصی از فی ژوو دانلود مقاله روابط خارجی ایران از قاجار تا 1320 دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

روابط اقتصادی و سیاست خارجی
جنگ¬های ناپلئونی در دهه¬ی نخست قرن نوزدهم (1179 تا 1279 ش) موجب تماس مجدد اروپاییان با ایران گردید. چون فرانسه و انگلستان خواهان روابط دوستانه با این کشور بودند و دولت روسیه بار دیگر به ایران تجاوز کرده بود، کمپانی هند شرقی بریتانیا به دنبال فترت دراز مدت سده¬ی هجدهم (1079 تا1179 ش) در روابطش با ایران در سال 1801 م/1180ش پیمان¬های دوستی و تجارت با دولت قاجار امضا کرد.
انگلستان با استفاده از قدرت نظامی در رسیدن به هدف¬های دیپلماتیک و استراتژیکی خویش، در نیمه سده نوزدهم (1179 تا 1279 ش) تفوق تجاری خود در ایران را هم تثبیت نمود. داد و ستد بریتانیا با ایران در نیمه¬ی نخست سده¬ی نوزدهم (1179 تا 1279 ش) در خلیج فارس و نیز در مسیر بازارهای پر جمعیت شمالی سیر صعودی شتابنده¬ای پیدا کرد. با استقرار تفوق سیاسی کمپانی هند شرقی در هندوستان، این شرکت در مبادلات تجاری با ایران در خلیج فارس به جای پارچه¬های هندی، کالاها و پارچه¬های انگلیسی را به ایران صادر کرد.
انگلستان در ضمن کالاهای خود را در مقادیر زیاد با کشتی تا دریای سیاه و بندر ترابوزان متعلق به عثمانی می¬فرستاد و از آنجا از طریق خاک عثمانی به بازارهای تبریز و صفحات شمالی ایران وارد می¬نمود. تبریز در این زمان بزرگ¬ترین بازار تجارتی ایران بود. وقتی به دهه¬ی 1850م می-رسیم، انگلستان بزرگ¬ترین طرف تجاری ایران است. 50 درصد یا بیشتر صادرات و بیش از 50 درصد واردات ایران را در دست دارد.
در دوره¬ی پنجاه ساله¬ی مابین 1863م/ 1242ش و 1914م/ 1293ش رشته امتیازهایی در مورد بهره¬برداری یا انحصار مواد خام و توسعه¬ی زیربنایی از طرف دولت ایران به اتباع روس و انگلیس و دولت¬های مزبور داده شد. در سال 1872 م/ 1251 ش، شاه ایران امتیاز احداث راه-آهن، خط¬های تلگراف، کشتیرانی در رودخانه¬ها، بهره¬برداری از معادن و جنگل¬های دولتی و کارهای زهکشی و آبیاری در ایران را به مدت هفتاد سال به بارون جولیوس دورویتر، از اتباع بریتانیا واگذار کرد و در امتیازنامه مقرر شده بود که رویتر در آینده برای گرفتن امتیاز بانک، احداث جاده¬ها و خیابان و ایجاد کارخانه¬ها نیز حق تقدم خواهد داشت. شاه همه¬ی این امتیازها را تنها در ازای گرفتن 40 هزار پوند استرلینگ به رویتر واگذار کرده بود.
دو امتیاز دیگری که در اینجا شایان ذکرند، امتیاز تنباکو و امتیاز نفت است. ناصرالدین شاه در 1890م /1269ش، انحصار فروش توتون و تنباکو را به یک شرکت انگلیسی واگذار کرد. به دنبال آن، یک نهضت اجتماعی توده¬ای آغاز شد و شاه را به الغای امتیاز ناچار ساخت. امتیاز دیگری که کمتر جنجال برانگیز بود، اما به همان اندازه سرنوشت¬ساز شد، اجازه¬ی مخصوصه-ای بود که شاه در ماه مه 1901 به ویلیام ناکسس دارسی داد؛ با این مضمون که به جهت تفتیش و تفحصص و پیدا کردن و استخراج و بسط دادن و حاضر کردن برای تجارت و نقل و فروش محصولات زیر که عبارت از گاز طبیعی و نفت و قیر و موم طبیعی باشد، در تمام وسعت ممالک ایران در مدت 60 سال از تاریخ امروز اعطا می¬شود. دولت ایران در ازای این امتیاز 20 هزار پوند استرلینگ نقداٌ دریافت کرد و مقرر شد 16 درصد از سود خالص سالانه¬ نیز به ایران تعلق گیرد. در 26 مه 1908 نفت در صفحات جنوبی ایران کشف شد و شرکت نفت انگلیس و ایران که تمامی سهام آن به دولت بریتانیا تعلق داشت، برای این منظور تأسیس گردید. علاوه بر سودی که از این امتیازها عاید بریتانیا شد، بر حجم مبادلات تجاری آن کشور با ایران به مقدار زیادی افزوده شد و این روند صعودی تا جنگ جهانی اول ادامه یافت. جمع داد و ستد دو کشور که در سال 1875 م/1254 ش، به 7/1 میلیون پوند استرلینگ می¬رسید، در 1895م/ 1274ش، به 3 میلیون و در 1914م/ 1293ش، به 5/4 میلیون پوند رسید. تراز تجارت خارجی 20 درصد به سود بریتانیا بود. به دلیل رشد روزافزون سهم روسیه در تجارت خارجی ایران، افزایش مطلق سهم بریتانیا در تجارت ایران روند نزولی یافته بود و از 50 درصد در دهه¬ی 1850م، به 33 درصد در 1903 و 20 درصد در 1914 کاهش یافت و حدود نیمی از این حجم داد و ستد در اختیار هند بریتانیا بود. سهم امپراطوری بریتانیا در صادرات به ایران از این بالاتر بود و به 25 درصد می¬رسید. بنا به برآورد تقریبی لیتن، سرمایه¬گذاری بریتانیا در ایران از 1860 تا 1913 در شرکت¬های نفتی، تسهیلات، حمل و نقل، تلگراف و فرش به 10 میلیون پوند استرلینگ بالغ می¬شد.

