تحقیق NAT چیست

اختصاصی از فی ژوو تحقیق NAT چیست دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

شلینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:۱۶

فهرست و توضیحات:

چکیده
مقدمه
پیشگفتارNAT  چیست؟

قابلیت های NAT:
اینترنت با سرعتی باورنکردنی همجنان در حال گسترش است . تعداد کامپیوترهای ارائه دهنده اطلاعات ( خدمات ) و کاربران اینترنت روزانه تغییر و رشد می یابد. با اینکه نمی توان دقیقا" اندازه اینترنت را مشخص کرد ولی تقریبا" یکصد میلیون کامپیوتر میزبان (Host) و 350 میلیون کاربر از اینترنت استفاده می نمایند. رشد اینترنت چه نوع ارتباطی باNetwork Address Translation (NAT)  دارد؟ هر کامپیوتر بمنظور ارتباط با سایر کامپیوترها و سرویس دهندگان وب بر روی اینترنت، می بایست دارای یک آدرس IP باشد. IP یک عدد منحصر بفرد 32 بیتی بوده که کامپیوتر موجود در یک شبکه را مشخص می کند.
اولین مرتبه ای که مسئله آدرس دهی توسط IP مطرح گردید، کمتر کسی به این فکر می افتاد که ممکن است خواسته ای مطرح شود که نتوان به آن یک آدرس را نسبت داد. با استفاده از سیستم آدرس دهی IP می توان 4.294.976.296 (232) آدرس را تولید کرد. ( بصورت تئوری ). تعداد واقعی آدرس های قابل استفاده کمتر از مقدار ( بین 3.2 میلیارد و 3.3 میلیارد ) فوق است . علت این امر، تفکیک آدرس ها به کلاس ها و رزرو بودن برخی آدرس ها برای multicasting ، تست و موارد خاص دیگر است.
همزمان با انفجار اینترنت ( عمومیت یافتن) و افزایش شبکه های کامپیوتری ، تعداد IP موجود، پاسخگوی نیازها نبود. منطقی ترین روش، طراحی مجدد سیستم آدرس دهی IP است تا امکان استفاده از آدرس های IP بیشَتری فراهم گردد. موضوع فوق در حال پیاده سازی بوده و نسخه شماره شش IP ، راهکاری در این زمینه است . چندین سال طول خواهد کشید تا سیستم فوق پیاده سازی گردد، چراکه می بایست تمامی زیرساخت های اینترنت تغییر واصلاح گردند. NAT با هدف کمک به مشکل فوق طراحی شده است . NAT به یک دستگاه اجازه می دهد که بصورت یک روتر عمل نماید. در این حالت NAT بعنوان یک آژانس بین اینترنت ( شبکه عمومی ) و یک شبکه محلی ( شبکه خصوصی ) رفتار نماید. این بدان معنی است که صرفا" یک IP منحصر بفرد بمنظور نمایش مجموعه ای از کامپیوترها( یک گروه ) مورد نیاز خواهد بود.
کم بودن تعداد IP صرفا" یکی از دلایل استفاده از NAT است .در ادامه به بررسی علل استفاده از NATخواهیم پرداخت .

دانلود مقاله بتن چیست

اختصاصی از فی ژوو دانلود مقاله بتن چیست دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

بتن در مفهوم بسیار وسیع به هر ماده با محصولی که از یک ماده چسبنده با خاصیت سیمانی شدن تشکیل شده باشد اتلاق می شود.این ماده چسبنده عموماً حاصل فعل و انفعال سیمانهای هیدرولیکی وآب می باشد حتی امروزه چنین تعریفی از بتن شامل طیف وسیعی از محصولات می شود. بتن ممکن است از انواع مختلف سیمان نیز پوزولانهای، سرباره کوره ها، مواد مضاف، گوگرد، مواد افزودنی، پلیمرها، الیاف و غیره تهیه شود. همچینن در نحوه ساخت آن ممکن است از حرارت، بخار آب، اتوکلاو، خلاء، فشارهای هیدرولیکی و متراکم کننده های مختلف استفاده شود. در اینجا سعی می شود از بتنی صحبت شود که مخلوطی از سیمان و آب و سنگدانه و در نهایت مواد افزودنی است.
اولین سئوالاتی که در اینجا مطرح است این است که ارتباط بین مواد تشکیل دهندة مخلوط بتن چیست؟ سه امکان وجود دارد: ابتدا ممکن است تصور شود که اصل مادة ساختمانی ماده چسبنده ای استکه از هیدراتاسیون سیمان و آب ناشی شده است و سنگدانه ها بعنوان مواد ارزان و پرکنندة این ماده چسبنده می باشد. امکان دوم این است که سنگدانه های درشت بعنوان سنگهای بنائی که توسطملات بهم پیوسته اند درنظر گرفته شود و این ملات دوغاب سیمان و سنگدانه های ریزدانه می باشد. امکان سوم آن استکه بتن بعنوان ماده ای از دوفاز مختلف یعنی سیمان هیدراته و دانه های سنگی در نظر گرفته شود. بنابراین خواص بتن به خواص هر یک از فازها و فصل مشترک این دو فاز بستگی دارد.
هر یک از نظریات دوم و سوم محدودیت هایی داشنه و می توانند برای بیان رفتار بتن بکار روند. لیکن در نظریه اول این مسائل وجود ندارد. اگر تصور شد که می توان سیمانی ارزانتر از سنگدانه ها نیز تهیه کرد این سئوال پیش می آید که آیا می توان سیمان و آب را به تنهایی بعنوان یک مادة ساختمای(بتن) بکاربرد؟ پاسخ قطعاً منفی خواهد بود و علت آن تغییرات حجمی بالای خمیر سیمان می باشد.جمع شدگی خمیر خالص سیمان تقریباً به 10 برابر جمع شدگی بتنی با 250 کیلوگرم سیمان در مترمکعب می رسد. همین مسائل برای خزش و وارفتگی نیز مطرح است. علاوه بر این حرارت زیاد تولید شده ناشی از مصرف سیمان به مقدار زیاد، بخصوص در آب و هوای گرم سبب ایجاد ترک خواهد شد. همچنین باعث می شود که سنگدانه ها نسبت به خمیر سیمان در مقابل حملات مواد شیمیایی پایدارترند اگرچه خمیر سیمان نیز در این محیط های خورنده نسبتاً پایدار است. بنابراین صرفنظر از قیمت مواد سنگی در بتن بسیار مفید خواهند بود.
دانه بندی مناسب بتن
باید مشخص کرد که آیا منحنی دانه بندی مخصوصی برای ساخت بتن خوب لازمست یا خیر. در وهله اول دانه بندی به جهت تأثیر در کارآیی بتنی اهمیت دارد، درحالی که مقاومت بدان وابسته نیست. البته مقاومت بالا زمانی حاصل می شود که بازای یک میزان کار معقول، حداکثر تراکم در مخلوط بدست آید که این تنها با ساختن یک مخلوط با کارآیی کافی میسر است. درواقع بعلت اندرکنش تأثیر عوامل مؤثر و کارآیی دانه بندی ایده آلی وجود ندارد. این فاکتورها شامل سطح مخصوص دانه ها که تعیین کننده میزان آب لازم برای تر نمودن دانه هاست. حجم نسبی که توسط دانه ها انتقال می شود. تمایل به جدایی در دانه ها و میزان درصد ریزدانه در مخلوط می باشد.
ابتدا به بررسی سطح مخصوص می پردازیم. معمولاً برای رسیدن به مقاومتی مشخص و دوام مناسب نسبت آب به سیمان در مخلوط محدود می گردد. از طرفی باید در مخلوط به اندازه کافی دوغاب سیمان موجود باشد تا بتواند دانه ها را بپوشاند. بنابراین با کتر کردن سطح مخصوص و دانه بندی به یکدیگر وابسته بوده و در صورت درشت بودن مصالح سطح مخصوص کل کمتر خواهد بود. در این حالت میزان آب لازم نیز کمتر خواهد شد. البته استفاده از سطح مخصوص برای تخمین میزان آب لازم اشکالی به همراه دارد و آن وجود ذرات ریز( کوچکتر از 150 میکرون) می باشد که نقش روغنکاری داشته و برای خیس شدن باندازة ذرات درشت به آب نیاز ندارند. لذا سطح مخصوص ممکنست در نشان دادن میزان کارآیی باعث گمراهی گردد.
حجم نسبی دانه ها هم در میزان کارآیی مؤثر است از نقطه نظر اقتصادی هرچه دانه ها حجم نسبی بیشتر را اشغال کند بعلت ارزانی آنها درمقایسه با خمیر سیمانف با صرفه تر است. به هر حال در صورتی که حداکثر حجم دانه ها، براساس حداکثر وزن مخصوص یا به عبارت دیگر برای ایجاد حداقل فضای خالی بین دانه ها براساس توزیع ذرات و نحوة پخش آنها تعیین گردد، بتنی حاصل می شود که کارآیی کمی داشته و نسبتاً زیر می باشد. عمدتاً، زمانی که دوغاب سیمان زیادتر از مقدار لازم برای پرکردن فضای خالی ماسه باشد ، کارآیی افزایش می یابد. همچنین وجود ملات بیشتر( ماسه و سیمان) از مقدار لازم برای پرکردن فضای خالی بین سنگدانه های درشت و مخلوط، سبب بهبودی کارآیی بتن خواهد شد. و این امر به دلیل نقش روغنکاری دانه های ریز در مجاورت دانه های درشت تحقق می یابد. سومین عامل در حقیقت تمایل دانه ها در بتن به جداشدن ازهم می باشد. همانقدر که در یک نمونه پرکردن فضای بین درشت دانه ها توسط دانه های ریز مختلف الاندازه ساده است به همان آسانی هم ذرات ریز به جداشدن و خارج شدن از فضاهای خالی، در حالت خشک تمایل دارند. درواقع این ملات است که باید از خروج آنها از حفرات ممانعت بعمل آورد تا بتوان بتنی قابل پذیرش ایجاد نمود.
چهارمین عامل مؤثر برکارآیی بتن وجود مصالح ریزتر از 300 میکرون( نمرة 50 در ASTM ) می باشد. برای داشتن بتنی با کارآیی مناسب بایستی حجم ذرات ریز داخل مخلوط( ریزتر از 125 میکرون یا نمرده 120 در ASTM )از جدول زیر تبعیت کند. حجم مطلق ذرات زیردانه شامل دانه های ذکرشده در بالا، سیمان و هرنوع پرکننده و همچنین نصف حجم حباب های هوامی باشد که می توانند معادل ذرات ریز گرفته شوند و لازمست جزء حجم ریزدانه ها محسوب گردند.

