پاورپوینت درباره جداسازی غشایی گازها

اختصاصی از فی ژوو پاورپوینت درباره جداسازی غشایی گازها دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : power point  (لینک دانلود پایین صفحه) تعداد اسلاید  : 25 اسلاید

بخشی از اسلایدها :

1-1- کلیات

فرایند غشایی از دهه 1960 کاربردهای صنعتی یافته و برخی از آنها مانند جدا سازی غشایی گازها عمری کمتر و حدود 25 سال دارند. عمده ترین مزایای فرایند غشایی را می توان در موارد زیر خلاصه نمود.

1- مصرف انرژی کمتر برای انجام جداسازی

2- امکان انجام عملیات جداسازی در دمای محیط

3- سهولت دستیابی به کلیه فازهای جدا شده

4- انجام عملیات جداسازی توسط تجهیزاتی با وزن و حجم کم

5- نصب و عملیات ساده

6- حداقل نیاز به کنترل، بازرسی، تعمیر و نگهداری

7- طبیعت مدو لار بودن فرایند و بنابراین انعطاف پذیری بالای فرایند برای پاسخ گویی به انواع نیازهای جداسازی

8- عدم نیاز به استفاده از مواد شیمیایی برای جداسازی و بنابراین عدم وجود مسائل زیست محیطی ناشی از مصرف مواد شیمیایی

     این فرایند در زمینه نفت، گاز و پتروشیمی کاربرد زیادی دارد، علاوه بر استفاده از این فناوری درتصفیه آب و چاپ این صنایع در تولید و پالایش نیز کاربردهای زیادی پیدا کزده و قابل رقابت با فرایندهای کلاسیک جداسازی می باشد.

مهمترین زمینه های رقابت فناوری فشایی با فرایند کلاسیک در صنعت نفت عبارتنداز:

1- شیرین سازی گاز ترش (طرف  CO2  وH2 S  از گاز طبیعی )

2- بازیافت و خالص سازی هیدروژن از جریان های گازی نظیر بازیافت هیدروژن از گازهای خروجی واحدهای  پالایشگاهی هیدرو کراکر،هیدروتریتر، fec و...

3- بازیافت هیدروژن از گازهای خروجی واحدهای تولید آمونیاک

4- تنظیم نسبت H2/CO در گاز سنتز به منظور استفاده در انواع فرایندهای تبدیلات گازی

5- فرض بخار آب از گاز طبیعی و سایر جریانهای گازی

ارزیابی عملکرد لرزه ای سازه های جداسازی شده بهمراه میراگرهای ویسکوز در سطح فروریزش جانبی

اختصاصی از فی ژوو ارزیابی عملکرد لرزه ای سازه های جداسازی شده بهمراه میراگرهای ویسکوز در سطح فروریزش جانبی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

عنوان مقاله :ارزیابی عملکرد لرزه ای سازه های جداسازی شده بهمراه میراگرهای ویسکوز در سطح فروریزش جانبی

محل انتشار: دهمین کنگره بین المللی مهندسی عمران تبریز

تعداد صفحات:8

نوع فایل :  pdf

تحقیق در مورد استخراج با سیالات فوق بحرانی (SCF) و کاربردهای آن در فرآیندهای جداسازی

اختصاصی از فی ژوو تحقیق در مورد استخراج با سیالات فوق بحرانی (SCF) و کاربردهای آن در فرآیندهای جداسازی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحه12

بخشی از فهرست مطالب

چکیده:

سیالات فوق بحرانی

انتخاب حلالیت فوق بحرانی

کاربردهای استخراج با SCF

کافئین‌زدایی از دانه‌های سبز قهوه

کاربرد SFC در اولترافیلتراسیون

شکستن آزئوتروپ

استخراج با سیالات فوق بحرانی (SCF) و کاربردهای آن در فرآیندهای جداسازی

چکیده:

یکی از روش‌های جدید که در ده دهه‌ اخیر برای تخلیص مواد اولیه پیشنهاد  شده، استخراج به وسیله سیالات فوق بحرانی (Super Critical Fluid, SCF) است. در این روش جداسازی، از یک گاز متراکم در حالت فوق بحرانی (سیال تحت شرایط دما و فشاری بالاتر از مقادیر بحرانی آن) به عنوان حلال استفاده می‌شود. با وجود اینکه فرآیند استخراج با SCF در فشارهای بالا انجام می‌شود و این موضوع هزینه‌های اولیه سرمایه‌گذاری را به شدت افزایش می‌دهد، ولی در مجموع این روش برای بعضی فرآیندها مقرون به صرفه تشخیص داده شده است.

