مروری بر مراحل ساخت مخزن دو منظوره با شیوه ساخت دو جداره برای نگه داری مواد بسیار سرد
ساخت مخزن دو جداره
مروری بر مراحل ساخت مخزن دو منظوره با شیوه ساخت دو جداره برای نگه داری مواد بسیار سرد
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه
27
برخی از فهرست مطالب
اول)
۱. مقدمه
۲. تعریف شروط ثبات
الف. مخاطرات؛
ب. انواع شروط ثبات.
۳. اعمال و تفسیر شروط ثبات
۴. داوریهای بینالمللی تفسیرکننده شروط ثبات
الف. پروندههای قدیمی
۱. پرونده شرکت با مسئولیت محدود لِنا گُلدفیلدز و اتحاد جماهیر شوروی؛
۲. پرونده شرکت نفت بینالمللی سافیر (با مسئولیت محدود) و شرکت ملی نفت ایران؛
۳. پرونده شرکت نفت عربستان سعودی و شرکت نفت عربی ـ امریکایی ( آرامکو).
ب. پروندههای مربوط به ملیکردن توسط دولت لیبی
۱. پرونده شرکت با مسئولیت محدود لیبیایی اکتشاف بی.پی. و دولت جمهوری عربی لیبی؛
۲. پرونده شرکت نفت ماورای بحار تگزاکو/ شرکت نفت آسیایی کالیفرنیا و دولت جمهوری عربی لیبی؛
۳. پرونده شرکت نفت لیبیایی ـ امریکایی و دولت جمهوری عربی لیبی.
ج. دیگر پروندههای دربردارنده شروط ثبات
۱. پرونده اگیپ (AGIP) و جمهوری مردمی کنگو؛
۲. پرونده دولت کویت و شرکت نفت امریکایی ایندیپندنت (Aminoil).
نتیجهگیری
۱. مقدمه
در قرن حاضر، نفت[۱] به یکی از مهمترین کالاهای دنیای مدرن، تبدیل شده است. «کالایی که برای راهبرد ملی حیاتی بوده و تعیینکننده سیاست بینالمللی بهشمار میآید».[۲] همزمان با ظهور صنعت مدرن نفت در کشورهای در حال توسعه، که در آنها مالکیت صنایع تقریباً و عموماً به دولت تعلق دارد،[۳] شرکتهای نفتی بینالمللی با سرمایه و تخصص لازم، کنترل اکتشاف و بهرهبرداری منابع نفتی را بهدست گرفتهاند.[۴] اگرچه تقریباً همه کشورهای تولیدکننده نفت، دارای شرکتهای نفتی با مالکیت دولت میباشند، اما این وضعیت (کنترل بیگانگان) اساساً تغییر نکرده است.[۵] این وضعیت مستلزم آن است که شرکت نفت بینالمللی و دولت به برخی توافقات در خصوص گسترش منابع نفتی دست یابند.[۶]
اکتشاف و بهرهبرداری منابع نفتی، شرکت نفت بینالمللی را در وضعیت تجاری کاملاً پیچیدهای در مقابل کشور خارجی قرار میدهد. این ترتیب، دولت مالک منابع را با شرکتهایی که فناوری، سرمایه و تجهیزات لازم را برای گسترش و توسعه در اختیار دارند، در بخشی که نوسان سرمایه، مخاطرات (ریسک) و سود بسیار محتمل است، بههم پیوند میدهد.[۷] پرسشهایی همچون نحوه «مشارکت» و شیوه اختصاص سود در روند ترتیبات فیمابین کشور خارجی و شرکت نفت بینالمللی، اساسی بهشمار میآیند؛[۸] چرا که توافقات نفتی، از آنجا که نیازمند هزینه مقدار زیادی سرمایه و سرمایهگذاری بلندمدت در پروژههایی شامل اکتشاف، ارزیابی و توسعه میباشند[۹] که باید از سود حاصله تامین شود، باعث گردیده که این سرمایهگذاریها، شرکت نفت بینالمللی را برای مدتی طولانی، در معرض مخاطرات جدی قرار دهد.[۱۰] در ع
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه27
گردآورنده:
پمپ گازها:
محصولات نفتی: 1- گازهای سوختی
2- بنزین سوپر 3- بنزین معمولی 7-4/1 درجه حرارت آتش گیری 4- نفت سفید 5- گازوئیل 6- مازوت (نفت سیاه) 7- قیر
احتراق کامل:
احتراق ناقص:
گاز شهری:
گاز کپسولیCPG :
حریق گازها: در محیط پخش شده: (خطر) خاموش کننده: پودری - - در محیط پخش شده و شعله ور شده: (بی خطر)
حریق مایعات نفتی: محلول در آب: الکل – استر – آب اکسیژنه ، غیرمعمول در آب: ترکیبات نفتی مثل بنزین نفت – گازوئیل
(خاموش کننده ها: پودر – در محیط بسته ، کف ، آب فقط برای خنک کردن بکار می رود.)
