تحقیق و بررسی در مورد پرورش شترمرغ

اختصاصی از فی ژوو تحقیق و بررسی در مورد پرورش شترمرغ دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه

 29

برخی از فهرست مطالب

پرورش شتر مرغ از سال 1860 در کشور افریقای جنوبی به صورت جدی آ‎غاز گردید و

سپس در سایر نقاط دنیا گسترش یافت. امروزه در بسیاری از کشورها پرورش شتر

مرغ انجام می شود. کشور ایران هم چند سالی است مبادرت به واردات این پرنده

نموده و در امر پرورش آن گام نهاده است. در طی چند سال گذشته مطالعاتی برروی

پارامترهای تولیدی، جوجه کشی، تغذیه و پرورش این پرنده صورت گرفته که توأم با

موفقیت هایی دراین زمینه بوده  است. قابل ذکر است که تاکنون  در ایران محصولات

حاصل از کشتار این پرنده به بازار عرضه نشده است.

محصولات این پرنده شامل گوشت، چرم، پروسایر محصولات فرعی است. گوشت

پرنده قرمز بوده و از خواص آن می توان پایین بودن میزان چربی، کلسترول، تردی خاص

و بالا بودن میزان پروتئین را نام برد. چرم این پرنده چرمی با ظاهری زیباست و

درساخت انواع محصولات چرمی به کار می رود. نوع دیگر چرم  حاصل از پوست ناحیه

ساق پای شترمرغ است که از صفحات فلسی، مانند پوست مارمولک تشکیل شده و

در ساخت محصولات چرمی و به خصوص پوتین گاو چران ها استفاده می شود.پرهای

شتر مرغ در ساخت انواع گردگیرها استفاده می شود و خاصیت گردگیری بالایی دارد.

همچنین ازپرشتر مرغ در تزیین علم در مراسم مذهبی، ساخت انواع کلاه ها و شال

گردن ها استفاده می شود. سایر محصولات فرعی این پرنده شامل پوسته تخم می

باشد که از تخم های بی نطفه در زمان جوجه کشی به دست می آید. برروی این تخم

ها کارهای هنری از جمله نقاشی و حکاکی صورت گرفته و با قیمت های گزافی به

فروش می رسند. به طور کلی از کلیه اجزای این پرنده استفاده می شود. شترمرغ در

سن 10 تا 14 ماهگی کشتار می گردد و در این سن حدود 100 تا 120 کیلوگرم وزن

دارد. گوشت حاصل از این پرنده بیشتر از قسمت ران می باشد که در حدود 30 تا 35

کیلوگرم است. همچنین پوستی به مساحت 3/1 تا 5/1 متر مربع استحصال می گردد.

 

پرورش مولدین

شتر مرغ در سن 2 تا 3 سالگی به بلوغ جنسی می رسد و تا مدت زیادی بارور باقی

می ماند. پرنده نر در زمان بلوغ به رنگ سیاه با پرو بال سفید رنگ و شتر مرغ ماده به

رنگ قهوه ای تا خاکستری است. بارزترین نشانه در شتر مرغ نر، قرمزی رنگ ساق پا

، نوک و اطراف چشم است که ارتباط مستقیمی با قدرت جنسی نر دارد. هرچه این

قرمزی بیشتر باشد پرنده از قدرت نرینگی بیشتری برخوردار است.