سیالات فوق بحرانی

در شرایط پایین‌تر از نقطه بحرانی تعادلات بخار ـ مایع به صورتی است که فاز بخار در بالاتر از سطح جدایش دو فاز و مایع در پایین سطح قرار می‌گیرد. با افزایش دما و فشار،  به تدریج دانسیته مایع کاهش یافته و دانسیته گاز زیاد می‌شود. در نقطه بحرانی دانسیته دو فاز با یکدیگر برابر می‌شود و تشخیص سطح جدایش دو فاز غیرممکن است. سیال در شرایط دما و فشار بالاتر از نقطه بحرانی، سیال فوق بحرانی نامیده می‌شود.

برای اولین بار، بارون چالز کاگنیاید، آزمایش‌های تجربی برای درک ماهیت سیال فوق بحرانی انجام داد. او یک ماده خالص را در یک محفظه شیشه‌ای بسته قرار داد و پی برد که با گرم کردن محفظه در یک دمای مشخص، سطح  جدایش فازهای بخار ـ مایع از بین می‌رود.

ناپدید شدن تمایز بین دو فاز بخار ـ مایع در شکل 1 نشان داده شده است. همانطور که مشاهده می‌شود، با گرم کردن فازها (سل a)، به تدریج دانسیته دو فاز به هم نزدیک شده (سل b) و در نهایت تمایز بین دو فاز مایع و بخار در نقطه بحرانی از بین می‌رود و دانسیته‌ها با هم برابر می‌گردند (سل c).

برخلاف مایع، در شرایط فوق بحرانی، تغییر ناچیزی در T‌یا P و یا هر دو، تغییرات شدیدی در خواص فیزیکی به ویژه دانسیته سیال ایجاد می‌کند. این موضوع در استخراج بسیار مفید می‌باشد، زیرا باعث می‌گردد که بازیابی مواد استخراجی با انبساط ناگهانی حلال فوق بحرانی انجام گیرد و با جداسازی کامل حلال، مشکلات ناشی از مسمومیت محصولات توسط حلال برطرف می‌شود. از مزایای دیگر سیال فوق بحرانی، این است که قدرت حلالیت در حدود مایع بوده و خصوصیات انتقالی آنها در حدود گازها می‌باشد. شکل 2، تغییرات دانسیته CO2 با فشار را در دماهای مختلف نشان می‌دهد. این شکل نشان می‌دهد که در شرایط نزدیک به نقطه بحرانی، تغییرات دانسیته با دما شدید است. از آنجایی که با افزایش دانسیته، حلالیت هم افزایش می‌یابد، لذا در فشار بالا می‌توان عملیات استخراج را انجام داد و بازیابی نیز با انبساط ناگهانی مخلوط انجام می‌شود.

جزوه جداسازی و شناسایی مواد آلی پروفسور منوچهر مامقانی دانشگاه گیلان

اختصاصی از فی ژوو جزوه جداسازی و شناسایی مواد آلی پروفسور منوچهر مامقانی دانشگاه گیلان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

این جزوه به صورت دست نویس است.

این جزوه درس جداسازی و شناسایی مواد آلی پروفسور منوچهر مامقانی دانشگاه گیلان می باشد که به طور کامل و بسیار عالی به ارائه مباحث مطرح در این واحد درسی پرداخته است.

این جزوه در 89 صفحه با کیفیت عالی اسکن شده و همچنین شامل یک فایل پاورپوینت با 48 اسلاید بوده و امیدواریم در جهت کمک به شما عزیزان مورد استفاده قرار بگیرد.