روابط تجاری با روسیه:
روسیه بین سال¬های 1801 و 1828 در دو جنگ با ایران و پیروزی بر این کشور، بخش وسیعی از قلمرو ایران را جدا نمود. در نخستین جنگ، مناطق پهناوری از جمله باکو را به خاک خود ضمیمه ساخت و حقوق گمرکی 5 درصد را برای خود تعیین نمود. به دنبال پیروزی نظامی روسیه، بر منافع اقتصادی آن کشور در ایران افزوده شد. بنا به بعضی برآوردها، صادرات روسیه به ایران در فاصله¬ی سال¬های 1758-1760 تا 1826 ده برابر افزایش یافت. در نیمه¬ی قرن نوزدهم، ایران 900 هزار روبل کالا به روسیه صادر کرد و روسیه در عوض 3/5 میلیون روبل کالا به این کشور صادر نمود. با این حساب یک دهم واردات و یک سوم صادرات ایران در اختیار روسیه بود که اگر این¬طور باشد، با سال 1800 تفاوت چندانی نکرده است. روسیه بعد از سال 1850 بر تفوق تجاری و سیاسی خود در ایران افزود. این امر تا حدی ناشی از صنعتی شدن روسیه و تا حدی توسعه¬طلبی آن در آسیای میانه و ایران بود. در بازار ایران برای کالا و اقدام محصولات کشاورزی روسیه تقاضا ایجاد شد و ایران به بازاری برای کالاهای صنعتی روسیه تبدیل گردید و روسیه هم از حالت فشار نظامی کاست و به وسایل مسالمت¬آمیز و رخنه¬ی اقتصادی متوسل شد. سیاستی که ماروین انستز، آن را امپریالیسم روبل نامیده است. روس¬ها هم مانند انگلیسی¬ها در صدد کسب امتیاز، نفوذ در نهادها و افزایش داد و ستد با ایران برآمدند. مهمترین امتیازهایی که روس¬ها از ایران گرفتند، امتیاز شیلات دریای خزر، جاده¬سازی، احداث خط¬های تلگراف، راه¬آهن و ایجاد بانک بود. بانک استقراضی، روسیه یکی از نهادهای کلیدی و عامل نفوذ روسیه در ایران بود که در سال 1801 ایجاد گردید و به زودی املاک زیادی نیز به رهن گرفت، وارد معاملات تجاری شد و وام¬های سنگینی به دولت قاجار داد.
بانک استقراضی در سال 1914 معادل 127 میلیون روبل سرمایه داشت که از همه¬ی سرمایه-گذاری¬های دولت بریتانیا و اتباع آن در ایران در آستانه¬ی جنگ جهانی افزون¬تر بود. نقطه¬ی عطف صعود روسیه و دستیابی به تفوق در ایران، دهه¬های 1880 و 1890 بود. روسیه حتی در سال 1895 به عنوان طرف عمده¬ی تجاری ایران با انگلستان برابری می¬کرده است (اگر نگوییم از آن پیشی گرفته بود). این فاصله در دهه¬ی بعد زیادتر شد. در سال 1914 برتری روسیه در این زمینه امری مسلم بود. روسیه 56 درصد واردات ایران و 72 درصد صادرات آن را در اختیار داشت. این ارقام برای بریتانیا به ترتیب 28 درصد و 13 درصد بود. تراز بازرگانی با ایران نیز به تدریج به نفع روسیه شد و در 1910-1914 کسری تجاری ایران با روسیه به یک میلیون پوند رسید. سلطه¬ی بی¬حد و مرز روسیه بر عرصه¬ی اقتصادی، در آستانه¬ی جنگ جهانی اول به صراحت توسط انتز بیان شده است؛ ایران تا حد چشم¬گیری در مدار اقتصاد روسیه قرار داشت و بخشی از اقتصاد آن کشور محسوب می¬شد.