شتر مرغ نرو ماده به صورت جفت تا دسته های چند تایی و نیز به صورت گله نگهداری

می شوند. این ترکیبات بسته به میزان زمین موجود و امکانات، قدرت جنسی نرها و

اهداف اصلاح نژادی متفاوت می باشد. هیچ استاندارد خاصی در این رابطه وجود ندارد

و مدیر مزرعه با شناسایی پرندگان و اهداف مورد نظر روش مناسب را انتخاب می

نماید. شتر مرغ ها در سال درحدود 6 تا 8 ماه تخمگذاری نموده و بقیه سال را

استراحت می کنند. در ایران این زمان از حدود بهمن ماه آغاز گشته و تا آبان ماه ادامه

دارد. بدیهی است در مناطق مختلف این زمان متغییر باشد. در طول فصل تخمگذاری

هر پرنده ماده به طور متوسط 40 تا 60 تخم می گذارد. البته در بعضی از پرندگان (از

جمله در کشورمان) این رکورد به 120 عدد تخم مرغ هم می رسد. به طور متوسط از

هر پرنده ماده در سال حداقل 20 عدد جوجه سالم تا زمان کشتار بایستی تولید گردد

تا این فعالیت به صورت اقتصادی ادامه یابد.

تولید مثل پرنده به عوامل زیادی از جمله ژننتیک ، شرایط آب و هوایی، سلامت پرنده و

به خصوص جیره مناسب بستگی دارد. استرس از عوامل منفی در تخمگذاری پرنده

می باشد. معمولاً برای هر پرنده بالغ حداقل 250 متر مربع در گردشگاه در نظر گرفته

می شود که البته بهتر است فضای متعلقه بیش از این باشد. فضای مسقف

(سایبان) به ازای هر پرنده بالغ در حدود 8 متر مربع و ارتفاع حصار در حدود 2 متر می

باشد. در شرایط طبیعی هر پرنده بعد از گذاشتن حدود 18 عدد تخم برروی تخم ها

نشسته و جوجه کشی طبیعی انجام می گیرد. در مزارع از ماشین های جوجه

کشی استفاده می گردد. در سال اول تخمگذاری، میزان تخم گذاری نسبتاً پاببن

است ولی در سال های بعد به طور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد و در زمان

تخمگذاری پرندگان، بایستی آرامش کافی برای پرنده مهیا گردد و ازحضور

بازدیدکنندگان کاست. هر گونه استرس شامل تغییر جیره، صداهای ناآشنا برای پرنده

(پارس سگ، تراکتور، هوایی و ....) حضور بازدیدکنندگان، ترس و حتی تغییرات آب

وهوایی برروی تخمگذار و باروری تخم ها اثر مستقیم دارد. در زمان فصل استراحت

بایستی غذا با فیبربالا، پروتئین و انرژی پایین در اختیار پرنده قرار گیرد و افزایش وزن

پرندگان را کنترل نمود . وزن اضافی در فصل تولید اثر منفی در جفتگیری و تخم گذاری

دارد. در فصل استراحت بایستی ویتامین و مواد معدنی به اندازه کافی در اختیار پرنده

قرار گیرد.

 

جوجه کشی مصنوعی شترمرغ

شتر مرغ ماده معمولاً بین ساعت 4 تا 7 بعدازظهر تخمگذاری می کند. بلافاصله بعد از

تخم گذاری بایستی تخم ها توسط کارگر جمع آوری شده و به محل جوجه کشی

منتقل شوند.