وزن مخصوص مواد نفتی کمتر از آب بوده در نتیجه باعث سرریز شدن و گسترش حریق می گردد. برای اینکه ماده ای دچار احتراق بشود حتماً در اثر بالا رفتن درجه حرارت ... باید تولید بخارات قابل اشتعال نماید.
محصولات نفتی:
امروزه صدها نوع مواد مورد استفاده در صنعت و زندگی روزمره انسانها از فرآوردههای پتروشیمی و ساخته شده از نفت تأمین میگردد. اما همین مواد و فرآورده ها به صورت یک آلاینده عمده و یک خطر جدی در سوانح و حوادث غیرمترقبه انسان و محیط زیست را از وجهی دیگر مورد تعرض قرار داده که هنوز تمامی ابعاد آن شناخته شده نیست.
بدیهی است وقتی نیست به این گونه مواد شیمیایی و آثار و عوارض آن شناخت وجود نداشته باشد تولیدکننده، مصرف کننده و نیروهای امدادی در هنگام حوادث در قبال آن دچار نوعی بی باکی و جسارت کورکورانه و ناخودآگاه می شود و متأسفانه زمانی متوجه خطرات این مواد می گردند که ممکن است مصموم یا مصدوم شده و کار از کار گذشته باشد.
در کشور ما شهروندان، کارگران صنایع و آتش نشانان در قبال حوادث ناشی از مواد و محصولات نفتی بشدت آسیب پذیرند شناخت مشکلات و معضلات موجود در تأمین ایمن در قبال مواد شیمیایی و همچنین پیشگیری از وقوع حوادث ناشی از مواد شیمیایی و محصولات نفتی بسیار ضروری است.
آتشنشانان و نجات گران همیشه در آخر خط بلا هستند آنجا که همه باز می مانند از آتشنشانان درخواست کمک می گردد. حوادث ناشی از محصولات نفتی یکی از موارد بسیار خطرناک برای آتشنشانان تلقی می شود چون بار تمامی کمبودها و نارسایی ها را در سخت ترین شرایط بر عهده آنان قرار می دهد. فقدان کانون و ضابطه نبود تجهیزات و امکانات عدم شناسایی مواد و خطرات آنها و متعاقباً عدم آگاهی از چگونگی مقابله و خنثی سازی در یک شرایط بحرانی و در زمانی اندک بر روش آتشنشانان و نجات گران قرار می گیرد و همه از آنان توقع معجزه و کارآیی دارند و البته اگر در عملیات ناموفق بمانند تمام مقصران کوچک و بزرگ یار همه تقصیرات و کوتاهیهای خود و دیگران را بر دوش آنان می نهند.
از این رو درصدد برآمدیم تا مقداری در مورد ماهیت، سیکل تولید، مصارف و چگونگی مقابله با حوادث ناشی از این محصولات اطلاعات جمع آوری نماییم.
محصولات نفتی به چند دسته تقسیم می شود.
در اینجا به آن دسته از محصولات نفتی که از آنها در واکنشهای گرمازا استفاده می گردد، می پردازیم.
محصولات نفتی قابل اشتعال به چند دسته تقسیم می گردد.
1- محصولات نفتی که بصورت گاز مورد استفاده قرار می گیرد.
هر گازی می تواند خطرناک باشد حتی هوای فشرده داخل سیلندرها زیرا اگر حرارت به سیلندر برسد فشار داخل آن بالا رفته و ممکن است آنرا منفجر نماید.