حداکثر اندازه دانه های سنگی حجم مطلق ریزدانه ها بعنوان درصدی از حجم بتن
میلیمتر اینچ
8 315/0 5/16
16 630 /0 14
32 260/0 5/12
63 480/2 11
آب برای عمل آوردن بتن
اصولاً آبی که برای ساختن مخلوط بتن مناسب است برای عمل آوردن آن نیز مطلوب خواهد بود. به هر حال وجود مواد آهنی و آلی در آب سبب ایجاد لکه روی سطح بتن شده و این امر هنگامی که آب به آرامی روی سطح بتن جریان می یابد و سریع تبخیر میشود، تسریع می گردد در پاره ای موارد که ظاهر بتن اهمیت ندارند، استفاده از آبی که برای مخلوط بتن به کار می رود و حتی کیفیت آن کمی پائین تر از آب مناسب مخلوط می باشد. برای عمل آوردن مجاز می باشد. بطورکلی توصیه می شود آبی که برای عمل آوردن بتن مصرف می شود، از موادی که ممکن است روی بتن سخت شده اثر بگذارند، عاری باشد.بعنوان مثال آبی که دارای دارد، بتن را حل نموده و سبب سایش آن می شود. در این مورد در فصل 14 بطور مفصل تر بحث خواهد شد به هر حال عمل آوردن با آب دریا ممکن است سبب بروز خوردگی در آرماتور نیز بشود.
آب انداختن بتن
آب انداختن بتن در حقیقت نوعی جدایی در بتن می باشد که در آن قسمتی از آب مخلوط به بالا و سطح بتن آمده و از دانه ها جدا می شود. در حقیقت علت آن عدم توانایی ذرات جامد در نگهداشتن همه آب مخلوط بین خود و جلوگیری از ته نشین شدن آنها می باشد. آب انداختن بتن را از لحاظ کمی می توان بصورت کل نشست
( تقلیل در ارتفاع) در واحد ارتفاع بتن بیان نمود. ظرفیت آب انداختن و سرعت آب انداختگی بتن را می توان با استفاده از روش آزمایشASTM c 232-71 اندازه گیری نمود. هنگامی که خمیر سیمان سخت می شود. آب انداختن بتن متوقف می گردد.
در اثر آب انداختن بتن لایه بالای بتن بسیار پرآب شده و با ریختن لایه بعدی بتن برروی آن و محبوس شدن این آب اضافی، لایه ای بسیار ضعیف و متخلخل و کم دوام از بتن بین هر دو لایه ایجاد می شود. در صورت مخلوط کردن مجدد این آب اضافی سطحی به هنگام پرداخت بتن، لایه سطحی کم مقاومتی در مقابل سایش ایجاد می شود. برای اجتناب از این مسأله می توان عمل پرداخت بتن را با تبخیر آب رو زده به تأخیر انداخت. همچنین استفاده از تخته ماله نیز جهت تحریک کمتر سطح مناسب می باشد. از طرف دیگر اگر سرعت تبخیر آب سطحی بتن بیش از سرعت آب انداختن آن باشد. ترکهای جمع شدگی پلاستیک بوجود خواهد آمد.
علاوه بر جمع شدن آب در سطح بتن، مقداری از آب بالا آمده نیز در زیر سنگدانه های درشت و یا زیر آرماتور محبوس شده و ناحیه ای از چسبندگی بسیار ضعیف را ایجاد می کند. جنس آبی از خود فضاهای خالی بجای گذاشته و چون این فضاها در یک جهت قرار می گیرند. در نتیجه نفوذپذیری بتن درصفحه افقی افزایش می یابد. به هر حال در بتن تعداد حفره های بتن بخصوص در دالهای نازک و روسازیهای خطر یخبندان بتن را تشدید می کند.
آب انداختن بتن لزوماً عملی زیانبار نیست. اگر این عمل درست نخورده بماند( و آب بخار شود) نسبت آب به سیمان مؤثر مخلوط پایین آمده و مقاومت افزایش می یابد. اما در صورتی که آب بالا آمده به همراه خود مقدار قابل توجهی ذرات ریز سیمان را به بالای سطح بتن بیاورد. لایه ای از شیره بتن روی سطح تشکیل می شود. این لایه در بالای دال یک سطح کاملاً متخلخل و کم مقاومت در مقابل سایش پدید می آورد. همچنین در بالای هر قسمت بتن ریزی شده این سطح ضعیف تشکی می شود که چسبندگی آن با لایه بسیار بالا بسیار کم خواهد بود. به همین دلیل همواره باید شیره فوق با برس زدن و شستن از سطح بتن پاک شود.
اگرچه آب انداختن به میزان آب مخلوط بستگ دارد لیکن تا حد زیادی به خواص سیمان نیز وابسته است. آب انداختن بتن با ریزتر شدن سیمان کاهش می یابد و پاره ای از واکنشهای سیمان را نیز در آن اثر می گذارند. بعنوان مثال سیمانی با خاصیت قلیایی بالا، آب انداختن را کاهش می دهد. همچنین بالا رفتن در سیمان و یا اضافه کردن کلرور کلسیم به سیمان محدوده طبیعی دمای بالاتر سرعت آب انداختن ز را زیاد می کند لیکن کل ظرفیت آب انداختن بتن بی تغییر باقی می ماند. مخلوط های پر عیار نیست به مخلوطهای کم عیار خطر آب انداختن کمتری دارند اضافه کردن مواد پوزولانی و یا پودر آلومینیوم این خطر را کاهش می دهد اضافه کردن مواد هوازا خطر آب انداختن را کم کرده و می توان پرداخت بتن را بعد از ریختن آب بدون تأخیر انجام داد.
عوامل مؤثر در مقاومت بتن
اگرچه تخلخل، عامل اولیه مؤثر بر مقاومت است.لیکن این خاصیت در عمل، با مشکلات بسیار اندازه گیری می شود و یا حتی محاسبه می گردد. زیرا تعیین درصد هیدراتاسیون کار مشکلی است( البته با فرض اینکه نسبت آب به سیمان معلوم باشد) همچنین تأثیر سنگدانه روی ترکهای زیر بآسانی قابل بررسی کمیتی نیست. به دلایل فوق عوامل اصلی مؤثر بر مقاومت که در عمل گرفته می شوند شامل نسبت آب به سیمان، درجه تراکم، سن بتن و درجه حرارت می باشد. به هر حال عوامل دیگری نیز وجود دارند که بر مقاومت مؤثر می باشند و عبارتند از نسبت سنگدانه به سیمان، کیفیت سنگندانه( دانه بندی، بافت سطحی، شکل، مقاومت و سختی) و حداکثر اندازه سنگدانه، این عوامل، هنگامی که سنگدانه های معمولی تا حداکثر اندازه40 میلیمتر بکار می روند. بعنوان عامل درجه دوم شناخته شده اند.
بتن آماده
در ساخت بتن گاه به عوض پیمانه کردن و مخلوط نمودن مصالح در کارگاه با استفاده از یک مرکز بتن سازی بتن به صورت آماده و پیش مخلوط شده به کارگاه آورده می شود. این روش بتن سازی که کاربرد زیادی نیر دارد دارای مزایای زیادی نسبت به رش بتن سازی در کارگاه است که آن مزایا عبارتند از:
الف) کنترل کیفیت بالا و نزدیک سبب کاهش تغییرات در خواص بتن سخت شده می شود.
ب) استفاده در کارگاههای با فضای کم و شلوغ یا در راهسازیها که امکان دپوی مصالح و ساخت بتن دشوار است.
ج) استفاده از کامیونهای مخلوط کن که در طول حمل از جدایی دانه ها و کاهش کارآیی جلوگیری می کند.
د) راحتی در ساخت مقادیر کم بتن و بتن ریزی متناوب
قیمت بتن آماده بعلت اینکه بعنوان یک کالا خریداری می شود. کمی بیش از بتن معمولی ساخته شده در کارگاه می باشد. لیکن این افزایش قیمت با صرفه جویی که در سازماندهی کارگاه در بتن ریزی، هزینه ناظر بتن و مقدار سیمان می شود، جبران میگ گردد. همچنین کنترل کیفیت بهتر بتنی به مراتب مرغوبتر و با تغییرات کم تحویل می دهد. بتن آماده به دو صورت ساخته می شود، نوع سیستم مرکزی و نوع کامیون مخلوط کن. در نوع اول بتن، در یک کارگاه مرکزی ساخته شده و سپس توسط کامیونهای بهم زن به محل کار حمل می شود. در نوع دوم مصالح در کارگاه مرکزی پیمانه شده لیکن اختلاط حین حمل و یا قبل از تخلیه بتن، در کامیون انجام می شود، مخلوط کردن حین حمل این اجازه را می دهد که بتن با تغییرات کمتر و با تأخیر قابل استفاده باشد لیکن ظرفیت این نوع کامیونها کمتر از ظرفیت کامیونهای حمل کننده بتن آماده می باشد.جهت رفع عیب کاهش ظرفیت، پاره ای اوقات بتن تا حدی در کارگاه مرکزی مخلوط شده و بقیه اختلاط در راه صورت می پذیرد. بایستی توجه داشت که بهم زدن یا مخلوط کردن که توسط دوران مخلوط کن صورت می گیرد تفاوت دارد. سرعت بهم زدن بین 2 تا 6 دور در دقیقه است در حالی که سرعت مخلوط کردن بین 4 تا 16 دور در دقیقه می باشد. استاندارد BS 1929:62 حداقل سرعت مخلوط کردن را 7 دور در دقیقه مشخص می کند. سرعت مخلوط کردن در میزان سخت شد بتن تأثیر داشته و کل تعداد دوران با دور مخلوط کن کنترل کننده یکنواختی مخلوط می باشد. هر دو نوع مخلوط کردن و بهم زدن در استانداردASTMC 94-83 به حد 300 دور در محدوده شده اند. به صورت دیگر بتن باید تا 5/1 ساعت بعد از مخلوط کردن در محل نهایی ریخته شود. درحالتی که بتن در راه مخلوط می شود، نیازی نیست که آب قبل از آغاز مخلوط کردن اضافه شود. لیکن برطبق استاندارد BS 5328:81 زمانی که سیمان و سنگدانه های مرطوب مجازند در تماس با یکدیگر باقی بمانند. نباید از 2 ساعت بیشتر شود. این محدودیت ها در جهت اطمینان بالا بوده و تجاوز از آنها به شرطی که تأثیر معکوسی بر مقاومت بتن نداشته و مخلوط برای تراکم با کارآیی کافی باقی بماند، مانعی ندارد. تأثیر مخلوط کردن در زمان طولانی و دوباره کوبیدن بتن تازه همانند تأثیر آن برروی بتن تهیه شده درکارگاه می باشد. استاندارد BS-5328:81 روشهای مشخص کردن انواع بتن ها از جمله بتن آماده را بیان می کند.
حمل و نقل بتن
روشهای زیادی جهت انتقال بتن از مخلوط کن به کارگاه متداول است که به قسمتی از آنها در بخش قبل اشاره شد. انتخاب بهترین روش اصولاً بر ملاحظات اقتصادی مبتنی بوده و به میزان بتنی که باید جابجا شود بستگی دارد. روشهای متداول استفاده از فرغون، سطل، پیمانه، تسمه نقاله، کامیونهای مخصوص و پمپ همگی به شرطی بایستی بکار روند که از حفظ خواص بتن تازه یعنی چسبندگی ذرات و عدم جدایی دانه ها اطمینان حاصل شود. از انتقال نامناسب بتن که سبب جدایی ذرات می شود، جداً باید اجتناب شود. در این بخش انتقال بتن با پمپ مورد بررسی قرار می گیرد
بتن ریزی با پمپ
امروزه بتن در حجم زیادی توسط پمپ و با استفاده از لوله های انتقال تا مسافت های نسبتاً زیاد و به محلهایی که دسترسی به آنها با روشهای دیگر مشکل است، انتقال می یابد. سستم پمپ بتن از یک ظرف قیفی شکل که محل ریختن بتن از مخلوط کن می باشد، پمپ و لوله های انتقال تشکیل شده است. بسیاری از پمپها با عملکرد مستقیم از آن یک پیستون افقی با مجموعه شیرهای نیمه دوار برای اطمینان از عبور ذرات درشت دانه تشکیل می گردند
بتن تحت وزن خود و تحت مکش حاصل از حرکت پیستون بداخل پمپ می رود. با باز و بسته شدن متناوب شیرها، بتن وارد لوله ها شده و همیشه آنها را پر نگه میدارد استفاده از دو پیستون باعث یکنواختی جریان بتن می گردد. خروجی تا 60 مترمکعب در ساعت را می توان از لوله های تا قطر 220 میلیمتر بدست آورد.
همچنین گاه از پمپهای کوچک قابل حمل به نام های پمپ های فشرده در انتقال بتن استفاده می شود. بتن ریخته شده در ظرف قیفی شکل پمپ با دوران تیغه هایی در داخل لوله هایی قابل انعطاف که به محفظه پمپ متصل اند، رانده می شود. این محفظه تحت خلاء با فشار جیوه حدود600 میلیمتر می باشد. این خلاء سبب می شود که به جز جریانی که لوله ها توسط غلتکها فشرده می شوند شکل آنها استوانه ای باقیمانده و اجازه می دهد تا جریان پیوسته بتن برقرار می گردد. دو غلتک دوار پیوسته با فشرده کردن لوله های قابل انعطاف سبب راندن بتن به لوله تخلیه می شوند. پمپ های فشرده گاز روی کامیون نصب ده و توسط میله های تا شده بتن را انتقال می دهند. با لوله های تا 75 سانتیمتر می توان خروجی تا حدود 20 مترمکعب بتن در ساعت از این پمپها بدست آورد.
پیستون با عمل مستقیم
پمپ های فشرده قادرند بتن را تا مسافت افقی 90 متر و ارتفاع 30 متر انتقال دهند. لیکن با پمپ های پیستونی می توان بتن را تا مسافت افقی 450 متر و ارتفاع 40 متر انتقال داده. نسبت بین مسافت افقی به ارتفاع بستگی به روانی بتن و سرعت آن در داخل لوله دارد سرعت بیشتر سبب کم شدن این نسبت می شود. برای مسافت های طولانی تر می توان از پمپ های لوله ای استفاده نمود. در انتقال پمپی باید از خمهای تند و تغییرات ناگهانی لوله پرهیز نمود.
قطر لوله انتقال حداقل باید سه برابر قطر درشت ترین دانه انتخاب شود. لوله های سخت و انعطاف پذیر هر دو می توانند استفاده شوند. در حالیکه لوله های انعطاف پذیر اتلاف اصطکاک اضافی و مشکل تمیزکردن را به همراه خواهند داشت. لوله های آلومینیومی نبایستی مصرف گردند زیرا با قلیایی های سیمان و فعل و انفعال انجام داد وگاز هیدروژن تولید می کنند که بعداً در بتن حباب ایجاد کرده و سبب کاهش مقاومت خواهد شد.
مخلوط بتنی که باید پمپ گردد، نبایستی زبر و بسیار چسبنده باشد. همچنین باید نه خیلی خشک و نه خیلی تر باشد. در حقیقت روانی بتن بسیار مهم است. برای بتن پمپی، اسلامپ بین 40 تا 100 میلیمتر یا ضریب تراکم 9/0 تا 95/0 و یا زمان V-B بین 3 تا 5 ثانیه توصیه شده است. از آنجا که عمل پمپ کردن خود سبب تراکم می شود لذا ممکن است اسلامپ در هنگام تحویل 10 تا 25 میلیمتر کاهش یابد.روانی منساب مخلوط سبب می شود که از افزایش مقاومت اصطکاکی در لوله ها در مخلوط های خیلی خشک و جدایی دانه ها در مخلوطهای خیلی تر جلوگیری شو . بخصوص درصد ریزدانه بسیار مهم است زیرا کم بودن آن سبب جدایی و زیادبودن آن باعث افزایش مقاومت اصطکاکی و احتمال مسدودشدن لوله ها می شود حالت بهینه موقعی است که حداقل اصطکاک با دیوارها و جدارهای لوله و حداقل فضای خالی در مخلوط ایجاد شود. این حالت یا یکنواختی دانه بندی و پیوستگی آن حاصل می شود. برای بتنهای با حداکثر اندازه دانه سنگی 20 میلیمتر مقدار بهینه ریزدانه( ماسه) بین 35 تا 40درصد می باشد و ماسه زیر الک 300 میکرون بایستی حدوداً بین 20-15 درصد وزن کل ماسه باشد. همچنین دانه های ریزتر از 150 میکرون باید حدود سه درصد باشد که شامل ماسه و یامواد پوزولانی مثل توف و تراس می شود و این میزان پیوستگی دانه ها را با دانه بندی سیمان محفوظ نگه میدارد.
در پمپ کردن بتن دانه سبک، جهت غلبه بر مشکل افت کارآیی، بعلت حذف آب زیاد مصالح سبک و متخلخل، افرودنی های خاصی( مواد کمکی برای پمپ) بکار می رود. بتن با مواد هوازا معمولاً تا فاصله های کوتاه و حدود 45 متر پمپ می شود. زیرا در مسافت های بیشتر حبابهای هوا فشرده و سبب کاهش کارآئی بتن می شود
پمپ های فشرده در انتقال بتن
ریختن و تراکم بتن
عمل ریختن و تراکم بتن معمولاً توأم و وابسته بوده و اغلب همزمان انجام می شود این عمل جخهت رسیدن به مقاومت لازم، غیر قابل نفوذ بودن و پایایی بتن سخت شده در ساختمان فوق العاده مهم است در مورد ریختن بتن هدف اصلی قراردادن بتن هر چه نزدیکت تر به محل نهایی آن بمنظور جلوگیری از خطر جداشدن دانه ها و ایجاد تراکم کامل می باشد.
الف) باید از پرتاب بتن با بیل و حرکت دادن آن با فشار خودداری گردد.
ب) بتن باید در لایه های یکنواخت ریخته شود و از انباشته کردن آن در لایه های شیب دا رخودداری کرد.
ج) ضخامت لایه باید متناسب با دستگاه لرزاننده بتن انتخاب شود تا هوای محبوس نتواند از انتهای هر لایه خارج گردد.
د) سرعت ریختن و تراکم بتن باید مساوی باشد.
ه) جهت دستیابی به بتن یکنواخت و پرداخت مناسب روی ستونها و دیوارها باید قالبها با سرعت حداقل 2 متر در ساعت پر شوند تا تأخیر حاصل شود( تأخیر طولانی سبب بروز درز های اتصال سرد می گردد.
و) قبل از ریختن لایه جدیدباید لایه قبلی کاملاً متراکم گردد. لایه های بعد باید قبل از سخت شدن لایه قبلی و زمانی که هنوز در حالت پلاستیک است ریخته شوند تا ساختمان یکپارچه ای حاصل شود.
ت) باید از برخورد بتن با قالب ها و آرماتور ها جلوگیری شود. در قطعات با ارتفاع زیاد استفاده از لوله های دراز و ترمی بتن را بدون جدائی در محل نهایی آن قرار می دهد.
ی) بتن بایستی در صفحه قائمی قرار داده شود. موقعی که بتن ریزی در قالب های افقی و یا شیبدار انجام می شود بتن باید عمود بر آن ریخته شود و فاصله ای بین بتن قدیم و جدید ایجاد شود. برای شیب های بیش از 10 درجه نوارهای مخصوصی بکار می رود.
روشهای ویژه ای برای بتن ریزی وجود دارد از جمله: استفاده از قالب های لغزان، روش قیف و لوله بلند( ترمی)، بتن پاشی، بتن با مصالح سنگی پیش آکنده و بتن غلطکی را می توان نام بردو روش استفاده از قالب های لغزنده روش پیوسته ریختن و تراکم بتن است. در این روش بتن با کارآیی کم و کنترل دقیق مصالح تشکیل دهنده بکار می رود. هر دو روش قالبهای لغزنده افق و قائم کاربرد دارند که نوع دوم آهسته تر بوده و قالب ها باید تا حصول مقاومت کافی بتن جهت نگهداری بتن تازه بعدی و قالبهای بالا در محل باقی بماند. سرمایه گذاری این روش نسبتاً بالاست ولیکن میزان زیاد بتن ریزی در این روش آنرا جبران می کند. ریختن بتن توسط روش قیف و لوله(نرمی) بخصوص برای قالب های عمیق که تراکم بتن با روشهای متداول مشکل است و برای بیتن ریزی زیر آب بکار می روددر این روش بتن با کارآیی بالا تحت وزن خود از لوله های قائمی که بتدریج بالا کشیده می شود به پائین می ریزد. مخلوطی که با این روش بکار می رود باید چسبنده بدون جدایی و آب انداختگی، و معمولاً با میزان سیمان بالا و ریزدانه بالا و در پاره ای از موارد شامل مواد کمی نظیر پوزولانها و مواد افزودنی برای کارآیی باشد. همانطور که در فصل شم بیان شده، منظور از تراکم، خارج کردن هوای محبوس از بتن تا حد امکان است تا بتن سخت شدة حاصل با کمترین تخلخل و در نتیجه با مقاومت بالا و با دوام و یا نفوذپذیری کم باشد.
بتن های یا کارآیی کم، هوای محبوس بیشتری نسبت به بتن های با کارآئی بالا دارند و از این نظر انرژی بیشتری برای تراکم نیاز دارد. انرژی اضافی معمولاً با بکاربردن دستگاههای لرزاننده مناسب فراهم می شود.