دوران جوجه کشی 42 روز می باشد. درجه حرازرت دستگاه جوجه کشی 3/36 درجه

سانتی گراد و رطوبت در حدود 20 تا 25 درصد است. وزن تخم به طور متوسط در حدود

5/1 کیلوگرم بوده و در پایان دوران جوجه کشی بایستی در حدود 13 تا 15 درصد از

وزن تخم کاهش پیدا کند. در غیراینصورت ممکن است مشکلاتی در جوجه در آوری

ایجاد گردد. معمولاً تخم ها به مدت یک هفته جمع آوری و در درجه حرارت و رطوبت

مناسب نگهداری شده و سپس تخم های بی نطفه از دستگاه خارج می گردند. در

روز سی و هشتم تخم ها به هچر منتقل شده و تا زمان خروج از تخم در دستگاه

باقی می مانند. بهتر است جهت خشک شدن و فعالیت نسبی پرنده، به او اجازه داد

تا به مدت 6 تا 12 ساعت دردستگاه هچر باقی بماند و سپس خارج گردد. بهداشت

دستگاه و سالن جوجه کشی بسیار مهم بوده و بایستی حتی الامکان از ورود افراد

متفرقه به محیط جوجه کشی خودداری شود. جوجه ها به هنگام تولد وزنی در حدود

700 تا 1000 گرم دارند. بند ناف توسط آیودین ضدعفونی می گردد. کف بینی های

هچری نیز باید اصطکاک کافی داشته باشند تا از بازشدن پاها درجوجه جلوگیری به

عمل آید. چنانچه جوجه نتواند از تخم خارج شود بایستی به جوجه کمک شود. این امر

نیاز به کسب تجربه کافی داشته و هر گونه مداخله عجولانه سبب نتایج منفی درهچ

خواهدشد.

 

پرورش جوجه

پس از خروج از تخم جوجه ها بایستی درحرارت 30 تا 32 درجه سانتی گراد قرار

گیرند. بهتر است این حرارت در زیر منبع حرارتی (لامپ هیتر، مادر مصنوعی) برای

جوجه مهیا شده و اجازه انتخاب را برای جوجه فراهم آورد. در صورتی که شرایط جوی

اجازه دهد می تواند جوجه را 24 ساعت بعداز درآمدن از تخم در فضای آزاد قرارداد.

مراقبت از جوجه در سنین اولیه بایستی با دقت انجام شود. بهداشت سالن کاملاً

رعایت شده و شب ها شرایط مناسب از نظر دما و تهویه برای جوجه ها فراهم شود.

عفونت کیسه زرده از متداول ترین علل مرگ و میر جوجه ها تا سن حدود 14 روزه گی

است. این عفونت می تواند از طریق تخم، دستگاه جوجه کشی، بندناف و نیز غذا و

خوردن مدفوع(از طریق روده) به کیسه زرده منتقل شود. عدم جذب به موقع کیسه

زرده باعث عفونت و مرگ جوجه خواهد شد. هرگونه استرس نیز می تواند شرایط را

برای باقی مانده کیسه زرده در بدن جوجه و عفونت آن فراهم نماید. از دیگر علل مرگ

و میر در جوجه ها را می تواند عفونت های باکتریایی، اسهال و مشکلات فیزیکی پانام

برد. غذا 24 ساعت بعداز هچ بایستی در اختیار جوجه قرار گیرد. غذا بایستی دارای

انرژی و پروتئین بالا و از نظر املاح معدنی وویتامین ها بالانس باشد. چند روزی طول

می کشد تا جوجه خوردن آب و غذا را بیاموزد واین مدت زمان کافی را برای جذب

کیسه زرده فراهم می نماید. قرار دادن یک جوجه بزرگ تر در میان جوجه های تازه به

دنیا آمده عمل آموختن خوردن و آشامیدن را به جوجه ها آسان می سازد. جوجه های

مریض و غیرفعال را بایستی سریعاً از سایر پرندگان جدا نموده و در فضای دیگر تحت

درمان قرار داد.

انباشتگی اجسام خارجی از قبیل سنگ، چوب و ساقه در پیش معده و سنگدان از

دیگر عوامل مرگ و میر جوجه ها تا سن چهارماهگی می باشد. هرگونه استرس از

قبیل بالانس نبودن جیره (از نظر موادغذایی ، مواد معدنی وویتامینه و غیره) نیز بیماری

و عدم آرامش و سلامت پرنده می تواند به این مسأله منجر گردد. بنابراین حتی

الامکان سعی شود محیط پرورش جوجه ها عاری از هرگونه اجسام خارجی باشد.