بازرگانی
موقعیت مناسب ایران برای بازرگانی خارجی و امور ترانزیتی در غالب ادوار تاریخی، موجب بسط تجارت و تمرکز سرمایه در این کشور بوده است. راه مشهور ابریشم که مدیترانه را از طریق راه¬های ارتباطی شمال ایران به چین مرتبط ساخته بود و راه ادویه که از طریق خلیج فارس و بنادر جنوبی ایران می¬گذشت و خریداران کالاهای هندوستان را از طریق ایران با آن شبه¬قاره مربوط می¬ساخت، از قرن هفتم تا اوایل قرن دهم هجری و تشکیل دولت صفویه موجب رونق بازار تجارت داخلی و خارجی ایران بوده و بندر سیراف (بندر طاهری کنونی) و گمبرون (بندر عباس فعلی) و ریشهر (بندر بوشهر) و بعضی از بنادر دریای عمان و تکیه¬گاه¬های دریای ایران در خلیج فارس از قبیل جزایر هرمز و قشم در دوره¬ی حکومت صفویه، به پایه¬ای از فعالیت و رونق تجاری رسیدند که در آسیای غربی و جنوبی نظایر آنها را در آن دوره نمی-توان یافت.
اروپا در قرن هجدهم میلادی مقارن با قرن دوازدهم هجری، با انقلاب صنعتی مواجه گردید و استفاده از نیروهای طبیعی مانند بخار آب برای به کار انداختن کارخانه¬ها نخست، در انگلستان و سپس در ممالک دیگر اروپا رواج یافت و در رشته¬های گوناگون صنایع به خصوص نساجی و ریسندگی، اختراعات تازه به عمل آمد و تحول جدیدی روی داد که نتیجه¬ی آن بالا رفتن سطح تولید بود.
انگلستان در رأس کشورهای صنعتی جدید قرار داشت و روسیه¬ی تزاری نیز به تدریج روش و تکنیک صنعت جدید، یعنی صنایع ماشینی را از اروپای غربی اقتباس نمود و کارخانه¬های متعدد پارچه¬بافی و شیشه¬گری و چینی¬سازی و امثال آنها را دایر کرد.
در دوره¬ی اول سلطنت قاجاریه، یعنی از سال 1210 تا 1250 هجری قمری، حکومت قاجاریه با یک سلسله جنگ¬های دفاعی در برابر روسیه و عثمانی مواجه گردید و انگلستان پس از راندن رقیب خود، یعنی فرانسه، برای بسط نفوذ سیاسی خویش در کشور ما به فعالیت پرداخت و رقابت اقتصادی و سیاسی روسیه و انگلیس با مظاهر زشت و ناگوار خود به نحو بارزی در ایران تجلی پیدا کرد. این رقابت در درجه¬ی اول برای رخنه در امور مالی و اقتصادی ایران و کسب امتیازات اقتصادی و معافیت¬های گمرکی و عقد قراردادهای تجاری پرسود برای آن دو کشور آغاز گردید و روز به روز شدت یافت و هر دو رقیب برای پیشرفت مقاصد خود، از هیچ اقدام و عمل سیاسی خودداری نکردند. بدین ترتیب بازرگانی خارجی ایران، به مرور زمان در انحصار دو دولت زورمند روس و انگلیس قرار گرفت و امور مالی و سایر شئون اقتصادی ایران استقلال خود را از دست داد.