شکل (7-6) کنترل جدائی دانه ها و ملات در انتهای ناودانیهای حامل بتن
شکل(7-7) ریختن بتن توسط فرغون
شکل(7-8) ریختن بتن در دیوارهای عمیق و بلند
شکل(7-9) ریختن بتن روی سطح شیبدار
شکل(7-10) بت ریزی در زیر آب
لرزاندن بتن
لرزاندن و ارتعاش بتن توسط دستگاه لرزاننده( ویبراتور) اساساً به حدف هوای محبویس و نزدیک کردن ذرات جامد به یکدیگر اطلاق می شود. بدین وسیله مخلوط های خیلی خشک و چسبنده در مقایسه با روش دستی بخوبی متراکم شده و بتنی با مقاومت خوب و سیمان کمتر حاصل می شود. البته این صرفه جوییی در مصرف سیمان را هزینه دستگاههای لرزاننده و نیاز به قالب های محکمتر جهت استفاده از این وسائل جبران می گردد. به هرحال در مقایسه قیمت نهائی تمام شده، هزینه کارگر و نیروی انسانی تعیین کننده خواهد بود. با استفاده از مخلوط مناسب و نیروی انسانی ماهر د و روش تراکم با دست و با دستگاه لرزاننده می تواند بتن با کیفیت خوبی را نتیجه دهد. از طرف دیگر در هر دو روش نیز می توان بتن ضعیفی داشت. در روش دستی و با استفادهاز میله، تراکم ناکافی سبب ضعف بتن می شود، در حالی که در استفاده از دستگاههای مرتعش کننده، تراکم ناکافی همه قسمت ها، بتن غیر یکنواختی نتیجه می دهد و گاه لرزاندن زیاد سبب جدایی دانه ها از ملات می گردد. که این مسأله باکاربرد مخلوط نسبتاً سفت و با دانه بندی مناسب قابل پیشگیری است.
انتخاب دستگاه لرزاننده مناسب ارتباط مستقیم با روانی مخلوط دارد. مثلاً مخلوطهای مناسب جهت پمپ کردن ممکن است روانی بیش از حدی برای لرزاندن داشته باشند. بنابراین برای رسیدن به تراکم کافی و مناسب مشخصات دستگاه لرزاننده باید با روانی مخلوط انطباق داشته باشد. اساساً لرزاندن بتن به سه روش متداول است که در اینجا مورد بحث قرار خواهد گرفت. البته باید توجه داشت که روشهای خاصی نیز برای برنامه ای خاص ابداع شده است که در این کتاب مجال بحث در مورد آنها نیست.
لرزاننده درونی
در میان روشهای متداول لرزاندن بتن، این روش از همه معمولتر است. این دستگاه از یک مرتعش کننده که توسط یک میلة انعطاف پذیر به یک موتور متحرک اتصال دارد تشکیل شده است. سرخرطومی شکل دستگاه وارد بتن شده و با ایجاد لرزش یکنواخت سبب تراکم آن می گردد.
فرکانس ارتعاش دستگاه معمولاً بین 70 تا 200هرتز(Hz ) با شتابی بیش از g 4 می باشد. سر دستگاه بایستی به آسانی از یک قسمت بتن به قسمت دیگر قابل انعطاف باشد تا مطابق با تراکم بتن، هر نیم تا یک متر آن در ظرف پنج ثانیه تا دو دقیقه متراکم گردد. پایان عمل تراکم معمولاً با قضاوت ظاهری سطح بتن مشخص می گردد. در این زمان نباید بتن کرمو و متخلخل و یا با زیاد روزدن شیره ملات همراه باشد. بیرون آوردن سر ویبراتور باید بآهستگی و با سرعت حدود 80 میلیمتر در ثانیه صورت گیرد تا سوراخ ایجاد شده توسط آن بخودیخود پرشدهه و هوایی در داخل بتن باقی نگذارد. دستگاه مرتعش کننده بایستی سریعاً در ضخامت کامل بتن تازه و تا حدی در بتن در حالت پلاستیک لایه قبلی فرو رود( شکل 7-11 را ببینید) در این حالت بتن یکپارچه ای حاصل شده و از ایجاد یک سطح ضعیف بین دو لایه بتن، امکان ترک های ناشی از نشست بتن و اثرات داخلی آب انداختن بتن، جلوگیری می شود. بایستی توجه داشت که در بتن ریزی با ضخامت بیش از 5/0 متر ویبراتور ممکن است نتواند هوای محبوس را از قسمت پائین لایه بطور کامل خارج نماید. برخلاف پاره ای از ویبراتور ها، لرزاننده های درونی به علت اعمال تمام نیرو و کار روی بتن از راندمان بالایی برخوردارند. با ساخت اندازه های مختلف تا قطر 20 میلیمتر این دستگاه را برای قطعاتی که آرماتور انبوه دارند و همچنین قسمت هایی که دسترسی به آنها مشکل است نیز می توان بکار برد.
شکل(7-11) قراردادن لرزاننده های درونی در داخل بتن
لرزاننده های خارجی
این نوع مرتعش کننده بروی یک تکیه گاه ارتجاعی به قالبها متصل می شود و بنابراین قالب و بتن هر دو لرزانده می شوند، در نتیجه قسمتی از کار انجام شده صرف لرزاندن قالب می شودکه باید باندازه کافی مقاوم و محکم باشد تا نیرو را تحمل نموده و از نفوذ دوغاب سیمان از آن جلوگیری شود. اصول کار ویبراتور های خارجی همانند ویبراتور های داخلی است لیکن فرکانس ارتعاشات 50 و 15 هرتز متغیر است. لرزاننده های خارجی عموماً برای بتن های پیش ساخته و با قطعات بتنی درکارگاه که شکل و ضخامت کم آنها برای مرتعش کننده های داخلی مناسب نیست بکار می روند.
در چنین قالبهایی بتن باید در لایه های با ضخامت مناسب جهت خروج هوا ریخته شود زیرا لایه های ضخیم در این روش نمی توانند هوا را راحت از خود خارج کنند. با پیشرفت بتن ریزی محل لرزاننده تغییر داده می شود. ویبراتور های خارجی قابل حمل نیز که به قالبها متصل نمی شوند گاه برای قطعات با دسترسی محدود کاربرد دارند لیکن قدرت تراکم آنها بسیار محدود می شود. یک نوع از این مرتعش کننده ها چکش الکتریکی است که در پاره ای موارد برای تراکم قالب نمونه های آزمایشگاهی بکار می رود.
میزهای لرزاننده
میزهای مرتعش کنده مناسب ترین وسیله تراکم بتن برای قطعات پیش ساخته بوده و ارتعاش یکنواختی در بتن ایجاد می کنند.در این سیستم قالبها به ویبراتور بسته می شود.( برخلاف لرزاننده های خارجی)لیکن اصل ارتعاش و لرزش همانند ویبراتور های خارجی است. اصولاً دو شفت و محور دوار که درجهت خلاف دوران می کند مؤلفه افقی لرزه خنثی شده و میز با یک حرکت یکنواخت درجهت فقط قائم حرکت می کند. همچنین میز های ویبره کوچکی ساخته شده اند که با جریان متناوب و نیروی الکترومغناطیسی کار می کنند. این میزها با فرکانس بین 25 تا 120 هرتز و شتاب بینg 7-4 کار می کنند.
اگرچه در عمل فرکانس بندرت متغیر است لیکن در ارتعاش بتن هایی که اندازه های متغیر دارند و همچنین برای نمونه های آزمایشگاهی می توان از میزهای ویبره با شتاب و فرکانس متغیر استفاده نمود. ایده آل آن است که با پیشرفت تراکم بتن، فرکانس افزایش و شتاب کاهش یابد. کاربرد فرکانس بالا سبب تنظیم حرکت ذرات در زمان تعیین شده می شود ویبره کردن با شتاب زیاد که متناسب با فضای بین ذرات نباشد، جریان ثابتی در بتن ایجاد کرده و هیچگاه به تراکم کامل ختم نمی گردد. عملاً پیش بینی شتاب بهینه و فرکانس مناسب یک مخلوط مشخص تاکنون امکانپذیرنشده است.
ارتعاش مجدد
در بخشهای قبلی به ارتعاش بتن بلافاصله بعد از ریختن بتن و تراکم کامل آن، قبل از سخت شدن بتن، اشاره شد. همچنین بیان شد که برای ایجاد پیوستگی مناسب بین لایه های مختلف بتن ریزی، باید لایه های قبلی زمانی که هنوز در حالت پلاستیک و خمیری هستند، مجدداً مرتعش شوند. حالا این سئوال پیش می آید که آیا ارتعاش مجدد برای بتن سودمند است یا خیر. در واقع ارتعاش مجدد بتن بین یک تا دو ساعت بعد از ریختن آن سبب افزایش مقاومت فشاری تا 15 درصد می شود. لیکن مقدار واقعی افزایش بستگی به کارآیی مخلوط دارد. بطور کلی افزایش مقاومت در زمانهای اولیه بیشتر بوده و در بتن هایی که قابلیت آب انداختن زیاد دارند به علت خارج کردن آب محبوس با تراکم و ویبره مجدد، این افزایش مقاومت قابل ملاحظه است. به همین دلیل چسبندگی بین بتن و فولاد نیز افزایش می یابد. همچنین احتمال تقلیل تنش های حاصل از جمع شدگی پلاستیک در اطراف دانه های درشت مصالح سنگی فراهم می شود.
علیرغم مزایایی که ذکر شد ارتعاش مجدد بتن به علت اضافه نمودن مرحله جدیدی در تولید بتن کاربرد وسیع ندارد. علاوه بر این با اضافه شدن هزینه تولید، اگر دیر انجام شود، ممکن است سبب ایجاد خساراتی در بتن نیز بشود.
بتن پاشی
بتن پاشی به حمل بتن توسط یک شلینگ و پاشیدن سریع آن به کمک فشار باد و با سرعت زیاد در روی سطوح، گفته می شود. پاشیدن بتن که با فشار زیاد انجام می شود، سبب تراکم بتن و چسبیدن و جدا نشدن آن بر روی حتی سطوح قائم و سطوح بالای سر می شود. بتن پاشی گاه به بتن یا ملات پاشیده شده توسط باد و نامهای« شاتکریت» و « گنایت» شهرت پیدا کرده است. در بعضی کشورهای صنعتی جهان این طریق به بتن پاشیده موسوم است و عموماً برای ملاتی با ماکزیمم قطر دانه 5 میلیمتر بکار می رود که برای پوشش داخلی تونلها و تانکها و مخازن بتن پیش تنیده کاربرد دارد. همچنین این نوع بتن برای تعمیرات بتن های خراب شده، پایدار کردن صخره های سنگی شیب دار، پوشش فولاد برای ضد آتش کردن آن و ایجاد لایه نازک روی بتن و آجر و مصالح بنائی و فولاد، مورد استفاده قرار می گیرد.
در کاربردهای بالا در حقیقت روی ریختن بتن اهمیت زیاد این روش را مشخص می سازد. در این روش مهارت و تجربه قابل ملاحظه ای لازم است تا بتن یا ملات با کیفیت خواسته شده پاشیده شود. عملکرد شخص پاشنده بتن بخصوص در استفاده صحیح و کنترل قسمت انتهایی و سر دستگاه در این مهم نقش اساسی دارد.
از آنجا که در این روش بتن روی سطح پاشیده می شود و به تدریج ضخامت کامل شده و تا حدود 100 میلیمتر نیز می رسد، نیازی به یک طرف قالب نیست. در نتیجه با مصرف نکردن یک جداره و حائل های لازم از نظر اقتصادی این روش به صرفه است. اما از طرف دیگر استفاده از سیمان زیاد و وسائل خاص بتن پاشی باعث گرانتر شدن این روش نسبت به روش متداول بتن ریزی است.
دو روش عمده در بتن پاشی معمول است. در روشی که بیشتر متداول است و به روش خشک موسوم است، ابتدا سیمان و دانه های سنگی مرطوب مخلوط شده و به یک تغذیه کن مکانیکی با تفنگ بتن پاش وارد می شود( شکل 7 -12- الف را ببینید). سپس مخلوط با میزان مشخصی توسط یک پخش کن به جریانی از هوای فشرده داخل شلینگ که به سر بتن پاش منتهی می شود، وارد می گردد. داخل سر بتن پاش صفحه چند شاخه سوارخ داری تعبیه شده است که باد را با فشار روی مخلوط ریخته و سپس مخلوط با سرعت زیادی آماده پاشیدن می شود.
در روش تر تمام اجزاء بتن از جمله آب مخلوط قبلاً با یکدیگر مخلوط می گردند(شکل 7-120ب را ببینید). سپس بتن حاصل به محفظه مخصوص انتقال هدایت شده و از آنجا توسط انتقال با فشار باد یا با پمپ انتقال مخصوص نشان داده شده در شکل( 7-5) به قسمت انتهایی راه می یابد. جهت ایجاد سرعت بالا در پاشیدن هوای فشرده( در استفاده از سیستم باد، هوای اضافی) به قسمت انتهایی تزریق می گردد.
در مقایسه با روش خشک، در روش تر روی آب مورد نیاز مخلوط که قبل از مخلوط شدن اندازه گیری می شود و احتمالاً مقدار مواد افزودنی مصرفی، کنترل بهتری وجود دارد. همچنین به علت ایجاد گرد و غبار کمتر، شرایط کاری در روش تر خیلی بهتر خواهد بود. در هر دو روش محصول نهایی بسیار خوب بوده و به خصوص در روش خشک و در استفاده از سنگدانه های سبک و متخلخل می توان راندمان بالایی در بتن ریزی داشت. در این نوع بتن ریزی با استفاده از زودگیرهای بسیار سریع نظیر کربنات سدیم( سودا) می توان سطوح با آب روان را بتن ریزی کرد. البته زودگیر کننده ها روی مقاومت تأثیر منفی دارند لیکن انجام کارهای تعمیراتی را ممکن می سازند.
مخلوطی که در بتن پاشی مصرف می شود باید به اندازه ای خشک باشد که در هر شرایطی بتواند خود را در محل پاشیده شده نگه دارد. در عین حال مخلوط باید به اندازه ای تر باشد که در اثر پاشیدن، خودبخود متراکم گردد و مصالح بعد از برخورد به آن برنگردد.
البته واضح است که تمامی مصالحی که پاشیده می شوند در محل خود باقی نمی مانند و به خصوص ذرات درشت تمایل به به بازگشت از سطح را دارند. میزان مصالحی که بعد از پاشیدن بازگشت می کنند در لایه اولیه بیشتر بود و همچنین در دیواره ها و قسمت های بالای سر بیش از دالها و کفها است. البته اهمیت از دست دادن مصالح چندان قابل ملاحظه نیست لیکن جمع شدن مصالح در یک محل و مخلوط شدن آن با مواد لایه بعدی نقطه ضعفی در بتن پاشی است. کم شدن سنگدانه ها نیز سبب ایجاد ملات و بتنی با جمع شدگی بیشتر می شود. برای اجتناب از جمع شدن مصالح برگشتی در گوشه های داخلی، در پائین دیواره ها، در پشت آرماتور ها با لوله های کار گذاشته شده، و بالاخره در سطوح افقی، دقت زیادی در بتن پاشی لازم بوده و توصیه می شود از آرماتور های نمره پائین استفاده شود.
حدود متداول نسبت آب به سیمان مخلوط مصرفی5/0 – 35/0 بوده آب انداختگی کمی دارد. نسبت متداول در ملات تا بااستفاده از ماسه مصرفی در مخلوط های معمولی می باشد. در خصوص بتن مصرفی حداکثر قطر دانه به 25میلیمتر محدود می شود. لیکن میزان دانه های درشت مخلوط کمتر از بتن های معمولی است. بعلت برگشت زیاد مصالح در بتن پاشی، معمولاً استفاده بتن بسیار محدود می باشد. بعلت بزرگ بودن نسبت سطح به حجم قطعات بتن پاشی عمل آوردن و نگهداری این نوع بتن ها که با خشک شدن سریع همراه است اهمیت دارد. در این خصوص می توان به توصیه استانداردها نظیر ACI506-3R-82 عمل نمود.
شکل(7-12) – نمونه تیپ وسیله بتون پاشی(الف)حالت مخلوط خشک، (ب)حالت مخلوط تر
بتن با سنگدانه پیش آکنده
این نوع بتن که بنام بتن پیش آکنده یا دوغابی نیز معروف است برای محلهایی که به آسانی قابل دسترسی نبود یا محلهایی که مناسب بتن ریزی با روشهای معمولی نیستند کاربرد دارد. این بتن در دو مرحله ساخته می شود. ابتدا سنگدانه درشت با شن در قالب ریخته شده و متراکم می گردد و سپس فضای خالی بین آنها که تقریباً 33 درصد کل حجم را تشکیل می دهد، با ملات پر می شود واضح است که مصالح با دانه بندی ناپیوسته بوده و میتواند براساس نمونه جدول(7-2) انتخاب گردد برای دستیابی به پیوستگی بهتر بین سنگدانه ها و دوغاب سنگدانه های درشت دانه باید عاری از گرد و ناخالصیاز نوع خاک، باشند زیراا ین مواد در مخلوط باقی مانده و جدا نمی شوند.ا ین مصالح باید قبل از اضافه کردن دوغاب به ملات، کاملاً خیس و اشباع شود. به هرحال آب نیز نباید مدت طولانی روی مصالح باقی بماند زیرا ممکن است سبب رشد جلبک و خره گردد.
ملات معمولاض تحت فشار از میان لوله های شکافدار پمپ شده و این لوله ها تا قطر 35 میلیمتر نیز ساخته می شوند با بالا آمدن سطح ملات لوله ها به تدریج بیرون کشیده می شوند اصولاً نیازی به ارتعاش داخلی نیست ولی گاهی ارتعاش خارجی در سطح بالای ملات بهتر شدن کیفیت سطوح نهایی منجر می شودو.
جدول (7-2) نمونه دانه بندی مصالح سنگی در بتن با سنگدانه پیش آکنده
نسبت های اختلاط ملات از نظر وزنی معمولاً شامل دو قسمت سیمان پرتلند، یک قسمت خاکستر بادی( PFA ) و سه قسمت تا چهار قسمت ریزدانه می باشد که همراه با آب کافی، مخلوط مایع گونه ای ایجاد می کند. هدف از مصرف پوزولان کمک به تقلیل خطر آب انداختن و جدایی دانه ها و بهبود کیفیت روانی ملات می باشد. گاه مواد کمک روان کننده که زمان گیرش ملات را نیز کند می کند اضافه می شود. این مواد کمکی شامل مقدار کمی پودر آلومینیوم است که پس از فعل وا انفعال با ایجاد گاز ئیدروژن سبب انبساط کمی قبل از زمان سخت شدن می شود. بعنوان راه حل دیگر، سیمان و سنگدانه ریز در یک مخلوط کن مخصوص کلوئیدی که سرعت گردش در آن بسیار بالاست با سرعت مخلوط شده و تا قبل از تکمیل عمل پمپاژ سیمان در آن بصورت معلق باقی می ماند. این روش بتن با سنگدانه پیش آکنده،گاه بتن کلوئیدی نیز نامیده می شود.
بتن با سنگدانه پیش آکنده در ارتباط با مصرف سیمان اقتصادی بوده( تا 120 الی 150 کیلوگرم سیمان در متر مکعب بتن) کیکن لزوم استفاده از نسبت آب به سیمان بالا که برای جریان ملات لازم است، مقاومت فشاری محدودی را ایجاد میک ند(MPa 20) به هر حال چنین مقاومتی برای کاربرد این نوع بتن کافی به نظر می رسد. همچنین دراین روش بتنی نسبتاض کم نفوذ با دوام و مصالح یکنواخت بدست خواهد آمد.
یک نوع استفاده خاص بتن با سنگدانه پیش آکنده درقطعاتی است که باید مقدار زیادی مصالح و یا قطعات دیگر در جای خاصی از بتن باقی بماند. یکی از این موارد در آشیانه ها ونیروگاههای اتمی است در این موارد خطر جدایی سنگدانه های در شت سنگین بخصوص مواد سنگی فلز دار تقریباً حذف می گرددزیرا در این روش سنگدانه های درشت و ریز بطور جداگانه ریخته می شود. به هر حال دراین ساختمان های اتمی مصرف پوزولان به علت کم کردن وزن مخصوص بتن لزومی ندارد.
بعلت ایجاد جدایی بسیار کم بین دانه ها، روش بتن با سنگدانه پیش آکنده برای بتن ریزی اب نیز بکار می رود. کاربردهای دیگر آن در ساخت مخازن و منابع آب، در ساخت بلوکهای یکپارچه و درکارهای تعمیراتی بتن می باشد، که بعلت جمع شدگی و انقباض کمتر و نفوذپذیری پائین تر این نوع بتن ها( و بنابراین مقاومت بالا در مقابلخ خوردگی و آب شدن) از بتن های معمولی مناسب تر می باشد.
بعلت یکنواختی دانه های سنگی درشت در این بتن می توان آنرا برای نما یا شنهای نمایان نیز بکار برد. در بتن ریزی های حجیم افزایش حرارت ناشی از هیدراتاسیون را میتوان باجریان آب خنک در اطراف سنگدانه، قبل از اضافه نمودن ملات به آن کنترل نمود. در جهت دیگر در سرمای هوا خطر یخ بستن وجود دارد.می توان با جریان بخار سنگدانه ها را قبلاً گرم نمود بطورکلی بتنهای با سنگدانه پیش آکنده مزایای نسبتاً متعددی دارندلیکن بعلت مشکلات متعدد فعلی تجارت و مهارت قابل ملاحظه ای در کاربرداین بتن لازم می باشد.
بتن ریزی در هوای گرم:
رو شهای متعددی جهت حل مسائل بتن در هوای گرم که در قسمت قبل بیان گردید وجود دارد. در اولین قدم بتن درکارگاه یا به هنگام تحویل بایستی پایین و در حدود 16 درجه سانتیگراد( ) و حداکثر 32 درجه سانتیگراد( ) نگهداشته شود. دمای مخلوط تازه با داشتن دمای اجزاء تشکیل دهند آنرا از فرمول زیر محاسبه می گردد.
(9-1)
در این فرمول T دما( یا )،w جرم اجزاء تشکیل دهنده در واحد حجم بتن یا ) و ضریب های a وcو w و wa به سنگدانه خشک، سیمان، آب اضافه شده و آب جذب شده توسط سنگدانه ها مربوط می باشند. مقدار ضریب 22/ نسبت تقریبی حرارت ویژه مصالح خشک به آب است که در دو سیستم واحد SI و سیستم آمریکایی کاربرد دارد.
البته حرارت و دمای واقعی بتن کمی بیش از مقدار محاسبه شده از فرمول فوق می باشد و این بعلت کار مکانیکی انجام شده هنگام مخلوط کردن بتن و افزایش حرارت هیدراتاسیون اولیه سیمان است. معهذا مقادیر محاسبه شده از فرمول باندازه کافی دقیق می باشد. از آنجا که معمولاً کنترلهائی روی دما اجزاء تشکیل دهنده بتن اعمال می شود لذا لازم است اثر نسبی تغییرات درجه حرارت مصالح روی بتن بررسی شود. بعنوان مثال برای نسبت آب به سیمان 5/0 و نسبت سنگدانه به سیمان6/5 کاهش دمای بتن تازه به میزان 1 درجه سانتیگراد( یا ) یا با پائین آوردن دمای سیمان به میزان9 درجه سانتیگراد( ) ، یا آب به میزان 6/3 درجه سانتیگراد( ) یا سنگدانه ها بمیزان 6/1 درجه سانتیگراد( ) میسر میگردد. بنابراین می توان مشاهده کرد که به علت مقدار کم سیمان در مخلوط، افت دمای بیشتری برای آن نسبت به مصالح دیگر لازمست و در نتیجه خشک کردن آب ساده تر از سیمان و سنگدانه است.
همچنینن برای خنک کردن میتوان یخ را بعنونانقسمتی از آب اختلاط مصرف نمود. راندمان این کار بعلت جذب حرارت مصالح دیگر جهت تأمین گرمای نهان ذوب یخ بیشتر است در این حالت دمای بتن تازه از فرمول زیر بدست می آید:
(9-2)
عبارات فوق همان است که در فرمول(9-1) بیان شد بجز اینکه کل جرم آب اضافه شده به مخلوط مجموع آب دردمای بعلاوه جرم یخ بوده و L نشاندهنده نسبت دمای نهان ذوب یخ به حرارت ویژه آب و برابر می باشد. بایستی به هنگام صرف یخ دقت کافی نمود تا کل یخ قبل از کامل شدن مخلوط آب شده باشد.
اگرچه سردکردن سنگدانه ها در پایین آوردن دمای بتن تأثیر کمتری دارد، لیکن با دپوکردن سنگدانه ها در سایه و دور از تابش مستقیم افتاب و آب پاشی به آن می شود
حرارت بتن را پایین آورده . از روشهایدیگر می توان پوشانیدن لوله های آب، رنگ کردن، تمام لوله ها و مخزن های آب به رنگ سفید آب پاشی کردن قالب ها قبل از بتن ریزی، و انجام بتن ریزی در شب را نام برد. در ارتباط با انتخاب مخلوط منسب به منظور کاهش تأثیر هوای خیلی گرم مقدار سیمان باید تا حد امکان جهت تقلیل حرارت هیدراتاسیون کم انتخاب شود. در خوصص حل مشکل کارآیی بتن نوع و دانه بندی مصالح سنگی باید طوری باشد که جذب آب زیاد نداشته و مخلوط چسبنده بوده و موادی نظیر سولفاتها درسنگدانه ها که خطر گیرش کاذب و سریع را در بتن بالا می برد، به حداقل برسد.
بمنظورکاهش خطر کم شدن کارآیی بتن و افزایش زمان گیرش میتوان از مواد افزودن دیرگیرکننده استفاده نمود( فصل 8) در بتن ریزی های متوالی این ماده از تشکیل اتصالات سرد بین قسمتها جلوگیری میکند. در بعضی کاربردهای خاص میتوان درصد استفاده از ماده افزودنی را با نظر متخصص مربوطه بالا برد.
پس از بتن ریزی باید از تبخیر آب بتن جلوگیری نمود. از میزان تبخیر بیش از 5/0 کیلوگرم بر مترمربع( ) در ساعت از سطح بتن در معرض محیط باید اجتناب کرد تا به عمل آوردن قابل قبول و جلوگیری از ترکهای پلاستیک فراهم گردد. میزان تبخیر بستگی به دمای هوا، دمای بتن، رطوبت نسبی هوا، و سرعت باد دارد. مقادیر مختلف تبخیر از شکل 9-2 قابل تخمین می باشد. بتن باید از اشعه خورشید محافظت شود. زیرا در غیر اینصورت اگر شب سردی فرا برسد دراثر ممانعت از انقباض ناشی از سردشدن، ترکهائی حرارتی ایجاد خواهد شد. گسترش ترکها مستقیماً به اختلاف دمای بین بتن و محیط اطراف وابسته است. در هوای خشک، خیس کردن بتن و فراهم نمودن شرایط تبخیر به خنک شدن مناسب و عمل آوردن مؤثر منجر می گردد. روشهای دیگ