دانلود پاورپوینت جداسازی و شناسایی ترکیبات آلی (رشته شیمی , 1واحدنظری و2 واحد عملی)

اختصاصی از فی ژوو دانلود پاورپوینت جداسازی و شناسایی ترکیبات آلی (رشته شیمی , 1واحدنظری و2 واحد عملی) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مٶلف: طیبه پرتوی

انحلال پذیری:

فرایند انحلال و انحلال پذیری :

چنانچه مولکولها یا یونهای ترکیب حل شونده بین مولکولهای حلال پخش شود، فرایند انحلال صورت پذیرفته است.

به عبارت دیگر اگر نیروهای بین ذرات حلال و نیروهای بین ذرات  ماده حل شونده از نظر مقدار تقریبا برابر باشد، از اختلاط حلال و حل شونده به هر نسبتی به یکدیگر مخلوط همگن حاصل می شود.

موادی را که به هر نسبتی در یکدیگر حل می شوند، قابل امتزاج می گویند.

 مثل آب و الکل

و موادی که به مقدار جزیی در یکدیگر حل می شوند غیر قابل امتزاج می نامند.

مثل آب و نفت و آب و کربن تتراکلرید

دور شدن یونها در محلولها به دلیل بالا بودن ثابت دی الکتریک حلال (آب) است.

بنابراین در آب با ثابت دی الکتریک حدود (80) سدیم کلرید به سهولت حل می شود، اما سدیم کلرید در اتر با ثابت دی الکتریک 4/4 و یا هگزان با ثابت دی الکتریک 9/1 انحلال پذیر نیست.

اثرات الکترونی

ثابتهای تفکیک اغلب اسیدهای آلی در حدود 10-10 است بنابراین، با بازهای قوی نظیر هیدروکسید (در محلول 5%) ترکیب می شوند و نمک می دهند.

R-COOH + NaOH                 R-COONa + H2O

وجود استخلافهای الکترون کشنده قدرت اسیدی را افزایش می دهد. برای مثال، قدرت اسیدی تری فلورواستیک اسید (ka=0.59) از استیک اسید (ka=1.8*10-4)، 3000 بار بیشتر است.

از آنجا که تفکیک شدن کربوکسیلیک اسیدها فرایند تعادلی است، هر عاملی که سبب پایداری آنیون کربوکسیلات نسبت به کربوکسیلیک اسید گردد، باید تعادل را بسمت تفکیک بیشتر سوق دهد که نتیجه آن افزایش قدرت اسیدی است و برعکس آن هم صدق می کند.

بنابراین استخلاف های دارای الکترونگاتیوی زیاد نظیر هالوژنها از طریق الکترون کشندگی القایی کربوکسیلات را پایدار می کند.

اثرات القایی به شدت فاصله بستگی دارد یعنی هر چه استخلاف از کربوکسیل دور تر باشد اثر القایی آن کمتر است. و بر قدرت اسیدی اثر کمتری دارد.

در مورد اسیدهای آروماتیک نیز گروههای الکترون کشنده از طریق تثبیت کردن بار آنیون کربوکسیلات قدرت اسیدی را افزایش می دهند.

گروههای الکترون دهنده سبب کاهش قدرت اسیدی می شوند.

در بررسی حلالیت در آب به ترکیبی «محلول» گفته می شود که 3 گرم آن در 100 میلی لیتر حل شود که در مقیاس کوچکتر روی نمونه مجهول در آزمایشگاه برای نمونه های مایع 0.2 میلی لیتر در 3 میلی لیتر حلال و برای نمونه های جامد 0.1 گرم در 3 میلی لیتر حلال می باشد.

باید محتوی لوله بشدت تکان داده شود و مخلوط در دمای اطاق باشد.

با این شرایط چنانچه ترکیب کاملا حل شد، «محلول» در حلال مورد استفاده تلقی می گردد، در غیر اینصورت «نامحلول» است.

ترکیبات اسیدی کاغذ تورنسل را قرمز می کنند.

ترکیبات اسیدی را از انحلال در سدیم هیدروکسید 5% شناسایی می کنیم.

 انحلال اسیدهای قوی و ضعیف را برای شناسایی قطعی در حلال بازی ضعیف سدیم بی کربنات 5% نیز مورد بررسی قرار می دهیم.

ترکیبات بازی کاغذ تورنسل را آبی می کنند.

ترکیبات بازی را از انحلال آنها در محلول هیدروکلریک اسید 5% تشخیص می دهیم.