واردات و صادرات
ایران یک کشور کشاورزی بوده و جز مواد خام نباتی و حیوانی، محصول دیگری برای صدور به خارج نداشته و این حالت هنوز در کشور ما برقرار و قسمت اعظم صادرات ما به خارج مواد حاصله از کشاورزی و دامپروری است. ممالکی که با ایران داد و ستد داشتند، سعی می-کردند مواد خام نباتی و حیوانی را در بازارهای داخلی به حداقل قیمت خریداری کنند و چون ایران راه¬های ارتباطی درجه¬ی اول نداشت، خریداران خارجی کالاهای ایران، حمل کالا را تا بنادر جنوب و شمال بر بازرگانان تحمیل می¬کردند و جنس خریداری شده را در یکی از بنادر جنوب یا شمال ایران تحویل می¬گرفتند و با کشتی¬های نقلیه¬ی خود حمل می¬کردند. مقررات گمرکی نیز درباره¬ی تجارت ایران با روسیه و انگلیس، تابع مقررات کشورهای کاملته الوداد و در حداقل تعیین شده بود و بازرگانان انگلیسی و روسی، چه از لحاظ خرید کالا در داخل کشور ما و چه از لحاظ وارد کردن کالاهای خود به کشور، سود فراوان می¬بردند.
در تجارت خارجی ایران، روس و انگلیس و هندوستان به تفاوت مقام اول و دوم و سوم را داشتند و مدت¬ها روسیه¬ی مقام اول را در تجارت خارجی ایران برای خود حفظ کرده بود؛ به طوری که قریب به 45 درصد از معاملات خارجی ایران با روسیه انجام می¬گرفت و انگلیس و هند نیز 25 تا 30 درصد داد و ستد خارجی ایران را داشتند و 30 تا 25 درصد بقیه¬ی واردات و صادرات ایران با کشورهای دیگر جهان صورت می¬گرفت.
ارزش واردات ایران از روسیه غالباٌ یک برابر و نیم ارزش صادرات و از انگلستان و هند (مستعمره¬ی انگلستان) پنج تا پنج برابر و نیم بهای صادرات ایران به آن دو کشور و بهای صادرات ایران به عثمانی بیش از ارزش واردات از آن کشور بوده است. بدین ترتیب عثمانی از لحاظ خرید کالای ایران در مقام اول و روسیه در مقام دوم داشته است.
بلژیک نیز به علت همبستگی با سیاست خارجی بریتانیا و بدان علت که اتباع آن دولت به عنوان مستشار و مستخدم امور مالی در رأس تشکیلات گمرکی ایران قرار داشتند، توانست واردات خود را به ایران افزایش دهد و از طرف دیگر چون ظرفیت¬های بازار ایران برای قبول کالای خارجی تقریباٌ ثابت مانده بود، افزایش حجم بهای واردات ممالک روسیه و انگلیس به ایران قهراٌ موجب تقلیل واردات کشورهای دیگر مانند فرانسه و اتریش و هلند گردیده و فقط آلمان بوده است که با ایجاد تسهیلات ابتکاری در تجارت خارجی خود و در میدان رقابت اقتصادی با انگلستان و روسیه توانست بازرگانان ایران را به خود جلب کند و در مدت ده سال واردات خود را به ایران تا 5/6 برابر افزایش دهد.