واکسیناسیون جوجه ها علیه بیماری نیوکاسل در کشورمان الزامی است. تلفات

ناشی از این بیماری توسط بعضی از مزارع در ایران گزارش شده است. جوجه ها به

بیماری آنتروت

مقاله شترمرغ

اختصاصی از فی ژوو مقاله شترمرغ دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقاله 10 صفحه ای شترمرغ

دانلود تحقیق کامل درمورد مقایسه شترمرغ با طیور

اختصاصی از فی ژوو دانلود تحقیق کامل درمورد مقایسه شترمرغ با طیور دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 12
فهرست و توضیحات:

مقایسه شترمرغ با طیور

تهیه و توزیع و مصرف شتر مرغ

مجوزها

تولید مثل

نحوه شروع اجرای طرح

تغذیه شترمرغ‌ها

سیستم پرورشی

5 سال آینده

بیماریهای مرسوم

مقایسه شترمرغ با طیور

کارشناس تغذیه معاونت امور دام 65 تا 75 درصد هزینه های یک فارم را مربوط به بخش تغذیه دانسته و ادامه دادند در مقایسه شترمرغ با طیور به قدرت فوق العاده آن در استخراج انرژی از خوراکها می توان اشاره نمود به طوریکه میزان انرژی را که طیور می توانند از ذرت بگیرند در حدود07/4 مگاژول در هرکیلوگرم است که در شترمرغ مقدار استخراج شده از همان ذرت به 22/15 مگا ژول در هر کیلوگرم می رسد. ایشان افزودند در تغذیه جوجه شترمرغها باید دقت شود که غذای اضافه، پرپروتئین و پر انرژی حتما نمی تواند رشد سریع داشته باشد یعنی در صورتی که همخوانی نداشته باشند پیچیدگی پا، در رفتگی مفاصل و .... وجود خواهد داشت. همینطور میزان غذای مصرفی شترمرغ را به شرح زیر اعلام داشتند جوجه ها از 0 تا 1 ماهگی حدودا 750 گرم تا 3 کیلوگرم وزن می گیرند و روزانه 120 گرم خوراک مصرف می کنند. 1 تا 5/2 ماهگی – مقدار مصرف خوراک روزانه 360 گرم و میزان وزن بدن 3 تا 15 کیلوگرم، 5/2تا6 ماهگی- مقدار مصرف خوراک روزانه5/1 کیلوگرم، 6 تا 11 ماهگی- مقدار مصرف خوراک روزانه5/2 کیلوگرم، 11 تا 14 ماهگی- مقدار مصرف خوراک روزانه2/2 کیلوگرم، مولدین در دوران تخمگذاری- مقدار مصرف خوراک روزانه5/2 تا 3 کیلوگرم،جیره نگهداری- مقدار مصرف خوراک روزانه 2 تا 300/2 کیلوگرم فاکتورهایی که در بالانس جیره باید مورد توجه قرار بگیرند عبارتند از: انرژی متابولیسمی، پروتئین، فیبر خام و اسیدهای آمینه ضروری. در روزهای اول توصیه می شود برای تامین مواد معدنی از ویتامینهای محلول در آب استفاده شود همچنین در سنین پایین نباید بیشتر از 5 درصد فیبر برای جوجه ها در نظر گرفته شود و بهتر است این میزان از قسمتهای نرم یونجه استفاده شود. توصیه می شود در داخل دانخوریها به مقداری خوراک ریخته شود که در عرض 2 تا 3 ساعت تمام شود و بهتر است این کار را 2 تا 3 بار در روز انجام داد. در پرنده های بزرگتر به دلایل زیر بهتر است از پلت استفاده شود : قابلیت هضم بالا، آردینگی کم( کمتر ایجاد شدن بیماریهای تنفسی)، سرعت کم عبور از دستگاه گوارش و از بین رفتن قدرت انتخاب توسط دام

