مقدمه :
آب های سطحی عموما محتوای انواع مختلفی از ناخالصی های کالوئیدی هستندکه باعث کدورت و تاحدودی رنگ می شوند. برای حذف کلوئیدها باید ذرات مجرای کلوئید با هم مجتمع و از نظر اندازه بزرگ شوند. برای این کار می توان از مواد شیمیایی استفاده کرد. این مواد نیروهایی را که موجب پایداری ذرات کلوئیدی می شوند خنثی می کنند. به فرآیند ناپایدار سازی ذرات کلوئیدی انعقاد شیمیایی می گویند. سپس به ذرات ناپایدار شده درحالی که به آرامی به هم زده می شود زمان داده می شود تا لخته ها ایجاد شوندکه به این عمل فلوکولاسیون می گویند. سرانجام آب از حوضچه ته نشینی رد می شود و در آنجا مواد جامد لخته شده به وسیله ته نشینی حذف می شوند.
تعاریف :
انعقاد علمی است که طی آن با خنثی سازی بار ذرات آنها را به حالت ناپایدار و فاقد بار کرده و مانع دفع ذرات شده در نتیجه ذرات درکنارهم مجتمع می شوند.
- لخته شدن (Flocculation ) :
لخته شدن ذرات مرحله ای است که طی آن ذرات ناپایدار به یکدیگر متصل شده و لخته ایجاد می نماید.
- ته نشین سازی (Sedaimentation ) :
مرحله ای است که مواد معلق لخته شده ته نشین می شود. درسالهای اخیر روش های ته نشین مداوم برپایه روش های بالا متداول گردیده و به منظور بالا بردن راندمان شفاف سازی آب به آن مواد شیمیایی یا پلمیری به عنوان مواد منعقد کننده اضافه می کنند.
کلاویفایر ( Clarifier ):
معمولا 4 عمل بطور همزمان در دستگاه کلاویفایر صورت می گیرد:
1 . منعقد کردن مواد معلق کلوئیدی
2 . لخته کردن مواد منعقد شده
3 . ته نشینی لخته تشکیل شده
4 . سرازیر شدن آب از حوضچه ته نشینی
شامل 45 صفحه word
دانلود تحقیق انعقاد و لخته سازی