گازها بر اساس خواص شیمیایی به دو دسته تقسیم می گردد.
(1) گازهای قابل اشتعال: متان، اتان، پروپان، بوتان استیلن و ...
(2) گازهای غیرقابل اشتعال: نیتروژن، آرگون، هلیوم،
گازهای قابل اشتعال را از نظر وزن مخصوص به 2 دسته تقسیم می کنند:
(الف) گازهایی که از هوا سنگین تر باشند. مانند: بوتان و پروپان ترکیبی.
گازهای قابل اشتعال عبارتند از: هیدروکربنهای سیر شد یا سیر نشده که از نفت مشتق می گردد. هیدروکربنهای سیر شده
مانند: متان ، اتان ، پروپان ، یوکان هیدروکربنهای سیر نشده مانند: اتیلن ، پروپیلن
گازی که برای سوخت منازل به کار می رود و بوسیله سیلندر با نامهای مختلف از قبیل بوتان، ایران گاز، پرس گاز و ... حمل و نقل میگردد چنانچه توأم با احتیاط های لازم مصرف و حمل و نقل نشود خطرناک بوده و در صورت تنفس باعث بیهوشی می گردد.
در صورت اختلاط با هوا با سیستمهای معین با شعله حرکت جرقه کلید برق جرقه حاصل از کنتاکت یخچال برقی یا جرقه هر وسیله برقی دیگر مشتعل و منفجر و باعث وارد آمدن زیانهای جانی و مالی میگردد این گاز مخلوطی از پروپان و بوتان است که درصد اختلاط آن در فصول مختلف متفاوت است.
فصل
پروپان
بوتان
بهار
30%
70%
تابستان
10%
90%
پاییز
30%
70%
زمستان
50%
50%
نقطه جوش گاز پروپان سانتی گراد و گاز بوتان است.
انبساط حجمی گاز مایع به بخار 270 برابر است.
خطرات گازها و طریقه مبارزه با آن
بطور کلی در مورد مواجه شدن با خطرات گازها دو حالت مختلف وجود دارد:
1) مرحله ای که آتش سوزانی از گاز بوجود آمده باشد.
2) مرحله ای که گاز در محیط پخش شده و مشتعل نگردیده باشد.
برای مبارزه در مرحله ای اول یعنی آتش سوزی ناشی از گاز در مدلهای سرپوشیده لازم است ابتدا اطراف مخازن گاز را با توجه به نوع آتش سوزی خاموش نماییم در صورتی که نتوانیم بوسیله بستن شیر گاز و یا وسایلی کمکی دیگر از خروج گاز جلوگیری نماییم. از خاموش کردن خود سیلندر گاز پس از خاموش کردن اطراف آن خودداری نماییم تا زمانی که وسایل انتقال مخزن و یا جلوگیری از خروج گاز آماده گردد.
علت اینکه از خاموش نمودن سیلندر گاز در صورت عدم امکان انتقال آن یا جلوگیری از خروج گاز در جاهای سرپوشیده می بایست خودداری نماییم این است که امکان دارد آتش در اطراف سیلندر گاز کاملاً خاموش نشده باشد و جرقه ای در زیر جعبه ها داخل کشو یا بطور کلی در محلی که خارج از دید ماست باقی ماند. و وقتی گاز را خاموش نماییم و نتوانیم از خروج آن جلوگیری نماییم. فضا را پر و به محض رسیدن گاز رها شده مخلوط با هوا به باقی مانده جرقه یا آتش تولید انفجار می نماید. که هم امکان تلف شدن افراد وجود دارد و هم خسارت ناشسی از انفجار به مراتب بیشتر از آتش سوزی اولیه خواهد بود.