حلالیت در آب:

ترکیباتی که چهار کربن یا کمتر دارند، و دارای اکسیژن، نیتروژن یا گوگرد هستند، غالبا در آب محلول می باشند.

ترکیباتی که دارای این عناصر هستند و پنج یا شش کربن دارند، غالبا در آب نامحلول اند یا انحلال پذیری آنها اندک است.

انحلال در آب یک ترکیب شاخه دار در مقایسه، ترکیب بدون انشعاب بیشتر است. چون شاخه دار شدن زنجیر الکیل (زنجیرهای جانبی) در یک ترکیب سبب کاهش نیروهای بین ملکولی ملکولها می گردد. و ترکیب آسانتر از یکدیگر جدا می شوند.

بنابراین، -t بوتیل الکل از –n بوتیل الکل بیشتر در آب محلول است.

وقتی نسبت اتمهای اکسیژن، نیتروژن یا گوگرد به اتمهای کربن در یک ترکیب افزایش می یابد، غالبا انحلال آنها در آب نیز بیشتر می شود که به دلیل افزایش تعداد گروههای عاملی قطبی می باشد.

 از اینرو انحلال 1، 5- پنتان دیول از 1- پنتانول در آب بیشتر است.

اما با افزایش زنجیر الکیل (یعنی تعداد کربن بیش از چهار) اثر گروه عاملی قطبی کاهش می یابد و حلالیت کم می شود.

حلالیت در کلریدریک اسید(HCl5%):

احتمال وجود آمین را باید فورا از بررسی حلالیت آن در اسید رقیق ( HCl5%)نتیجه گیری کرد. که نمک هیدرید کلرید تشکیل می شود که در آب محلول است.

R-NH2 + HCl               R-NH3+Cl-

استخلاف یک حلقه آروماتیک (Ar) بر روی زنجیر الکیل قدرت بازی آمین را تا حدودی کم می کند، اما با این وجود آمین پروتون دار می شود و معمولا در اسید رقیق محلول است.

استخلاف نیتروژن آمینی با دو یا سه حلقه آروماتیکی قدرت بازی را به مقدار بیشتری کاهش می دهد. دی یا تری آریل آمینها در HCl رقیق حل نمی شوند. بنابراین، Ar2NH و Ar3N در اسید رقیق نامحلول هستند.

ترکیباتی که در سدیم بی کربنات (باز ضعیف) حل می شوند، در زمره اسیدهای قوی هستند.

ترکیباتی که در سدیم هیدروکسید (باز قوی) حل می شوند در زمره اسیدهای قوی یا ضعیف می باشند.

بنابراین، برای تمیز دادن اسیدهای ضعیف و قوی از یکدیگر باید انحلال آنها در (NaOH) به عنوان باز قوی و (NaHCO3)به عنوان باز ضعیف تعیین کنیم.

کربوکسیلیک اسیدها معمولا در هر دو حلال بازی محلول هستند.

انحلال در باز به دلیل تشکیل نمک سدیم که در محیط آبی محلول هستند می باشد.

اما، نمک ترکیباتی که وزن ملکولی آنها بالاست محلول نیستند و رسوب می کنند.

نمک کربوکسیلیک اسیدهایی که دارای زنجیر بلند هستند نظیر میریستیک (C14)، پالمیتیک (C16) و استئاریک (C18) نیز در زمره این ترکیبات می باشند و صابون تشکیل می شود.

حلالیت در سولفوریک اسید غلیظ:

ترکیبات زیادی در سولفوریک اسید سرد و غلیظ محلول می باشند. مانند الکلها، کتونها، آلدهیدها و استرها و...

ترکیبات دیگری نظیر الکنها، الکینها، اترها، نیتروآروماتیکها و آمیدها نیز از آن جمله هستند.

ترکیباتی که در سولفوریک اسید غلیظ محلول هستند، اما در اسید رقیق حل نمی شوند، بازهای بسیار ضعیفی هستند. تقریبا تمام ترکیباتی که دارای نیتروژن، اکسیژن، گوگرد هستند در سولفوریک اسید پروتون دار می شوند و یونهای تولید شده آنها هم محلول هستند.

شامل 255 اسلاید POWERPOINT