پاسخ التهابی هم طبیعی و هم لازم است. التهاب اولین مرحله در فرآیند بهبودی است. التهاب به معنای روشن شده دستگاه است. پسوند itis برای توصیف یک پاسخ التهابی به کار می رود. مثل تانسیلیت (التهاب لوزه ها)، آپاندیسیت(التهاب آپاندیس)، پریتونیت(التهاب پرده صفاق).
علل التهاب
هر گونه آسیب بافتی ممکن است منجر به یک پاسخ التهابی موضعی شود. اگر چه که التهاب ممکن است توسط آسیب های بافتی مختلفی ایجاد شود، ماهیت پاسخ همیشه یکی است.
ضربات مکانیکی مثل افتادن چکش روی پای شما، ممکن است باعث التهاب شود. تماس بافتی مستقیم با هر عامل تباه کننده مثل اسید یا قلیا از علل احتمالی دیگر است. برای مثال نشت صفرا یا محتویات روده ای به داخل حفرﮤ صفاق میتواند باعث التهاب شدید صفاق شود. آسیب های حرارتی که در اثر تماس با گرما یا سرمای شدید ایجاد میشود، منجر به التهاب می شود. یک پاسخ التهابی همچنین ممکن است دلیل ایجاد مفاصل متورم و دردناک در آرتریت روماتوئید باشد. یک واکنش مشابه ایمونولوژیکی توضیح دهندﮤ حساسیت به بعضی عوامل محیطی است.
ذرات گرده مثالی از این مورد است. هر کسی که از تب یونجه رنج می برد، باید از این موضوع آگاه باشد که علت نهایی و شایع التهاب، عفونت است. باکتری و سمی که آنها را رها میکنند، باعث تحریک پاسخ ایمونولوژیکی التهابی می شود.
واسطه های التهابی
یک پاسخ التهابی با رها شدن میانجی های التهابی تحریک می شود. وقتی یک بافت آسیب می بیند، هیستامین از سلول های ماست سل موجود در بافت رها می شود. ماست سل ها مثل بازوفیل ها یعنی نوعی از لکوسیت های یافت شده در خون است. البته، ماست سل ها در بافت به صورت لوکالیزه میمانند و گردش نمیکنند. اسیدهای چرب غشای سلولی آسیب دیده توسط یک آنزیم در بافتها که سیکلواکسیژناز نامیده می شود تحت تأثیر قرار می گیرند. این آنزیم اسید های چرب را به مواد شیمیایی که پروستاگلاندین ها نامیده می شود، تبدیل میکند. هیستامین و پروستاگلاندین ها هر دو پاسخ های التهابی را تسهیل می نمایند.
ویژگی های التهاب
5 ویژگی بالینی التهاب شامل: قرمزی - گرمی – تورم- درد و فقدان عملکرد است.
قرمزی و گرما
متسع شدن عروق خونی موضعی، ذخایر خونی آن ناحیه را افزایش می دهد که هایپرمیا نامیده میشود.حجم افزایش یافته خون، به ناحیۀ ملتهب حالت قرمزی میدهد. ناحیه ملتهب به سطح اطراف گرمتر به نظر میرسد. این گرما همچنین به علت حجم افزایش یافته خون گرم در گردش نزدیک سطح بدن ایجاد میشود.
تورم
به علت متسع شدن مویرگ ها، اندازه فیزیکی روزنه ها در دیواره هایشان افزایش می یابد. بنابراین باعث افزایش نفوذ پذیری می شود. نفوذ پذیری افزایش یافته مویرگی باعث تشکیل حجم بیشتر مایعات بافتی می شود و همچنین به مولکول هایی مثل پروتئین های پلاسما اجازۀ فرار به داخل بافتها را میدهد. گلبول های سفید مثل مونوسیت ها و نوتروفیل ها ممکن است ازطریق دیواره مویرگی دیلاته به فضاهای بافتی بروند. این حظور افزایش یافته مایع دربافتها است که تورم نامیده می شود.
درد و فقدان عملکرد
علاوه بر متسع شدن عروق خونی موضعی، واسطه های التهابی روی گیرنده های درد هم عمل مینمایند. ناحیه ملتهب به لمس یا حرکات بسیار حساس است. زیرا واسطههای التهابی حساسیت گیرنده های درد موضعی را افزایش میدهند. آنها این کار را با کاهش آستانه دپلاریزاسیون انجام میدهند و احتمالاً این عمل گیرنده ها را مستعدتر میکند، یک تحریک، یک ایمپالس عصبی جدید تولید میکند. حتی ضربان و نبض در بافت ممکن است یک محرک کار آمد و کافی مسبب درد باشد. شما ممکن است آخرین دفعه ای که ضربه ای با چکش به انگشت خود وارد کردید را به خاطر آورید. این پاسخ افزایش یافتۀ به درد هایپرآلژزیا نامیده می شود.
شکل1-13
فرآیند التهاب: i ( مویرگ های نرمال
یک لوله باریکی بوده و نسبتاً اتصالات
محکمی بین سلول های اندوتلیال دارند
که باعث محکم بودن دیواره می شود.
سلول های قرمز خون د رطول مویرگ های کوچک هر لحظه به صورت ردیفی در حال عبورند.
سلول بافتی آسیب دیده، اسید های چربی آزاد می کند که به پروستاگلاندین تبدیل می شود و به عنوان واسطه ها ی التهابی عمل مینمایند.
ماست سل ها، هیستامین رها مینمایند که واسطه دیگر التهابی است.
شامل 30 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله التهاب و ایمنی بدن