دوره قاجار و پهلوی
حافظه تاریخی مردم ایران بخصوص از زمان روی کارآمدن سلسله قاجار تصوری مثبت از روابط کشورمان با روسیه ندارد و خاطرات تلخی از سلطه استعماری و تلاشی که سیاستمداران روسی برای دست اندازی هر چه بیشتر بر منابع اقتصادی بکار بستند در ذهن جامعه ایرانی باقی مانده است.
به‌طورکلی در طول قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، روسیه با تمام امکانات خود تلاش می‌کرد با حفظ برتری اقتصادی، نفوذ سیاسی خود را نیز در ایران گسترش دهد تا به قلب تجارت و ثروت عظیم خلیج‌فارس و اقیانوس هند دست یابد. سلسله جنگهای ایران و روسیه در قرن نوزدهم که منجر به تحمیل عهدنامه‌های ترکمانچای و گلستان به ایران شد، بزرگترین ضربه نظامی، اقتصادی و سیاسی را در قرن نوزدهم بر استقلال ایران وارد کرد. ضربه‌های ناشی از این دو قرارداد بر استقلال ایران، فرصت لازم را برای سوءاستفاده انگلستان نیز فراهم ساخت. تحمیل قرارداد ترکمانچای توسط روسیه و قرارداد 1857 پاریس توسط انگلیس به ایران، عملاً دولتهای روسیه و انگلیس را به حاکمان بلامنازع در سرنوشت سیاسی و اقتصادی ایران تبدیل کرد. در نیمه دوم قرن نوزدهم، انگلیس و روسیه برای کسب امتیازات بیشتر از شاه قاجار با یکدیگر رقابت داشتند و در پایان قرن نوزدهم اغلب منابع کشور و طرحهای فنی آن تحت اداره و یا استخراج بیگانگان بود. در خلال این دوران، استیلای روسها بیش‌ازپیش گردید. آنها نه‌تنها با تصرف اراضی ایران و ضمیمه‌ساختن آن به خاک خود مرزهایشان را گسترش می‌دادند، بلکه شاه ایران را با اعطای وامهای سنگین، عملا به خود وابسته می‌کردند.
به‌دنبال جنگ جهانی اول و سپس پیروزی انقلاب اکتبر 1917 در روسیه و سرانجام خروج این کشور از جنگ، تحولات عمیقی در روابط ایران و روسیه صورت گرفت.
پس از پیروزی بلشویکها در روسیه، سیاست خارجی این کشور دچار تحولات اساسی شد. رهبران انقلابی که به حکومت جهانی سوسیالیسم می‌اندیشیدند، به کشور ایران به‌عنوان کانال سوئز انقلاب کمونیستی می‌نگریستند.
بلشویکها به‌منظور جذب ایران در مدار اتحاد شوروی، تمام امتیازات اخذشده از ایران در زمان روسیه تزاری را باطل اعلام کردند. در اولین اقدام، جمهوری سوسیالیستی شوروی، قرارداد 1907 منعقدشده میان انگلیس و روسیه تزاری را لغو کرد. طبق قرارداد 1907، کشورهای روسیه تزاری و انگلیس، ایران را به سه منطقه شمال (تحت نفوذ روسیه)، جنوب (تحت‌ نفوذ انگلیس) و مرکز (بی‌طرف) تقسیم کرده بودند.
در کل سیاست اتحاد جماهیر شوروی نسبت به ایران در این دوران، دائما در حال نوسان بود. نمونه بارز این نوسان در نحوه برخورد دولت شوروی با رضاشاه مشهود است. پس‌ازآنکه در سال 1932.م رضاشاه تلاش کرد درآمدهای نفتی ایران را بالا ببرد و این امر باعث کشمکش بین ایران و شرکت نفت سابق شد، اتحاد جماهیر شوروی با مترقی‌خواندن رضاشاه، از او جانبداری کرد اما پس‌از‌آنکه طرفین (رضاشاه و شرکت نفت) توافق کردند که اختلافاتشان را از طرق مسالمت‌آمیز حل کنند، حکومت رضاشاه در ایران هدف حملات تبلیغاتی شوروی قرار گرفت.

رابطه ایران با روسیه در دوره قاجار خصوصا در زمان زمامداری فتحعلیشاه خصمانه و حالت درگیری همیشگی داشت در زمان فتحعلی شاه دو دوره جنگهای طولانی بین ایران و روسیه اتفاق می افتد طی این جنگها دولت انگلستان با توطئه و دسیسه افکنی سعی می کند از آشوب و درگیری به وجود آمده در ایران به نفع خود و در رسیدن به مقاصد خود استفاده کند. دولت ایران را همیشه در تعهدات بلاعمل سرگردان و منتظر نگهدارد . . سرانجام نیز با همکاری و هماهنگی به نفع روسیه دو عهد نامه ننگین بر ایران تحمیل کند .

جنگهای ایران و روسیه در عهد قاجاریه

علت جنگهای ایران و روسیه
1- هدف روسیه برای دست یافتن به دریای آزاد .
2- دست اندازی روسها به خاک قفقاز که ساکنان آن طالب خود مختاری بودند و همچنین قفقاز مرکزی و جنوبی که جزئی از خاک ایران محسوب می شد و ساکنان آن هواخواه ایران بودند.
3- مردم مناطق قفقاز شرقی یعنی گنجه ، شیروان ، طالش ، باکو علاوه بب مسلمان بود، هواخواه حکومت ایران بودند .
4- الحاقق گرجستان به روسیه ( گرجستان درزمان آقا محمد خان به تصرف ایران درآمده بود ) و تلاشهای فتحعلیشاه دربازگرداندن به ایران
5- همه این عوامل بهانه ای شد برای روسها که سیاستهای توسعه طلبانه خود را درمرزهای ایران دنبال کنند.