تهیه و توزیع و مصرف شتر مرغ

تهیه ،توزیع و مصرف شتر مرغ اینک در بسیاری از کشورهای جهان از قبیل انگلستان، آمریکا ، فرانسه، بلژیک ، استرالیا،آفریقای جنوبی و بسیاری از کشورهای دیگر رقیب انواع گوشتهای مصرفی شده و در خیلی از کشورها مصرف آن به یک فرهنگ عمومی تبدیل گردیده و در مقایسه با سایر گوشتهای قرمز و سفید حرف نخست را میزند

- دشواری نگهداری دام، هزینه‌های بالای قیمت تمام شده، گزافی خدمات پرورش و درمان و هزینه‌های ساخت و ساز اولیه، اولین توجیه‌گر خواهد بود 

- کندی تولید مثل گاو و گوسفند در صنعت دامپروری کشور به طوری که در شرایط حاضر عموماً، گاوها و گوسفندان در سال یک یا دو بچه به دنیا می‌آورند و پس از 3 سال، تولیدی کمتر از 5 راس دارند در حالی که یک شتر مرغ ماده، در سال حداقل حدود 30 قطعه جوجه تولید می‌کند و در سال سوم تا چهارم، تعداد جوجه‌ها به حدود 450 عدد به بالا می‌رسد که توجیه اقتصادی بسیار خوبی دارد 

- دام‌ها مخصوصاً گوسفندان باعث تخریب مراتع و فرسایش خاک می‌شوند و به علت محدودیتی که مراتع دارند، دامداران نمی توانند تعداد دام‌های خود را افزایش چشمگیر دهند در حالی که شترمرغها در محل ثابت در اسارت انسانها زندگی می‌کنند و چون حداکثر غذای بالغین روزانه 2 تا 5/2 کیلوگرم می‌باشد، پرورش دهنده قادر خواهد بود که تعداد بیشتری پرنده نگهداری در نتیجه سود بیشتری عاید می‌گردد     

- وقوع انتقال بیماریهای مشترک بین انسان و دام بخصوص بیماریهای خطرناک جدید مانند جنون گاوی وتب خونریزی دهنده کریمه کنگو از طریق دام‌ها به انسان در حالی که تاکنون هیچ بیماری مشترک میان شترمرغ و انسان گزارش نشده است 

- شترمرغ بین 40 تا 50 سال عمر مفید تخمگذاری دارد و تزاید سریع آن که حدود حداقل 30 جوجه در سال می‌باشد، در حالی که گاو و گوسفند عمر تولید مثل خیلی کوتاهی دارند.

- تطابق کامل با هرنوع آب و هوا به طوری که از 15- و 50+ درجه ای پرنده به راحتی زندگی کرده و نسبت به کم آبی و خشکی هوا نیز مقاوم می‌باشد  

- گوشت قرمز با کیفیتی بالا و کلسترول پایین که باعث جلوگیری از بیماریهای قلبی و عروقی می‌گردد و در نتیجه امنیت غذایی بالایی دارد. گوشت شترمرغ گرم بوده و دارای آهن فراوان می‌باشد و در دنیا مورد استقبال تمام ورزشکاران نیز قرار گرفته است و درصد فسفات و منیزیم آن را با گوزن مقایسه کرده (340).   

- تنوع محصولات چرمی مانند کیف، کفش و لباس که قابل مقایسه با چرم گاو و گوسفند نیست  

- پرهای قیمتی، روده و حتی پوسته تخم شترمرغ خریداران فراوانی در تمام دنیا دارد به طوری که با فروش تنها پرهای کوچک آن می‌توان کلیه هزینه‌های این پرنده را بدست آورد  

- ارزان بودن ساخت جایگاه برای شترمرغ که فقط می‌تواند یک سایه‌بان برای جلوگیری از تابش آفتاب و یا ریزش باران بر غذای پرنده‌ها کافی باشد  

- طبق  اعلام مرکز علمی کشور چین خون آن در رفع بیماری سرطان پرستات نقش آشکاری دارد و حرف آخر اینکه حتی از مدفوع این پرنده می‌توان دارویی برای درمانسازی بسیاری از بیماریهای بقیه تیور خواهد بود 

- مغز برای بیماری الزایمر که از قرنها پیش در این بیماری مؤثر شناخته شده است(دوره رومیان باستان). 

