سورس فاکتوریل یک عدد به صورت بازگشتی در C++ به همراه فایل ورود توضیحات
می خواهیم با استفاده از روش بازگشتی در C++ فاکتوریل یک عدد را بدست آوریم اما قبل از هر چیز مفهوم بازگشتی در برنامه نویسی می پردازیم.... ادامه درون فایل توضیحات
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات97
مقدمه
این مستند محتویات کتابخانه الگوریتم ژنتیک را رمز بندی می کند و بعضی از فلسفه های طراحی را که در پشت پیاده سازی هستند، نمایش می دهد. بعضی از مثال های کد منبع در آخر صفحه مشخص شده تا ساختار اصلی برنامه، توانایی های عملگرها، تطابق عملگرها با نیاز کاربر و مشتقاتی از کلاس های جدید مجموعه ژن را نمایش بدهند. وقتی که شما از یک کتابخانه استفاده می کنید به صورت ابتدایی با دو نوع کلاس کار می کنید الگوریتم مجموعه ژن و الگوریتم ژنتیک. هر نمونه ای از مجموعه ژن یک راه حل برای مسئله شما نشان می دهد. شی الگوریتم ژنتیک توضیح می دهد که چگونه سیر تکامل باید طی شود. الگوریتم ژنتیک از یک تابع عضو شی ای که توسط شما تعریف شده است استفاده می کند تا معین کند چگونه هر مجموعه ژن برای زنده ماندن مناسب است؟
الگوریتم ژنتیک از عملگر های مجموعه ژن ( که در داخل مجموعه هستند) و استراتژی های انتخاب/ جایگزینی ( که در داخل الگوریتم ساخته می شود ) برای تولید یک مجموعه ژن جدید مجزا ، استفاده می کند.
سه چیز برای حل مسئله با استفاده از الگوریتم ژنتیک وجود دارد :
1. تعریف خروجی های که نشان داده میشوند
2. تعریف عملگر های ژنتیکی
3. تعریف تابع عضو شی را
GALIB (کتابخانه الگوریتمهای ژنتیک ) به شما در دومورد اول به وسیله مهیا کردن مثال های زیاد وتکه برنامه هایی که شما می توانید ، خروجی ها و عملگر های خود را بسازید کمک می کند . در خیلی از موارد شما می توانید از ساختار خروجی ها و عملگر ها با کمی یا هیچ اصلاحی استفاده کنید . تابع عضو شی کاملا به شما مربوط می شود .
داده ها ممکن است به چهار روش در فایل ذخیره شده سپس بازیابی شوند :
تعداد صفحات : 67
فرمت فایل : pdf (قابل ویرایش)
فهرست مطالب :
در برنامه های طولانی و پیچیده که شامل چندین بخش منطقی و مستقل از هم هستند، بهتر است برای هر قسمت منطقی، برنامه جداگانه ای نوشته شود. برنامه هایی که برای هر یک از بخش ها نوشته میشود، تابع نام دارد. در واقع، تابع برنامه ای است که برای حل بخشی از مسئله نوشته میشود. تعدادی از توابع که کاربرد زیادی دارند و در اغلب برنامه ها استفاده میشوند، از قبل نوشته شده اند و به همراه کامپایلر C++ ارائه میشود. مثل تابع clrscr() که صفحه نمایش را پاک میکند یا توابعsin() و cos() که برای محاسبه ی سینوس و کوسینوس زاویه بکار میروند. این توابع را، توابع کتابخانه ای مینامند.
برنامه نویس نیز برحسب ضرورت میتواند توابعی را بنویسد و در برنامه مورد استفاده قرار دهد. با استفاده از توابع میتوان برنامه های ساخت یافته نوشت. وظایف این برنامه ها توسط بخشهای مستقل تشکیل دهنده ی برنامه (همان توابع) انجام میشود. امتیازات برنامه نویسی ساخت یافته عبارتنداز:
برای نوشتن تابع باید اهداف تابع مشخص باشد. اینکه : تابع چه وظیفه ای به عهده دارد،ورودی ها و خروجی تابع کدامند.
هر تابع سه جنبه دارد: جنبه تعریف؛ جنبه فراخوانی و جنبه اعلان.
جنبه تعریف تابع ،مجموعه ای از دستورات است که عملکرد تابع را مشخص میکند. جنبه ی فراخوانی تابع، دستوری است که تابع را فراخوانی میکند. فراخوانی تابع با نام آن انجام میشود. نامگذاری برای تابع از قانون نامگذاری برای متغیرها تبعیت میکند. توابع را باید پس از تابع main() نوشت. الگوی تابع بصورت زیر مشخص میشود:
;(لیست پارامترها) نام تابع <نوع تابع>
<نوع تابع> یکی از انواع موجود در C++ یا انواع دیگری است که توسط کاربر تعریف میشود. اگر تابعی بخواهد مقداری را به تابع فراخوان برگرداند، آن مقدار در نام تابع قرار میگیرد. چون هر مقدار دارای نوع است، نام تابع نیز باید دارای نوع باشد. اگر تابع هیچ مقداری را به برنامه فراخوان برنگرداند، نوع آن void منظور خواهد شد. پارامترها اطلاعاتی هستند که هنگام فراخوانی تابع، از برنامه ی فراخوان به آن ارسال میشوند. اگر تعداد پارامترها بیش از یکی باشد، باید با کاما از هم جدا شوند. در لیست پارامترها نیز نوع هر یک باید مشخص گردد. اطلاعاتی که هنگام فراخوانی تابع، در جلوی نام تابع ظاهر میشوند، آرگومان تابع نام دارند. پارامترها متغیرهایی هستند که هنگام تعریف تابع، در جلوی نام تابع و در داخل پرانتز قرار میگیرند.
نکاتی در مورد نوشتن توابع:
1. الگوی تمام توابع را قبل از تابع main() اعلان کنید.
2. نوع تابع را تعیین نمایید.
3. برای اجرای توابع،آنها را به نامشان فراخوانی کنید.
4. متغیرهای مورد نیاز توابع را در داخل آنها تعریف کنید. هیچ تابعی نمیتواند از متغیرهای توابع دیگر استفاده کند.
5. تعریف تابع در داخل یک تابع دیگر امکانپذیر نیست.
6. هنگام فراخوانی توابع، باید دقت داشته باشید که تعداد و نوع پارامترها و آرگومانها یکسان باشد.
7. هنگام اعلان الگوی توابع نیاز به ذکر اسامی پارامتر ها نیست، تنها ذکر نوع آنها کفایت میکند.
8. توابع را طوری طراحی و پیاده سازی کنید که هر تابع فقط به آنچه که نیاز دارد دسترسی داشته باشد و بقیه قسمت های برنامه و سایر اطلاعات توسط توابع غیر مرتبط قابل دستیابی نباشند. این موضوع را پنهان سازی اطلاعات گویند.
وقتی تابعی، توسط تابع دیگری فراخوانی میشود، دستورات آن تابع اجرا میشوند. پس از اجرای دستورات تابع، کنترل اجرای برنامه به برنامه فراخوان برمیگردد. پس از برگشت از تابع فراخوانی شده اولین دستور، بعد از فراخوانی تابع اجرا میشود.
آموزش برنامه نویسی به زبان c , c++ برای دانشجویان کامپیوتر و برق ،درس مبانی کامپیوتر و برنامه نویسی...