دانلود مقاله ساختار سازمانی چیست

اختصاصی از فی ژوو دانلود مقاله ساختار سازمانی چیست دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

ساختار سازمانی نشان می دهد که کارها چگونه تقسیم بندی، گروه بندی و هماهنگ می شوند.6 فاکتور کلیدی وجود دارد که مدیران هنگامی که می خواهند ساختار سازمانی شان را طراحی کنند باید به آنها اشاره کنند؛تخصص کاری،دپارتمان بندی،زنجیره ی فرماندهی،حیطه ی نظارت ،تمرکز و عدم تمرکز.
ماهیت تخصصی کردن کار این است که به جای این که تمام کار توسط یک نفر انجام شود،کار به چند مرحله تقسیم می شود و هر کدام از این مراحل توسط یک شخص خاص تکمیل می گردد. در این کار افراد برای انجام بخشی از فعالیت تخصصی می شوند نه تمام کار.تا اواخر دهه ی 40 اکثر کارهای تولیدی در کشورهای صنعتی با تخصص های بالا انجام می شد.مدیریت این موضوع را وسیله ای در جهت بهترین استفاده از مهارت کارمندانش می دید.در اکثر سازمان ها ،بعضی کارها نیازمند مهارت بالااند،بقیه ی کارها می توانند توسط افرادی معمولی و آموزش ندیده انجام شوند.اگر تمام کارگران در یک قسمت بر فرض (یک کارخانه تولیدی)کار کنند، همه ی آنها باید مهارت های لازم را برای کارهای بسیار مهم و بسیار کم اهمیت داشته باشند.نتیجه این خواهد شد که بجز مواقعی که کارهایی با نیاز به مهارت بالا و پیچیدگی زیاد پیش می آید،کارمندان از پایین ترین سطح مهارت خود استفاده می کنند و از آنجایی که کارگران حرفه ای دستمزد شان بالاتر از کارگران معمولی است و همین نشان دهنده سطح مهارتشان است،این موضوع ناکارامدی منابع سازمانی، بکارگیری نیروهای حرفه ای برای کارهای معمولی،را نشان می دهد.
مدیران هم چنین به دنبال روش های کارآمد دیگری هستند که توسط تخصص کاری بدست می آیند.مهارت کارمندان در ارائه ی موفق کار بر اثر تکرار،افزایش می یابد.زمان کمتری صرف عوض کردن و تغییر دادن شغل ها ،کنار گذاشتن ابزار و تجهیزات فرد در مراحل قبلی کارش و آماده شدن برای کاری دیگر می شود.به همان اندازه مهم،آموزش افراد برای حرفه ای شدن از لحاظ دید سازمان کارآمدتر می باشد.یافتن و آموزش کارمندان برای انجام مشاغل مشخص و تکراری هم آسانتر است و هم خرج کمتری در بردارد.که بخصوص برای کارهای سخت و پیچیده صادق است.برای مثال ،آیا شرکت سیزنا،اگر قرار بود یک فرد تمام هواپیما را خودش به تنهایی بسازد قادر بود یک جهت در طول یک سال بسازد؟واضح است که نه.به هر حال تخصص کاری کارآمدی و بهره وری را از طریق تشویق تولید محصولات جدید و ماشین های جدید افزایش می دهد.
در بیشتر سال های نیمه اول قرن بیستم،مدیریت به تخصص کاری،به عنوان یک منبع تمام نشدنی جهت افزایش بهره وری می نگریست و احتمالاً حق داشت.چون تخصص به طور گسترده مطالعه نمی شد،استفاده ی آن تقریباً همیشه باعث افزایش بهره وری می شد.در دهه ی 1960 مدارک بسیاری پیدا شد که ثابت می کرد که هر چیز خوب می تواند کاملاً تغییر کند.این موضوع از این واقعیت نتیجه شد که در برخی مشاغل مشکلات تخصص کاری (با علائمی چون بی حوصلگی،خستگی،استرس،بهره وری پایین،کیفیت پایین،افزایش غیبت و استعفا) بیشتر از مزیت های متخصص بودن قابل رویت است.
اکثر مدیران امروزه به تخصص کاری نه به عنوان یک موضوع از کار افتاده ی قدیمی می نگرند و نه به عنوان یک منبع تمام نشدنی افزایش بهره وری. بلکه،مدیران معتقدند که این موضوع می تواند در بعضی از مشاغل بخصوص مزایایی به همراه داشته باشد ولی در جاهایی که به طور جدی به کار گرفته می شود،مشکل آفرین است.برای مثال ،شما تخصص بالایی را که مک دونالد استفاده می کند تا همبرگر و سیب زمینی سرخ شده را به بهترین نحو ارائه کند و همکاری آنرا با متخصصین تغذیه و دارویی در موسسات تنظیم سلامت می بینید.از طرف دیگر کمپانی هایی از قبیل ساچرن موفقیت خود را از طریق افزایش حجم کار و پایین آوردن تخصص بدست آورده اند.
دپارتمان بندی کارها
وقتی که شما کارها را از طریق تخصصی شدن جدا کردید،لازم است که این کارها را گروه بندی کنید تا بصورت منظمی در بیابند.به این فرایند دپارتمان بندی یا گروه بندی مشاغل می گویند.
یکی از متداول ترین راه های دپارتمان بندی فعالیت ها بر اساس نقشی است که ایفا می کنند.یک مدیر تولید ممکن است که برنامه های خودش را با جدا کردن قسمتهای مهندسی،حسابداری قسمت تولید،بخش پرسنل اداری و متخصصین فروش عملی کند.البته دپارتمان بندی بر اساس نقش،تقریباً در تمامی سازمانها مورد استفاده قرار می گیرد.برای منعکس کردن اهداف و فعالیتهای یک سازمان این نقش ها هستند که تغییر می کنند.یک بیمارستان ممکن است بخش هایی مختص تحقیق،مراقبت از بیمار،حسابداری و غیره داشته باشد.
کارها هم چنین می تواند بر اساس محصولی که سازمان تولید می کند گروه بندی شوند.برای مثال،شرکت پراکتل و گمبل بر این اساس وظایف خود را گروه بندی کرد.هر محصول اصلی (مثل تاید،چارمین و پرینگل) تحت نظارت یک کارشناس قرار می گیرد که مسئولیتی جهانی در قبال آن محصول دارد.مزیت این مدل به صرفه بودن آن به این جهت است که تمام فعالیتهای مربوط به تحت نظر یک مدیر قرار می گیرد.اگر فعالیتهای یک سازمان به جای تولید محصول،خدماتی باشد هر خدمتی به طور خود گردان گروه بندی می شود.برای مثال، یک شرکت حسابداری قسمت های مختلفی برای امور مالیات، مشاوره ی مدیریتی، رسیدگی حسابها و غیره دارد.هر کدام از این قسمت ها تحت نظارت مدیر تولید یا خدمات کارهای خود را نظم می دهد.
یک راه دیگر ،دپارتمان بندی بر اساس منطقه ی جغرافیایی است.بخش فروش ممکن است مناطق غربی،جنوبی و شرقی باشد.هر کدام از این مناطق هستند.اگر مشتریان یک سازمان در قسمت وسیعی پراکنده شده باشند و بر طبق موقعیت جغرافیاییشان دارای نیازهای مشابهی باشند،این فرم طبقه بندی می تواند مؤثر باشد.
دپارتمان بندی بر اساس فرایند برای مشتریان هم مثل محصولات کاربرد دارد.اگر تا به حال به آموزشگاههای رانندگی مراجعه کرده باشید برای این که گواهی نامه خود را بگیرید حتماً قبل از دریافت گواهی نامه خود باید چندین مرحله طی کنید.در هر ایالت باید سه مرحله را پشت سر بگذارید که هر مرحله ای توسط یک سازمان خاص انجام می شود .
1)تشخیص اعتبار توسط بخش مربوط به وسایل نقلیه، 2)پردازش توسط قسمت صدور گواهی نامه و 3)دریافت وجوه نقد توسط قسمت مربوط به مسائل مالی.
آخرین مدل دپارتمان بندی استفاده از قشر خاصی از مشتریان است که سازمان در پی یافتن آنها است.مثلاً،مایکروسافت اخیراً 4 نوع بازار را شناسایی کرده است.مشتریان،شرکتهای بزرگ،طراحان نرم افزار و کسب و کارهای کوچک.این مدل بر این فرض استوار است که مشتریان در هر گروه یکسری مشکلات و نیازهای مشابهی دارند که از طریق افراد متخصص مربوط به خودشان می توانند به این نیازها به بهترین نحو دست پیدا کند.
سازمانهای بزرگ ممکن است که از همه مدل های گروه بندی استفاده کنند .برای مثال،یک کارخانه ی لوازم الکترونیک بزرگ در ژاپن قسمتهای مختلف خود را بر اساس نقشی که دارند سازماندهی می کند و بخش تولید خود را بر اساس فرایندهای طی شده تقسیم بندی می کند.این شرکت بخش فروش خود را به 7 منطقه ی جغرافیایی تقسیم کرده است و هر منطقه را به 4 گروه مشتری.در سازمانها با هر اندازه ،روش خاصی در طی دهه ی گذشته گسترش یافته است .گروه بندی بر اساس نقش توسط تیم هایی که پا فراتر از طبقه بندی سنتی گذاشته اند به کار گرفته شده است.
سلسله مراتب فرماندهی(مدیریت)
بیست و پنج سال پیش قاعده ی سلسله مراتب فرماندهی پایه ی اولیه طراحی سازمانها بود.ولی امروزه از اهمیت بسیار کمتری برخوردار است.ولی مدیران امروزی برای داشتن بهترین ساختار سازمانی باید به کاربرد آن توجه داشته باشند.
این قاعده ی زنجیره ی غیر قابل گسست قدرت است که از سطوح بالا به پائین سازمان گسترش می یابد و مشخص می کند که چه کسی باید به چه کسی گزارش دهد و سؤالات کارمندان از قبیل این که اگر من با مشکل مواجه شدم باید به چه کسی مراجعه کنم؟یا من در قبال چه کسی مسؤل هستم؟را پاسخ می دهد.
نمی توان سلسله مراتب فرماندهی را بدون در نظر گرفتن دو موضوع مورد بحث قرار دهید.قدرت و وحدت فرماندهی.قدرت به اختیاراتی اطلاق می شود که مدیریت در مقام خود دارد و بر اساس آن دستورات را ابلاغ کند و انتظار دارد از دستورات اطاعت شود.برای هماهنگی کارها،به هر جایگاه مدیریتی مکانی در سلسله مراتب مدیریت داده شده و هر مدیر درجه ای از قدرت و اختیار دارد که بتواند با تکیه بر آنها مسئولیتهایش را به انجام برساند.اصل وحدت فرماندهی به نوبه ی خود به ما در درک غیر قابل گسست بودن خطوط قدرت کمک می کند.این نشان می دهد که هر کس باید فقط یک سرپرست داشته باشد که مستقیما در مقابل او مسئول باشد.اگر وحدت فرماندهی بشکند یک کارمند ممکن است با خواسته های متناقض چند سرپرست مواجه گردد.
زمان تغییر می کند و همگام با آن پایه های طراحی سازمانی هم تغییر می کند .ایده ی سلسله مراتب مدیریت،قدرت و وحدت فرماندهی ،امروزه، بخاطر پیشرفتهایی که در زمینه ی تکنولوژی و کامپیوتر صورت گرفته است و تمایل به تفویض مسئولیت به کارمندان، ارتباط کمتری با هم دارند.
تصور کنید دو سازمان داریم و هر دوی آنها 4100 کارگر عملیاتی دارند.اگر یکی از آنها حیطه ی نظارت 4 و دیگری حیطه ی نظارت 8 داشته باشد آن که حیطه ی گسترده تری دارد 2 سطح و 800 مدیر کمتر دارد.اگر مدیران به طور متوسط 40 هزار دلار در سال در آمد داشته باشند،حیطه ی گسترده تر می تواند 32 میلیون دلار از طریق حقوق مدیران صرفه جویی کند.
مشخص است که حیطه ی گسترده از نظر هزینه کارآمدتر است.گرچه از برخی جهات حیطه ی نظارت بالا اثر بخشی را کاهش می دهد.چرا که حیطه ی نظارت خیلی بالا عملکرد کارمندان را با مشکل مواجه می کند،چون ناظران وقت کافی برای رهبری و حمایت کارمندان زیر دست خود ندارند.
حیطه ی نظارت کم و باریک مزیت های خودش را دارد.اگر این حیطه را در حدود 5 یا 6 کارمند قرار دهیم مدیریت می تواند کنترل زیادی روی آنها داشته باشد.ولی ظرفیت های پایین سه ایراد بزرگ دارند.اول، همانطور که توصیح داده شد گران هستند چون باعث افزایش سطوح مدیریتی می شوند.دوم ، این که روابط عمومی را در سازمان پچیده تر می کنند.سطوح اضافه شده سرعت تصمیم گیری را کند می کند و مدیران رده بالا را ایزوله می نماید.سوم،باعث تشدید کنترل ناظران روی زیر دستان و کاهش استقلال کارمندان می گردد.
بیشتر تمایلات در سالهای اخیر به سمت ظرفیت های بالا بوده است که بیشتر با تلاش کمپانی ها در کاهش هزینه ها،از بین بردن مخارج بالا،افزایش سرعت تصمیم گیری،افزایش انعطاف پذیری،نزدیکی بیشتر به مشتریان و مسئولیت پذیری کارمندان سازگارند.البته برای این که مطمئن شوند که عملکرد بخاطر این ظرفیت ها آسیبی نمی بیند، سازمانها به طور گسترده ای روی آموزش کارمندان خود سرمایه گذاری کرده اند.مدیران به این نتیجه رسیدند که وقتی کارمندان کار خود را به خوبی در داخل و خرج سازمان می دانند و وقتی با مشکل مواجه می شوند می توانند به همکارشان مراجعه کند،می توانند با ظرفیت های بالاتر نیز کار کنند.
تمرکز و عدم تمرکز
تمرکز:زمانی که تصمیم گیری در یک نقطه در سازمان انجام می شود مورد استفاده قرار می گیرد و فقط مربوط به قدرت های رسمی فرد است که از جایگاه سازمانی او ناشی می شود.عموماً گفته می شود وقتی مدیریت عالی تصمیمات کلیدی سازمان را بدون هیچ گونه مشورتی با پرسنل سطح پایین اتخاذ کند،آن سازمان متمرکز است.در مقابل هر چه بیشتر به پرسنل قدرت تصمیم گیری داده شود،آن سازمان غیر متمرکزتر است.