ایل قاجار پیش از کسب قدرت
الف : نسب و خاستگاه قاجاریه
1-طایفه ای هستند از نژاد مغولان
2-ابتدا در ارمنستان ساکن بودند
3-شکل گیری قدرت صفویان یکی از قبایل مهم بودند .
4-شاه عباس آنها را به مناطق گرگان و استرآباد کوچاند.
ب: قاجاریه در عهد نادر شاه:
1-رئیس ایل قاجار در زمان سقوط سلسله صفویه کسی بود بنام فتحعلی خان قاجار .
2-پس از سقوط این سلسله به تهماسب شاه پیوست .
3-اما به علت حسادت نادر بر دلیریها و جنگجوئیهای وی ، توسط نادر به قتل رسید. پسر وی محمد حسن خان قاجار همواره کینه نادر را به دل داشت اما نتوانست کاری بکند .
4-پس از مرگ نادر در گرگان استرآباد شروع به جمع آوری سپاه شد .

ج : قاجاریه در عهد زندیان
1-محمد حسن خان قاجار در عهد کریم خان بر علیه وی شورش کرد اما سرکوب و کشته شد .
2-پسران وی آقا محمد خان ، حسین قلی خان جهانسوز ، بر علیه زندیان قیام کردند .
3-قیام حسین قلی خان جهانسوز سرکوب شد.
4-اما آقا محمد خان توانست سلسله زندیه را منقرض کرده و خود به مسند قدرت نشیند