- چشم آن براحتی برای جایگزین قسمتهایی از چشمهای آسیب دیده در بهره‌وری قرار می‌گیرد  

- زانوی آن تا درصد بسیار بالائی قادر به جایگزینی قسمتهای آسیب دیده زانوی انسان برای جایگزینی اثبات شده است

با توجه به مراتب یاد شده، رویکرد جدید در صنعت دامپروری به سمت پرورش شترمرغ آغاز گردیده است چرا که این پرنده سازگاری خوبی با سیستم آب و هوای خشک کشور دارد و درجه دمای بالای 50 درجه را مانند شتر کاملاً تحمل می‌کند و توان اقتصادی بالایی در محصولات تولیدی خود دارد ضمناً هیچگونه وابستگی به خارج هم ندارد، لذا در صورت فراگیر شدن صنعت شترمرغ در ایران، قطعاً می‌توان با رقابت جدی در جهان پایه‌های محکم گوشت قرمز را بر روی پرورش شترمرغ قرار داده و با تحقیقات کامل علمی و تخصصی، جایگاه ناپایدار و لرزان گوشت قرمز را تثبیت کرد

 این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید  

دانلود طرح توجیهی پرورش شترمرغ

اختصاصی از فی ژوو دانلود طرح توجیهی پرورش شترمرغ دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دانلود طرح توجیهی پرورش شترمرغ

 نوع فایل : Word 

تعداد صفحات : 60

فهرست محتوا 

• مقدمه:
• 1- فیزیولوژی گوارش:
• ارتباط رشد با مصرف غذا:
• 2– میزان احتیاجات به مواد مغذی:
• 3- میزان احتیاجات به مواد معدنی و ویتامینها:
• 3- تغذیه عملی شترمرغ:
• 4- نکات کلی در خصوص ترکیب جیره:
• 5- استفاده از غذاهای آماده تجاری:
• الف) آب آشامیدنی:
• ب) سنگریزه:
• 6- تغذیه جوجه شترمرغ:
• الف) جیره های غذایی:
• ب) روش غذادهی:
• ج) تغذیه جوجه ها با علوفه:
• د) گردش و چرا:
• هـ – آب آشامیدنی

پیشگفتار

با وجود گذشت بیش از یک قرن از پرورش شترمرغ اهلی در مزارع افریقای جنوبی، اطلاعات علمی کمی در خصوص تغذیه شترمرغ وجود دارد و نیازهای غذایی این پرنده به طور دقیق برآورد نشده است. نتها در چندساله اخیر برخی از تحقیقات اولیه در اسرائیل و افریقای جنوبی در این زمینه انجام شده اشت. هنوز جنبه های زیادی مورد تحقیق قرار نگرفته و اطلاعات گردآوری شده در این بخش بیشتر مربوط به تجربیات پرورش دهندگان شترمرغ در افریقای جنوبی است.

شترمرغ بطور کامل علفخوار نبوده و در حیات وحش قسمتی از غذای آنان را حشرات، پستانداران کوچک، مارمولک و گاهی تخم پرندگان تشکیل می دهد. اگرچه شترمرغ ها علف می خورند ولی غذای مورد علاقه آنان را برگ گیاهان دولپه ای و نیز دانه آنها تشکیل می دهد.

شترمرغ بر اساس عادت طبیعی در مراتع فقیر زندگی کرده و می تواند در این شرایط غذای کافی برای خود تهیه نماید، جائیکه گاو و حتی گوسفند قادر به زندگی نیستند.

مانند سایر دامها هزینه غذا یکی از عمده ترین مخارج پرورش شترمرغ را تشکیل می دهد. با استفاده از قابلیت شترمرغ در مصرف غذای فقیر و متنوع می توان تا حد زیادی از هزینه های پرورش کاست.