مشخصات ساختاری یک سازمان متمرکز کاملا با یک سازمان غیر متمرکز متفاوت است . در یک سازمان غیر متمرکز مشکلات خیلی سریعتر حل می شوند،تعداد بیشتری از افراد در تصمیمات دخالت دارند و کارمندان کمتر با افرادی که برای زندگی کاری آنها تصمیم می گیرند احساس بیگانگی می کنند.
با در نظر گرفتن تلاش های اخیر مدیریت در جهت افزایش انعطاف پذیری و پاسخگویی سازمانها،علاقه خاصی نسبت به تصمیم گیری با عدم تمرکز به وجود آمده است.در کمپانی های بزرگ،مدیران سطوح پایین تر به عملیات نزدیک ترند و مسلما دانش آنها از جزئیات کار بیشتر از مدیران عالی است.خرده فروشان بزرگ مثل سیرز و جی سی پنی2 به مدیران شعب خود این اختیار را داده اند که خودشان انتخاب کنند با چه کسی معامله کنند.این به آنها توانایی رقابت اثر بخشی با توزیع کننده های محلی می دهد.همین طور بانک مونترال تعداد 1164 شعبه ی توانایی کانادایی خود را به 236 «مجموعه» گروه بندی کرد که در حقیقت گروهی از شعبه ها است که در یک منطقه محدود جغرافیایی قرار دارد.هر مجموعه توسط یک مدیر محلی هدایت می شود.او در حقیقت مدام بین شعبه ها در حرکت است.این مدیران محلی می توانند در منطقه عمل خود خیلی سریع تر عمل کنند و مشکلات مجموعه خود را نسبت به بعضی کارشناسان مونترال خیلی بهتر حل کنند. مدیر عامل آی.بی.ام اروپا شرکت خود را به 200 واحد مستقل تقسیم کرده است.که هر واحد برنامه سودآوری،انگیزه ی کاری و تمرکز روی مشتری خاص خود را دارد.او می گوید:"ما در گذشته از بالا،مانند یک ارتش،مدیریت می کردیم،ولی الان سعی می کنیم افرادی تربیت کنیم که خودکار باشند."
رسمیت
رسمیت:به درجه ای از استانداردسازی مشاغل برمی گردد.وقتی که کارها رسمی شوند یکسری مسائل ناگریز باید بر طبق دستورالعمل انجام بگیرد.مثل اینکه چه کاری باید انجام شود،چه زمانی باید انجام شود و توسط چه کسی و چگونه باید انجام شود.کارگران همیشه باید کارهای مشابه را از راههای مشابهی انجام دهند و این توقع می رود که همیشه نتیجه یکسان باشد.شرح شغل،مقررات سازمانی و برنامه های کاری به خوبی تعریف شده بسیاری در سازمان با رسمیت بالا وجود خواهد داشت.وقتی رسمیت کمتر باشد،رفتارهای کاری برنامه ریزی نشده اند و کارمندان آزادی زیادی در تصمیم گیری دارند.تا وقتی که کار یک فرد بر اساس رفتاری است که توسط سازمان برنامه ریزی شده است،استاندارد شدن کارها بیشتر می شود و کارمندان اختیار کمتری دارند که در مورد کارشان تصمیم بگیرند.استاندارد سازی نه تنها امکان درگیری کارکنان در رفتارهای جایگزین را حذف می کند،بلکه حتی نیاز به آن را نیز از بین می برد.
طرح های سازمانی متداول
در اینجا سه ساختار سازمانی را که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند،توصیف می کنیم.
1)ساختار ساده 2)بوروکراسی 3)ساختار ماتریسی.
ساختار ساده
فکر می کنید یک مغازه خرده فروشی،یک کارگاه الکترونیکی،یک شرکت فامیلی،یا یک شرکت هواپیمایی به طور کلی از چه ساختاری استفاده می کنند؟احتمالاً همه آنها از ساختار ساده استفاده می کنند.
ساختار ساده بیشتر روی ویژگی هایی که نباید باشد بحث می کند تا آنهایی که باید باشد.این ساختار،دارای جزئیات بسیار نیست و دپارتمان ها ی متفاوت و زیادی ندارد ولی ظرفیت کنترلی بالایی دارند و قدرت در دست یک نفر می چرخد و رسمیت کمی وجود دارد.سازمان با ساختار ساده یک سازمان یکدست است.معمولاً فقط دو یا سه سطح عمودی دارد،کارمندان آزادی ندارند و فقط تصمیم گیری و قدرت در دست یک فرد است.
ساختار ساده بیشتر در کسب و کارهای کوچک که مدیر و صاحب کار یک نفر است،کاربرد دارد.برای مثال ،فروشگاه لباس مردانه،جک گلد صاحب و مدیر فروشگاه است.با این حال او 5 فروشنده تمام وقت و یک صندوقدار و چند نفر برای آخر هفته ها و روزهای تعطیل استخدام کرده است تا بتواند این فروشگاه را بچرخاند.
نقطه ی مزیت ساختار ساده در سادگی آن نهفته است.این مدل،سریع،انعطاف پذیر ،ارزان در نگهداری و دارای جوابگویی آسان است.ولی ضعف بزرگ آن این است که بجز در سازمانهای کوچک حفظ آن بسیار مشکل است.وقتی که سازمان بزرگ و بزرگتر می شود رسمیت کم و تمرکز بالای آن تجمع تصمیمات و اطلاعات را در سطح عالی سازمان بیش از اندازه می نماید.هر چه اندازه ی سازمان بزرگتر شود،تصمیم گیری به تدریج زمان بیشتری می برد.چون برای یک نفر مشکل است که تمام تصمیمات مختلف را بگیرد.این مشکل حتی ممکن است که باعث از بین رفتن کسب و کارهای کوچک هم بشود.وقتی که یک سازمان می خواهد 50 یا 100 نفر را استخدام کند،خیلی سخت است که مدیر/ مالک بخواهد تمام انتخاب ها را انجام دهد.اگر سازمان تغییر نکند و کمی تلاش خود را بالا ببرد،سازمان اغلب تحرک خود را از دست داده و در آخر شکست می خورد.معایب دیگر ساختار ساده این است که ریسک بالایی دارد،یعنی همه چیز بستگی به یک شخص دارد.یک حمله ی قلبی می تواند تمام اطلاعات و مرکز تصمیم گیری سازمان را از بین ببرد.
ساختار ساده فقط محدود به سازمان های کوچک نیست.
بوروکراسی
استاندارد کردن! مفهوم کلیدی است که تمام بوروکراسی ها است .بانکی را تصور کنید که شما حساب خود را در آن نگهداری می کنید،یا فروشگاهی که لباس خود را تهیه می کنید،یا دفترهای دولتی که مالیات شما را جمع آوری می کنند،مقررات اجرایی بهداشتی یا سازمان آتش نشانی محلی.همه ی اینها بر اساس کارهای استاندارد شده کار می کنند تا بتوانند هماهنگی و کنترل خود را حفظ کنند.
بوروکراسی:را می توان با این موارد توصیف کرد کارهای روتینی که از طریق تخصصی شدن انجام می گیرند،قوانین و مقررات رسمی ،کارهایی که به دپارتمان های مختلف فرستاده می شوند،قدرت متمرکز ،حیطه ی نظارت کم و تصمیم گیری بر اساس سلسله مراتب فرماندهی.
مزیت اولیه ی بوروکراسی تحت تأثیر توانایی آن در به انجام رسانیدن فعالیت های استاندارد شده به صورت کارآمد است.وقتی متخصصان در واحدهای خاصی مشغول شوند از نظر اقتصادی به صرفه تر است پرسنل و تجهیزات تکراری کم می شود و کارمندان این شانس را دارند که بتوانند میان همکاران خود با خیال راحت صحبت کنند.هم چنین بوروکراسی می تواند از طرف افرادی با توانایی کمتر،ارزان تر و مدیرانی با رده سازمانی پایین تر مورد استفاده قرار گیرد.تغییر در قوانین و مقررات همه در اختیار مدیریت است.عملیات استاندارد شده همراه یا رسمیت زیاد باعث می شود که تصمیم گیری،متمرکز صورت گیرد.
یکی از ضعف های بزرگ بوروکراسی در گفتگویی بین 4 کارشناس در یک کمپانی نشان داده شده است کارشناس تولید:"می دانید، در این مکان تا وقتی ما چیزی تولید نکنیم هیچ اتفاق نمی افتد." مدیر تحقیقات: "این نادرست است،تا وقتی ما چیزی طراحی نکنیم هیچ اتفاقی نمی افتد." کارشناس بازاریابی: "دارید راجع به چه چیزی صحبت می کنید؟تا وقتی ما فروش نداشته باشیم هیچ اتفاقی نمی افتد." در آخر مدیر حسابداری پاسخ داد:" هیچ فرقی نمی کند که شما چه چیزی تولید کنید،طراحی کنید یا بفروشید.هیچ کس نمی داند چه اتفاقی می افتد تا زمانی که ما نتایج را ببینیم." این مکالمه نشان میدهد که تخصص باعث ایجاد یکسری تناقضات می گردد.اهداف بخشهای مختلف ممکن است که اهداف سازمان را تحت تأثیر قرار دهند.
یکی دیگر از ضعف های بوروکراسی هم چیزی است که همه ی ما زمانی آنرا در سازمانی تجربه کرده ایم اختیار محدود با پیروی قوانین مشخص وقتی موردی پیش می آید که با قوانین سازگار نمی باشد هیچ جایی برای تعدیل وجود ندارد.بوروکراسی فقط وقتی کارآمد است که کارمندان با مسائلی مواجه شوند که از قبل پیش بینی شده و برای آنها از قبل تصمیم گیری شده است.
ساختار ماتریسی
یک طرح رایج دیگر هم وجود دارد ساختار ماتریسی است.شما می توانید این ساختار را در شرکت های تبلیغاتی،سازمانهای هوا فضا،آزمایشگاه های تحقیقاتی،شرکت پیمانکاری،بیمارستان ها ،شرکت های دولتی،دانشگاهها ،شرکت های مشاوره مدیریتی و شرکتهای پذیرایی ببینید.در اصل این ماتریس ترکیبی از دو نوع دپارتمان بندی است.(بر مبنای وظیفه و بر مبنای محصول تولید شده).
نقطه ی قوت مبنای وظیفه ای در کنار هم قرار دادن متخصصان، نهفته است که باعث می شود که تعداد افراد مورد نیاز حداقل شود، در حالی که باعث می شود واحدهای مختلف از منابع مشترک برای محصولاتشان استفاده کنند.عیب بزرگ آن مشکل بودن هماهنگی افراد با تخصص متنوع در انجام به موقع و با بودجه ی مشخص فعالیت ها است.از طرف دیگر،دپارتمان بندی بر مبنای محصول،دقیقاً مزایا و معایب مخالفی دارد و باعث می شود که هماهنگی بین متخصصین برای تحویل به موقع کار با بودجه مشخص آسان شود.به علاوه،برای فعالیت های مربوط به یک محصول مسئولیت هایی واضح ولی با دوبله کردن قیمت ها و فعالیت ها،مشخص می کند.ساختار ماتریسی سعی می کند تا از مزایای هر کدام استفاده و از معایب آن اجتناب نماید.
یکی از ویژگی های آشکار ماتریس این است که اصل وحدت فرماندهی را از بین می برد.کارمندان در این ماتریس 2 رئیس دارند.یکی رئیس واحد عملیاتی است و دیگری مدیر تولید.البته ماتریس 2 سلسله فرماندهی دارد.ساختار ماتریسی در یک کالج مدیریت چنین است:واحدهای حسابداری،اقتصاد،بازاریابی و غیره همه واحدهای عملیاتی هستند.به علاوه،برنامه های مخصوص (مانند تولید)بر روی وظایف قرار می گیرد.افرادی که در سیستم ماتریسی فعالیت می کنند دو وظیفه دارند.یکی در قبال واحد عملیاتی و دیگری در قبال واحد تولید.برای مثال،یک استاد حسابداری که به دانشجویان مقطع لیسانس درس می دهد،هم به مدیر برنامه ها لیسانس و هم به رئیس واحد حسابداری گزارش می دهد.
قوت ساختار ماتریسی به علت توانایی آن در تسهیل هماهنگی فعالیت ها هنگامی است که سازمان تعداد زیادی فعالیت پیچیده و مربوط به هم دارد.وقتی سازمان بزرگتر می شود،توانایی تحلیل اطلاعات آن ممکن است از حد معمول خارج شود.در یک نظام بوروکراسی،پیچیدگی مسائل باعث افزایش رسمیت می گردد.ارتباط های مستقیم و آسان در بین متخصصان مختلف در سیستم ماتریس باعث می شود که روابط بهتر شده و انعطاف پذیری بالا رود.اطلاعات در سرتاسر سازمان پخش می شود و سریع تر به دست افرادی که باید در قبال آنها تصمیم گیری کنند،می رسد.ماتریس دخالت های رفتاری را کاهش می دهد.خط قدرت دو گانه تمایل اعضای واحد ها در حفظ دنیایشان و قرار گرفتن اهداف سازمانی در رده ی دوم را کاهش می دهد.
ماتریس یک مزیت دیگر هم دارد.ماتریس تخصیص کارآمد مهارت ها را آسان می کند.وقتی افراد با مهارت های بالا در یک واحد عملیاتی یا گروه جای می گیرند،توانایی های آنها انحصاری می شوند.ماتریس مزایای اقتصادی را از طریق فراهم نمودن بهترین منابع و به کارگیری راه های کارآمد،بدست می آورد.
بزرگترین عیب ماتریس به خاطر اغتشاشی است که ایجاد می کند.وقتی که شما وحدت فرماندهی را تضعیف می کنید،ابهام مشخصا افزایش می یابد و ابهام معمولاً به تناقض منتهی می شود.برای مثال، مشخص نیست که چه کسی به چه کسی گزارش می دهد و خیلی غیر عادی نیست که مدیر تولید بخواهد بهترین متخصص را برای محصولاتش استخدام کند.اغتشاش و ابهام هم چنین جنگ بر سر قدرت به راه می اندازد.بوروکراسی با تعیین دقیق قوانین جنگ بر سر قدرت را کاهش می دهد.وقتی که بتوان در قوانین دست برد و آنها یک باید قوی نداشته باشند،جنگ بر سر قدرت بین مدیران عملیات و مدیران تولید نتیجه می شود.برای افرادی که به دنبال امنیت و نبود ابهام مند چنین محیطی استرس می آفریند.گزارش به بیش از یک رئیس باعث تناقض نقش ها و توقعات نامشخص باعث ایجاد ابهام در نقشها می شود.قابلیت پیش بینی آسان بوروکراسی وجود ندارد و با استرس و عدم وجود امنیت جایگزین می شود.