منابع
1- حبیب الله کمالی - استعمار انگلیس در ماوراء قفقاز( تهران - دفتر مطالعات سیاسی1376).
2-ژ.ب.دوما- یادداشتهای ژنرال تره زل در سفر به ایران- ترجمه عباس اقبال ( تهران یساولی-1361).
3-کاساکوفسکی - خاطرات کلنل کاساکوفسکی ، ترجمه عباسقلی جلی ( تهران: کتابهای سیمرغ، 2535).
4- ژنرال دایر، مهاجمان سرحد: رویارویی انگلستان با سرداران بلوچ ایرانی، ترجمه دکتر حمید احمدی ( تهران: نشر نی، 1379
5- مجید تفرشی، 2سال روابط محرمانه احمد شاه با سفارت شوروی ( تهران: نشر تاریخ ایران،1372).
6- آنت دستره، مستخدمین بلژیکی در خدمت دولت ایران، ترجمه منصوره اتحادیه (تهران: نشر تاریخ ایران، 1363).
7-آرتور میلسپو، ماموریت آمریکایی ها در ایران، ترجمه حسن ابوترابیان( تهران: پیام).
8-سر دنیس رایت، انگلیسی ها در میان ایرانیان، ترجمه اسکندر دلدم ( تهران: انتشارات نهال،1364).
9- ک.ز.اشرفیان، م.ر.ارونوا، دولت نادر شاه افشار، ترجمه حمید امین ( تهران: شبگیر،2536).
10-سفرنامه برادران شرلی، ترجمه آوانس ( تهران: کتابخانه منوچهری، 1357).
11- خان ملک سا سانی، دست پنهان سیاست انگلیس در ایران( تهران: بابک،1362).
12- ایرج افشار، کاوه بیات، خاطرات مهاجرت ازدولت موقت کرمانشاه تا کمیته برلین( تهران: شیرازه، 1378).
13- مویسی پرسیتس، بلشویک ها و نهضت جنگل، ترجمه دکتر حمید احمدی ( تهران: شیرازه، 1379).
14-احمد بشیری، کتاب آبی: گزارشات محرمانه وزارت خارجه انگلیس در باره انقلاب مشروطه ایران ، 2 جلد ( تهران: نشر نو، 1362).
15- احمد بشیری، کتاب نارنجی، گزارشات محرمانه وزارت خارجه روسیه تزاری در باره انقلاب مشروطه ایران ( تهران: نشر نو،1367).
16-فردریک اوکانر، خاطرات فردریک اوکانر سر کنسول انگلیس در فارس، مترجم حسن زنگنه ( تهران: شیرازه 1376).
18-پیروز مجتهد زاده، امیران مرزدار، ترجمه حمید ملک محمدی ( تهران: شیرازه، 1378).
19- یقیکیان، شوروی و نهضت جنگل، ترجمه برزویه دهگان ( تهران: انتشارات نوین، 1363).
20- غلامحسین میرزا صالح، اسناد رسمی در روابط سیاسی ایران با انگلیس و روس و عثمانی، 2جلد( تهران: نشر تاریخ ایران، 1365).
21- سی .اچ. الیس، دخالت نظامی بریتانیادر شمال خراسان، ترجمه کاوه بیات( تهران: موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، 1372).
22- جرج کرزون، ایران و قضیه ایران، ترجمه غلامعلی وحید مازندرانی ( تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، 1373).
23- سیرمس غنی، برآمدن رضا خان و نقش انگلیسی ها ( تهران: نیلوفر، 1378).
24- یوشیدا ماساهارو، سفر نامه یوشیدا ماساهارو نخستین فرستاده ژاپن به ایران ( مشهد:استان قدس رضوی، 1373).
25- سر ارتورهاردینگ، خاطرات سیاسی سر ارتور هاردینگ وزیر مختار بریتانیا در ایران در عهد سلطنت مظفر الدین شاه قاجار، ترجمه دکتر جواد شیخ الاسلامی ( تهران: کیهان، 1370).
26- فیروز کاظم زاده، روس و انگلیس در ایران 1864-1914( تهران:انتشارات و اموزش
انقلاب اسلامی، 1371
27- ژنرال ماژور دنسترویل، امپریالیزم انگلیس در ایران و قفقاز1917-1918 ، ترجمه حسین انصاری، 2537).
28- آدریان هی تیه ، یادداشت های کنت دو گوبینو، ترجمه دکتر عبدالرضا هوشنگ مهدوی (تهران: انتشارات جویا، 1370).
29- کلود انه، اوراق ایرانی: خاطرات سفر کلود انه در آغاز مشروطیت، ترجمه ایرج پروشانی( تهران: انتشارات معین، 1368).
30- نیدرمایر، زیر افتاب سوزان ایران ، ترجمه
31- آلفرد دو گاردان، ماموریت ژنرال گاردان در ایران، ترجمه عباس اقبال اشتیانی ( تهران: نگاه 1362).
32-ایمانوئل والرستین، " آینده نظام جهانی سرمایه داری در دوره پس از جنگ سرد" ترجمه حمید احمدی، راهبرد، شماره 13 ( بهار 1376).
33- آنت دستره، مستخدمین بلژیکی در خدمت دولت ایران، ترجمه منصوره اتحادیه( تهران: نشر تاریخ ایران،1363).
34- کاپیتان هنت، جنگ ایران و انگلیس، ترجمه سعادت نوری ( تهران:).
35- احمد اشرف، موانع رشد سرمایه داری در ایران ( تهران:،1359).
36-منصوره اتحادیه، گوشه هایی از روابط خارجی ایران ( تهران:)
37-امیل لوسوئور، نفوذ انگلیسی ها در ایران، ترجمه(تهران:).
38-حسین اذر، تاریخ جنگهای ایران و روس ( تهران:).
39- پارسا دوست، منوچهر، روابط تاریخی، حقوقی ایران و عثمانی ( تهران: شرکت سهامی انتشار، 1365).
40- ذوقی، ایرج، ایران و قدرت های بزرک در جنگ جهانی اول ( تهران: پاژنگ، 1365).
41- آن کاترین سواین فورد لمتون، نظربه دولت در ایران، مترجم چنگیز پهلوان ( تهران: گیو،1379).
42- رحمت الله معتمدی، ارومیه در محاربه عالمسوز: از مقدمه نصارا تا بلوای اسمائیل آقا، به اهتمام کاوه بیات ( تهران: شیرازه، 1379).
43- فرهنگ ارشاد، مهاجرت تاریخی ایرانیان به هند ( تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 1379).
44- مهرداد جوانبخت، ایرانی از نگاه انیرانی: خلق و خوی ایرانیان از نگاه سیاحان ( اصفهان: آموزه، 1379).
45- جان فوران، مقاومت شکننده ، ترجمه احمد تدین ( تهران: رسا، 1377).
46- خان ملک ساسانی، دست پنهان سیاست انگلیس در ایران ( تهران: ).
47- فردریک اوکانر، خاطرات فردریک اوکانر سرکنسول انگلیس در فارس ، مترجم حسن زنگنه ( تهران: شیرازه،1376).
48- غلامحسین میرزا صالح، تاریخ سفارت حاجی خلیل خان و محمد نبی خان به هندوستان (تهران: کویر، 1379).
49-رضا آذری شهرضایی، هیات فوق العاده قفقازیه، (تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی، 1379).
49- هوشنگ صباحی، سیاست انگلیس و پادشاهی رضا شاه، ترجمه پروانه ستاری ( تهران: نشر گفتار، 1379).
50- پیتر هاپکرک ، بازی بزرگ: عملیات سازمانهای جاسوسی روس و انگلیس در آسیای میانه و ایران ، ترحمه رضا کامشاد ( تهران: نیلوفر، 1379).
51- حسین شیرازی، تاریخ درانیان، مصحح هاشم محدث ( تهران: وزارت خارجه، 1380).
52- جعفر جمشیدی راد، تاریخ سیاسی نخجوان از چیرگی روسها تا سقوط بالشویکها ( تهران: وزارت خارجه، 1380).
53- محمد حسین کاووسی عراقی، اسناد روابط دولت صفوی با دولت ایتالیا ( تهران: وزارت خارجه ، 1380).
54- حسین احمدی، ایران و بریتانیا( 1257-1224) به روایت اسناد ایرانی موجود در انگلستان ( تهران: وزارت خارجه،)1380.
55- بهروز طیرانی، روز شمار روابط ایران و آمریکا (1999-1832) (تهران: وزارت خارجه، 1380).
56- عطا تقوی اصل، ژئو پلیتیک جدید ایران: از قزاقستان تا گرجستان (تهران: وزارت خارجه، 1380).
57-بشیر باقمورلی، اسناد معاهدات دو جانبه ایران با سایر دول: عراق، عربستان سعودی و عمان (تهران: وزارت خارجه، 1380).
58- بشیر باقمورلی، اسناد معاهدات دو جانبه ایران با سایر دول: فرانسه، فنلاند، فیلیپین و قطر (تهران: وزارت خارجه، 1380)
59- سجاد راعی گلوجه، قاجاریه، انگلستان و قراردادهای استعماری ( 1857-1896). ( تهران: سازمان اسناد انقلاب اسلامی، 1380).
60- خان ملک ساسانی، یادبودهای سفارت استانبول ( تهران: فردوسی، 1345).