فهرست مطالب
مقدمه
ساختار نفت
روشهای حذف آلودگی نفتی
روش بیولوژیکی
روش تحریک زیستی
روش افزایش زیستی
روشهای فیزیکی
روشهای شیمیائی
آلودگی نفتی خلیج مکزیک
تعداد صفحات: 17 صفحه
با قابلیت ویرایش
مناسب جهت ارائه سمینار و انجام تحقیقات
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه90
در برنامه سوم توسعه، یکی از جهتگیریهای اصلی در بودجههای سالانه، “تجهیز منابع درآمدی دولت به منظور دستیابی به هدف اقتصاد بدون نفت" تعیین شده بود. ولی در طی این برنامه، نه تنها از سهم درآمدهای نفتی در اقتصاد کشور کاسته نشد، بلکه این سهم رشد قابلتوجهی هم پیدا کرد. سهم فروش نفت از کل منابع دولت که در سال 78 معادل 71/46 درصد بود، در چهار سالبعد به ترتیب به 88/54، 68/58، 05/73 و 07/70 درصد افزایش یافت. این در حالی است که مطابق اهداف برنامه سوم، سهم فروش نفت از کل منابع دولت باید با روندی نزولی، به 89/44 درصد در سال پایانی برنامه (1383) میرسید.
در سال 83، با وجود کاهش نسبی سهم نفت از کل منابع، ارزش این منابع 2/9 درصد رشد یافت که عمدهترین دلایل آن، رشد صادرات روزانه نفت (به میزان 400 هزار بشکه)، افزایش قیمت هر بشکه نفت (حدود 10 دلار) و افزایش نرخ ارز (به میزان 7/4 درصد) بودند. بدین ترتیب، بودجههای سنواتی در طی برنامه سوم چندان با اهداف این برنامه سازگار نشدند.
از سوی دیگر، در تمامی سالهای اجرای برنامه سوم توسعه، از سهم بیش از 80 درصدی نفت در صادرات نیز کاسته نشد. این در حالی بود که ارزش صادرات نفتی کشور از 17 میلیارد و 89 میلیون دلار در سال 79 به 48 میلیارد و 823 میلیون دلار در سال 84 افزایش یافت.
برنامه چهارم
در برنامه چهارم توسعه، کاهش اتکای بودجههای سالانه کشور به درآمدهای ناشی از صادرات نفت و سایر منابع طبیعی، مورد توجه بیشتری قرار گرفت. در بند “الف” ماده 2 قانون برنامه چهارم، دولت مکلف شد تا سهم اعتبارات هزینهای تأمین شده از محل درآمدهای غیرنفتی را به گونهای افزایش دهد که تا پایان برنامه چهارم، اعتبارات هزینهای دولت به طور کامل از طریق درآمدهای مالیاتی و سایر درآمدهای غیرنفتی تأمین شود. اما عملکرد بودجههای سالانه دولت در طی سالهای آغازین این برنامه، انحراف از این سیاست را به خوبی آشکار میسازد. در همین راستا، در بودجه سالهای 1384 و 1385 (با احتساب سه متمم اول)، سهم درآمدهای نفتی از منابع بودجه به ترتیب به 4/79 و 1/62 درصد رسید، هرچند بنا برگزارش مرکز پژوهشهای مجلس، با در نظر گرفتن درآمدهای مالیاتی ناشی از تزریق درآمدهای نفتی، سطح اتکای بودجههای عمومی دولت به درآمدهای نفتی در دو سال اول برنامه چهارم توسعه، حتی به 80 درصد نیز بالغ شده است.
از سوی دیگر، در برنامه چهارم توسعه درآمدهای ارزی دولت در سال 84 معادل 15 میلیارد و 235 میلیون دلار مصوب شده بود، اما در عمل با رشد 192 درصدی و افزایش حدود 30 میلیارد دلاری، به 44 میلیارد و 619 میلیون دلار رسید. در سال 85 استفاده از درآمدهای ارزی صادرات نفت در کنار برداشتهای مکرر از حساب ذخیره ارزی، عملا وابستگی بودجه دولت به نفت را افزایش داد، به طوری که این وابستگی از مرز 45 میلیارد دلار هم فراتر رفت. این در حالی است که در برنامه چهارم، درآمدهای ارزی این سال معادل 15 میلیارد و 597 میلیون دلار پیشبینی شده بود. بدین ترتیب، تفاوت عملکرد حاصل شده با مقدار پیشبینی شده، از 204 درصد عدم تحقق در هدف موردنظر حکایت دارد. در سال 1385، منابع حاصل از ارزش نفت