دیگر طرح های جدید
در طی یک یا دو دهه ی گذشته،مدیران برتر در بعضی از سازمانها سعی کرده اند ساختارهای جدید ی طراحی کنند که باعث شود شرکت شان رقابت مؤثر بهتری داشته باشد. در این قسمت،ما سه ساختار را توضیح می دهیم"ساختار تیمی،سازمان مجازی،سازمان بدون مرز."
در کمپانی های کوچکتر،مدل تیمی می تواند کل سازمان را تعریف کند و زیر پوشش قرار دهد.اغلب اوقات،مخصوصا بین سازمان های بزرگ تر ،مدل تیمی تقریباَ یک مدل از بوروکراسی را نشان می دهد.این به سازمان اجازه می هد تا همزمان با بدست آوردن انعطاف پذیری تیمی از مزیت های کارآمد بوروکراسی هم استفاده کنند.برای افزایش بهره وری در سطح عملیاتی شرکتهایی مثل،کرایسلر،ساترن،موتورولا و زیراکس از گروههای خود مدیریت استفاده می کنند.از طرفی دیگر ،وقتی شرکت هایی مثل بویینگ ،بکستر و هولت پاکارد نیاز دارند که محصولات جدیدی طراحی کنند یا بین محصولات هماهنگی ایجاد کنند،دست به تشکیل تیم های چند وظیفه ای می زنند.