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله   18صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

پروژه آماده مرمت و بازسازی عمارت مظفرالدین شاه قاجار واقع در دارآباد تهران

اختصاصی از فی ژوو پروژه آماده مرمت و بازسازی عمارت مظفرالدین شاه قاجار واقع در دارآباد تهران دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

• موقعیت بنا از نظر اجتماعی

• تاریخچه بنا :
• منطقه ای که امروز اوشان نامیده میشود از جمله خوش آب و هوا ترین نقاط شمال تهران است و به همین علت در گذشته همواره مورد توجه سلاطین قاجار قرار گرفته است . در این منطقه باغات وسیع و سرسبزی موجود است که در گذشته تفرجگاه سلاطین و درباریان قاجاری بوده است آنگونه که در کتاب جغرافیایی شمیران آمده :
• این قصر در سال 1321 قمری ساخته شد . آنگونه که ملاحظه گردید عمارت مظفری در اصل جهت اقامت موقتی مظفرالدین شاه قاجار در فصولی از سال بنا گردید ولی بعدا و در زمان پهلوی اول با توجه به اینکه مظاهر فرهنگی قاجار توسط رضا شاه تا اندازه زیادی مورد تهدید قرار گرفت . این بنا نیز در ابتدا مورد بی توجهی واقع گشت ولی به علت آنکه در منطقه ای خوش آب و هوا واقع گردید که تا به حال نیز کار آن استمرار یافته است . اما مدرک مستندی که سال ساخت و بانی آن را به خوبی معرفی می نماید در بنا وجود دارد که ما را از توضیح بیشتر

بی نیاز می نماید و آن کتیبه ای است سنگی از جنس مرمرکه در داخل بنا موجود است و عینا نوشته های آن به قرار زیر است :

(( هو العلی الاعلی )) بسم ا... الرحمن الرحیم ، در سنه 1319 اودئیل باغ شاه آباد بتوسط میرزا علی اصغر خان امین السلطان خریداری شد و دربارسی ئیل سنه 1320 توسط میرزا محمود خان حکیم الملک وزیر دربار بنای عمارات . عمل خانه زاد حسین مجار .