1- فیزیولوژی گوارش:

مطالعات معدود انجام شده برروی شترمرغها نشان می دهد که آنها قادرند الیاف خام را بهتر از سایر طیور هضم نمایند. در این زمینه فیزیولوژی گوارش شترمرغ را می توان با خرگوش و اسب مقایسه کرد. Angle دریافت که هضم الیاف دیواره سلولی (NDF) که تا میزان 5 تا 6 درصد توسط طیور قابل هضم است، در جیره جوجه های شترمرغ می تواند از سن 3 هفتگی مورد استفاده قرار گیرد. توانایی هضم NDF شامل درصدی از فیبر موجود در غذا (سلولز، همی سلولز و لیگنین) است که پتانسیل هضم شدن را دارد. در شترمرغهای در حال رشد، در خلال 10 هفته اول این توانایی بصورت خطی تا میزان 51 درصد افزایش یافته و در مورد شترمرغهای کاملاً رشد کرده بالغ بر 60 درصد می گردد. چنین قدرت بالای هضم غذاهای فیبری را در گله های حیوانات نشخوارکننده می توان یافت.

غذاهای فیبری توسط شترمرغ از مری به پیش معده (معده غده ای) می رود و عملیات اولیه هضم شیمیایی بوسیله شیره معدی انجام می شود. سپس غذا از یک منفذ بزرگ وارد معدة ماهیچه ای بنام سنگدان می شود. دیوارة ماهیچه ای ضخیم سنگدان به همراه سنگریزه های خشن موجب تقسیم مکانیکی غذا به قطعات کوچکتر می گردد.

سپس غذا وارد رودة کوچک شده و با اضافه شدن ترشحات روده ای بخصوص از لوزالمعده، مواد مغذی جذب می شوند. فعالیتهای تخمیری که توسط باکتریها در روده کور و بزرگ انجام می شود شترمرغ را قادر می نماید که از مقادیر زیاد فیبر در غذا استفاده نماید. احتباس طولانی غذا در حدود 40 ساعت در دستگاه گوارش برای فلور باکتریایی بیهوازی زمان کافی فراهم می آورد تا روز غذا اثر نموده و منجر به شکستن سلولز و همی سلولز گردد. در این فرآیند اسیدهای چرب فرار نظیر اسید استیک، اسید پروپیونیک و اسید بوتیریک تولید شده که توسط دیواره معده جذب شده و انرژی لازم را برای پرنده مهیا می سازد.

طی آزمایشهای Swart دریافت که شترمرغهای در حال رشد می توانند تا 76 درصد از انرژی متابولیسمی مورد نیاز خود را از شکستن سلولز بدست‌آورند. باید توجه داشت که افزایش میزان الیاف خام در جیره ممکن است کاهش جذب سایر ترکیبات سهل الهضم جیره شود.

ارتباط رشد با مصرف غذا:

رشد و افزایش وزن زنده شترمرغ بستگی اساسی به نحوه تغذیه و مدیریت دارد. تغذیه شترمرغهای پرواری با غذای کنسانتره باعث رشد بسیار سریع از سن یک تا چهار ماهگی می گردد و لی ممکن است دفرمه شدن پا خصوصاً مفاصل را به دنبال داشته باشد. در اینگونه موارد توسعه استخوانهای پا با افزایش سریع وزن شترمرغ همخوانی ندارد.

نتایج یک مطالعة اخیر در افریقای جنوبی نشانگر آن است که شترمرغ مناطق مختلف، تفاوتهایی را در افزایش وزن نشان می دهد. در این مطالعه شترمرغهای ادشورن افریقای جنوبی، نامیبیا و زیمباوه با یکدیگر مقایسه گردیدند. شترمرغهای ادشورن افریقا دیرتر از بقیه به حداکثر وزن بدن و نیز حداکثر افزایش وزن روزانه رسیدند، ولی هیچگونه تفاوت معنی داری در وزن پرنده بالغ بین شترمرغهای نواحی مختلف وجود نداشت.