سازمان مجازی
چرا مالک باشید وقتی می توانید اجاره کنید؟این سوال ماهیت یک سازمان مجازی را در بر می گیرد(که بعضی اوقات شبکه یا سازمان مودولار نیز نامیده می شود)،عموماَ یک سازمان کوچک است که انجام کارهای عمده خود را به شرکتهای دیگر واگذار می نماید.
از نظر ساختاری،سازمان مجازی بسیار متمرکز و با کمی و یا بدون تقسیمات ساختاری است.نمونه ی اولیه ی یک ساختار مجازی،سازمان تهیه فیلم های سینمایی امروزه می باشد.در عصر طلایی هالیوود،فیلمها بوسیله ی شرکتهای بزرگ و یکپارچه تهیه گردیدند.استودیوهای فیلم برداری مانند،ام جی ام و برادران وارنر و فوکس قرن بیستم2 صاحب فیلم ها و سینماهای زیاد و بزرگی هستند و هزاران نفر افراد متخصص را به صورت تمام وقت طراحان،فیلم برداران،فیلمنامه نویسان،کارگردانان و حتی بازیگران در استخدام داشتند.امروزه اکثر فیلم ها بوسیله ی مجموعه ای از افراد و شرکتهای کوچک که با هم همکاری می کنند.بصورت پروژه تهیه می شوند.این فرم ساختاری اجازه می دهد که هر پروژه افراد مورد نیاز پروژه اش را از بهترین ها انتخاب نماید بدون اینکه مجبور باشد از افراد در را در استخدام شرکت استفاده کند.به این ترتیب بوروکراسی و هزینه های سرباری را به حداقل می رسانند چون مجبور نیستند یک سازمان دائمی را نگهدارند.و این روش هزینه و ریسک های دراز مدت را کاهش می دهد زیرا کار دراز مدت وجود ندارد-یک تیم برای یک مدت مشخص جمع می شود و بعد از آن منحل می گردد.

نگاه1-1 یک سازمان مجازی
وندی ریکارد یک سازمان مجازی را اداره می نماید.این خانم با یک همکار دیگر به اضافه یک کارمند نیمه وقت طیف وسیعی از کارهای مجلات و ابزارهای بازاریابی انجام می دهند،ولی شرکت خانم وندی و همکاران او از یک خانه قدیمی در هوپ ول نیوجرسی اداره می شود .این شرکت مجازی قراردادهای هنری خود را با افرادی از اریزونا می بندد،از برنامه نویسانی در فلوریدا ،جورجیا،میشیگان استفاده می نماید و کارکنانی در تمام نقاط امریکای شمالی را در استخدام دارد.با استفاده از اینترنت و سیستمهای آنلاین آمریکا آنها قادر هستند با همدیگر کار کنند درست مثل اینکه همه در یک محل و در یک اداره مستقر می باشند.
وقتیکه سازمانهای بزرگ از ساختار مجازی استفاده می کنند،آنها مکررا از این شرایط استفاده کرده و فعالیت های خود را به شرکتهای دیگر واگذار می نمایند.شرکتهایی مانند،نایک،ریبوک و کامپیوتر دل فقط تعداد محدودی از هزاران شرکتی هستند که متوجه شده اند می توانند صدها میلیون دلار به دست آورند ،بدون اینکه مالک امکانات و دارای ماشین آلات باشند.
سازمان بدون مرز
آقای جک ولش ،رئیس جنرال الکتریک اولین بار واژه ی سازمان بدون مرز را بکار برد تا نظر خود را نسبت به آنچه می خواست جنرال الکتریک بدانجا برسد،توضیح دهد.آقای ولش می خواست که شرکت را به یک سوپرمارکت خانوادگی شصت میلیارد دلاری تبدیل کند.یعنی علیرغم اندازه بسیار بزرگ شرکت او می خواست مرزهای عمودی و افقی را در جنرال الکتریک حذف نماید،و مرزهای بیرونی میان شرکت و مشتریان و تأمین کنندگان را از بین ببرد.یک سازمان بدون مرز سعی در حذف زنجیره ی فرماندهی (ریاست)دارد،دارای حیطه ی کنترل نامحدود می باشد و دپارتمانهای سازمان را با تیمهایی دارای اختیار جایگزین می نماید و چون این سیستم تکیه ی زیادی بر تکنولوژی اطلاعات دارد عده ای این ساختار را تی شکل 2 یا سازمان متکی بر تکنولوژی نامیده اند.
گرچه جنرال الکتریک هنوز به این شرایط بدون مرز دست نیافته-احتمالا هیچوقت دست نخواهد یافت-اما پیشرفتهای چشمگیری به آن سمت نموده است.بدین ترتیب شرکتهای دیگری مانند هیولت-پکارد ، موتورولا،اوتیکون ای/ اس3 چنین روشی را مد نظر قرار داده تا ببیند سازمان بدون مرز چگونه است و بعضی شرکتها سغی دارند تا آنرا به واقعیت برسانند.
با برداشتن مرزهای عمودی مدیریت سلسله مراتب از بین می رود.مقامها و درجات سازمانی به حداقل می رسد.سلسله مراتب از بین می رود.مقامها و درجات سازمانی به حداقل می رسد.سلسله مراتب تیمی (شامل مدیران ارشد،مدیران میانی، ناظرین و کارکنان عملیاتی)مشارکت در تصمیم گیری ها و استفاده ی 360 درجه ای ارزشیابی عملکرد (به طوری که همکاران بالاتر و پایین تر عملکرد یکدیگر را ارزشیابی می کنند)مثالهایی هستند از آنچه جنرال الکتریک انجام می دهد تا مرزهای عمودی را از میان بردارد.در شرکت اوتیکون ای/اس با کمک 160 میلیون دلاری سازندگان صنایع در سال همه ی آثار سلسله ناپدید گردید.همه با یک رنگ یونیفرم در کارگاه های سیار کار می کنند.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله 40   صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

دانلود مقاله پهنای باند چیست

اختصاصی از فی ژوو دانلود مقاله پهنای باند چیست دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

باند، ترجمه لغت به لغت اصطلاح Bandwidth است. در بعضی جاها این اصطلاح را «عرض باند» هم ترجمه کرده‌اند. اگر بخواهیم درک خوبی از معنای این اصطلاح داشته باشیم بد نیست به این مثال توجه کنید. اتوبانی را در نظر بگیرید، معمولاً هر اتوبان یا بزرگراه دارای چند خط (Line) یا باند (Band) است که ظرفیت این بزرگراه را معین می‌کند اگر بزرگراهی دارای 2 خط باشد طبیعتاً به طور هم‌زمان و از یک نقطه از بزرگراه فقط 2 عدد ماشین امکان عبور دارند (صد البته منظورمان خیابان‌ها و بزرگراه‌های ایران نیست!) و اگر بزرگراهی دارای 4 خط یا باند باشد به طور هم‌زمان 4 ماشین امکان عبور از کنار هم را دارند.خوب حالا کافی است در این مثال به جای ماشین، بیت‌(Bit) و به جای بزرگراه یا اتوبان، سیم یا فیبر نوری که در واقع محیط انتقال اطلاعات هستند، بگذارید.مثال دیگری که می تواند به درک بهتر شما از این موضوع کمک کند، لوله‌های انتقال آب است. هر چقدر قطر لوله آب بزرگ‌تر باشد، امکان انتقال آب بیشتری از یک نقطه به نقطه دیگر را دارد. درست مثل پهنای باند، هر چه پهنای باند بیشتری داشته باشیم، امکان انتقال اطلاعات بیشتری از یک نقطه به نقطه دیگر را داریم.در واقع پهنای باند یا عرض باند به شما می‌گوید به طور هم زمان چند بیت می‌تواند از کنار هم رد شوند یا در طول محیط ارتباطی شما با شبکه جا‌به‌جا شوند.اگر خودتان هم فکر کنید شاید بتوانید مثال‌های بیشتر و بهتری برای درک بهتر موضوع متصور شوید.تنها نکته‌ای که ذکر آن لازم به نظر می‌رسد تفاوت اصلی در مثال‌های ذکر شده با پهنای باند است. در مثال‌های بالا هر چه تعداد خطوط یا پهنای اتوبان بیشتر باشد، تعداد ماشین بیشتری می‌توانند به طور هم زمان از کنار هم عبور کنند. همچنین هر چقدر قطر لوله‌های انتقال آب بیشتر باشد، حجم بیشتری از آب می‌تواند در هر لحظه منتقل شود. اما در وسایل مخابراتی و ارتباطی، صحبت از عرض یا پهنای فیزیکی نیست. به عبارت دیگر برای انتقال اطلاعات بیشتر در یک واحد زمان (مثلاً ثانیه) نیازی به پهن‌تر کردن و یا عریض کردن محیط انتقال(مثلاً سیم یا فیبرنوی) نیست. در واقع در محیط‌های مخابراتی این مودم‌ها هستند که وظیفه رد و بدل کردن اطلاعات را به عهده دارند. به عبارت دیگر، هر چه توانایی مودم شما بیشتر باشد، می‌تواند حجم بیشتری از اطلاعات را بر روی محیط انتقال جابه‌جا کند.البته در وسایل مخابراتی هم توانایی مودم‌ها و هم توانایی محیط‌های انتقال در حجم انتقال اطلاعات مؤثرند.فکر کنم با این توضیحات، بیشتر متوجه اهمیت نقش مودم و توانایی محیط انتقال یا همان کابل‌های مخابراتی در تبادل اطلاعات شده باشید. به عبارت دیگر اینکه اگر گاهی با یک مودم مثلاً 56k با سرعت52k به اینترنت وصل می‌شوید و گاهی با سرعت 49k، علاوه بر مودم به توانایی محیط انتقال نیز بستگی خواهد داشت.آخرین نکته ضروری در این زمینه، واحد انتقال اطلاعات و ضرایب آن است. همان طور که می‌دانید واحد انتقال اطلاعات بیت در ثانیه است. در محیط تئوریک هر میزان پهنای باند را می‌توانید متصور شوید. از یک بیت در ثانیه(1 bps) تا میلیون‌ها بیت در ثانیه(Mbps) و یا بیشتر. اما در محیط عملی معمولاً با محدودیت‌هایی روبرو هستید. مثلاً شما نمی‌توانید از یک شرکت ارائه دهنده خدمات پهنای باند (نظیر شرکت مخابرات ایران) درخواست پهنای باندی به میزان 913 Kbps کنید. کوچک‌ترین واحد رایج پهنای باند 64K است و معمولاً شرکت‌های مخابراتی جدولی را ارائه می‌دهند که نشان دهنده پهنای باندهایی است که امکان ارائه آن را دارند.
وقتی شما یک سایت را از مرورگر خود درخواست می‌کنید، در حقیقت در حال دانلود یک فایل هستید که می‌تواند یک فایل صفحه وب با فرمت HTML، یک فایل تصویری مثلاً با فرمت GIF و یا یک فایل صوتی مثلاً با فرمت MIDI و یا ترکیبی از آنها باشد. این فایل‌ها در کامپیوتر شما بارگذاری (Download) شده و از طریق مرورگر وب (Web Browser) به شما نشان داده می‌شوند.
هرگاه که شما فایلی را دانلود می‌کنید، داده‌ها در مسیری به سمت شما منتقل می‌شوند که به اصطلاح به آن Data Transfer می‌گویند. برای مثال اگر شما صفحه‌ای را با حجم یک کیلوبایت (1kb) یا 1024 بایت دانلود می‌کنید، دقیقاً به همان مقدار یعنی یک کیلوبایت داده را از سرور آن سایت به کامپیوتر خود منتقل کرده‌اید. این مقدار برای حجم‌های دیگر به ترتیب زیر است:
KB Kilo Byte 1,024
MB Mega Byte 1,048,576
GB Giga Byte 1,073,741,824
پهنای باند یا Bandwidth پهنای ارتباطی است که داده‌ها از طریق آن و از فضای وب شما انتقال می‌یابند. البته این مسأله رابطه مستقیمی با تعداد بازدیدها یا Hit سایت شما ندارد. یک بازدید از صفحه 100 کیلوبایتی به همان مقدار پهنای باند مصرف می‌کند که 100 بازدید از یک صفحه یک کیلوبایتی. پس هنگام انتخاب یک میزبان برای سایت خود همواره به این نکته و پهنای باندی که لازم دارید، توجه داشته باشید.

