اصول پایه ای دستگاه گردش خون
جریان خون در هر بافت رابطه مستقیم و دقیقی با نیازهای همان بافت
دارد.
برون ده قلبی توسط مجموع تمام خونهای موضعی بافتی کنترل می شود،
بطوریکه هرچه میزان خون وریدی که به قلب باز می گردد بیشتر باشد برون ده قلب نیز افزایش می یابد.
فشار شریانی توسط مکانیسم های خاصی و بطور مستقل از کنترل جریان خون موضعی یا کنترل برون ده قلبی کنترل می شود.
جریان تیغه ای یا لامینر
جریان خون در رگ هایی با سطح هموار معمولا بصورت لایه لایه است و هر لایه در فاصله ثابتی از جدار رگ باقی می ماند.
اثر هماتوکریت بر ویسکوزیته خون
با افزایش هماتوکریت، ویسکوزیته آن نیز افزایش می یابد، بدین ترتیب سرعت جریان خون کاهش می یابد.
ویسکوزیته خون طبیعی (با هماتوکریت طبیعی40 درصد) حدود 3 برابر ویسکوزیته آب است.
تاثیر اعصاب خودمختار بر فشار خون
سمپاتیک: با تحریک اعصاب سمپاتیک تنوس عضله صاف دیواره رگها افزایش یافته و فشار خون را در شریانها یا وریدها زیاد می کند.
پاراسمپاتیک: سیستم عصبی پاراسمپاتیک نقشی در گشاد شدن عروق ندارد.
دریچه های وریدی
دریچه های وریدی چنان قرار گرفته اند که جهت جریان خون فقط میتواند به سوی قلب باشد، در نتیجه هر بار که شخص پاهایش را حرکت می دهد یا عضلاتش را سفت می کند مقداری خون بسوی قلب رانده می شود و فشار در وریدها کاهش می یابد .
نارسایی دریچه های وریدی باعث افزایش فشار در وریدهای پا می شود و بدین ترتیب برآمدگی درشت پیازی شکل در وریدهای زیر پوست سراسر پا و مخصوصا ساق پا بوجود می آید و معمولا با خیز یا ادم پا همراه است این اختلال را واریس می گویند.
شامل 20 اسلاید powerpoint