غذای مصرفی شترمرغ بستگی به وزن پرنده و میزان انرژی موجود در جیره دارد. معمولاً پرندگان تا زمانیکه از لحاظ انرژی نیازشان رفع نگردد از خوردن دست نمی کشند. در صورت تغذیه آزاد با جیرة متراکم (کنسانتره) میزان غذای روزانه دوره رشد 3 تا 4 درصد وزن بدن می باشد و تنها در پایان دوره رشد این مقدار کاهش یافته و به 2 تا 5/2 درصد می رسد. جدول (1) متوسط غذای مصرفی روزانه شترمرغها را در دوران مختلف زندگی نشان می دهد.

ضریب تبدیل غذایی در جوجه ها 4/1 تا 6/1 است و در شترمرغهای جوان 4 تا 6 ماه این نسبت 4 تا 6 و در پایان دوره رشد به 10 افزایش پیدا می کند.

تحقیق در مورد تغذیه جوجه های شترمرغ

اختصاصی از فی ژوو تحقیق در مورد تغذیه جوجه های شترمرغ دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 11
فهرست مطالب:

نکات مهم در تغذیه جوجه های شترمرغ

استفاده از سنگریزه در خوراک

ویتامین‌ها

خوراندن کود

آب آشامیدنی

مدیریت تغذیه جوجه شتر مرغ

انباشتگی

1-استرس ناتوانی در جهت یابی  :

2-استرس جدایی از والدین  :

3-استرس ناکامی در یافتن غذا :

پاتوژنز:

تشخیص :

علایم کالبد گشایی :

درمان :

نکات مهم در تغذیه جوجه های شترمرغ

تغذیه جوجه شترمرغها مسئله ای بسیار مهم جهت آغاز و تداوم رشدی خوب و موثر است که در دراز مدت می تواند بر روی آینده تولیدی پرندگان نیز بسیار موثر باشد. در طی سه ماه اول، پرورش، جوجه‌ها بسیار حساس بوده و درصد تلفات آنان بیشتر از سنین دیگر می‌باشند. برای به حداقل رساندن تلفات رعایت کامل بهداشت و تغذیه مناسب و دقیق امری ضروری است. برای دستیابی به بازده بیشینه در امر خوراک دهی پرندگان می توان از راه کارهائی ساده استفاده نمود که در ادامه مقاله به برخی از آنها اشاره می گردد:

استفاده از سنگریزه در خوراک

به‌منظور خرد شدن غذا در سنگدان، شترمرغ نیاز به تکه‌های کوچک سنگریزه دارد. تا زمانی‌که جوجه‌ها از طریق گردش و چرا به چنین منابعی دست نیافته‌اند بایستی به غذای آنان سنگریزه اضافه گردد. سنگریزه‌ها بایستی نصف اندازه ناخن انگشت پرنده باشند. برای جوجه‌های تازه متولد شده این اندازه در حد یک دانه برنج است.

بعضی از پرورش‌دهندگان، سنگریزه یا ماسه زبر و خشن را به‌طور آزاد در اختیار جوجه‌ها قرار ‌می‌دهند (شن و ماسه باید کاملاً خشک باشد) و بعضی دیگر به‌دلیل ترس از انباشتگی معده یا روده حیوان قویاً این روش را رد می‌نمایند. آنها اضافه نمودن این مواد را به جیره ترجیح می‌دهند. 2 تا 3 سنگریزه کوچک برای هر جوجه در روز کافی به‌نظر می‌رسد. البته برخی منابع نیز سنگریزه را فقط بعد از سه هفتگی پیشنهاد می‌کنند. توجه داشته باشید که سنگ‌های صنعتی به‌دلیل امکان بروز یبوست نبایستی مورد استفاده قرار گیرند.