چه مقدار نیاز داریم؟
تصور کنید که سه فرد داریم که آنها را به ترتیب شماره 1، 2 و 3 می‌نامیم. هر سه نفر 1،000،000 ریال پول دارند ویکه آن را در یک فروشگاه خرج کنند.
فرد شماره 1، تعداد زیادی وسیله با قیمت پایین برای هر یک از آنها خریداری می‌کند
فرد شماره 2، تعداد کمتری وسیله نسبت به فرد شماره 1 اما با قیمت‌های متوسطی می‌خرد.
فرد شماره 3، چند وسیله بیشتر نمی‌تواند بخرد. چون برای هر یک قیمت زیادی پرداخت کرده است.
اجازه دهید موارد فوق را برای سایت و پهنای باند شبیه‌سازی کنیم. در نظر بگیرید که مقدار موجودی هر یک همان پهنای باند است و وسایل خریداری شده اجزای سایت و یا به عبارت دیگر فایل‌های آن هستند:
فرد شماره 1، سایتی با فایل‌های و تصاویر کم حجم طراحی کرده، در نتیجه تعداد بازدید بیشتری از سایتش می‌تواند صورت بگیرد.
فرد شماره 2، دارای سایتی با فایل‌ها و تصاویر کم و بیش حجیمی است که به همان نسبت تعداد کمتری بازدید باعث مصرف پهنای باند آن سایت می‌شود.
فرد شماره 3، سایت مناسبی طراحی نکرده چون فایل‌ها و صفحات سایتش بسیار حجیم بوده و با تعداد کمی بازدید از سایتش تمام پهنای باندش مصرف می‌شود.
معنی این مطالب چیست؟
مثال‌های بالا نشان می‌دهند که برای یک پهنای باند ثابت می‌تواند تعداد بازدیدهای متفاوتی وجود داشته باشد که با دانلود فایل‌های آن سایت در هر بار بازدید نسبت مستقیم دارد. بدین ترتیب که یک بار دانلود برای صفحه‌ای با حجم زیاد، تعداد بازدید کمتری را برای یک پهنای باند ثابت به دنبال خواهد داشت.
مقدار پهنای باندی که یک سایت مصرف می‌کند به عوامل متعددی بستگی دارد. شما باید انواع فایل‌هایی را که بازدیدکنندگان دانلود می‌کنند، در نظر بگیرید.
پهنای باند نامحدود
وقتی که شما یک پیشنهاد برای انتخاب میزبان (Host) دارید که گفته است پهنای باند نامحدودی در اختیارتان قرار می‌دهد، احتمالاً شما به طور دقیق به دنبال اجرای مفهوم پهنای باند نامحدود بر روی سایت خود هستید. اما هیچ میزبانی نمی‌تواند یک پهنای باند نامحدود را در اختیارتان قرار دهد. اگر واقعاً این امکان‌پذیر باشد که شما بتوانید پهنای باند نامحدودی برای سایت خود و با این مبالغ ناچیز تهیه کنید، به چه علت سایت‌های یاهو و یا مایکروسافت خود را بر روی این میزبان‌ها منتقل نمی‌کنند؟
شما متوجه خواهید شد که هیچ چیز نامحدودی وجود ندارد. به عبارت دیگر این گونه تعریف‌ها نسبی هستند و برای دوره‌ای خاص مفهوم دارند. در برابر این ادعا، یکی از حالات زیر را پیش رو دارید:
1- سایت شما در یک بازه دارای پهنای باند نامحدود است: تعداد زیادی از هوست‌ها مشمول این حالت هستند. اگر سایت شما مثلا کمتر از 5 گیگابایت در ماه را مورد استفاده قرار می‌دهد، اصطلاحاً به شما گفته می‌شود که شما پهنای باند نامحدود دارید. ممکن است که پس از مدتی ترافیک سایت شما بیشتر از بازه مشخص‌شده شود و این شما را مجبور خواهد کرد که به هوست دیگری اسباب‌کشی کنید. به‌عبارت دیگر، نامحدود در بازه مشخص.
2- - پهنای باند مشروط: در این حالت هوست شما به شرطی پهنای باند نامحدود در اختیارتان می‌گذارد که شما قبول کنید فایل‌های صوتی همچون mp3، فشرده مثل zip و tar، اجرایی مانند exe و تعدادی دیگر از فرمت‌های معمول بزرگتر از حد استاندارد یک فایل گرافیکی یا HTML را استفاده نکنید. بعلاوه، آنها اغلب از شما می‌خواهند که تمامی فایل‌های شما روی فضای خودتان مصرف شوند و شما نمی‌توانید اجازه دهید که سایت‌های دیگر لینک مستقیمی به فایل‌های شما داشته باشند.
2- 3- کذب محض: در برخی از موارد آنها چیزی را تبلیغ کرده‌اند که هیچ گاه توانایی انجام آن را ندارند. آنها معمولاً چیزی شبیه این را می‌گویند: «ما نتیجه را تضمین نمی‌کنیم». و در صورت محبوبیت سایتتان شما خواهید دید که پهنای باند مورد نظر برایتان غیرقابل دسترس است. تعداد زیادی از سایت‌ها مفاد قرارداد خود را نادیده گرفته و به راحتی موانعی را در مقابل شما ایجاد می‌کنند. تعداد اندکی از آنها این عدم دسترسی را جبران کرده و یا وجه‌تان را به شما مسترد می‌کنند.
3- البته هوست‌های دسته سوم نمی‌توانند مدت زیادی در رقابت پایدار بمانند مگر این که سیاست خود را قبل از ازدیاد مشتری‌هایشان عوض کنند.

چرا برخی از هوستها تبلیغات دروغ انجام می‌دهند؟
پاسخ این سؤال ساده است. آنها اینکار را می‌کنند چون رقبایشان هم همین شیوه را در پیش گرفته‌اند. آنها گمان می‌کنند که بسیاری از کاربرانشان بسیار کمتر از آنچه که درخواست کرده‌اند، پهنای باند احتیاج دارند و به همین دلیل هیچ گاه متوجه محدودیت پهنای باند خود نخواهند شد. در حقیقت بسیاری از کاربران هم درک درستی از پهنای باند ندارند. آنها تنها می‌بینند که یک هوست انها را در پهنای باند محدود کرده و دیگری آنرا به مقدار نامحدود ارائه می‌دهد و تنها به همین علت دومی را انتخاب می‌کنند.
از زاویه آمار، بیشتر سایت‌ها کمتر از 500 مگابایت و یا به عبارتی 5/0 گیگابایت در ماه پهنای باند مصرف می‌کنند. در صورتیکه شما mp3 و یا نرم‌افزار خاصی را برای دانلود در سایت خود قرار نداده باشید، نباید نگران پهنای باند خود باشید. و به این دقت کنید که اگر هوستی در تبلیغات خود مدعی پهنای باند نامحدود باشد، راه خاصی هم برای اثبات دروغ وی موجود نیست.

تفاوت بین پهنای باند (Bandwidth) و انتقال داده (Data Transfer) جیست؟
این دو مفهوم در بسیاری از موارد مترادف هستند و هر دو تصور یکسانی را در ما برانگیخته می‌کنند. بطور خلاصه، هر دو با مقدار داده‌ای که شما به صورت فایل روی سایتتان آپلود کرده‌اید بستگی دارند. کاربران سایت شما را مرور کرده و با این کار فایل‌ها یا ایمیل‌ها (در صورتی که شما از هوستتان برای خدمات ایمیل استفاده می‌کنید)، را از هوست دانلود می‌کنند. و اما تفاوت... بگذارید با یک مثال مسأله را کمی روشن‌تر کنم. تصور کنید که یک ارتباط اینترنتی مانند یک لوله آب و داده‌ها همان آب است. پهنای باند در این مثال به ضخامت لوله اطلاق می‌شود. هر گاه سخنی از انتقال داده نامحدود (Unlimited data transfer) به میان می‌آید، درست به مانند این است که به شما بگویند شما می‌توانید از یِک لوله باریک هر چقدر که می‌خواهید آب بنوشید ولی در عمل شما نمی‌توانید آب زیادی از همچنین ضخامت کمی بنوشید.
در صنعت هوستینگ، پهنای باند بسیار پربها است و اطلاق عبارت نامحدود درباره آن ممکن نیست.
دزدی از پهنای باند
در بسیاری از سایت‌ها فایل‌های گرافیکی و یا صوتی قرار دارد. فرض کنید که وب‌مسترسایت دیگر از تصویر و یا صوت موجود در سایتتان خوشش آمده باشد. ممکن است که او با بدست آوردن آدرس آن فایل (مثلا با گرفتن properties از آن) همان فایل را در میان صفحات خود جای دهد. با این کار هر بار که سایت او مرور می‌شود، فایل‌های مورد نظر از هوست شما به مرورگر فرد بازدیدکننده هدایت می‌گردد. با این کار بدون آنکه کسی از سایت شما بازدید کرده باشد، شما مقداری از پهنای باند خود را از دست داده‌اید. به این کار (که در بسیاری از موارد ناآگاهانه صورت می‌گیرد)، دزدی پهنای باند یا Bandwidth theft می‌گویند. برای جلوگیری از این مسأله بهترین راه این است که از طریق ایمیل با وب‌مستر آن سایت تماس گرفته و از وی خواهش کنید که فایل مورد نظر را بر روی هوست خود منتقل کرده و آدرس آن را به هوست خود تغییر دهد.
پهناى باند از جمله واژه هاى متداول در دنیاى شبکه هاى کامپیوترى است که به نرخ انتقال داده توسط یک اتصال شبکه و یا یک اینترفیس ، اشاره مى نماید . این واژه از رشته مهندسى برق اقتباس شده است . در این شاخه از علوم ، پهناى باند نشان دهنده مجموع فاصله و یا محدوده بین بالاترین و پائین ترین سیگنال بر روى کانال هاى مخابراتى ( باند ) ، است. به منظور سنجش اندازه پهناى باند از واحد " تعداد بایت در ثانیه " و یا bps استفاده مى شود .
پهناى باند تنها عامل تعیین کننده سرعت یک شبکه از زاویه کاربران نبوده و یکى دیگر از عناصر تاثیرگذار ، "میزان تاخیر" در یک شبکه است که مى تواند برنامه هاى متعددى را که بر روى شبکه اجراء مى گردند، تحت تاثیر قرار دهد .
پهناى باند چیست ؟
تولید کنندگان تجهیزات سخت افزارى شبکه در زمان ارائه محصولات خود تبلیغات زیادى را در ارتباط با پهناى باند ، انجام مى دهند . اکثر کاربران اینترنت نسبت به میزان پهناى باند مودم خود و یا سرویس اینترنت broadband داراى آگاهى لازم مى باشند . پهناى باند ، ظرفیت اتصال ایجاد شده را مشخص نموده و بدیهى است که هر اندازه ظرفیت فوق بیشتر باشد ، امکان دستیابى به منابع شبکه با سرعت بیشترى فراهم مى گردد . پهناى باند ، ظرفیت تئورى و یا عملى یک اتصال شبکه و یا یک اینترفیس را مشخص نموده که در عمل ممکن است با یکدیگر متفاوت باشند . مثلا" یک مودم V.90 پهناى باندى معادل 56kbps را در حالت سقف پهناى باند خود حمایت مى نماید ولى با توجه به محدودیت هاى خطوط تلفن و سایر عوامل موجود، عملا" امکان رسیدن به محدوده فوق وجود نخواهد داشت 

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله 22   صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

شبکه vpn چیست

اختصاصی از فی ژوو شبکه vpn چیست دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

قالب ورد 48 صفحه

شبکه vpn چیست
همزمان با عمومیت یافتن اینترنت ، اغلب سازمانها و موسسات ضرورت توسعه شبکه اختصاصی خود را بدرستی احساس کردند. در ابتدا شبکه های اینترانت مطرح گردیدند.این نوع شبکه بصورت کاملا" اختصاصی بوده و کارمندان یک سازمان با استفاده از رمز عبور تعریف شده ، قادر به ورود به شبکه و استفاده از منابع موجود می باشند. اخیرا" ، تعداد زیادی از موسسات و سازمانها با توجه به مطرح شدن خواسته های جدید ( کارمندان از راه دور ، ادارات از راه دور )، اقدام به ایجاد شبکه های اختصاصی مجازی VPN)Virtual Private Network) نموده اند.

یک VPN ، شبکه ای اختصاصی بوده که از یک شبکه عمومی ( عموما" اینترنت ) ، برای ارتباط با سایت های از راه دور و ارتباط کاربران بایکدیگر، استفاده می نماید. این نوع شبکه ها در عوض استفاده از خطوط واقعی نظیر : خطوط Leased ، از یک ارتباط مجازی بکمک اینترنت برای شبکه اختصاصی بمنظور ارتباط به سایت ها استفاده می کند.